Πώς γίνεται η διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας;

Πώς να διαγνώσετε την ψωριασική αρθρίτιδα

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς γίνεται η διάγνωση του PsA.

Συμπτώματα και οικογενειακό ιστορικό

Το PsA είναι γνωστό ότι έχει ισχυρή γενετική σύνδεση. Μια μελέτη του 2020 έδειξε ότι περίπου 40 τοις εκατό των ατόμων με ψωρίαση ή ΨΑ είχαν ένα μέλος της οικογένειας είτε με ψωρίαση είτε με ΨΑ.

Στη μελέτη, όσοι είχαν οικογενειακό ιστορικό PsA είχαν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν παραμορφώσεις από το PsA, αλλά χαμηλότερο κίνδυνο για ανάπτυξη ψωρίασης κατά πλάκας, τα κόκκινα, φολιδωτά δερματικά μπαλώματα που είναι ένα κοινό σύμπτωμα της ψωρίασης.

Οι ερευνητές μόλις τώρα αρχίζουν να αποκρυπτογραφούν τα συγκεκριμένα γονίδια που σχετίζονται με το PsA. Η κύρια πρόκληση είναι η διάκριση των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για την ψωρίαση από εκείνα που ευθύνονται για το PsA.

Ο εντοπισμός των γονιδίων που οδηγούν στο PsA μπορεί να ανοίξει το δρόμο προς την ανάπτυξη γονιδιακής θεραπείας για τη θεραπεία του PsA.

Κριτήρια CASPAR για τη διάγνωση

Η διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας βασίζεται σε δείκτες σε ένα καθιερωμένο σύστημα που ονομάζεται Κριτήρια ταξινόμησης για την ψωριασική αρθρίτιδα (CASPAR).

Κάθε κριτήριο έχει μια τιμή πόντων. Κάθε ένα έχει τιμή 1 πόντους εκτός από την τρέχουσα ψωρίαση, η οποία έχει τιμή 2 βαθμούς.

Τα κριτήρια είναι τα εξής:

• τρέχουσα επιδημία ψωρίασης
• προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό ψωρίασης
• πρησμένα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών, γνωστή ως δακτυλίτιδα
• προβλήματα στα νύχια, όπως ο αποχωρισμός από το κρεβάτι των νυχιών
• οστικές αναπτύξεις κοντά σε μια άρθρωση που είναι ορατές σε μια ακτινογραφία
• απουσία ρευματοειδούς παράγοντα (RF)

Ένα άτομο πρέπει να έχει τουλάχιστον 3 βαθμούς με βάση τα κριτήρια CASPAR για να διαγνωστεί με ψωριασική αρθρίτιδα.

Επανειλημμένες εξάρσεις

Τα άτομα με ΨΑ συνήθως βιώνουν περιόδους αυξημένης δραστηριότητας της νόσου που ονομάζονται εξάρσεις. Τα συμπτώματα μιας έξαρσης περιλαμβάνουν πόνο στους μύες και στις αρθρώσεις και οίδημα. Μπορεί επίσης να έχετε τενοντίτιδα και θυλακίτιδα.

Στην ψωριασική αρθρίτιδα, τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών μπορεί να διογκωθούν. Αυτό ονομάζεται δακτυλίτιδα. Μπορεί επίσης να εμφανίσετε πόνο και πρήξιμο στους καρπούς, τα γόνατα, τους αστραγάλους ή το κάτω μέρος της πλάτης σας.

Οι επαναλαμβανόμενες εξάρσεις θα είναι ένας δείκτης για τη διάγνωση PsA. Μερικές φορές, οι εξάρσεις ψωρίασης συμπίπτουν με εξάρσεις ψωριασικής αρθρίτιδας.

Οι συνήθεις παράγοντες που προκαλούν έξαρση της ψωριασικής αρθρίτιδας περιλαμβάνουν:

• έκθεση στον καπνό του τσιγάρου
• λοιμώξεις ή δερματικές πληγές
• έντονο στρες
• κρύος καιρός
• κατάχρηση αλκοόλ
• λήψη ορισμένων φαρμάκων και τροφών

Εξετάσεις για ψωριασική αρθρίτιδα

Η ψωριασική αρθρίτιδα δεν μπορεί να διαγνωστεί με καμία μόνο εξέταση. Ο γιατρός σας πιθανότατα θα παραγγείλει μια σειρά από εξετάσεις και θα εξετάσει όλα τα στοιχεία για να κάνει μια διάγνωση.

