Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός προλακτινώματος και ενός αδενώματος της υπόφυσης;

Τα αδενώματα της υπόφυσης συχνά αναπτύσσονται αυθόρμητα, που σημαίνει ότι δεν έχουν γνωστή αιτία. Μόνο για 5% των ατόμων με αδενώματα της υπόφυσης θεωρούνται γενετικά.

Αυτοί οι όγκοι διαγιγνώσκονται πιο συχνά σε άτομα ηλικίας 30 ή 40 ετών.

Πολλά αδενώματα της υπόφυσης ανακαλύπτονται κατά τη διάρκεια απεικονιστικών εξετάσεων που διεξάγονται για άσχετους λόγους. Συνήθως είναι μη καρκινικά και τείνουν να αναπτύσσονται αργά. Παρά το γεγονός ότι δεν είναι καρκινικά, μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα εάν εκκρίνουν ορμόνες ή μεγαλώσουν και συμπιέσουν δομές στον εγκέφαλό σας.

Μπορεί να εμφανιστούν πολλά διαφορετικά συμπτώματα, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν:

• οπτικά προβλήματα
• καρδιακή αρρυθμία
• επιληπτικές κρίσεις

• Νόσος Cushing, περίσσεια ACTH που οδηγεί σε περίσσεια κορτιζόλης

• πονοκεφάλους
• δυσανεξία στο κρύο
• έλλειψη εμμήνου ρύσεως
• ακούσια απώλεια βάρους
• στυτική δυσλειτουργία
• κούραση
• γαλουχιά
• αύξηση βάρους
• δυσκοιλιότητα
• οστεοπόρωση

• ακρομεγαλία, υπερβολική αυξητική ορμόνη

• ψηλαφήσεις της καρδιάς
• μειωμένη σεξουαλική ορμή

Θεραπεία

Τα αδενώματα συχνά δεν απαιτούν θεραπεία, αλλά ο γιατρός σας πιθανότατα θα θέλει να παρακολουθήσει πώς αλλάζει ο όγκος σας με την πάροδο του χρόνου με απεικόνιση.

Εάν ο όγκος σας προκαλεί συμπτώματα, πιθανότατα θα χρειαστεί να αφαιρεθεί χειρουργικά. Η διασφηνοειδής εκτομή είναι συχνά η χειρουργική τεχνική εκλογής. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση του όγκου μέσω του κοίλου οστού στο πίσω μέρος της μύτης σας.

Τα μεγάλα αδενώματα μπορεί να χρειαστεί να αφαιρεθούν με κρανιοτομή. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την αφαίρεση ενός πτερυγίου οστού στο κρανίο σας και την κοπή του προστατευτικού στρώματος που περιβάλλει τον εγκέφαλό σας. Είναι μια πιο εκτεταμένη διαδικασία.

Τα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στη συρρίκνωση του όγκου σας και στη μείωση των υπερβολικών επιπέδων ορμονών.

Αποψη

Πολλά αδενώματα έχουν εξαιρετικές προοπτικές εάν δεν εκκρίνουν ορμόνες (αδενώματα που δεν λειτουργούν). Οι όγκοι που παράγουν ορμόνες μπορεί να προκαλέσουν επιπλοκές, αλλά πολλοί άνθρωποι ζουν φυσιολογική διάρκεια ζωής με ελάχιστα έως καθόλου μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.

Τα προλακτινώματα είναι αδενώματα της υπόφυσης που εκκρίνουν την ορμόνη προλακτίνη. Η προλακτίνη είναι μια ορμόνη που προκαλεί την ανάπτυξη του μαστού και την παραγωγή γάλακτος σε έγκυες και σε όσους έχουν γεννήσει πρόσφατα. Δεν έχει καμία γνωστή λειτουργία στους άνδρες.

Τα προλακτινώματα είναι περίπου 3 φορές πιο συχνά στις γυναίκες από ότι στους άνδρες και πιο συχνά διαγιγνώσκονται μεταξύ των ηλικιών 25 και 34.

