Πώς διαγιγνώσκεται η σύφιλη;
Δύο δοκιμές-γνωστές ως μικροσκοπία σκοτεινού πεδίου και άμεσες δοκιμές αντισωμάτων φθορισμού-μπορούν να διαγνώσουν οριστικά τη σύφιλη. Ωστόσο, καμία από αυτές τις δοκιμές δεν είναι ευρέως διαθέσιμη, καθώς χρησιμοποιούνται για την ανάλυση δειγμάτων από στοματικές βλάβες και, όταν τα βλέπουμε με μικροσκόπιο, μερικά από τα βακτήρια που βρίσκονται συνήθως στο στόμα και το λαιμό μοιάζουν πολύ με Treponema pallidum, τα βακτήρια που προκαλούν σύφιλη. Ως αποτέλεσμα, η εξέταση υλικού που λαμβάνεται από στοματικές βλάβες μπορεί να οδηγήσει σε ψευδώς θετικά αποτελέσματα (στα οποία το άτομο διαπιστώνεται λανθασμένα ότι έχει μολυνθεί). Ως εκ τούτου, οι γιατροί χρησιμοποιούν εξετάσεις αίματος (ορολογία) για τη διάγνωση της σύφιλης. Αυτές οι δοκιμές στοχεύουν στην ανίχνευση αντισωμάτων έναντι μολυσματικού παράγοντα. (Το ανοσοποιητικό σας σύστημα παράγει αντισώματα ειδικά για έναν οργανισμό που έχει εισβάλει στο σώμα σας. Η δουλειά των αντισωμάτων είναι να σκοτώσει αυτόν τον οργανισμό). Εάν έχετε σύφιλη, το αίμα σας θα περιέχει αντισώματα έναντι T. pallidumΤο
Δοκιμές Treponemal και Nontreponemal
Υπάρχουν δύο τύποι ορολογικών εξετάσεων για σύφιλη, τρεπονεμική και μη ρεπονεματική. Οι δοκιμές Treponemal προσδιορίζουν ειδικά αντισώματα που στοχεύουν κατά του T. pallidum. Είναι ενδιαφέρον ότι αν και αυτό το αντίσωμα είναι απόδειξη ότι το σώμα σας κινητοποιείται για αυτοάμυνα, δεν εμποδίζει την εξέλιξη της νόσου ούτε παρέχει ανοσία έναντι της επανεμφάνισης. Σε κάθε περίπτωση, τα ευρήματα από διαφορετικούς τύπους τρεπονεμαλικών εξετάσεων αντικατοπτρίζουν πόσο αντίσωμα υπάρχουν στο αίμα, το οποίο καθορίζει την έκταση της δραστηριότητας της νόσου.
Οι μη ρεπονεμαλικές εξετάσεις εντοπίζουν τη μόλυνση με έναν πιο έμμεσο τρόπο. Χρησιμοποιούν καρδιολιπίνη, μια ουσία που βρίσκεται στον καρδιακό ιστό. Οι ασθενείς με σύφιλη σχηματίζουν πάντα αντισώματα στην καρδιολιπίνη. Όμως, ψευδώς θετικά μη-ερεθιστικά τεστ μπορεί να εμφανιστούν σε ασθενείς που είναι έγκυες, είναι χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών, έχουν αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή έχουν προσβληθεί πρόσφατα από ιογενή λοίμωξη. Όταν αυτού του είδους η δοκιμή οδηγεί σε θετικά ευρήματα, πρέπει να επιβεβαιωθεί με τρεπονεμική εξέταση.
Ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού
Κάθε ασθενής με σύφιλη που έχει σημεία που υποδηλώνουν ότι η λοίμωξη προκαλεί νευρολογικές επιδράσεις θα πρέπει να υποβληθεί σε εξέταση εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Τα σημεία ή τα συμπτώματα που υποδηλώνουν νευρολογική εμπλοκή περιλαμβάνουν αλλαγές στην όραση ή την ακοή, αδυναμία κίνησης των μυών του προσώπου ή των ματιών, απώλεια αίσθησης στο πρόσωπο, πονοκέφαλος, δυσκαμψία του λαιμού ή πυρετός. Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό παράγεται στον εγκέφαλο και λούζει τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό. Ένα δείγμα αυτού του υγρού για ανάλυση λαμβάνεται μέσω μιας βελόνας που τοποθετείται στο κάτω μέρος της πλάτης (οσφυϊκή διάτρηση). Αυτή η βελόνα τρυπά το προστατευτικό κάλυμμα του νωτιαίου μυελού, αλλά δεν εισέρχεται στο ίδιο το σκοινί.
Ολοκληρωμένη Αξιολόγηση
Όλες οι γυναίκες ασθενείς με σύφιλη πρέπει να υποβληθούν σε πλήρη αξιολόγηση, συμπεριλαμβανομένης της πυελικής εξέτασης, για τον προσδιορισμό του σταδίου της νόσου. Επιπλέον, εάν διαγνωστείτε με αυτή τη μόλυνση, θα πρέπει να υποβληθείτε σε εξετάσεις για άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του HIV.
Πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται η σύφιλη;
Πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται η σύφιλη;
Αντιβιοτική θεραπεία
Η πενικιλίνη G (Bicillin) είναι το πιο κοινό φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της σύφιλης. Είναι η μόνη θεραπεία που έχει αποδειχθεί αποτελεσματική για τη νευροσύφιλη ή τη συφιλιδική λοίμωξη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. δηλαδή αντιμετωπίζει και τη μητέρα και το μωρό της.
Εάν είστε έγκυος και έχετε ιστορικό αλλεργίας στην πενικιλίνη, θα πρέπει να υποβληθείτε σε δερματικό έλεγχο. Εάν τα δερματικά τεστ είναι θετικά, θα είστε; απευαισθητοποιημένος; και στη συνέχεια υποβλήθηκαν σε θεραπεία με πενικιλίνη.
Οι πιο πρόσφατες συστάσεις θεραπείας των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα.
| Στάδιο της νόσου | Προτιμώμενη Θεραπεία | Εναλλακτικά καθεστώτα* |
|---|---|---|
| Πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια ή πρώιμη-λανθάνουσα | Benzathine penicillin G 2,4 εκατομμύρια μονάδες ενδομυϊκά ως εφάπαξ δόση | Δοξυκυκλίνη (Βιμπραμυκίνη) 100 mg από το στόμα δύο φορές την ημέρα ή τετρακυκλίνη (Sumycin) 500 mg από το στόμα τέσσερις φορές την ημέρα, το καθένα για δύο εβδομάδες |
| Καθυστερημένη, Λανθάνουσα άγνωστης διάρκειας ή τριτογενής | Benzathine penicillin G 2,4 εκατομμύρια μονάδες ενδομυϊκά μία φορά την εβδομάδα για τρεις δόσεις | Δοξυκυκλίνη (Βιμπραμυκίνη) 100 mg από το στόμα δύο φορές ημερησίως ή τετρακυκλίνη (Sumycin) 500 mg από του στόματος τέσσερις φορές την ημέρα, το καθένα για τέσσερις εβδομάδες |
| Νευρολογικό ή Οφθαλμικό | Πενικιλλίνη G 3-4 εκατομμύρια μονάδες ενδοφλεβίως κάθε 4 ώρες για 10-14 ημέρες OR προκαΐνη πενικιλλίνη 2,4 εκατομμύρια μονάδες ενδομυϊκά μία φορά την ημέρα και προβενεσίδη 500 mg από του στόματος τέσσερις φορές την ημέρα, η κάθε μία για 10-14 ημέρες | κανένα αποδεκτό |
Πηγή: Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (MMWR 1998; 47 (RR-1): 28-49) *Η δοξοκυκλίνη και η τετρακυκλίνη αντενδείκνυνται στην εγκυμοσύνη.
Η ερυθρομυκίνη, όταν χρησιμοποιήθηκε ως εναλλακτική θεραπεία, είναι λιγότερο αποτελεσματική από άλλους παράγοντες και δεν συνιστάται πλέον.
Πιθανές παρενέργειες
Μέσα σε λίγες ώρες από τη θεραπεία της σύφιλης, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να αναπτύξετε αυτό που είναι γνωστό ως αντίδραση Jarisch-Herxheimer, η οποία προκαλεί πυρετό, ρίγη, γρήγορους καρδιακούς παλμούς, εξάνθημα, μυϊκούς πόνους και πονοκεφάλους. Αυτή είναι μια αλλεργική αντίδραση στη διάσπαση των σπιροχέτων. Σε έγκυες γυναίκες, αυτή η αντίδραση μπορεί να περιλαμβάνει πρόωρο τοκετό ή μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό του εμβρύου. Ωστόσο, η ανησυχία για αυτή τη δυνατότητα δεν πρέπει να εμποδίζει ή να καθυστερεί τη θεραπεία.
Διαχείριση σεξουαλικών συνεργατών
Όποιος είχατε σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια των 90 ημερών πριν διαγνωστείτε με πρωτοπαθή, δευτερογενή ή πρώιμη λανθάνουσα σύφιλη θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με το ίδιο σχήμα που συνιστάται για την πρωτοπαθή σύφιλη. Εάν έχετε διαγνωστεί με όψιμη λανθάνουσα ή τριτογενή σύφιλη, οποιοσδήποτε με τον οποίο είχατε μακροχρόνια σεξουαλική επαφή θα πρέπει να υποβληθεί σε ορολογική αξιολόγηση και να λάβει θεραπεία με βάση τα αποτελέσματα.
Θεραπεία παρακολούθησης
Η παρακολούθηση της θεραπείας εξαρτάται από το στάδιο της νόσου για την οποία λαμβάνετε θεραπεία.
