Το ψυχικό και σωματικό στρες μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπίσετε αυτήν την υπεργλυκαιμία με ινσουλίνη ή άλλα φάρμακα για τον διαβήτη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με διαβήτη γνωρίζουν ότι η κατανάλωση των περισσότερων τροφών θα προκαλέσει αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα στο σώμα, όπως η λήψη ινσουλίνης θα μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Αυτή η διαδικασία είναι φυσιολογική και συμβαίνει επίσης εσωτερικά σε άτομα χωρίς διαβήτη. Η βασική διαφορά είναι ότι τα άτομα με διαβήτη πρέπει να κάνουν όλη την εξωτερική διαχείριση του παγκρέατος.
Αλλά άλλα πράγματα μπορούν επίσης να προκαλέσουν υψηλότερο σάκχαρο στο αίμα. Το άγχος είναι ένα από αυτά. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει χαρακτηρίσει το άγχος ως ένα από τα
Αυτό το άρθρο θα εξετάσει πώς το άγχος επηρεάζει το σάκχαρο στο αίμα, γιατί μπορεί να προκαλέσει υπεργλυκαιμία και τι μπορείτε να κάνετε για να το αντιμετωπίσετε.
Το άγχος προκαλεί υπεργλυκαιμία;
Όταν τρώτε υδατάνθρακες ή οτιδήποτε περιέχει ζάχαρη, προκαλείται σχεδόν άμεση αύξηση του σακχάρου στο αίμα.
Ωστόσο, το στρες στο σώμα – είτε σωματικό, συναισθηματικό ή ψυχικό – μπορεί να αυξήσει σταδιακά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και να προκαλέσει επίσης επίμονη υπεργλυκαιμία.
Το χρόνιο στρες μπορεί να προκαλέσει αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία καθιστά επίσης πιο δύσκολο τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, με αποτέλεσμα την υπεργλυκαιμία.
Πώς το άγχος επηρεάζει το σάκχαρό σας
Το άγχος με τη μορφή λοίμωξης, σοβαρής ασθένειας ή τραυματισμού ή συναισθηματικού στρες, ειδοποιεί το σώμα να απελευθερώσει ορισμένες ορμόνες που αναπόφευκτα επηρεάζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Όταν στρεσάρεται, το σώμα εισέρχεται σε μια ζώνη «μάχης ή φυγής», όπου πρέπει να διασφαλίσει ότι έχει αρκετή ενέργεια. Με τη σειρά του,
Σε άτομα χωρίς διαβήτη, αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένα κύμα ενέργειας. Αλλά σε κάποιον με διαβήτη, μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, λήθαργο και ενεργειακή κατάρρευση.
Τι διεγείρει την υπεργλυκαιμία του στρες;
Υπεργλυκαιμία στρες, που είναι
Επιπλέον, κατά τη διάρκεια ενός συναισθηματικού ή ψυχολογικά αγχωτικού γεγονότος, η απελευθέρωση ορμονών, συμπεριλαμβανομένης της επινεφρίνης και της κορτιζόλης, πλημμυρίζει το σώμα, μαζί με το συκώτι που ρίχνει επιπλέον γλυκαγόνη στην κυκλοφορία του αίματος.
Σε συνδυασμό, αυτές οι ορμόνες και τα σάκχαρα αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και μπορούν να οδηγήσουν σε διαρκή αντίσταση στην ινσουλίνη.
Μπορεί το άγχος να προκαλέσει υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε άτομα χωρίς διαβήτη;
Αυτό είναι ένα σύνηθες φαινόμενο στο νοσοκομειακό περιβάλλον όταν οι ασθενείς εισάγονται στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ), με
Αυτά τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα συμβάλλουν στην αύξηση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας και η αυστηρή παρακολούθηση του σακχάρου στο αίμα και η χορήγηση ινσουλίνης είναι βασικές.
Ακόμη και σε άτομα χωρίς διαβήτη, τέτοια υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε νοσοκομειακό περιβάλλον μπορεί να απαιτούν ενέσεις ινσουλίνης έως ότου η αντίσταση στην ινσουλίνη επανέλθει στο φυσιολογικό.
Εκτός νοσοκομείου, τα άτομα χωρίς διαβήτη μπορεί επίσης να εμφανίσουν κρίσεις αυξημένων επιπέδων σακχάρου στο αίμα και αντίστασης στην ινσουλίνη, ειδικά σε δύσκολες και αγχωτικές στιγμές, καθώς και κατά τη διάρκεια ασθενειών, τραυματισμών και λοιμώξεων.
Για τους περισσότερους ανθρώπους εκτός νοσοκομείου, οι αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα δεν είναι αρκετά έντονες ώστε να δικαιολογούν θεραπείες με ένεση ινσουλίνης.
