Οι ερευνητές διερευνούν εάν η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ να θυμούνται περισσότερο και τώρα ένα νέο εύρημα μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη αυτής της προσέγγισης.

Η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου είναι μια θεραπεία για μια σειρά από ιατρικές καταστάσεις, όπως η επιληψία, η νόσος του Πάρκινσον και η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Σε αυτή τη μέθοδο, τα ηλεκτρόδια εμφυτεύονται σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου για τη μετάδοση ηλεκτρικών ερεθισμάτων για τη διακοπή της μη φυσιολογικής εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Οι ερευνητές άρχισαν επίσης να μελετούν τη βαθιά εγκεφαλική διέγερση ως έναν πιθανό τρόπο για να βοηθήσουν στη θεραπεία ατόμων με νόσο του Αλτσχάιμερ.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι όταν εκτελείται στα αρχικά στάδια της νόσου του Αλτσχάιμερ, η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου θα μπορούσε να επιβραδύνει την απώλεια μνήμης.
Μέχρι στιγμής, οι ερευνητές έχουν εξετάσει τα αποτελέσματα της διέγερσης μιας περιοχής του εγκεφάλου που ονομάζεται fornix. Αυτή είναι μια δέσμη νευρικών ινών και αποτελεί σημαντικό μέρος των κυκλωμάτων μνήμης του εγκεφάλου. Έρευνες έχουν δείξει ότι σε άτομα με ήπια νόσο του Αλτσχάιμερ, η περιοχή του βυθού είναι κατεστραμμένη και οι ερευνητές πιστεύουν ότι η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία αυτού του ελαττωματικού κυκλώματος.
Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι αβέβαια: Μερικοί από τους ασθενείς στη μελέτη έδειξαν ενδείξεις επιβράδυνσης της άνοιας, ενώ άλλοι όχι. Οι ερευνητές προτείνουν ότι ο λόγος μπορεί να είναι μια διαφορά στο πού τοποθετούνται τα ηλεκτρόδια κατά τη διέγερση του εγκεφάλου.
Ως εκ τούτου, σε αυτή τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από 46 ασθενείς που συμμετείχαν σε μια δοκιμή εν τω βάθει εγκεφαλικής διέγερσης για την ήπια νόσο του Αλτσχάιμερ. Ήθελαν να δουν εάν υπήρχε κάποια συσχέτιση μεταξύ των θέσεων που διεγείρονται και της ικανότητας του ασθενούς να ανταποκριθεί σε αυτή τη μέθοδο θεραπείας.
Ο ερευνητής Δρ Andreas Horn είπε ότι όταν άρχισε να εξετάζει τα δεδομένα, ήταν δύσπιστος ότι θα έβρισκαν κάτι θετικό.
Αλλά αποδεικνύεται ναι. Για παράδειγμα, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το fornix του μεσαίου εγκεφάλου και το bed nucleus του stria terminalis ανταποκρίνονται καλύτερα στη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου. Το Stria terminalis είναι μια ομάδα ινών που εμπλέκονται σε συναισθηματικές και συμπεριφορικές αντιδράσεις.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές επαλήθευσαν τα ευρήματά τους εστιάζοντας σε 18 ασθενείς που είχαν αποκλείσει από την αρχική ανάλυση. Διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν πώς θα ανταποκρινόταν αυτοί οι ασθενείς στη βαθιά εγκεφαλική διέγερση, με βάση το πού τοποθετούνταν τα ηλεκτρόδια στον εγκέφαλό τους.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Επικοινωνίες για τη φύση.
Ο στόχος είναι να τελειοποιήσουμε τη βαθιά εγκεφαλική διέγερση για να στοχεύσουμε μέσα στον εγκέφαλο, μεταβαίνοντας από μια συγκεκριμένη «θολή» θέση σε πιο ακριβείς τοποθεσίες, λέει ο Δρ Andreas Horn.
«Δεν προτείνουμε μια νέα θεραπευτική στρατηγική. Προτείνουμε μια πιο εξελιγμένη στρατηγική», δήλωσε ο Δρ. Andreas Horn. Εργάζεται στο Κέντρο Θεραπείας Εγκεφαλικών Αγγείων στο Brigham and Women’s Hospital στη Βοστώνη.
Ωστόσο, τόνισε ότι όσο εξελιγμένη κι αν γίνει η βαθιά εγκεφαλική διέγερση στο μέλλον, δεν μπορεί να θεραπεύσει τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
«Θέλουμε να επεκτείνουμε τη χρονική περίοδο κατά την οποία οι άνθρωποι έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής», είπε ο Δρ Andreas Horn.
«Και επί του παρόντος η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου εξακολουθεί να μελετάται για να βρεθεί μια θεραπεία για τη νόσο του Αλτσχάιμερ», πρόσθεσε. Αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς πρέπει να εγγραφούν σε μια μελέτη για να δοκιμαστούν με αυτήν τη μέθοδο θεραπείας.
Μια μεγαλύτερη κλινική δοκιμή, που ονομάζεται ADvance II, βρίσκεται σε εξέλιξη για να δοκιμάσει τα αποτελέσματα της θεραπείας διέγερσης βαθιάς εγκεφάλου διάρκειας ενός έτους σε ασθενείς με ήπια νόσο του Αλτσχάιμερ.
Ο Δρ. Gabriel de Erausquin είναι γιατρός/ερευνητής στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Σαν Αντόνιο, ένα από τα ιατρικά κέντρα που συμμετέχουν σε αυτή τη δοκιμή.
Συμφωνεί ότι τα νέα ευρήματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για καλύτερη στόχευση. «Αυτή είναι πραγματικά μια σπουδαία μελέτη», είπε ο Gabriel de Erausquin. Δεν συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη.
«Εάν τα ευρήματα μπορούν να βοηθήσουν στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της εν τω βάθει διέγερσης του εγκεφάλου σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ, θα έχουν μεγάλο όφελος», είπε.
Στη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου, τα ηλεκτρόδια που εμφυτεύονται στον εγκέφαλο συνδέονται με μια γεννήτρια ηλεκτρικών παλμών μέσω καλωδίων που τοποθετούνται κάτω από το δέρμα. Μια γεννήτρια ηλεκτρικών παλμών είναι μια συσκευή που μοιάζει με βηματοδότη, εμφυτεύεται κάτω από το δέρμα στο στήθος και έχει προγραμματιστεί να μεταδίδει αυτόματα ηλεκτρικά ερεθίσματα στα ηλεκτρόδια του εγκεφάλου.
Η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του 1990 για τη θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον και θεωρείται μια αρκετά ασφαλής θεραπεία. Αλλά η χειρουργική επέμβαση ενέχει επίσης ορισμένους κινδύνους και με την πάροδο του χρόνου, μέρη του συστήματος διέγερσης του εν τω βάθει εγκεφάλου μπορεί να κινηθούν ή να καταστραφούν.
Ο Δρ de Erausquin τόνισε επίσης ότι η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου δεν θα θεραπεύσει την ασθένεια. Η συνήθης πορεία της νόσου του Αλτσχάιμερ είναι η προοδευτική απώλεια λειτουργιών, σημειώνει, και οι ερευνητές ελπίζουν ότι θα επιβραδύνουν αυτή την εξέλιξη.
Πηγή πληροφοριών: Nature Communications Journal, Δεκέμβριος 2022
Discussion about this post