Η στένωση των αιμοφόρων αγγείων στα πόδια συμβαίνει όταν λιπώδεις εναποθέσεις, γνωστές ως πλάκες, συσσωρεύονται μέσα στις αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα τους μυς των ποδιών. Η κατάσταση αυτή μειώνει τη ροή του αίματος και περιορίζει το οξυγόνο που φτάνει στους μύες και τους ιστούς. Ο ιατρικός όρος για την κατάσταση αυτή είναι περιφερική αρτηριοπάθεια και συχνά αναπτύσσεται σταδιακά με την πάροδο πολλών ετών. Η έγκαιρη ανίχνευση και θεραπεία συμβάλλουν στην πρόληψη σοβαρών επιπλοκών, όπως η βλάβη των ιστών ή η απώλεια άκρων.

Αιτίες στένωσης των αιμοφόρων αγγείων στα πόδια
Η στένωση των αιμοφόρων αγγείων στα πόδια συμβαίνει κυρίως λόγω μιας διαδικασίας που ονομάζεται αθηροσκλήρωση. Η διαδικασία αυτή είναι η συσσώρευση λιπαρών εναποθέσεων, χοληστερόλης, ασβεστίου και άλλων ουσιών στο εσωτερικό των τοιχωμάτων των αρτηριών. Με την πάροδο του χρόνου, οι ουσίες αυτές σχηματίζουν πλάκες που σκληραίνουν και πυκνώνουν τις αρτηρίες. Οι παχυσμένες αρτηρίες χάνουν την ελαστικότητά τους και γίνονται στενότερες, γεγονός που περιορίζει τη ροή του αίματος προς τους μυς και τους ιστούς των ποδιών. Οι παρακάτω παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη και την εξέλιξη αυτής της διαδικασίας.
1. Υψηλά επίπεδα χοληστερόλης στο αίμα
Η περίσσεια χοληστερόλης στο αίμα συμβάλλει άμεσα στο σχηματισμό πλάκας. Η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας, γνωστή ως “κακή χοληστερόλη”, εισέρχεται στην εσωτερική επένδυση του τοιχώματος της αρτηρίας και προκαλεί φλεγμονή. Ο οργανισμός αντιδρά στέλνοντας ανοσοποιητικά κύτταρα να απορροφήσουν τη χοληστερόλη, γεγονός που οδηγεί στο σχηματισμό λιπαρών ραβδώσεων. Αυτές οι ραβδώσεις μεγαλώνουν και γίνονται πλάκες που στενεύουν τις αρτηρίες.
Μια διατροφή πλούσια σε κορεσμένα λίπη και τρανς λιπαρά αυξάνει τα επίπεδα χοληστερόλης. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η συσσώρευση παχαίνει τα τοιχώματα των αρτηριών και περιορίζει τη ροή του αίματος στα πόδια.
2. Υψηλή αρτηριακή πίεση
Η υψηλή αρτηριακή πίεση καταστρέφει το εσωτερικό τοίχωμα των αρτηριών. Η επανειλημμένη πίεση στα τοιχώματα των αρτηριών δημιουργεί μικροσκοπικά σχισίματα, τα οποία επιτρέπουν τη συσσώρευση χοληστερόλης και άλλων ουσιών. Η διαδικασία επούλωσης σχηματίζει ουλώδη ιστό που παχαίνει και σκληραίνει τα τοιχώματα των αρτηριών.
Αυτή η βλάβη επιταχύνει τη συσσώρευση πλακών και μειώνει την ευελιξία των αρτηριών. Οι δύσκαμπτες αρτηρίες δεν μπορούν να επεκταθούν σωστά ώστε να επιτρέψουν την ομαλή ροή του αίματος, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο απόφραξης στα πόδια.
3. Κάπνισμα καπνού
Οι χημικές ουσίες στον καπνό του τσιγάρου βλάπτουν την εσωτερική επένδυση των αρτηριών και μειώνουν την ικανότητα των αιμοφόρων αγγείων να χαλαρώνουν και να διευρύνονται. Το κάπνισμα προάγει επίσης τη φλεγμονή, αυξάνει την πήξη του αίματος και μειώνει το επίπεδο της προστατευτικής χοληστερόλης λιποπρωτεΐνης υψηλής πυκνότητας.