Ο γιατρός σας δεν θα ψάχνει μόνο για ενδείξεις PsA στα αποτελέσματα των εξετάσεών σας. Θα αναζητούν επίσης αποτελέσματα που αποκλείουν άλλες καταστάσεις καθώς και αποτελέσματα που εξαλείφουν την πιθανότητα PsA.

Για παράδειγμα:

• Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να βοηθήσουν στον αποκλεισμό της ουρικής αρθρίτιδας και της ρευματοειδούς αρθρίτιδας (RA).
• Μια εξέταση αίματος που δείχνει ήπια αναιμία δείχνει την πιθανότητα PsA (και μπορεί επίσης να δείχνει προς ΡΑ).
• Η παρουσία του παράγοντα RH στο αίμα σας σημαίνει ότι δεν έχετε PsA.

Απεικονιστικές εξετάσεις για ψωριασική αρθρίτιδα

Οι απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να εξετάσει προσεκτικά τα οστά και τις αρθρώσεις σας. Μερικές από τις απεικονιστικές εξετάσεις που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο γιατρός σας περιλαμβάνουν:

• ακτίνες Χ. Οι ακτινογραφίες δεν είναι πάντα χρήσιμες για τη διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας σε πρώιμο στάδιο. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει απεικονιστικές εξετάσεις για να δει αλλαγές στις αρθρώσεις που είναι χαρακτηριστικές αυτού του τύπου αρθρίτιδας.
• Μαγνητικές τομογραφίες. Μια μαγνητική τομογραφία από μόνη της δεν μπορεί να διαγνώσει την ψωριασική αρθρίτιδα, αλλά μπορεί να βοηθήσει στην ανίχνευση προβλημάτων με τους τένοντες και τους συνδέσμους σας ή τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις.
• αξονική τομογραφία. Αυτά χρησιμοποιούνται κυρίως για την εξέταση αρθρώσεων που βρίσκονται βαθιά στο σώμα και δεν φαίνονται εύκολα στις ακτινογραφίες, όπως στη σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη.
• Υπέρηχοι. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της εξέλιξης της άρθρωσης και στον εντοπισμό της θέσης.

Εξετάσεις αίματος για ψωριασική αρθρίτιδα

Οι εξετάσεις αίματος από μόνες τους δεν θα επιβεβαιώσουν μια διάγνωση PsA. Αυτές οι εξετάσεις συνήθως δίνονται για να προσδιοριστεί η παρουσία φλεγμονής και για να αποκλειστούν άλλες καταστάσεις.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε ποιοι τύποι εξετάσεων αίματος μπορούν να δοθούν για τη διάγνωση PsA.

• Ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR, που ονομάζεται επίσης ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων). Αυτό μετράει τον βαθμό φλεγμονής του σώματός σας, αν και όχι ειδικά για το PsA. Μετρά την ποσότητα των ερυθρών αιμοσφαιρίων που εγκαθίστανται σε ένα φιαλίδιο αίματος, η οποία είναι μεγαλύτερη όταν έχετε φλεγμονή.
• C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (CRP). Ο γιατρός σας μπορεί να παραγγείλει αυτήν την εξέταση για να ελέγξει για αυξημένα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (CRP). Αυτή η εξέταση δεν είναι ειδική για το PsA, αλλά δείχνει την παρουσία φλεγμονής.
• Ρευματοειδής Παράγοντας (RF). Η παρουσία αυτού του αντισώματος στο αίμα σας υποδηλώνει ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ). Η παρουσία του σημαίνει ότι δεν έχετε PsA.
• Δοκιμή αντικυκλικού κιτρουλινωμένου πεπτιδίου. Αυτά τα αντισώματα συνήθως υποδεικνύουν ΡΑ. Ωστόσο, η παρουσία τους μπορεί να εμφανιστεί σε άλλες μορφές αρθρίτιδας και ο γιατρός σας πιθανότατα θα κάνει εξετάσεις για αυτές.
• Ανθρώπινο αντιγόνο λευκοκυττάρων Β27 (HLA-B27). Αυτή είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στην επιφάνεια των λευκών αιμοσφαιρίων σε ορισμένα άτομα με PsA.
• Ουρικό οξύ ορού. Ο γιατρός σας μπορεί να πάρει ένα δείγμα υγρού από τις αρθρώσεις σας για να ελέγξει για κρυστάλλους ουρικού οξέος. Το αυξημένο ουρικό οξύ στο αίμα ή οι κρύσταλλοι στα σωματικά υγρά υποδηλώνουν ουρική αρθρίτιδα.

