Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τη σκολίωση

Ποιοι είναι οι συνήθεις τύποι σκολίωσης;

Η μεγαλύτερη κατηγορία σκολίωσης είναι η ιδιοπαθής σκολίωση, όρος που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σε περιπτώσεις που δεν έχουν σαφή αιτία. Η ιδιοπαθής σκολίωση αναλύεται ανά ηλικιακή ομάδα:

• Βρέφος: 0 έως 3 χρόνια
• Νεανικός: 4 έως 10 ετών
• Εφηβος: 11 έως 18 ετών
• Ενήλικας: 18+ ετών

Από αυτές, η εφηβική ιδιοπαθής σκολίωση είναι η πιο συχνή, σύμφωνα με το AANS.

Όταν οι ερευνητές γνωρίζουν την αιτία διαφορετικών τύπων σκολίωσης, περιλαμβάνουν:

• εκ γενετής, στις οποίες οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης είναι εμφανείς κατά τη γέννηση
• νευρολογικός, όταν νευρικές ανωμαλίες επηρεάζουν τους μύες της σπονδυλικής στήλης

Η σκολίωση μπορεί επίσης να κατηγοριοποιηθεί είτε ως δομική είτε ως μη δομική. Στη δομική σκολίωση, η καμπύλη της σπονδυλικής στήλης προκαλείται από ασθένεια, τραυματισμό ή εκ γενετής ελάττωμα και είναι μόνιμη.

Η μη δομική σκολίωση περιγράφει προσωρινές καμπύλες που μπορούν να διορθωθούν.

Συμπτώματα σκολίωσης

Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με τον βαθμό της σκολίωσης. Τα κοινά συμπτώματα που σχετίζονται με τη σκολίωση περιλαμβάνουν:

• η μία ωμοπλάτη που είναι ψηλότερη από την άλλη
• η μια ωμοπλάτη που προεξέχει περισσότερο από την άλλη
• ανώμαλους γοφούς
• μια περιστρεφόμενη σπονδυλική στήλη
• προβλήματα αναπνοής λόγω μειωμένης περιοχής στο στήθος για να επεκταθούν οι πνεύμονες
• πόνος στην πλάτη

Τι προκαλεί τη σκολίωση;

Η αιτία της σκολίωσης συχνά δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Οι κοινές αιτίες που μπορεί να εντοπίσουν οι γιατροί περιλαμβάνουν:

• εγκεφαλική παράλυση, μια ομάδα διαταραχών του νευρικού συστήματος που επηρεάζουν την κίνηση, τη μάθηση, την ακοή, την όραση και τη σκέψη

• μυϊκή δυστροφία, μια ομάδα γενετικών διαταραχών που έχουν ως αποτέλεσμα μυϊκή αδυναμία

• γενετικές ανωμαλίες που επηρεάζουν τα οστά της σπονδυλικής στήλης ενός βρέφους, όπως η δισχιδής ράχη
• τραυματισμοί ή λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης

Τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό σκολίωσης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν την πάθηση. Τα άτομα με κόλπο είναι πιο πιθανό να έχουν πιο σοβαρή μορφή σκολίωσης από αυτά με πέος.

Πώς γίνεται η διάγνωση της σκολίωσης;

Η φυσική εξέταση της σπονδυλικής σας στήλης είναι το πρώτο βήμα που κάνει ο γιατρός σας για να δει εάν έχετε σκολίωση. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να παραγγείλει ορισμένες απεικονιστικές εξετάσεις για να εξετάσει πιο προσεκτικά τη σπονδυλική σας στήλη.

Φυσική εξέταση

Ο γιατρός σας θα παρατηρήσει την πλάτη σας ενώ στέκεστε με τα χέρια σας στα πλάγια. Θα ελέγξουν για την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και εάν οι ώμοι και η περιοχή της μέσης σας είναι συμμετρικά.

Στη συνέχεια, ο γιατρός σας θα σας ζητήσει να σκύψετε προς τα εμπρός, αναζητώντας οποιαδήποτε καμπυλότητα στο άνω και στο κάτω μέρος της πλάτης σας.