Η νικοτίνη συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, γεγονός που μειώνει περαιτέρω τη ροή του αίματος. Οι άνθρωποι που καπνίζουν τακτικά έχουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν στένωση των αρτηριών στα πόδια, ακόμη και σε νεαρή ηλικία.
4. Σακχαρώδης διαβήτης
Ο διαβήτης βλάπτει τόσο τα μικρά όσο και τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία μέσω διαφόρων μηχανισμών. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προάγουν τη φλεγμονή, αυξάνουν την παραγωγή επιβλαβών ελεύθερων ριζών και μεταβάλλουν το μεταβολισμό του λίπους. Αυτές οι επιδράσεις επιταχύνουν το σχηματισμό πλακών στις αρτηρίες.
Επιπλέον, ο διαβήτης βλάπτει τα νεύρα που ελέγχουν τη λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων, επιδεινώνοντας έτσι την κυκλοφορία στα πόδια. Τα άτομα με διαβήτη εμφανίζουν συχνά πιο σοβαρή στένωση των αιμοφόρων αγγείων σε σύγκριση με άτομα που δεν πάσχουν από διαβήτη.
5. Παχυσαρκία και έλλειψη σωματικής δραστηριότητας
Το υπερβολικό σωματικό βάρος αυξάνει το φόρτο εργασίας της καρδιάς και αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα χοληστερόλης. Η παχυσαρκία προάγει επίσης την αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη. Αυτοί οι παράγοντες μαζί δημιουργούν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη αθηροσκλήρωσης.
Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας μειώνει περαιτέρω την κυκλοφορία του αίματος και αποδυναμώνει τους μύες που βοηθούν στην άντληση του αίματος πίσω στην καρδιά. Η τακτική άσκηση συμβάλλει στη διατήρηση της ευκαμψίας των αρτηριών, βελτιώνει τη ροή του αίματος και μειώνει τον κίνδυνο συσσώρευσης πλάκας.
6. Οικογενειακό ιστορικό και ηλικία
Το οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης στένωσης των αρτηριών. Οι γενετικοί παράγοντες επηρεάζουν τον μεταβολισμό της χοληστερόλης, τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και τη δομή των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων. Τα άτομα με στενό συγγενή που εμφάνισε αρτηριακή νόσο σε νεαρή ηλικία έχουν υψηλότερο κίνδυνο.
Η ηλικία παίζει επίσης ρόλο. Καθώς ένα άτομο μεγαλώνει, οι αρτηρίες χάνουν φυσιολογικά την ελαστικότητά τους και γίνονται πιο επιρρεπείς σε βλάβες και συσσώρευση πλάκας. Οι περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να εμφανίζουν σημάδια αυτής της κατάστασης μετά την ηλικία των 50 ετών, ειδικά όταν υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου.
7. Χρόνια νεφρική νόσος
Η χρόνια νεφρική νόσος μεταβάλλει την ισορροπία ασβεστίου και φωσφορικών αλάτων στο αίμα, προάγοντας έτσι την ασβεστοποίηση των αρτηριών. Οι ασβεστοποιημένες αρτηρίες γίνονται δύσκαμπτες και στενές, μειώνοντας τη ροή του αίματος. Η κατάσταση αυτή αυξάνει επίσης την αρτηριακή πίεση και τη φλεγμονή, τα οποία επιταχύνουν την ανάπτυξη της αθηροσκλήρωσης.
Τα άτομα με χρόνια νεφρική νόσο εμφανίζουν συχνά πιο σοβαρή και διάχυτη στένωση των αρτηριών, συμπεριλαμβανομένων των αρτηριών στα πόδια.
8. Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ και άγχος
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ αυξάνει την αρτηριακή πίεση και καταστρέφει την εσωτερική επένδυση των αρτηριών. Το χρόνιο στρες αυξάνει την παραγωγή ορμονών όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη, οι οποίες συστέλλουν τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνουν την αρτηριακή πίεση. Και οι δύο παράγοντες συμβάλλουν στη σταδιακή επιδείνωση της υγείας των αρτηριών.
