Οι πρησμένες και μουδιασμένες παλάμες μπορεί να παρεμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες και μπορεί να υποδηλώνουν υποκείμενες ιατρικές καταστάσεις. Αυτά τα δύο συμπτώματα μπορεί να οφείλονται σε συμπίεση νεύρων, φλεγμονή, κατακράτηση υγρών ή συστηματικές ασθένειες. Παρακάτω εξηγούμε τις αιτίες και παρέχουμε πληροφορίες σχετικά με τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Αιτίες των πρησμένων και μουδιασμένων παλαμών
1. Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα εμφανίζεται όταν το μέσο νεύρο συμπιέζεται στον καρπιαίο σωλήνα στον καρπό. Το μέσο νεύρο ελέγχει την αίσθηση στον αντίχειρα, το δείκτη, το μεσαίο δάκτυλο και μέρος του δακτύλου. Το πρήξιμο μέσα στον καρπιαίο σωλήνα αυξάνει την πίεση στο νεύρο και προκαλεί πόνο, μυρμήγκιασμα, μούδιασμα και πρήξιμο στην παλάμη. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται συνήθως τη νύχτα ή κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων κινήσεων του καρπού.
Οτιδήποτε συμπιέζει ή ερεθίζει το μέσο νεύρο στο χώρο του καρπιαίου σωλήνα μπορεί να οδηγήσει σε σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Ένα κάταγμα στον καρπό μπορεί να στενέψει τον καρπιαίο σωλήνα και να ερεθίσει το νεύρο. Το σύνδρομο αυτό μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω οιδήματος και φλεγμονής που προκαλείται από ρευματοειδή αρθρίτιδα ή άλλες ασθένειες.
Διάγνωση: Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση και θα αξιολογήσει τα συμπτώματα. Ο γιατρός μπορεί να εκτελέσει μια δοκιμασία Tinel ή μια δοκιμασία Phalen για την αναπαραγωγή των συμπτωμάτων. Οι μελέτες νευρικής αγωγιμότητας ή η ηλεκτρομυογραφία μπορούν να επιβεβαιώσουν τη μειωμένη νευρική λειτουργία στον καρπό.
Θεραπεία: Οι ήπιες περιπτώσεις μπορούν να βελτιωθούν με νάρθηκες καρπού, τροποποίηση της δραστηριότητας και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η εφαρμογή κρύων επιθεμάτων μπορεί να μειώσει το πρήξιμο. Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών μπορούν να ανακουφίσουν τη φλεγμονή γύρω από το νεύρο. Η σοβαρή ή επίμονη συμπίεση μπορεί να απαιτεί χειρουργική απελευθέρωση του καρπιαίου σωλήνα για την αποκατάσταση της λειτουργίας του νεύρου.
2. Περιφερική νευροπάθεια
Η περιφερική νευροπάθεια αναπτύσσεται όταν τα περιφερικά νεύρα καταστρέφονται. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκύψει από διαβήτη, ανεπάρκεια βιταμινών, λοιμώξεις, τοξίνες ή ορισμένα φάρμακα. Τα κατεστραμμένα νεύρα χάνουν την ικανότητα να μεταδίδουν αισθητικά σήματα, γεγονός που προκαλεί μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα στις παλάμες. Το πρήξιμο μπορεί να εμφανιστεί λόγω της κακής κυκλοφορίας του αίματος και των αλλαγών των ιστών που προκαλούνται από τη βλάβη των νεύρων.
Διάγνωση: Οι γιατροί θα πραγματοποιήσουν φυσική εξέταση και θα εξετάσουν το ιατρικό ιστορικό. Οι εξετάσεις αίματος μπορούν να ανιχνεύσουν διαβήτη, ανεπάρκεια βιταμινών ή διαταραχές του θυρεοειδούς. Οι μελέτες νευρικής αγωγιμότητας και η ηλεκτρομυογραφία μπορούν να μετρήσουν την ηλεκτρική δραστηριότητα στα νεύρα και τους μυς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι γιατροί διενεργούν βιοψία νεύρου για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.
Θεραπεία: Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Στη διαβητική νευροπάθεια, ο αυστηρός έλεγχος του σακχάρου στο αίμα μπορεί να αποτρέψει την εξέλιξη της νόσου. Τα συμπληρώματα βιταμινών διορθώνουν τις ελλείψεις της βιταμίνης Β12 ή του φυλλικού οξέος. Η αποφυγή του αλκοόλ ή των τοξινών μπορεί να προστατεύσει τα εναπομείναντα νεύρα. Η αντιμετώπιση του πόνου περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, όπως αντισπασμωδικά φάρμακα ή αντικαταθλιπτικά φάρμακα που στοχεύουν στον νευρικό πόνο. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση της μυϊκής δύναμης και του συντονισμού.
3. Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που προκαλεί χρόνια φλεγμονή στις αρθρώσεις, συμπεριλαμβανομένων των αρθρώσεων στους καρπούς και τα χέρια. Η φλεγμονή παχαίνει τον αρθρικό χιτώνα και αυξάνει το υγρό στην αρθρική κάψα. Το πρήξιμο συμπιέζει τα γύρω νεύρα και προκαλεί μούδιασμα και δυσκαμψία στις παλάμες.
Διάγνωση: Οι γιατροί εντοπίζουν τις διογκωμένες αρθρώσεις κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης. Οι εξετάσεις αίματος μετρούν τον ρευματοειδή παράγοντα, τα αντισώματα αντικυκλικού κιτρουλλινοποιημένου πεπτιδίου και φλεγμονώδεις δείκτες όπως η C-αντιδρώσα πρωτεΐνη και ο ρυθμός καθίζησης των ερυθροκυττάρων. Η ακτινογραφία ή η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού μπορεί να δείξει βλάβη και φλεγμονή των αρθρώσεων.
