Οι συγκρούσεις συχνά λαμβάνουν προσοχή αμέσως μετά την εμφάνιση του τραυματισμού, ειδικά όταν εμφανίζονται συμπτώματα όπως η απώλεια συνείδησης ή ο εμετός. Ωστόσο, αρκετά συμπτώματα διάσεισης μπορεί να παραμείνουν απαρατήρητα ή παρεξηγημένα πολύ μετά τον αρχικό τραυματισμό. Αυτά τα παραμελημένα συμπτώματα μπορούν να επηρεάσουν σιωπηλά την καθημερινή λειτουργία, την ψυχική υγεία και τη μακροπρόθεσμη υγεία του εγκεφάλου. Χωρίς έγκαιρη αναγνώριση και κατάλληλη φροντίδα, αυτά τα συμπτώματα μπορεί να επιδεινώσουν και να παρατείνουν την ανάκαμψη.
Αυτό το άρθρο θα περιγράψει συμπτώματα διάσεισης που συχνά παραμελούν οι άνθρωποι και οι συνέπειες εάν δεν αντιμετωπιστούν αυτά τα συμπτώματα.
Κατανόηση της διάσεισης και των επιπτώσεών της στον εγκέφαλο
Μια διάσειση προκύπτει από έναν ήπιο τραυματικό εγκεφαλικό τραυματισμό, που συνήθως προκαλείται από ένα άμεσο πλήγμα στο κεφάλι ή ένα ξαφνικό κίνημα επιτάχυνσης αποκοπής. Αυτή η πρόσκρουση διαταράσσει την κανονική λειτουργία του εγκεφάλου μέσω σύνθετων βιοχημικών και μηχανικών αλλαγών. Ο εγκέφαλος βιώνει μια προσωρινή διαταραχή στην ισορροπία των ιόντων, την απελευθέρωση νευροδιαβιβαστών, τη ροή του αίματος και τη μεταβολική δραστηριότητα. Οι νευρώνες γίνονται πιο ευάλωτοι στο επόμενο άγχος και αυτή η ευαισθησία μπορεί να παραμείνει για ημέρες ή εβδομάδες.
Παρόλο που οι ιατρικοί επαγγελματίες αναμένουν συχνά πλήρη ανάκαμψη από μια διάσειση, ορισμένα συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν για 2-3 μήνες, ειδικά εάν παραμεληθούν. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να φαίνονται λεπτές και μπορεί να μην σχετίζονται άμεσα με το αρχικό τραύμα της κεφαλής, το οποίο συμβάλλει στην υποεκτίμηση και την υποβάθμιση.
Συνήθως παραμελημένα συμπτώματα διάσεισης
1. Αισθητηριακή υπερευαισθησία
Μετά από μια διάσειση, το σύστημα επεξεργασίας του εγκεφάλου μπορεί να γίνει υπερβολικά ευαίσθητο. Μπορεί να έχετε υπερβολικές απαντήσεις στο φως, τον ήχο ή την κίνηση. Αυτές οι απαντήσεις μπορεί να εμφανιστούν χωρίς προφανή αιτία και μπορεί να εμφανιστούν 3-4 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό.
Για παράδειγμα, φωτεινά φώτα σε ένα παντοπωλείο ή θόρυβο κυκλοφορίας μπορεί να προκαλέσουν πονοκεφάλους ή άγχος. Αυτή η υπερευαισθησία προέρχεται από διαταραγμένα νευρικά κυκλώματα μεταξύ του θάλαμου, του φλοιού και του εγκεφάλου. Αυτά τα νευρικά κυκλώματα συνήθως φιλτράρουν και ρυθμίζουν την αισθητηριακή είσοδο. Μετά από διάσειση, η μειωμένη αναστολή μέσα σε αυτές τις οδούς μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία του σήματος.