Συμπτώματα στένωσης των αιμοφόρων αγγείων στα πόδια
1. Πόνος στα πόδια κατά την κίνηση
Ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της στένωσης των αιμοφόρων αγγείων στα πόδια είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια του περπατήματος, της ανάβασης σκαλοπατιών ή άλλων μορφών άσκησης. Ο πόνος ξεκινά συνήθως από τις γάμπες, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στους μηρούς ή τους γλουτούς, ανάλογα με το ποιες αρτηρίες έχουν προσβληθεί.
Αυτός ο πόνος συμβαίνει επειδή οι μύες απαιτούν περισσότερο οξυγόνο όταν εργάζονται. Οι στενωμένες αρτηρίες δεν μπορούν να παρέχουν αρκετό αίμα πλούσιο σε οξυγόνο, γεγονός που προκαλεί στους μυς πόνο ή αίσθηση κόπωσης. Ο πόνος συνήθως εξαφανίζεται μετά από λίγα λεπτά ξεκούρασης, επειδή η ζήτηση οξυγόνου μειώνεται. Με την πάροδο του χρόνου, καθώς η στένωση των αιμοφόρων αγγείων επιδεινώνεται, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και κατά τη διάρκεια μικρότερων περιπάτων ή σε κατάσταση ηρεμίας.
2. Μούδιασμα ή αδυναμία στα πόδια
Η μειωμένη ροή του αίματος συχνά προκαλεί μούδιασμα, μυρμήγκιασμα ή αδυναμία στο ένα ή και στα δύο πόδια. Τα πόδια σας μπορεί να αισθάνονται βαριά, ιδίως κατά την κίνηση. Η αδυναμία οφείλεται στην ανεπάρκεια οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών που φτάνουν στους μύες και τα νεύρα. Εάν βιώνετε αυτές τις αισθήσεις συχνά, η στένωση των αιμοφόρων αγγείων μπορεί να είναι ήδη σοβαρή.
3. Κρύο στο κάτω μέρος του ποδιού ή του ποδιού
Μια στενωμένη αρτηρία επιτρέπει σε λιγότερο θερμό αίμα να φτάσει στο κάτω μέρος του ποδιού και του ποδιού. Ως αποτέλεσμα, το ένα πόδι ή πόδι μπορεί να αισθάνεται πιο κρύο από το άλλο. Μπορείτε να παρατηρήσετε τη διαφορά θερμοκρασίας αγγίζοντας και τα δύο πόδια. Αυτό το σύμπτωμα γίνεται πιο αισθητό σε κρύο καιρό, επειδή η κακή ροή του αίματος εμποδίζει τη σωστή κατανομή της θερμότητας.
4. Αλλαγές στο χρώμα του δέρματος
Η στένωση των αιμοφόρων αγγείων επηρεάζει το χρώμα του δέρματος στα πόδια και τα πέλματα. Το δέρμα συχνά φαίνεται χλωμό, γαλαζωπό ή έχει μια κοκκινωπή-μωβ απόχρωση, ανάλογα με τη ροή του αίματος και τη θέση του. Όταν το πόδι κρέμεται προς τα κάτω, η βαρύτητα αυξάνει τη συγκέντρωση αίματος στο κάτω άκρο, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση του δέρματος σκούρου ή αποχρωματισμένου. Όταν το πόδι σηκώνεται, το δέρμα μπορεί να γίνει χλωμό λόγω ανεπαρκούς ροής αίματος.
Αυτές οι αλλαγές δείχνουν ότι οι ιστοί δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο. Ο επίμονος αποχρωματισμός μπορεί να υποδεικνύει βλάβη των ιστών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε έλκη ή γάγγραινα εάν δεν αντιμετωπιστεί.
5. Πληγές με αργή επούλωση στα πόδια ή τα πέλματα
Η μειωμένη παροχή αίματος καθυστερεί την επούλωση των τραυμάτων, επειδή οι ιστοί λαμβάνουν λιγότερο οξυγόνο και λιγότερα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Μικρά κοψίματα ή φουσκάλες στα πόδια ή τα πέλματα μπορεί να χρειάζονται 3-4 εβδομάδες για να επουλωθούν.
Αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται συνήθως σε άτομα με διαβήτη επειδή τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν περαιτέρω βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα. Όταν συνδυάζεται με στένωση των αρτηριών, ο κίνδυνος μη επουλωτικών ελκών γίνεται πολύ υψηλός.
