Ποιος χρειάζεται παράδοση με υποβοήθηση κενού;

Πρέπει να πληρούνται διάφορα κριτήρια για την ασφαλή εκτέλεση μιας εξαγωγής υπό κενό. Πριν σκεφτείτε μια διαδικασία κενού, ο γιατρός σας θα επιβεβαιώσει τα ακόλουθα:

Ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται πλήρως

Εάν ο γιατρός σας επιχειρήσει εξαγωγή με κενό όταν ο τράχηλός σας δεν είναι πλήρως διασταλμένος, υπάρχει σημαντική πιθανότητα να τραυματίσετε ή να σχίσετε τον τράχηλό σας. Ο τραυματισμός του τραχήλου της μήτρας απαιτεί χειρουργική αποκατάσταση και μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα σε μελλοντικές εγκυμοσύνες.

Η ακριβής θέση του κεφαλιού του μωρού σας πρέπει να είναι γνωστή

Η ηλεκτρική σκούπα δεν πρέπει ποτέ να τοποθετείται στο πρόσωπο ή στο φρύδι του μωρού σας. Η ιδανική θέση για το κύπελλο κενού είναι ακριβώς πάνω από τη μέση γραμμή πάνω από το κεφάλι του μωρού σας. Ο τοκετός υπό κενό είναι λιγότερο πιθανό να πετύχει εάν το μωρό σας είναι στραμμένο προς τα πάνω όταν είστε ξαπλωμένοι ανάσκελα.

Το κεφάλι του μωρού σας πρέπει να εμπλέκεται μέσα στο κανάλι γέννησης

Η θέση του κεφαλιού του μωρού σας στο κανάλι γέννησής σας μετριέται σε σχέση με το στενότερο σημείο του καναλιού γέννησης, που ονομάζονται ισχιακές ράχες. Αυτές οι σπονδυλικές στήλες αποτελούν μέρος του πυελικού οστού και μπορούν να γίνουν αισθητές κατά τη διάρκεια μιας κολπικής εξέτασης. Όταν το πάνω μέρος του κεφαλιού του μωρού σας είναι ίσο με τις σπονδυλικές στήλες, το μωρό σας λέγεται ότι βρίσκεται σε «μηδενικό σταθμό». Αυτό σημαίνει ότι το κεφάλι τους έχει κατέβει καλά στη λεκάνη σας.

Πριν επιχειρήσετε μια εξαγωγή με κενό, η κορυφή του κεφαλιού του μωρού σας πρέπει να είναι τουλάχιστον ομοιόμορφη με τις ισχιακές ράχες. Κατά προτίμηση, το κεφάλι του μωρού σας έχει κατέβει ένα με δύο εκατοστά κάτω από τις ράχες. Εάν ναι, οι πιθανότητες για μια επιτυχημένη παράδοση υπό κενό αυξάνονται. Αυξάνονται επίσης όταν το κεφάλι του μωρού σας φαίνεται στο κολπικό άνοιγμα κατά τη διάρκεια της ώθησης.

Οι μεμβράνες πρέπει να σπάσουν

Για να εφαρμόσετε το κύπελλο κενού στο κεφάλι του μωρού σας, πρέπει να σπάσουν οι αμνιακές μεμβράνες. Αυτό συμβαίνει συνήθως πολύ πριν εξεταστεί η εξαγωγή υπό κενό.

Ο γιατρός σας πρέπει να πιστεύει ότι το μωρό σας θα περάσει από το κανάλι γέννησης

Υπάρχουν φορές που το μωρό σας είναι πολύ μεγάλο ή το κανάλι γέννησής σας είναι πολύ μικρό για επιτυχή τοκετό. Η προσπάθεια εξαγωγής κενού σε αυτές τις περιπτώσεις όχι μόνο θα είναι ανεπιτυχής αλλά μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.

Η εγκυμοσύνη πρέπει να είναι τελειόμηνη ή βραχυπρόθεσμη

Οι κίνδυνοι της εξαγωγής υπό κενό είναι αυξημένοι στα πρόωρα βρέφη. Επομένως, δεν πρέπει να εκτελείται πριν από την 34η εβδομάδα της εγκυμοσύνης σας. Η λαβίδα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στον τοκετό πρόωρων βρεφών.

Ο φυσιολογικός τοκετός χωρίζεται σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο του τοκετού ξεκινά με την έναρξη των τακτικών συσπάσεων και τελειώνει όταν ο τράχηλος διαστέλλεται πλήρως. Μπορεί να διαρκέσει από 12 έως 20 ώρες για μια γυναίκα που κάνει το πρώτο της μωρό. Εάν μια γυναίκα είχε προηγουμένως κολπικό τοκετό, μπορεί να είναι πολύ μικρότερος, και να διαρκέσει μόνο επτά έως δέκα ώρες.