Απεικόνιση

Οι απεικονιστικές εξετάσεις που μπορεί να ζητήσει ο γιατρός σας για να ψάξει για σκολίωση περιλαμβάνουν:

• Ακτινογραφία: Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, μικρές ποσότητες ακτινοβολίας χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν μια εικόνα της σπονδυλικής σας στήλης.
• Μαγνητική τομογραφία: Αυτή η δοκιμή χρησιμοποιεί ραδιόφωνα και μαγνητικά κύματα για να πάρει μια λεπτομερή εικόνα των οστών και του ιστού που τα περιβάλλει.
• Η αξονική τομογραφία: Κατά τη διάρκεια αυτής της δοκιμής, λαμβάνονται ακτίνες Χ σε διάφορες γωνίες για να ληφθεί μια τρισδιάστατη εικόνα του σώματος.
• Σάρωση οστών: Αυτό το τεστ ανιχνεύει ένα ραδιενεργό διάλυμα που εγχύεται στο αίμα σας, το οποίο συγκεντρώνεται σε περιοχές με αυξημένη κυκλοφορία, τονίζοντας τις ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για τη σκολίωση;

Η θεραπεία εξαρτάται από πολλούς παράγοντες – ο βαθμός καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης είναι ο κύριος. Ο γιατρός σας θα λάβει επίσης υπόψη:

• η ηλικία σου
• αν είναι πιθανό να συνεχίσετε να αναπτύσσεστε
• την ποσότητα και το είδος της καμπυλότητας
• τον τύπο της σκολίωσης

Οι κύριες θεραπευτικές επιλογές είναι ο νάρθηκας και η χειρουργική επέμβαση.

Στηρίζων

Σύμφωνα με το AANS, ένα άτομο με σκολίωση μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει έναν νάρθηκα εάν εξακολουθεί να μεγαλώνει και η καμπυλότητα είναι μεγαλύτερη από 25 έως 40 μοίρες.

Τα σιδεράκια δεν ισιώνουν τη σπονδυλική στήλη, αλλά μπορούν να αποτρέψουν την αύξηση της καμπυλότητας. Αυτή η μέθοδος θεραπείας είναι πιο αποτελεσματική για περιπτώσεις που εντοπίζονται έγκαιρα.

Όσοι χρειάζονται νάρθηκα πρέπει να το φορούν 16 έως 23 ώρες την ημέρα μέχρι να σταματήσουν να αναπτύσσονται. Η αποτελεσματικότητα ενός νάρθηκα αυξάνεται με τον αριθμό των ωρών που τον φορούν την ημέρα.

Οι γιατροί συνήθως συνιστούν στα παιδιά να φορούν τα σιδεράκια τους μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία και να μην μεγαλώνουν πλέον.

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι τιράντες:

• Μασχάλη: Κατασκευασμένο από πλαστικό και προσαρμοσμένο κοντά στο σώμα, αυτό το στήριγμα είναι ουσιαστικά αόρατο. Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των κάτω καμπυλών της σπονδυλικής στήλης και εφαρμόζει γύρω από το κάτω μέρος του σώματος.
• Μιλγουόκι: Αυτός ο νάρθηκας ξεκινά από τον λαιμό και καλύπτει ολόκληρο τον κορμό, με εξαίρεση τα πόδια και τα χέρια. Χρησιμοποιείται για καμπύλες που ο νάρθηκας της μασχάλης δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.

Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση προορίζεται συνήθως για άτομα με καμπύλες μεγαλύτερες από 40 μοίρες. Ωστόσο, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με αυτήν την επιλογή εάν έχετε διαγνωστεί με σκολίωση και νιώθετε ότι η καμπυλότητα διακόπτει την καθημερινότητά σας ή σας προκαλεί δυσφορία.