Συνέπειες εάν αυτό το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί:
- Αυξημένος κίνδυνος χρόνιων ημικρανιών ή πονοκεφάλων τύπου έντασης
- Ανάπτυξη συμπεριφορών αποφυγής, όπως η αποφυγή κοινωνικών χώρων ή περιβάλλοντος εργασίας
- Η κλιμάκωση του άγχους ή των επιθέσεων πανικού που προκλήθηκαν από την αισθητηριακή υπερφόρτωση
- Καθυστερημένη ανάκτηση λόγω ελλιπούς επανένταξης σε κανονικές ρουτίνες
2. Λεπτές διαταραχές ισορροπίας
Τα προβλήματα ισορροπίας συχνά ξεθωριάζουν από την προσοχή μόλις επιστρέφουν οι ακαθάριστοι έλεγχο του κινητήρα. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι συνεχίζουν να βιώνουν ήπια ανισορροπία, να περπατούν όταν περπατούν ή φτωχός συντονισμός σε πολύπλοκα περιβάλλοντα χαμηλού φωτισμού ή οπτικά σύνθετα περιβάλλοντα.
Η διάσειση επηρεάζει το αιθουσαίο σύστημα. Αυτό το σύμπτωμα υποδεικνύει την παρατεταμένη δυσλειτουργία στο αιθουσαίο σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του εσωτερικού αυτιού, του εγκεφάλου, της παρεγκεφαλίδας και της ενσωμάτωσης της σπονδυλικής στήλης. Η μηχανογραφημένη δυναμική μετασταρτογραφία και τα αιθουσαίοι προκληθέντες μυογονικές δυνατότητες συχνά αποκαλύπτουν ανωμαλίες ακόμη και όταν η κλινική εξέταση εμφανίζεται φυσιολογική.
Συνέπειες εάν αυτό το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί:
- Υψηλότερος κίνδυνος πτώσης και τραυματισμών, ειδικά σε ηλικιωμένους ενήλικες
- Αποφυγή της σωματικής δραστηριότητας, οδηγώντας σε φυσική και λειτουργική παρακμή του σώματος
- Δυσκολία με εργασίες που απαιτούν κίνηση ή πλοήγηση (π.χ. οδήγηση, αθλητισμός, περπάτημα σε πλήθη)
3. Δυσλειτουργία σκέψης υψηλού επιπέδου
Οι ήπιες δυσκολίες με τον σχεδιασμό, την προσοχή, τη λήψη αποφάσεων ή την πολυεθνική εκκίνηση μπορεί να εμφανιστούν πολύ καιρό μετά τον τραυματισμό. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να μπερδεύονται με το άγχος ή την κόπωση, αλλά συχνά προκύπτουν από την εξασθενημένη συνδεσιμότητα δικτύου μετωπιαίου λοβού.
Οι εκτάσεις της λευκής ύλης του εγκεφάλου, ειδικά στον προμετωπιαίο φλοιό, μπορεί να παραμείνουν διαταραγμένα ακόμη και 2-3 μήνες αργότερα. Οι λειτουργικές μελέτες μαγνητικής τομογραφίας παρουσιάζουν μειωμένη δραστηριότητα στις μετωπικές και βρεγματικές περιοχές κατά τη διάρκεια γνωστικών καθηκόντων, ακόμη και σε ασθενείς με φυσιολογική νοημοσύνη και χωρίς εξωτερικά ελλείμματα.
Συνέπειες εάν αυτό το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί:
- Μειωμένη ακαδημαϊκή ή απόδοση εργασίας
- Παρερμηνεία ως τεμπελιά, εξάντληση ή κατάθλιψη
- Τεντωμένες προσωπικές ή επαγγελματικές σχέσεις
- Απώλεια αυτοπεποίθησης ή ταυτότητας λόγω της αντιληπτικής γνωσιακής παρακμής
4. Συναισθηματική αστάθεια
Η συναισθηματική μεταβλητότητα, όπως η ξαφνική οργή, η θλίψη ή το άγχος, συχνά περνάει απαρατήρητη. Οι οικογένειες και οι εργοδότες ενδέχεται να παρερμηνεύουν αυτό το σύμπτωμα καθώς αλλάζει η προσωπικότητα ή η ψυχολογική αστάθεια.