Θεραπεία: Η θεραπεία αποσκοπεί στη μείωση της φλεγμονής και στην πρόληψη της καταστροφής των αρθρώσεων. Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μειώνουν τον πόνο και το πρήξιμο. Τα τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα και οι βιολογικοί παράγοντες καταστέλλουν την ανώμαλη ανοσολογική δραστηριότητα. Η τακτική άσκηση και η χειροθεραπεία διατηρούν την ευελιξία και τη δύναμη των αρθρώσεων. Σε σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να απαιτηθούν χειρουργικές επεμβάσεις όπως η αρθροπλαστική ή η αντικατάσταση των αρθρώσεων.
4. Κατακράτηση υγρών (οίδημα)
Η κατακράτηση υγρών συμβαίνει όταν η περίσσεια υγρών συσσωρεύεται στους ιστούς των χεριών. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκύψει από καρδιακή ανεπάρκεια, νεφρική νόσο, ηπατική νόσο ή ορμονική ανισορροπία. Το πρήξιμο μπορεί να προκαλέσει πίεση στα αισθητήρια νεύρα και να οδηγήσει σε μουδιασμένο αίσθημα στις παλάμες.
Διάγνωση: Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια φυσική εξέταση για να αξιολογήσει την κατανομή του οιδήματος. Οι εξετάσεις αίματος και οι εξετάσεις ούρων μπορούν να αξιολογήσουν τη νεφρική και ηπατική λειτουργία. Η ηχοκαρδιογραφία ή η απεικόνιση του θώρακα μπορεί να ανιχνεύσει την καρδιακή ανεπάρκεια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ορμονικές εξετάσεις βοηθούν στον εντοπισμό διαταραχών του θυρεοειδούς ή των επινεφριδίων.
Θεραπεία: Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Η μείωση της πρόσληψης αλατιού μπορεί να περιορίσει τη συσσώρευση υγρών. Η διουρητική φαρμακευτική αγωγή βοηθά τα νεφρά να απομακρύνουν την περίσσεια του υγρού. Η ανύψωση των χεριών πάνω από το επίπεδο της καρδιάς μπορεί να μειώσει το πρήξιμο. Η αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς πάθησης, όπως η καρδιακή ή η νεφρική νόσος, είναι απαραίτητη για την πρόληψη της υποτροπής.
5. Αυχενική ριζοπάθεια
Η αυχενική ριζοπάθεια εμφανίζεται όταν μια νευρική ρίζα στον αυχένα συμπιέζεται από δισκοκήλη, οστικό εξόγκωμα ή εκφυλιστικές αλλαγές. Το προσβεβλημένο νεύρο μεταδίδει σήματα στον ώμο, τον βραχίονα και το χέρι. Η συμπίεση διαταράσσει αυτά τα σήματα και προκαλεί μούδιασμα, μυρμήγκιασμα και αδυναμία στις παλάμες.
Διάγνωση: Ο γιατρός σας θα αξιολογήσει την κίνηση του αυχένα και τη μυϊκή δύναμη. Απεικονιστικές μελέτες, όπως η μαγνητική τομογραφία ή η υπολογιστική τομογραφία, μπορούν να εντοπίσουν κήλη δίσκου ή οστικές εκβλαστήσεις. Οι δοκιμασίες νευρικής αγωγιμότητας μπορούν να προσδιορίσουν το ακριβές επίπεδο συμμετοχής των νεύρων.
Θεραπεία: Η ήπια νευρική συμπίεση μπορεί να βελτιωθεί με ανάπαυση, φυσικοθεραπεία και αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Η εφαρμογή θερμότητας ή πάγου μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και τη μυϊκή δυσκαμψία. Τα σοβαρά ή επίμονα συμπτώματα μπορεί να απαιτούν ενέσεις κορτικοστεροειδών ή χειρουργική αποσυμπίεση για την άρση της πίεσης στη νευρική ρίζα.
6. Υποθυρεοειδισμός
Ο υποθυρεοειδισμός εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής αδένας παράγει ανεπαρκή ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών. Τα χαμηλά επίπεδα ορμονών επιβραδύνουν το μεταβολισμό και προκαλούν συσσώρευση υγρών στους ιστούς. Το πρήξιμο μπορεί να συμπιέσει τα περιφερικά νεύρα στον καρπό ή την παλάμη, οδηγώντας σε μούδιασμα.
Διάγνωση: Ο γιατρός σας μετρά τα επίπεδα της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης και της θυροξίνης σε εξετάσεις αίματος. Η φυσική εξέταση μπορεί να αποκαλύψει ξηρό δέρμα, αύξηση βάρους και κόπωση.
Θεραπεία: Η υποκατάσταση των θυρεοειδικών ορμονών αποκαθιστά τον φυσιολογικό μεταβολισμό και μειώνει σταδιακά το πρήξιμο. Η τακτική παρακολούθηση των επιπέδων των ορμονών εξασφαλίζει την κατάλληλη θεραπεία. Οι ασκήσεις χεριών μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της ευελιξίας και της δύναμης.
Παραπάνω αναφέρονται οι αιτίες του πρηξίματος και του μουδιάσματος στις παλάμες. Εάν αυτά τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινώνονται, πρέπει να αναζητήσετε ιατρική αξιολόγηση το συντομότερο δυνατό. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία συμβάλλουν στην πρόληψη μόνιμης νευρικής βλάβης και στην αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των χεριών.
Discussion about this post