Η σπονδυλοδεσία είναι η τυπική χειρουργική επέμβαση σκολίωσης. Σε αυτή τη διαδικασία, ο γιατρός συγχωνεύει τους σπονδύλους σας χρησιμοποιώντας ένα οστικό μόσχευμα, ράβδους και βίδες. Το οστικό μόσχευμα αποτελείται από οστό ή υλικό παρόμοιο.

Οι ράβδοι κρατούν τη σπονδυλική σας στήλη σε ευθεία θέση και οι βίδες τις κρατούν στη θέση τους. Τελικά, το οστικό μόσχευμα και οι σπόνδυλοι συγχωνεύονται σε ένα μόνο οστό. Οι ράβδοι μπορούν να προσαρμοστούν στα παιδιά καθώς μεγαλώνουν.

Μερικοί από τους κινδύνους της χειρουργικής σπονδυλοδεσίας περιλαμβάνουν:

• υπερβολική αιμορραγία
• αποτυχία επούλωσης
• μόλυνση
• πόνος
• νευρική βλάβη

Διαχείριση του πόνου για τη σκολίωση

Ορισμένες θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση του πόνου της σκολίωσης, αν και δεν θα βοηθήσουν στη διόρθωση της ίδιας της καμπυλότητας.

Ορισμένες τεχνικές χρειάζονται περισσότερη έρευνα, αλλά μπορεί να συνιστώνται από τον γιατρό σας, όπως η υδροθεραπεία, το μασάζ, η ηλεκτρική διέγερση και τα σιδεράκια πλάτης.

Αυτές οι μέθοδοι είναι πιο πιθανό να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου και της δυσφορίας:

Ασκηση

Η άσκηση και οι διατάσεις για τα συμπτώματα του πόνου της σκολίωσης δεν μπορούν να διορθώσουν το υποκείμενο πρόβλημα, αλλά είναι σημαντικές για τη γενική ευεξία και μπορούν να σας βοηθήσουν να παραμείνετε ευέλικτοι.

Ρωτήστε τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης για συστάσεις για άσκηση και διατάσεις που θα σας βοηθήσουν να διατηρήσετε τους μύες σας δυνατούς και υποστηρικτικούς.

φαρμακευτική αγωγή

Τα παυσίπονα όπως η ακεταμινοφαίνη (Tylenol) και η ιβουπροφαίνη (Advil) μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πόνου. Μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τις επιλογές μείωσης του πόνου και της φλεγμονής.

Χειροπρακτική θεραπεία

Ενα παλαιότερη μελέτη του 2011 πρότεινε ότι η χειροπρακτική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση του πόνου και να αυξήσει την ευελιξία ενώ ζεις με σκολίωση.

Σημειώστε ότι αυτού του είδους η θεραπεία δεν είναι θεραπεία για την καμπυλότητα της σκολίωσης. Αναζητήστε έναν χειροπράκτη που ειδικεύεται στη σκολίωση για να αποφύγετε να επιδεινώσετε την κατάσταση.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική για τη σκολίωση;

Η μακροπρόθεσμη προοπτική για τη σκολίωση εξαρτάται από το πόσο σοβαρή είναι η καμπυλότητα. Για ήπιες έως μέτριες περιπτώσεις, η πάθηση δεν θα επηρεάσει τις καθημερινές δραστηριότητες και λειτουργίες. Τα άτομα με σοβαρές μορφές σκολίωσης μπορεί να έχουν σωματικούς περιορισμούς.

Η ζωή με σκολίωση μπορεί να είναι δύσκολη. Εάν αναζητάτε βοήθεια για τη διαχείριση της σκολίωσης σας, μπορεί να θέλετε να αναζητήσετε μια ομάδα υποστήριξης.

Οι ομάδες υποστήριξης σάς επιτρέπουν να συναντήσετε άλλους που βιώνουν τα ίδια πράγματα και μπορείτε να βρείτε ενθάρρυνση και συμβουλές για την αντιμετώπιση της πάθησης σε καθημερινή βάση.

Το Εθνικό Ίδρυμα Σκολίωσης (NSF) είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για την εύρεση πόρων.