Ποια είναι η διαφορά μεταξύ ενός κατάγματος και ενός σπασίματος;

Τι προκαλεί ένα κάταγμα;

Οι τραυματισμοί των οστών είναι συχνοί. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, περισσότεροι από 1 εκατομμύριο άνθρωποι ετησίως παθαίνουν κάταγμα ενός οστού.

Ένα κάταγμα συμβαίνει όταν ένα οστό χτυπιέται από κάτι ισχυρότερο από το ίδιο το οστό. Αυτό το κάνει να σπάσει. Τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, οι αθλητικοί τραυματισμοί και οι πτώσεις είναι κοινές αιτίες καταγμάτων.

Η επαναλαμβανόμενη φθορά σε ένα οστό, όπως από το τρέξιμο, μπορεί επίσης να προκαλέσει μικρά κατάγματα. Αυτά ονομάζονται κατάγματα λόγω στρες ή κατάγματα τριχοφυΐας.

Μερικές φορές τα κατάγματα προκύπτουν από λοίμωξη ή καρκίνο που εξασθενεί το οστό. Τα εξασθενημένα οστά σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, που ονομάζονται οστεοπόρωση, είναι επίσης συχνή αιτία καταγμάτων.

Μάθετε περισσότερα: Τι προκαλεί την οστεοπόρωση; »

Τα κατάγματα μπορεί να κυμαίνονται από μικρά έως σοβαρά ανάλογα με τη δύναμη της πρόσκρουσης και το εάν υπάρχει άλλη βλάβη στο σώμα. Μερικοί άλλοι τύποι ζημιών που μπορεί να προκύψουν περιλαμβάνουν:

• σπασίματα στο δέρμα
• νευρική βλάβη
• μυϊκή βλάβη
• βλάβη οργάνων

Ποια είναι τα σημάδια ότι έχετε κάταγμα;

Το κύριο σημάδι ενός κατάγματος είναι ο πόνος. Τα περισσότερα κατάγματα θα πονέσουν, ειδικά αν προσπαθήσετε να μετακινηθείτε ή να βάλετε βάρος στο τραυματισμένο οστό.

Άλλα συμπτώματα στο σημείο του τραυματισμού περιλαμβάνουν:

• πρήξιμο
• μούδιασμα
• Αιμορραγία
• μώλωπες ή αλλαγή χρώματος
• οστό που τρυπάει μέσα από το δέρμα

Θα πρέπει να πάτε στα επείγοντα εάν υποψιάζεστε κάταγμα. Καλέστε ένα ασθενοφόρο εάν εσείς ή κάποιος άλλος έχετε πολλαπλούς τραυματισμούς ή δεν μπορείτε να περπατήσετε.

Πώς γίνεται η διάγνωση του κατάγματος;

Ο γιατρός σας θα σας εξετάσει και θα ελέγξει την περιοχή του τραυματισμού για κινητικότητα και για πιθανή βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία ή τις αρθρώσεις. Τα περισσότερα κατάγματα διαγιγνώσκονται με ακτινογραφία του προσβεβλημένου οστού.

Μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν άλλες εξετάσεις εκτός από ακτινογραφίες για να προσδιοριστεί η έκταση του κατάγματος και η σχετική βλάβη.

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) ή μια σάρωση οστών μπορεί να δείξει περισσότερες λεπτομέρειες εάν το κάταγμα είναι μικρό. Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί επίσης να δείξει την περιοχή των μαλακών ιστών γύρω από το οστό και μπορεί να υποδεικνύει τραυματισμούς στους γύρω μύες ή τους τένοντες.

Μια αξονική τομογραφία (CT ή CAT scan) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παροχή τρισδιάστατης εικόνας σε οριζόντιες ή κάθετες τομές της πληγείσας περιοχής. Αυτό θα δείξει περισσότερες λεπτομέρειες του κατάγματος. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να εγχύσει μια χρωστική ουσία στις αρτηρίες σας και στη συνέχεια να κάνει μια σάρωση. Η βαφή μπορεί να διευκολύνει τον γιατρό σας να αναγνωρίσει τη βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία. Τέλος, εάν υπάρχει υποψία νευρικής βλάβης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μελέτες αγωγιμότητας νεύρων για τον έλεγχο τυχόν κατεστραμμένων νεύρων.