Ωστόσο, η παρατεταμένη υπεργλυκαιμία που προκαλείται από το στρες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να αναπτύξετε τελικά διαβήτη τύπου 2.
Ποια είναι τα συμπτώματα της υπεργλυκαιμίας που προκαλείται από το στρες;
Η κακή γλυκαιμική ρύθμιση μπορεί να αντικατοπτρίζει στενά συμπτώματα ψυχικής υγείας, όπως ευερεθιστότητα, άγχος και ανησυχία.
Σε νοσοκομειακό περιβάλλον, οι γιατροί θα παρακολουθούν στενά τα σωματικά σημάδια του στρες προκειμένου να διαχειριστούν τα συμπτώματα. Σε άτομα με υπεργλυκαιμία στρες, αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη περαιτέρω επιπλοκών και θανάτου.
Άλλα σημάδια υπεργλυκαιμίας συστηματικού στρες περιλαμβάνουν:
- δυσκολεύεστε να πάτε ή να κοιμηθείτε
- έχοντας πεπτικά προβλήματα
- αίσθημα κυκλοθυμίας ή λύπης
- αίσθημα θυμού ή ευερέθιστου
- παρουσιάζουν συχνούς πονοκεφάλους
- χρήση ουσιών, όπως ο καπνός και το αλκοόλ, περισσότερο από το συνηθισμένο
- έχοντας χαμηλή ενέργεια
- αρρωσταίνει περισσότερο από το συνηθισμένο
Πώς αντιμετωπίζετε την υπεργλυκαιμία από το στρες;
Σε νοσοκομειακό περιβάλλον, πιθανότατα θα υποβληθείτε σε θεραπεία με ενδοφλέβια ενστάλαξη ινσουλίνης για να επαναφέρετε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε ένα φυσιολογικό εύρος.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν κάνετε χειρουργική επέμβαση ή αντιμετωπίζετε κάποια λοίμωξη, καθώς τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνουν τη φλεγμονή και κάνουν πιο δύσκολη την επούλωση των πληγών και την καταπολέμηση των λοιμώξεων.
Εκτός νοσοκομειακού περιβάλλοντος, η υπεργλυκαιμία που προκαλείται από το στρες σπάνια απαιτεί ενέσεις ινσουλίνης.
Το κλειδί είναι να στοχεύσετε και να διαχειριστείτε το υποκείμενο άγχος: είτε αυτό σημαίνει θεραπεία μιας λοίμωξης με αντιβιοτικά, ανάρρωση από μια περίοδο ασθένειας ή μείωση του συναισθηματικού, διανοητικού και ψυχολογικού σας στρες.
Κάτι τέτοιο θα μειώσει τη φλεγμονή και την απελευθέρωση των ορμονών «μάχη ή φυγή» και θα μειώσει φυσικά τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Μπορείτε να βοηθήσετε στη διαχείριση του άγχους κάνοντας τα εξής:
- συμμετοχή σε τακτική άσκηση και παραμονή σωματικά δραστήρια
- τρώγοντας μια υγιεινή, ισορροπημένη διατροφή με ολόκληρα τρόφιμα με ελάχιστη έως καθόλου προσθήκη ζάχαρης
- κάνοντας βαθιές αναπνοές, γιόγκα και δραστηριότητες διαλογισμού
- να κοιμάστε 7-9 ώρες τη νύχτα
- περιορισμός της πρόσληψης αλκοόλ, καπνού και καφεΐνης
- αναζητώντας κοινωνική και κοινοτική υποστήριξη
Το στρες στο σώμα, είτε σωματικό είτε ψυχικό, επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε άτομα τόσο με όσο και χωρίς διαβήτη. Αυτό προκαλείται από υποκείμενη ασθένεια, μόλυνση, τραυματισμό ή έναν εξαιρετικά συναισθηματικό χρόνο.
Όταν το σώμα πλημμυρίζει από φλεγμονή, οι ορμόνες «πάλης ή φυγής», όπως η κορτιζόλη και η επινεφρίνη, και το συκώτι ρίχνει γλυκαγόνη στην κυκλοφορία του αίματος. Η αντίσταση στην ινσουλίνη και η προκύπτουσα υπεργλυκαιμία μπορεί να είναι το αποτέλεσμα.
Για τα άτομα με διαβήτη και τα άτομα χωρίς διαβήτη αλλά που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο, αυτό συνήθως απαιτεί θεραπεία με ινσουλίνη, αλλά για εκείνους που βρίσκονται εκτός νοσοκομείου χωρίς διαβήτη, με την αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών της υπεργλυκαιμίας, τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα επανέρχονται στο φυσιολογικό σε εύθετο χρόνο.
Discussion about this post