Το δεύτερο στάδιο του τοκετού ξεκινά όταν ο τράχηλος έχει διασταλεί πλήρως και τελειώνει με τον τοκετό. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου σταδίου, οι συσπάσεις της μήτρας και το σπρώξιμο σας αναγκάζουν το μωρό να κατέβει μέσω του τραχήλου της μήτρας και του καναλιού γέννησης. Για τη γυναίκα που έχει το πρώτο της μωρό, το δεύτερο στάδιο του τοκετού μπορεί να διαρκέσει από μία έως δύο ώρες. Οι γυναίκες που είχαν προηγουμένως κολπικούς τοκετούς μπορεί να γεννήσουν μετά από λιγότερο από μία ώρα σπρωξίματος.

Η διάρκεια του δεύτερου σταδίου μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες όπως:

• τη χρήση επισκληρίδιου αναισθησίας
• το μέγεθος και τη θέση του μωρού
• το μέγεθος του καναλιού γέννησης

Η εξάντληση της μητέρας μπορεί επίσης να παρατείνει το δεύτερο στάδιο του τοκετού. Αυτή η εξάντληση συμβαίνει όταν δεν μπορείτε να πιέσετε λόγω ισχυρής αναισθησίας. Σε αυτό το στάδιο, ο γιατρός σας θα αξιολογήσει την πρόοδο του τοκετού ελέγχοντας συχνά τη θέση του κεφαλιού του μωρού σας στο κανάλι γέννησής σας. Όσο το μωρό σας συνεχίζει να κατεβαίνει και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα, το σπρώξιμο μπορεί να συνεχιστεί. Ωστόσο, όταν η κάθοδος καθυστερεί ή όταν το δεύτερο στάδιο έχει παραταθεί πολύ (συνήθως πάνω από δύο ώρες), ο γιατρός σας μπορεί να εξετάσει το ενδεχόμενο διενέργειας κολπικού τοκετού με τη βοήθεια κενού.

Η προσπάθεια που απαιτείται για αποτελεσματική ώθηση μπορεί να είναι εξαντλητική. Μόλις το σπρώξιμο συνεχιστεί για περισσότερο από μία ώρα, μπορεί να χάσετε τη δύναμη να παραδώσετε με επιτυχία. Σε αυτήν την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να παρέχει κάποια επιπλέον βοήθεια για την αποφυγή επιπλοκών. Ένας απορροφητήρας κενού επιτρέπει στο γιατρό σας να τραβάει ενώ συνεχίζετε να πιέζετε και οι συνδυασμένες δυνάμεις σας είναι συνήθως επαρκείς για να γεννήσετε το μωρό σας.

Η επισκληρίδιος αναισθησία χρησιμοποιείται συνήθως για την ανακούφιση του πόνου κατά τη διάρκεια του τοκετού. Η επισκληρίδιος συνίσταται στην τοποθέτηση ενός λεπτού πλαστικού σωλήνα ή καθετήρα, ακριβώς έξω από το νωτιαίο μυελό, στο κάτω μέρος της πλάτης σας. Η φαρμακευτική αγωγή που εγχέεται μέσω αυτού του καθετήρα λούζει τα νεύρα σας μπαίνοντας και βγαίνοντας από τον νωτιαίο μυελό, ανακουφίζοντας τον πόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού. Αυτός ο επισκληρίδιος καθετήρας συνήθως αφήνεται στη θέση του καθ’ όλη τη διάρκεια του τοκετού και του τοκετού. Μπορεί να χορηγηθεί πρόσθετη φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τις ανάγκες.

Τα επισκληρίδια είναι χρήσιμα στον τοκετό επειδή μπλοκάρουν τις νευρικές ίνες που αναμεταδίδουν σήματα πόνου. Ωστόσο, τα νεύρα που είναι απαραίτητα για την κίνηση και την ώθηση δεν επηρεάζονται τόσο πολύ. Σε μια ιδανική κατάσταση, θα έχετε το πλεονέκτημα της ανακούφισης από τον πόνο, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα να κινείστε και να πιέζετε αποτελεσματικά. Μερικές φορές, μπορεί να χρειαστείτε μεγαλύτερες δόσεις φαρμάκων, αναστέλλοντας την ικανότητά σας να πιέζετε. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν απορροφητήρα κενού για να παρέχει πρόσθετη δύναμη για να βοηθήσει τον τοκετό.

