Τι είναι η Βλάβη;

Άτομα που μπορεί να ωφεληθούν από τη βλάβη

Οι βλάβες είναι καλύτερες για άτομα που έχουν σοβαρές κινητικές διαταραχές και δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα, δεν μπορούν να ανεχθούν τις παρενέργειες από τη φαρμακευτική αγωγή ή δεν θέλουν ή δεν είναι καλοί υποψήφιοι για εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση (DBS).

Μπορεί να έχετε βλάβες για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον εάν έχετε:

• σοβαρός τρόμος (ειδικά στη μία πλευρά), δυσκαμψία ή κινητικές δυσκολίες που δεν ελέγχονται πλέον με φαρμακευτική αγωγή
• σοβαρά κινητικά προβλήματα από τη μακροχρόνια χρήση λεβοντόπα (L-dopa)

Σε άτομα με ιδιοπαθή τρόμο, η προπρανολόλη και η πριμιδόνη είναι θεραπείες πρώτης γραμμής που μειώνουν τον τρόμο για το 50 έως 60 τοις εκατό των ανθρώπων. Οι βλάβες μπορεί να είναι μια επιλογή εάν αυτά τα φάρμακα δεν λειτουργούν ή οι παρενέργειες είναι πολύ σοβαρές.

Οι γιατροί συνήθως προτιμούν να κάνουν DBS αντί για αλλοιώσεις. Ωστόσο, μερικοί άνθρωποι δεν είναι καλοί υποψήφιοι για DBS ή ενδέχεται να μην μπορούν να χειριστούν τις συχνές αλλαγές μπαταρίας που απαιτεί. Μπορεί επίσης να μην θέλουν να έχουν ορατή γεννήτρια παλμών. Σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, ένας γιατρός μπορεί να συστήσει την αλλοίωση.

Τι να περιμένετε πριν και κατά τη διάρκεια της επέμβασης

Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία για να δημιουργήσει ένα τρισδιάστατο μοντέλο του εγκεφάλου σας. Αυτό τους επιτρέπει να δουν ακριβώς ποια περιοχή του εγκεφάλου να στοχεύσουν. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει μια διαδικασία που ονομάζεται καταγραφή μικροηλεκτροδίων για να ανιχνεύσει πώς ενεργοποιούνται τα κύτταρα στον εγκέφαλό σας. Αυτό τους βοηθά να περιορίσουν ακόμη περισσότερο τον στόχο.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι χειρουργικής επέμβασης αλλοιώσεων. Αυτά περιλαμβάνουν:

• παλλιδοτομή. Σε αυτή τη διαδικασία, οι χειρουργοί κάνουν μια βλάβη στο Globus pallidus, ένα μέρος του εγκεφάλου που είναι υπερδραστήριο στη νόσο του Πάρκινσον. Αυτή η χειρουργική επέμβαση δεν είναι καλή επιλογή για άτομα με νόσο του Πάρκινσον που δεν ανταποκρίνονται καλά στην L-dopa.
• Θαλαμοτομή. Αυτή η διαδικασία χρησιμοποιείται ως επί το πλείστον για δυστονία που επηρεάζει τη μία πλευρά του σώματος ή για τρόμο Πάρκινσον στη μία πλευρά του σώματος. Στοχεύει στον θάλαμο, ένα μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στον έλεγχο των κινητικών αποκρίσεων. Η θαλαμοτομή δεν χρησιμοποιείται για βραδυκινησία, προβλήματα ομιλίας ή προβλήματα βάδισης.
• Υποθαλμοτομή. Αυτή η διαδικασία στοχεύει στον υποθάλαμο, μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου που παίζει ρόλο στον κινητικό έλεγχο. Είναι ο πιο σπάνιος τύπος αλλοίωσης.

Κάθε μία από αυτές τις διαδικασίες μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας μία από τις ακόλουθες τεχνικές:

• Ραδιοσυχνοτητα. Η ραδιοσυχνότητα είναι ένας τύπος ραδιοκυμάτων υψηλής συχνότητας που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία βλάβης. Τα κύματα περνούν μέσω ενός καθετήρα στον εγκέφαλο που χρησιμοποιείται για να στοχεύσει τον σωστό ιστό.
• Ακτινοχειρουργική. Η ακτινοχειρουργική χρησιμοποιεί στοχευμένη ακτινοβολία στον εγκεφαλικό ιστό της βλάβης. Χρησιμοποιείται πιο συχνά για θαλαμοτομές.
• Υπέρηχος. Η υπερηχογραφική αλλοίωση γίνεται μέσω του κρανίου. Τα υπερηχητικά κύματα είναι ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας που στοχεύουν στην περιοχή στόχο. Ο χειρουργός σας θα μετρήσει τη θερμοκρασία των ηχητικών κυμάτων για να βεβαιωθεί ότι είναι αρκετά ζεστά ώστε να βλάψουν τον στοχευόμενο ιστό.
• Υγρό άζωτο. Το υγρό άζωτο είναι μια εξαιρετικά ψυχρή ουσία που εγχέεται σε έναν κοίλο καθετήρα. Ο ψυχρός ανιχνευτής τοποθετείται στη συνέχεια στον εγκέφαλο και χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει μια βλάβη.