Ο γιατρός σας θα ρωτήσει επίσης πώς προέκυψε ο τραυματισμός, πότε ξεκίνησε ο πόνος και εάν ο πόνος επιδεινώθηκε. Αυτό θα βοηθήσει τον γιατρό σας να αποφασίσει εάν θα ελέγξει για πρόσθετες επιπλοκές, όπως διαταραχή της ροής του αίματος.

Πώς θα αντιμετωπίσει ο γιατρός σας το κάταγμά σας;

Η θεραπεία για ένα κάταγμα εξαρτάται από τον τύπο του τραυματισμού, τη θέση του τραυματισμού και τη σοβαρότητά του.

Τα οστά αυτοθεραπεύονται παράγοντας νέο οστικό ιστό για την αποκατάσταση του κατάγματος. Νέος οστικός ιστός σχηματίζεται στις άκρες του σπασίματος για να «πλέξει» τα σπασμένα κομμάτια μεταξύ τους. Το νέο οστό είναι στην αρχή μαλακό και γι’ αυτό πρέπει να προστατεύεται.

Συνήθως ένα κάταγμα ακινητοποιείται για την προστασία του νέου, μαλακού οστικού ιστού. Ο γιατρός σας μπορεί να ακινητοποιήσει το οστό χρησιμοποιώντας επιλογές που περιλαμβάνουν:

• εκμαγείο
• νάρθηκας
• σφενδόνη
• συνδυασμός

Αυτές οι συσκευές μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση του οστού ευθυγραμμισμένου ενώ θεραπεύεται. Επίσης σας κάνουν πιο δύσκολο να χρησιμοποιήσετε κατά λάθος το τραυματισμένο οστό.

Για ένα μικρό οστό όπως το δάχτυλο ή το δάχτυλο του ποδιού, το κάταγμα μπορεί να ακινητοποιηθεί τυλίγοντάς το με ένα μαλακό περιτύλιγμα ή έναν νάρθηκα.

Το τραυματισμένο οστό μπορεί να χρειαστεί να ευθυγραμμιστεί εκ νέου στη φυσική του θέση πριν ακινητοποιηθεί με γύψο ή νάρθηκα. Η ευθυγράμμιση μπορεί να γίνει χωρίς χειρουργική επέμβαση και ονομάζεται κλειστή ανάταξη. Αυτό συχνά απαιτεί τοπικό αναισθητικό και παυσίπονα.

Μερικές φορές θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την επανατοποθέτηση του τραυματισμένου οστού. Αυτό ονομάζεται ανοιχτή μείωση. Ο χειρουργός μπορεί επίσης να χρειαστεί να εισαγάγει τα ακόλουθα στο οστό σας για να βοηθήσει στη χειρουργική ευθυγράμμιση του οστού:

• καρφίτσες
• ράβδους
• βίδες
• καλώδια καλωδίων

Αυτό μπορεί να απαιτεί αναισθησία και παυσίπονα.

Τα κατάγματα του ισχίου σχεδόν πάντα απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την ταχύτερη και καλύτερη επούλωση. Ορισμένα κατάγματα άκρων μπορεί να χρειάζονται έλξη, ένα απαλό τράβηγμα των μυών και των τενόντων γύρω από το σπασμένο οστό προκειμένου να ευθυγραμμιστεί εκ νέου το οστό. Η πρόσφυση μπορεί να δημιουργηθεί με ένα σύστημα βαρών και τροχαλιών που τοποθετούνται σε μεταλλικό σκελετό πάνω από το κρεβάτι σας.

Πόσο καιρό θα πάρει το κάταγμά σας για να επουλωθεί;

Κατά μέσο όρο, τα κατάγματα επουλώνονται σε έξι έως οκτώ εβδομάδες. Τα παιδιά συνήθως θεραπεύονται πιο γρήγορα από τους ενήλικες.