- Εάν λάβετε θεραπεία για πρωτογενή ή δευτερογενή σύφιλη, θα υποβληθείτε σε φυσική εξέταση και θα επαναλάβετε ορολογικό έλεγχο σε έξι μήνες και ξανά στους 12 μήνες μετά τη θεραπεία. Εάν ο έλεγχος δεν υποδηλώνει σημαντική μείωση των αντισωμάτων έναντι του T. pallidum ή εάν έχετε επίμονα ή υποτροπιάζοντα σημάδια λοίμωξης, είτε η θεραπεία σας έχει αποτύχει είτε έχετε επανεμφανιστεί. Πιθανότατα θα υποβληθείτε ξανά σε θεραπεία ακολουθώντας το σχήμα για την καθυστερημένη λανθάνουσα σύφιλη.
- Εάν η θεραπεία έχει αποτύχει (όχι επαναμόλυνση), θα αξιολογηθείτε για υποκλινική νευροσύφιλη, χρησιμοποιώντας τη διαδικασία της οσφυϊκής διάτρησης που περιγράφηκε προηγουμένως. Θα υποβληθείτε επίσης σε έλεγχο για λοίμωξη από τον ιό HIV.
- Εάν υποβληθείτε σε θεραπεία για λανθάνουσα νόσο, θα υποβληθείτε σε επαναλαμβανόμενη φυσική εξέταση και ορολογικό έλεγχο σε έξι, 12 και 24 μήνες μετά τη θεραπεία. Συνιστάται επανεπεξεργασία και οσφυϊκή παρακέντηση εάν έχετε σημεία ή συμπτώματα επαναλαμβανόμενης λοίμωξης ή εάν ο έλεγχος υποδεικνύει συνεχή υψηλά επίπεδα αντισωμάτων.
- Εάν υποβληθείτε σε θεραπεία για νευροσύφιλη, θα υποβληθείτε σε επαναλαμβανόμενη αξιολόγηση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού κάθε έξι μήνες έως ότου τα ευρήματα είναι φυσιολογικά. Ο γιατρός σας θα σας προτείνει εκ νέου θεραπεία εάν ο αριθμός των κυττάρων στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό δεν ομαλοποιηθεί εντός έξι μηνών.
Ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV
Η σύφιλη επηρεάζει μεταξύ 14 και 36% των ατόμων με HIV. Παρόλο που η μόλυνση από τον ιό HIV επηρεάζει αρνητικά το ανοσοποιητικό σύστημα, οι ορολογικές εξετάσεις εξακολουθούν να είναι χρήσιμες για τη διάγνωση της σύφιλης σε αυτούς τους ασθενείς. Οι ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον ιό HIV είναι πιο πιθανό να αποτύχουν στη θεραπεία της σύφιλης και το ποσοστό της νευροσύφιλης είναι υψηλότερο σε αυτόν τον πληθυσμό. Παρ ‘όλα αυτά, η συνιστώμενη θεραπεία της σύφιλης δεν αλλάζει εάν είστε συν-μολυσμένοι με HIV.
Οι ασθενείς που έχουν μολυνθεί με HIV για σύφιλη πρέπει να υποβάλλονται σε φυσική εξέταση και ορολογικό έλεγχο κάθε τρεις μήνες για το πρώτο έτος μετά τη θεραπεία και ξανά 24 μήνες μετά τη θεραπεία. Επειδή οι συν-μολυσμένοι ασθενείς διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών, οι γιατροί θα κάνουν μια οσφυϊκή διάτρηση νωρίτερα από ό, τι με άλλους ασθενείς.
Τι είναι το νέο και το αναδυόμενο;
Τι είναι το νέο και το αναδυόμενο;
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η ερυθρομυκίνη (Ery-Tab) είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως ως εναλλακτική θεραπεία για τη σύφιλη, αλλά δεν συνιστάται πλέον. Ένα σχετικό αλλά νεότερο αντιβιοτικό, η αζιθρομυκίνη (Zithromax), μπορεί να συνιστάται ως εναλλακτικός παράγοντας όταν το CDC δημοσιεύσει το επόμενο σύνολο θεραπευτικών οδηγιών. Επειδή η αζιθρομυκίνη χορηγείται μόνο μία φορά ημερησίως, μπορεί να προσφέρει ένα δοσολογικό πλεονέκτημα έναντι των συνιστώμενων σήμερα εναλλακτικών παραγόντων, της δοξυκυκλίνης και της τετρακυκλίνης.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι σε ορισμένες καταστάσεις, όπως εγκυμοσύνη ή νευροσύφιλη, η πενικιλίνη (PenVK) είναι η μόνη θεραπεία που έχει αποδειχθεί αποτελεσματική και αυτός ο παράγοντας πρέπει να χρησιμοποιείται ακόμη και για άτομα με ιστορικό αλλεργίας στην πενικιλίνη.
Μπορεί να προληφθεί η σύφιλη;
Μπορεί να προληφθεί η σύφιλη;
Δεν υπάρχει εμβόλιο για τη σύφιλη. Συνεπώς, η πρόληψη επικεντρώνεται σε δύο ζητήματα:
- εκπαίδευση σχετικά με ασφαλέστερες σεξουαλικές πρακτικές (αποχή, μονογαμία και χρήση προφυλακτικών και σπερματοκτόνων) · και
- ταυτοποίηση και θεραπεία των μολυσμένων ατόμων για την πρόληψη της μετάδοσης σε άλλους.
Discussion about this post