Σε κάθε τύπο χειρουργικής επέμβασης, θα είστε ξύπνιοι και το τριχωτό της κεφαλής σας θα μουδιάζει με τοπική αναισθησία. Αυτό επιτρέπει στη χειρουργική σας ομάδα να αλληλεπιδράσει μαζί σας, για να βεβαιωθεί ότι όλα πάνε όπως θα έπρεπε.

Για διαδικασίες που χρησιμοποιούν ραδιοσυχνότητες ή υγρό άζωτο, ο γιατρός σας θα ανοίξει μια μικρή τρύπα στο κρανίο σας για να εισάγει τον καθετήρα και να πραγματοποιήσει τη διαδικασία. Η θεραπεία με υπερήχους και η ακτινοχειρουργική μπορούν να γίνουν μέσω του κρανίου.

Χρονοδιάγραμμα ανάκτησης

Μετά από μια διαδικασία βλάβης, πιθανότατα θα περάσετε δύο ή τρεις ημέρες στο νοσοκομείο. Η πλήρης αποκατάσταση διαρκεί συνήθως περίπου έξι εβδομάδες, αλλά είναι διαφορετική για τον καθένα. Θα πρέπει να αποφύγετε οποιαδήποτε έντονη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια αυτών των έξι εβδομάδων ή έως ότου ο γιατρός σας σας συμβουλεύσει ότι είναι εντάξει να το κάνετε.

Εάν είχατε μια ανοιχτή χειρουργική επέμβαση, είναι σημαντικό να μην αγγίζετε τα ράμματά σας. Ο γιατρός σας θα σας πει πότε μπορούν να αφαιρεθούν.

Οφέλη από βλάβες

Η βλάβη δεν μπορεί να θεραπεύσει τις κινητικές διαταραχές, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων σας.

Μελέτες για αλλοιώσεις έχουν βρει διαφορετικά αποτελέσματα, κάτι που είναι ένας λόγος που αυτές οι επεμβάσεις εκτελούνται σπάνια. Ωστόσο, ορισμένες έρευνες έχουν δείξει επιτυχία για άτομα των οποίων τα συμπτώματα δεν ελέγχονται καλά από την ιατρική.

Μια μελέτη διαπίστωσε ότι η υπερηχογραφική θαλαμοτομή μείωσε σημαντικά τον τρόμο των χεριών και βελτίωσε την ποιότητα ζωής των ατόμων με ιδιοπαθή τρόμο. Αλλο ανασκόπηση διαπίστωσε ότι μια παλλιδοτομή στη μία πλευρά του εγκεφάλου είναι εξίσου επιτυχημένη με το DBS στη μία πλευρά του εγκεφάλου για τη δυστονία και τη νόσο του Πάρκινσον. Ωστόσο, το DBS και στις δύο πλευρές του εγκεφάλου ήταν η πιο αποτελεσματική θεραπεία.

Κίνδυνοι αλλοιώσεων

Οι βλάβες καταστρέφουν τον εγκεφαλικό ιστό, κάτι που μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα ακόμη και με τις σημερινές στοχευμένες διαδικασίες. Οι πιο συνηθισμένοι κίνδυνοι είναι η ομιλία και άλλα γνωστικά προβλήματα, ειδικά όταν η διαδικασία γίνεται και στις δύο πλευρές του εγκεφάλου.

Άλλοι κίνδυνοι περιλαμβάνουν:

• προβλήματα βάδισης
• προβλήματα όρασης
• μούδιασμα
• εγκεφαλικό επεισόδιο ή αιμορραγία κατά τη διαδικασία χαρτογράφησης, η οποία εμφανίζεται στο 1 έως 2 τοις εκατό των ασθενών

Το takeaway

Οι βλάβες δεν είναι μια κοινή θεραπεία. Ωστόσο, για άτομα με κινητικές διαταραχές που δεν ανταποκρίνονται ή δεν μπορούν να κάνουν άλλες θεραπείες, μπορεί να είναι μια καλή επιλογή. Εάν η κινητική σας διαταραχή δεν ελέγχεται καλά με φάρμακα, έχετε αρνητικές παρενέργειες ή μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από τη φαρμακευτική αγωγή ή δεν είστε υποψήφιος για DBS, η αλλοίωση μπορεί να μειώσει τα συμπτώματά σας.