Σάρωση οστικής πυκνότητας

Σε μια σάρωση οστικής πυκνότητας, οι ακτίνες Χ χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση της πυκνότητας του ασβεστίου και άλλων μετάλλων σε ένα συγκεκριμένο τμήμα των οστών σας. Όσο μεγαλύτερη είναι η πυκνότητα, τόσο ισχυρότερα και πιο υγιή είναι τα οστά σας.

Το PsA σχετίζεται με χαμηλή οστική πυκνότητα. Επομένως, αυτή η εξέταση υποδεικνύει πιθανή οστεοπόρωση και κίνδυνο κατάγματος, που μπορεί να αντιμετωπιστεί για να μειωθεί ο κίνδυνος κατάγματος.

Όπως και άλλες εξετάσεις για το PsA, μια σάρωση οστικής πυκνότητας δεν παρέχει τη βάση για οριστική διάγνωση. Η χαμηλή οστική πυκνότητα μπορεί επίσης να προκύψει από άλλες καταστάσεις και από τη χρήση ορισμένων φαρμάκων που ονομάζονται κορτικοστεροειδή.

Ελλειψη σιδήρου

Η χρόνια φλεγμονή που σχετίζεται με το PsA μπορεί να προκαλέσει αναιμία ή μείωση των υγιών ερυθρών αιμοσφαιρίων σας.

Η χαμηλή αιμοσφαιρίνη ή ο αριθμός των ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να είναι άλλη μια ένδειξη PsA. Η χαμηλή αιμοσφαιρίνη μπορεί επίσης να οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου.

Επιλογές θεραπείας

Μόλις διαγνωστεί, το σχέδιο θεραπείας σας θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε για τις διάφορες θεραπείες για το PsA.

ΜΣΑΦ

Για τις αρθρώσεις που είναι επώδυνες αλλά δεν κινδυνεύουν ακόμη να υποστούν βλάβη, μπορεί να συνιστώνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) χωρίς ιατρική συνταγή (OTC).

Αυτά περιλαμβάνουν ιβουπροφαίνη (Motrin ή Advil) και ναπροξένη (Aleve). Ο πιο έντονος πόνος μπορεί να απαιτεί συνταγογραφούμενο αντιφλεγμονώδες αναλγητικό.

DMARDs

Τα τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα (DMARDs) μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη του PsA από την καταστροφή των αρθρώσεων. Παραδείγματα DMARDs περιλαμβάνουν τη μεθοτρεξάτη και τη σουλφασαλαζίνη.

Αυτά τα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου εάν διαγνωστείτε στα πρώιμα στάδια της ψωριασικής αρθρίτιδας.

Ανοσοκατασταλτικά

Εάν διαγνωστείτε αφού είχατε ψωριασική αρθρίτιδα για κάποιο χρονικό διάστημα, αυτό θα επηρεάσει τις αποφάσεις σας για τη θεραπεία.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα ανοσοκατασταλτικό για να αποτρέψει τις εξάρσεις και να κρατήσει τις αρθρώσεις σας από περαιτέρω βλάβη.

Βιολογικά

Τα βιολογικά φάρμακα όπως οι αναστολείς TNF-alpha ή IL-17 είναι μια άλλη θεραπεία που μειώνει τον πόνο. Ωστόσο, συνοδεύονται από ορισμένες ανησυχίες για την ασφάλεια, όπως η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και ο αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης.

Αναστολείς ενζύμων

Οι αναστολείς ενζύμου μπλοκάρουν ένα ένζυμο που ονομάζεται Φωσφοδιεστεράση-4 (PDE-4), το οποίο μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη της φλεγμονής.

Μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• διάρροια
• ναυτία
• πονοκέφαλο
• διαταραχή της διάθεσης

Στεροειδή

Η φλεγμονή των αρθρώσεων που είναι σοβαρή αντιμετωπίζεται συχνά με μια ένεση στεροειδούς στο σημείο της προσβεβλημένης άρθρωσης για να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και της φλεγμονής.

Εάν η άρθρωση έχει υποστεί σοβαρή βλάβη ή καταστραφεί, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση αντικατάστασης της άρθρωσης.

Φωτοθεραπεία

Διάφορες μορφές φωτοθεραπείας χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψωρίασης, συνήθως σε μικρές εστιασμένες περιοχές. Ελπίζεται ότι αυτό θα αποτρέψει ή θα επιβραδύνει την ψωρίαση που οδηγεί σε PsA.