Η συναισθηματική αστάθεια μετά από διάσειση προκύπτει από διαταραχή στο λιμνοθάλασσα (ειδικά την αμυγδαλή και τον ιππόκαμπο) και τη ρύθμισή του από τον προμετωπιαίο φλοιό. Ο τραυματισμός μειώνει τον ανασταλτικό έλεγχο της συναισθηματικής έκφρασης και μεταβάλλει τα επίπεδα της σεροτονίνης, της ντοπαμίνης και της νορεπινεφρίνης, οδηγώντας σε μεταβολές της διάθεσης και κακή συναισθηματική ρύθμιση.
Συνέπειες εάν αυτό το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί:
- Ανάπτυξη της κατάθλιψης, του άγχους ή της μετατραυματικής διαταραχής άγχους
- Κοινωνική απομόνωση λόγω απρόβλεπτων συναισθηματικών εκρήξεων
- Δυσκολία στη διατήρηση σχέσεων
- Κακή δέσμευση στην αποκατάσταση και την βραδύτερη ανάκαμψη
5. Διαταραχές ύπνου
Τα συμπτώματα του ύπνου, όπως η αϋπνία, ο κατακερματισμένος ύπνος ή η υπερβολική υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, συχνά παραμένουν και παραμένουν χωρίς θεραπεία. Αυτά τα ζητήματα μπορεί να μειώσουν την ανάκτηση του εγκεφάλου και να επιδεινώσουν τα συμπτώματα της κόπωσης και της διάθεσης.
Ο τραυματισμός μπορεί να διαταράξει τον υποθάλαμο, τον σχηματισμό δικτυωτών και τη ρύθμιση του κοράκι του κιρκαδικού ρυθμού. Η παραγωγή μελατονίνης μπορεί να μειωθεί και η αυτόνομη διέγερση μπορεί να παραμείνει αυξημένη. Η πολυσομνογραφία συχνά αποκαλύπτει μειωμένο ύπνο REM και αυξημένες νυχτερινές αφυπνίσεις.
6. Οπτική δυσλειτουργία
Τα παραμελημένα οπτικά συμπτώματα περιλαμβάνουν την καταπόνηση των ματιών, την εστίαση δυσκολίας και τη διπλή όραση, ειδικά κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ή της χρήσης υπολογιστή. Αυτά τα προβλήματα μπορεί να προκύψουν από την ανεπάρκεια σύγκλισης ή την ευνοϊκή δυσλειτουργία, όπου τα μάτια αποτυγχάνουν να συνεργαστούν σωστά.
Η διάσειση μπορεί να βλάψει τα οφθαλμικά κινητικά νεύρα (κρανιακά νεύρα III, IV, VI), τον μεσαίο εγκεφάλου και τις περιοχές οπτικής σύνδεσης στους ινιακούς και βρεγματικούς λοβούς. Αυτές οι περιοχές ελέγχουν τις κινήσεις των ματιών, την εστίαση και τον συντονισμό. Ως αποτέλεσμα, τα μάτια μπορεί να μην συγκλίνουν σωστά ή να χάσουν την ικανότητα να παρακολουθούν με ακρίβεια τα κινούμενα αντικείμενα.
Η οπτική δυσλειτουργία αντικατοπτρίζει την εξασθενημένη επικοινωνία μεταξύ του οπτικού φλοιού και των οφθαλμοκινητικών κέντρων στον μεσεγκεφάλου. Η εξειδικευμένη νευρο-οπτομετρική αποκατάσταση συχνά βοηθά, αλλά αυτά τα θέματα σπάνια λαμβάνουν πρόωρη προσοχή.