Σπάνια, ορισμένα προλακτινώματα εκκρίνουν άλλες ορμόνες όπως ACTH ή TSH. Σχετικά με 10% των προλακτινωμάτων της εκκριτικής αυξητικής ορμόνης.

Σημάδια και συμπτώματα του προλακτινώματος σε άτομα που ορίζονται γυναίκες κατά τη γέννηση περιλαμβάνουν:

• αλλαγές στην έμμηνο ρύση
• αγονία
• απώλεια της σεξουαλικής ορμής
• γαλακτώδη έκκριση από το στήθος
• κολπική ξηρότητα

Σημάδια και συμπτώματα ενός προλακτινώματος σε άτομα που έχουν οριστεί αρσενικά κατά τη γέννηση μπορεί να περιλαμβάνει:

• απώλεια της σεξουαλικής ορμής
• στυτική δυσλειτουργία
• χαμηλός αριθμός σπερματοζωαρίων

Προλακτινώματα σπανίως εμφανίζονται σε παιδιά και εφήβους. Όταν το κάνουν, μπορεί να προκαλέσουν καθυστερημένη εφηβεία ή καθυστερήσεις στην ανάπτυξη.

Θεραπεία

Σε αντίθεση με άλλους τύπους αδενωμάτων της υπόφυσης, τα προλακτινώματα συχνά ανταποκρίνονται καλά στα φάρμακα και σπάνια αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Τα φάρμακα που ονομάζονται αγωνιστές ντοπαμίνης μπορεί:

• επαναφέρετε τα επίπεδα προλακτίνης σας στο φυσιολογικό
• συρρικνώστε τον όγκο σας
• διορθώσετε τα συμπτώματα που προκαλούνται από τον όγκο σας

ο δύο πιο κοινά τύποι αγωνιστών ντοπαμίνης που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία προλακτινωμάτων είναι η βρωμοκρυπτίνη και η καβεργολίνη.

Εάν τα φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία των συμπτωμάτων σας, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία.

Αποψη

Τα περισσότερα άτομα με μικρά προλακτινώματα έχουν ένα εξαιρετική προοπτική με τακτική φαρμακευτική αγωγή. Αλλά η ανάπτυξη μεγάλων όγκων μπορεί να είναι επιθετική και απρόβλεπτη. Σχετικά με 80% των ατόμων με μικρά προλακτινώματα ανταποκρίνονται στα φάρμακα.

Τα κρανιοφαρυγγιώματα είναι σπάνιοι όγκοι που συνήθως σχηματίζονται κοντά στην υπόφυσή σας. Όπως τα αδενώματα της υπόφυσης, συνήθως δεν είναι καρκινικά και η αιτία συνήθως δεν είναι γνωστή. Τείνουν να είναι πιο συχνές σε παιδιά και ενήλικες άνω των 50 ετών.

Επίσης, όπως και τα αδενώματα της υπόφυσης, τα κρανιοφαρυγγιώματα μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα εάν μεγαλώσουν ή εκκρίνουν ορμόνες. Οσα 61% των ατόμων με κρανιοφαρυγγιώματα αναπτύσσουν παχυσαρκία.

Τα κρανιοφαρυγγιώματα είναι πολύ πιο σπάνια από τα αδενώματα της υπόφυσης. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Νευρολογικών Χειρουργών, επηρεάζουν λιγότερους από 2 ανθρώπους ανά 1 εκατομμύριο.

Τα αδενώματα της υπόφυσης είναι ένας τύπος όγκου που ξεκινά από την υπόφυσή σας. Συνήθως είναι μη καρκινικά και αργά αναπτυσσόμενα. Μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα εάν μεγαλώσουν και πιέσουν δομές στον εγκέφαλό σας ή εάν εκκρίνουν ορμόνες.

Τα προλακτινώματα είναι αδενώματα της υπόφυσης που εκκρίνουν την ορμόνη προλακτίνη. Συχνά ελέγχονται καλά με φάρμακα που ονομάζονται αγωνιστές ντοπαμίνης. Οι αγωνιστές ντοπαμίνης μπορούν να συρρικνώσουν τον όγκο και να μειώσουν τα επίπεδα προλακτίνης.