Ορισμένες μορφές φωτοθεραπείας περιλαμβάνουν:

• ηλιακό φως
• φωτοθεραπεία στενής ζώνης UVB
• excimer laser

Χειρουργική επέμβαση

Το PsA σπάνια προχωρά στο στάδιο όπου χρειάζεστε χειρουργική επέμβαση. Αλλά εάν καμία άλλη θεραπεία δεν προσφέρει ανακούφιση και η κίνησή σας είναι σοβαρά περιορισμένη, μπορεί να προταθεί χειρουργική επέμβαση.

Η χειρουργική επέμβαση είναι μια επιλογή που μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο ή να βοηθήσει μια άρθρωση να λειτουργήσει ξανά. Οι χειρουργικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Υδροεκτομή. Αυτή η διαδικασία αφαιρεί τον αρθρικό ιστό, ή την επένδυση, συγκεκριμένων αρθρώσεων όπως ο ώμος, ο αγκώνας ή το γόνατο. Γίνεται όταν η φαρμακευτική αγωγή δεν προσφέρει ανακούφιση.
• Αρθροπλαστική (αρθροπλαστική). Πρόκειται για χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση μιας συγκεκριμένης επώδυνης άρθρωσης με τεχνητή άρθρωση ή προσθετική.
• Σύντηξη άρθρωσης (αρθρόδεση). Αυτή η διαδικασία συγχωνεύει δύο οστά για να κάνει μια άρθρωση πιο δυνατή και λιγότερο επώδυνη.

Γιατί πρέπει να επισκεφτείτε έναν ρευματολόγο

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ενιαία εξέταση για την ψωριασική αρθρίτιδα, η οριστική διάγνωση μπορεί να πάρει χρόνο. Εάν έχετε ψωρίαση και πόνους στις αρθρώσεις, ο γιατρός ή ο δερματολόγος σας μπορεί να σας παραπέμψει σε ρευματολόγο.

Ο ρευματολόγος είναι γιατρός που ειδικεύεται στη διάγνωση και τη θεραπεία της αρθρίτιδας και των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Να είστε έτοιμοι να αναφέρετε όλα τα συμπτώματά σας, να δώσετε ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και να ενημερώσετε το γιατρό σας εάν έχετε διαγνωστεί με ψωρίαση.

Ο ρευματολόγος σας θα πραγματοποιήσει φυσική εξέταση. Μπορεί επίσης να σας ζητήσουν να εκτελέσετε απλές εργασίες που δείχνουν το εύρος της κίνησής σας.

Η διάγνωση της ψωριασικής αρθρίτιδας μπορεί να είναι σαν να λύνεις ένα μυστήριο. Ο ρευματολόγος σας μπορεί να κάνει εξετάσεις για να αποκλείσει άλλες μορφές αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της ουρικής αρθρίτιδας, της ΡΑ και της αντιδραστικής αρθρίτιδας.

Μπορεί να αναζητήσουν αυξημένο επίπεδο ESR ή CRP, το οποίο υποδηλώνει κάποια ποσότητα φλεγμονής. Ο ρευματολόγος σας μπορεί επίσης να παραγγείλει διάφορες απεικονιστικές εξετάσεις για να αναζητήσει βλάβη στις αρθρώσεις.

Τα φάρμακα και η χειρουργική επέμβαση δεν είναι οι μόνες επιλογές θεραπείας για την ψωριασική αρθρίτιδα. Υπάρχουν επιλογές τρόπου ζωής που μπορούν να κάνουν την κατάστασή σας πιο ανεκτή.

Αυτές περιλαμβάνουν αλλαγές στη διατροφή, ειδικά την προσθήκη περισσότερων ωμέγα-3 λιπαρών οξέων και την υιοθέτηση ενός ασφαλούς σχήματος άσκησης.

Άλλες επιλογές τρόπου ζωής που μπορεί να βοηθήσουν περιλαμβάνουν:

• διατήρηση ενός υγιούς βάρους για εσάς
• λήψη μέτρων για την προστασία των αρθρώσεων σας
• αποφεύγοντας τους πυροδοτητές έξαρσης

Η ψωριασική αρθρίτιδα, όταν αντιμετωπίζεται, μπορεί συνήθως να επιβραδυνθεί για να αποφευχθεί περαιτέρω βλάβη των αρθρώσεων.