Ορισμένες ιατρικές καταστάσεις μπορεί να επιδεινωθούν από τις προσπάθειες ώθησης κατά τη διάρκεια του τοκετού. Μπορούν επίσης να κάνουν αδύνατη την αποτελεσματική ώθηση. Κατά την πράξη της ώθησης, η αρτηριακή σας πίεση και η πίεση στον εγκέφαλό σας αυξάνονται. Οι γυναίκες με ορισμένες παθήσεις μπορεί να εμφανίσουν επιπλοκές από την ώθηση κατά το δεύτερο στάδιο του τοκετού. Αυτές οι προϋποθέσεις περιλαμβάνουν:

• εξαιρετικά υψηλή αρτηριακή πίεση
• ορισμένες καρδιακές παθήσεις, όπως η πνευμονική υπέρταση ή το σύνδρομο Eisenmenger
• ιστορικό ανευρύσματος ή εγκεφαλικού
• νευρομυϊκές διαταραχές

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν απορροφητήρα κενού για να συντομεύσει το δεύτερο στάδιο του τοκετού. Ή μπορεί να προτιμούν να χρησιμοποιούν λαβίδες επειδή η προσπάθεια της μητέρας δεν είναι τόσο απαραίτητη για τη χρήση τους.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του τοκετού, καταβάλλεται κάθε προσπάθεια για να παραμείνετε ενημερωμένοι για την ευημερία του μωρού σας. Οι περισσότεροι γιατροί χρησιμοποιούν συνεχή παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού του εμβρύου. Αυτό καταγράφει τα μοτίβα της καρδιάς του μωρού σας και τις συσπάσεις της μήτρας σας για να προσδιορίσει την κατάσταση του μωρού σας κατά τον τοκετό. Οι ανεπαίσθητες αλλαγές στο μοτίβο του καρδιακού ρυθμού τους μπορεί να σηματοδοτούν συμβιβασμό του εμβρύου. Εάν το μωρό σας παρουσιάσει παρατεταμένη πτώση του καρδιακού παλμού και δεν επιστρέψει σε φυσιολογικά επίπεδα, απαιτείται γρήγορος τοκετός. Αυτό θα αποτρέψει μη αναστρέψιμη βλάβη στο μωρό σας. Κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας τοκετός με υποβοήθηση κενού για να γεννηθεί γρήγορα το μωρό σας.

Εάν ο τοκετός σας καθυστερήσει ή παραταθεί, το κεφάλι του μωρού σας μπορεί να τοποθετηθεί ανώμαλα.

Κατά τη διάρκεια ενός φυσιολογικού τοκετού, το πηγούνι ενός μωρού ακουμπάει στο στήθος του. Αυτό επιτρέπει στην ίδια την άκρη του κρανίου τους να περάσει πρώτα από το κανάλι γέννησης. Το μωρό πρέπει να είναι στραμμένο προς την ουρά της μητέρας. Σε αυτή τη θέση, η μικρότερη διάμετρος του κεφαλιού του μωρού διέρχεται από το κανάλι γέννησης.

Η θέση του μωρού θεωρείται μη φυσιολογική εάν το κεφάλι του είναι:

• ελαφρά κλίση προς τη μία πλευρά
• στραμμένο στο πλάι
• στραμμένο μπροστά όταν η μητέρα είναι ξαπλωμένη ανάσκελα

Σε αυτές τις περιπτώσεις, το δεύτερο στάδιο του τοκετού μπορεί να καθυστερήσει και να χρησιμοποιηθεί κενό ή λαβίδα για να διορθωθεί η θέση του μωρού για να επιτευχθεί ο τοκετός. Η λαβίδα προτιμάται όταν προσπαθείτε να περιστρέψετε ή να γυρίσετε το κεφάλι του μωρού σε πιο ευνοϊκή θέση. Αν και το κενό δεν χρησιμοποιείται συνήθως για αυτό, μπορεί να βοηθήσει στην αυτόματη περιστροφή. Αυτό συμβαίνει όταν το κεφάλι του μωρού γυρίζει μόνο του καθώς εφαρμόζεται ήπια έλξη.

Η παράδοση με υποβοήθηση κενού είναι μια επιλογή για παραδόσεις που έχουν διαρκέσει πολύ ή πρέπει να γίνουν γρήγορα. Ωστόσο, δημιουργεί περισσότερο κίνδυνο επιπλοκών για τη γέννηση και ενδεχομένως για μεταγενέστερες εγκυμοσύνες. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε αυτούς τους κινδύνους και μιλήστε με τον γιατρό σας για τυχόν ανησυχίες που έχετε.