6. Γυαλιστερό δέρμα και τριχόπτωση στα πόδια
Η μακροχρόνια κακή κυκλοφορία του αίματος αλλάζει την εμφάνιση του δέρματος. Το δέρμα στα κάτω άκρα μπορεί να γίνει λεπτό, γυαλιστερό και σφιχτό. Τα μαλλιά μπορεί να σταματήσουν να αναπτύσσονται στα πόδια ή τα πέλματα, επειδή οι θύλακες των τριχών δεν λαμβάνουν αρκετό αίμα για να υποστηρίξουν την ανάπτυξη.
7. Αδύναμος σφυγμός στα πόδια ή τα πέλματα
Ο γιατρός μπορεί να ανιχνεύσει έναν αδύναμο ή απούσα σφυγμό στις αρτηρίες των ποδιών και των ποδιών. Οι υγιείς αρτηρίες παράγουν ισχυρούς, τακτικούς σφυγμούς που αντανακλούν τη φυσιολογική ροή του αίματος. Οι στενωμένες αρτηρίες μειώνουν ή εξαλείφουν αυτόν τον παλμό. Ο έλεγχος του σφυγμού στην κορυφή του ποδιού ή πίσω από τον αστράγαλο βοηθά στην εκτίμηση της σοβαρότητας της απόφραξης.
Μπορείτε να ζητήσετε από έναν επαγγελματία υγείας να μετρήσει τον αστραγαλοβραχιόνιο δείκτη, ο οποίος συγκρίνει την αρτηριακή πίεση στον αστράγαλο και στο χέρι για να αξιολογήσει τη ροή του αίματος.
8. Μυϊκές κράμπες κατά τη διάρκεια της νύχτας
Η μειωμένη ροή του αίματος και η έλλειψη οξυγόνου μπορεί να προκαλέσουν μυϊκές κράμπες, ιδίως τη νύχτα. Οι μυϊκές κράμπες εμφανίζονται συνήθως στις γάμπες, τα πόδια ή τα δάχτυλα των ποδιών. Αυτές οι μυϊκές κράμπες διαφέρουν από τις συνηθισμένες κράμπες που προκαλούνται από αφυδάτωση ή υπερβολική χρήση επειδή εμφανίζονται ακόμη και χωρίς σωματική δραστηριότητα.

Οι μυϊκές κράμπες μπορεί να σας ξυπνήσουν και να σας δυσκολέψουν στον ύπνο. Οι τακτικές διατάσεις και τα ζεστά ποδόλουτρα μπορεί να μειώσουν την ενόχληση, αλλά η θεραπεία της στένωσης των αιμοφόρων αγγείων είναι απαραίτητη για την ανακούφιση αυτού του συμπτώματος μακροπρόθεσμα.
9. Αδυναμία ή κόπωση μετά από περπάτημα μικρών αποστάσεων
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, ακόμη και η ελάχιστη δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει κόπωση στα πόδια. Οι μύες δεν μπορούν να διατηρήσουν την προσπάθεια χωρίς επαρκές οξυγόνο. Τα πόδια μπορεί να αισθάνονται βαριά ή κουρασμένα μετά από περπάτημα μικρών αποστάσεων, ορθοστασία για πολλή ώρα ή ανέβασμα μερικών σκαλοπατιών.
Πότε πρέπει να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια;
Πρέπει να αναζητήσετε ιατρική αξιολόγηση εάν παρατηρήσετε επίμονο πόνο στο πόδι κατά το περπάτημα, χρωματικές αλλαγές στο δέρμα, πληγές που επουλώνονται αργά ή μούδιασμα. Η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει στους γιατρούς να αξιολογήσουν την έκταση της στένωσης των αιμοφόρων αγγείων και να συστήσουν θεραπευτικές επιλογές, όπως αλλαγές στον τρόπο ζωής, φάρμακα ή χειρουργικές επεμβάσεις.
Η αγνόηση αυτών των συμπτωμάτων αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένης της λοίμωξης, του θανάτου των ιστών ή του ακρωτηριασμού. Η άμεση ιατρική φροντίδα είναι απαραίτητη εάν το πόδι γίνει ξαφνικά κρύο, χλωμό ή επώδυνο, γεγονός που μπορεί να σηματοδοτεί οξεία απόφραξη.
Discussion about this post