Συνέπειες εάν αυτό το σύμπτωμα δεν αντιμετωπιστεί:
- Πονοκεφάλους, στέλεχος ματιών και δυσκολίες ανάγνωσης
- Μείωση της ακαδημαϊκής ή απόδοσης
- Αποφυγή εργασιών που βασίζονται σε οθόνη, μειώνοντας την παραγωγικότητα
- Χρόνια απογοήτευση και κόπωση από οπτική υπερφόρτωση
7. Κόπωση που υπερβαίνει τα κανονικά όρια
Η επίμονη κόπωση – χωρίς να ανακουφίζεται από την ανάπαυση – εμφανίζεται συνηθισμένα σε άτομα με διάσειση. Αυτή η κόπωση διαφέρει από τη γενική κόπωση. Ο εγκέφαλος πρέπει να εργάζεται σκληρότερα για να ολοκληρώσει τα βασικά καθήκοντα, οδηγώντας σε γνωστική υπερφόρτωση.
Η λειτουργική δοκιμή νευροαπεικόνισης θα παρουσιάσει αυξημένη δραστηριότητα στις δευτερογενείς περιοχές του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια των πνευματικών καθηκόντων, υποδηλώνοντας αντισταθμιστική προσπάθεια. Οι μεταβολικές αλλαγές και η χρόνια νευροφλεγμονή μπορεί επίσης να συμβάλλουν στη μακροπρόθεσμη κόπωση.
8. Προβλήματα ακουστικής επεξεργασίας
Μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολία μετά από συνομιλίες σε θορυβώδη περιβάλλοντα, ακόμη και με κανονική ακοή. Αυτά τα ζητήματα προκύπτουν από την καθυστερημένη ή υποβαθμισμένη κεντρική ακουστική επεξεργασία, όχι από το ίδιο το αυτί.
Η διάσειση μπορεί να βλάψει την ικανότητα του εγκεφάλου να συγχρονίζει ακουστικά σήματα και να φιλτράρει τους σχετικούς ήχους. Αυτές οι αλλαγές περιλαμβάνουν τον ακουστικό φλοιό, τους πυρήνες του εγκεφάλου και τον θάλαμο. Οι ακουστικές δοκιμές όπως η διχαστική ακρόαση ή η ακουστική απόκριση του εγκεφάλου μπορεί να αποκαλύψουν ελλείμματα.
9. Αλλαγή και αλλαγή γεύσης της όρεξης
Μπορεί να προκύψουν μεταβολές στην όρεξη ή απώλεια ενδιαφέροντος στα τρόφιμα. Μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν αλλαγές στη μυρωδιά ή την αντίληψη της γεύσης, όπως ήπια ή μεταλλικές αισθήσεις.
Αυτά τα συμπτώματα υποδεικνύουν τραυματισμό στον οσφρητικό βολβό ή τις σχετικές φλοιώδεις περιοχές στην περιοχή Orbitofrontal. Η ζημιά σε αυτά τα κυκλώματα μπορεί να επηρεάσει το σύστημα ανταμοιβής, τον έλεγχο της όρεξης και την απόλαυση των τροφίμων.
Γιατί τα συμπτώματα αυτά παραμελούνται;
Αρκετοί παράγοντες συμβάλλουν στη μη διάγνωση:
- Καθυστερημένη έναρξη: Ορισμένα συμπτώματα μπορεί να εμφανίζονται 2-3 εβδομάδες μετά τον τραυματισμό.
- Μη ειδική παρουσίαση: Συμπτώματα όπως κόπωση ή ευερεθιστότητα επικαλύπτονται με καθημερινή πίεση.
- Οι τυποποιημένες δοκιμές απεικόνισης, όπως οι σαρώσεις υπολογιστικής τομογραφίας ή η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού, σπάνια παρουσιάζουν ανωμαλίες.
- Κοινωνική πίεση: Πολλοί άνθρωποι αποφεύγουν να αναφέρουν συμπτώματα για να επιστρέψουν στο σχολείο, την εργασία ή τον αθλητισμό.
Η αποτυχία αναγνώρισης αυτών των σημείων μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένη διάγνωση ως κατάθλιψη, εξάντληση ή άγχος, χωρίς να συνδέεται το πρόβλημα με τη διάσειση.
Discussion about this post