Ο χρόνος επούλωσης εξαρτάται από τη θέση και τη σοβαρότητα του διαλείμματος. Η ηλικία και η γενική υγεία σας θα επηρεάσουν επίσης τον χρόνο αποθεραπείας σας. Ακολουθήστε τις συμβουλές του γιατρού σας για τη φροντίδα του κατάγματος για να βελτιώσετε τη διαδικασία επούλωσης.

Ο πόνος συνήθως σταματά πριν επουλωθεί πλήρως το κάταγμα, αλλά είναι σημαντικό να συνεχίσετε να προστατεύετε την τραυματισμένη περιοχή μέχρι να επουλωθεί πλήρως. Μπορεί να έχετε ένα πρόγραμμα φυσικοθεραπείας και ασκήσεις σχεδιασμένες για τη δημιουργία μυϊκής δύναμης και ευλυγισίας των αρθρώσεων στην τραυματισμένη περιοχή.

Τα περισσότερα κατάγματα επουλώνονται χωρίς επιπλοκές. Ένα κάταγμα δεν αυξάνει ή μειώνει απαραίτητα τις πιθανότητές σας για διάλειμμα στην ίδια περιοχή στο μέλλον.

Τι μπορείτε να κάνετε για να αποτρέψετε τα κατάγματα;

Η διατήρηση της υγείας των οστών σας είναι σημαντική σε κάθε ηλικία. Αυτό σημαίνει να λαμβάνετε αρκετό ασβέστιο από τη διατροφή σας και να κάνετε ασκήσεις για να κρατάτε τα οστά σας γερά. Τα αδύναμα οστά σπάνε πιο εύκολα.

Μετά την ηλικία των 40 ετών, όλοι αρχίζουν να χάνουν οστική μάζα. Η γενετική σας σύνθεση καθορίζει τη μέγιστη οστική σας μάζα, αλλά η διατροφή και η άσκηση κάνουν μεγάλη διαφορά στη διατήρηση της υγείας των οστών σας καθώς μεγαλώνετε.

Διαβάστε περισσότερα: 5 διασκεδαστικές ασκήσεις στο νερό που μπορούν να κάνουν μαζί οι ηλικιωμένοι »

Η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπαιδικών Χειρουργών συνιστά τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών να έχουν:

• τουλάχιστον 1.000 χιλιοστόγραμμα ασβεστίου κάθε μέρα
• τουλάχιστον 1.000 διεθνείς μονάδες (IU) βιταμίνης D κάθε μέρα

Εάν είστε γυναίκα και έχετε περάσει την εμμηνόπαυση, θα πρέπει να αυξήσετε το ασβέστιο σας στα 1.200 χιλιοστόγραμμα την ημέρα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ορμονικές αλλαγές μειώνουν την αντοχή των οστών, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε οστεοπόρωση και αυξημένο κίνδυνο για κατάγματα.

Σε οποιαδήποτε ηλικία, οι καθημερινές ασκήσεις με βάρη, όπως το περπάτημα, είναι απαραίτητες για την υγεία των οστών. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά με το κατάλληλο πρόγραμμα άσκησης για εσάς.

Υπάρχουν επίσης ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να αποτρέψετε τις πτώσεις και να μειώσετε τον κίνδυνο για κατάγματα οστών:

• Φορέστε λογικά παπούτσια.
• Ελαχιστοποιήστε την ακαταστασία γύρω από το σπίτι.
• Βεβαιωθείτε ότι τα καλώδια, τα καλώδια και οι άλλοι κίνδυνοι δεν υπάρχουν για να αποφευχθεί η ενεργοποίηση.
• Έχετε επαρκή φωτισμό και τοποθετήστε νυχτερινά φώτα στο μπάνιο ή σε άλλα δωμάτια που μπορεί να χρειαστεί να έχετε πρόσβαση στη μέση της νύχτας.
• Στερεώστε τα χαλιά με αντιολισθητικά μαξιλαράκια.
• Κάντε φυσικοθεραπεία για να βελτιώσετε την ισορροπία σας. Πάρτε ένα μάθημα κατάρτισης ισορροπίας, γιόγκα με καρέκλα ή τάι τσι.
• Χρησιμοποιήστε μπαστούνι ή περιπατητή εάν χρειάζεται.