Κατανόηση του τρόπου με τον οποίο μια τραχειοστομία επηρεάζει το προσδόκιμο ζωής σας

Η τραχειοστομία είναι λιγότερο καθοριστικός παράγοντας για το προσδόκιμο ζωής από την υποκείμενη υγεία σας και τους λόγους για την εκτέλεση της επέμβασης. Ειδικότερα, κάποιες μακροχρόνιες (χρόνιες) καταστάσεις μπορεί να μειώσει προσδόκιμο ζωής μετά από τραχειοστομία. Ομοίως, η ηλικία μπορεί επίσης να είναι ένας προγνωστικός παράγοντας για το προσδόκιμο ζωής.

Ωστόσο, παρόλο που η υποκείμενη υγεία είναι συνήθως μεγαλύτερη επιρροή, οι μακροχρόνιες τραχειοστομίες συσχετίζονται περισσότερο με μικρότερο προσδόκιμο ζωής — σε όλες τις ηλικίες. Ωστόσο, τα άτομα που κινδυνεύουν περισσότερο από επιπλοκές περιλαμβάνουν μωρά, άτομα που καπνίζουν και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

Προσωρινές τραχειοστομίες και προσδόκιμο ζωής

Ένας γιατρός μπορεί να πραγματοποιήσει μια προσωρινή τραχειοστομία σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Για τα άτομα, υποθέτοντας ότι δεν υπάρχουν άλλες σημαντικές υποκείμενες ανησυχίες για την υγεία που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα, οι τραχειοστομίες δεν αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για τη συνολική υγεία και το προσδόκιμο ζωής.

Μόνιμες τραχειοστομίες και προσδόκιμο ζωής

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα άτομα που χρειάζονται μόνιμες τραχειοστομίες τείνουν να έχουν πιο μακροχρόνιες (χρόνιες) ή σοβαρές ιατρικές παθήσεις που καθιστούν την αναπνοή ανεξάρτητα δύσκολη ή αδύνατη. Μελέτες δείχνουν ότι οι τραχειοστομίες δεν είναι ανεξάρτητοι προγνωστικοί παράγοντες του προσδόκιμου ζωής σας. Ωστόσο, όταν συνδυάζεται με πιο σοβαρή ασθένεια ή τραυματισμούς, μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα μειωμένου προσδόκιμου ζωής μετά από τραχειοστομία.

Για παράδειγμα, μια παλιά μελέτη του 2016 με 187 εξαρτώμενους από τραχειοστομία συμμετέχοντες που νοσηλεύτηκαν μεταξύ 2009 και 2015 κατηγοριοποιήθηκαν με βάση την αιτία της τραχειοστομίας. Οι κατηγορίες ήταν πνευμονική, νευρολογική ή ανατομική/αεραγωγική απόφραξη. Από ολόκληρη την ομάδα της μελέτης, 45 συμμετέχοντες πέθαναν κατά τη διάρκεια της χρονικής περιόδου, με τον διάμεσο χρόνο θανάτου να είναι 9,8 μήνες μετά την πραγματοποίηση τραχειοστομίας.

Εν τω μεταξύ, τα συνολικά ποσοστά επιβίωσης ήταν 83% 1 έτος μετά την τραχειοστομία και 68% 5 χρόνια μετά. Ωστόσο, από την ομάδα θνησιμότητας, εκείνα με πνευμονικά προβλήματα ως αιτία για τραχειοστομία είχαν το συντομότερο χρόνο μέχρι το θάνατο και τα παιδιά με νευρολογικά προβλήματα ήταν λιγότερο πιθανό να αφαιρέσουν την τραχειοστομία τους.

Εν τω μεταξύ, άλλη μελέτη του 2016 αφορούσε ηλικιωμένους σε αναπνευστήρες μετά από τραχειοστομία. Αυτή η μελέτη εξέτασε τους συμμετέχοντες που εισήχθησαν και αργότερα εξήλθαν από τη ΜΕΘ μετά από τραχειοστομία και ήταν σε αναπνευστήρες μεταξύ 1999 και 2013.

Συνολικά 114 συμμετέχοντες συμμετείχαν στην επανεξέταση και μετά την έρευνα. Κατά τη στιγμή της εξόδου, 59 εξαρτώνταν από αναπνευστήρες, ενώ οι υπόλοιποι 55 είχαν απογαλακτιστεί πριν από το εξιτήριο της ΜΕΘ. Τα ευρήματα της μελέτης λένε ότι, ενώ η ποιότητα ζωής δεν ήταν ιδανική —με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας— τα ποσοστά επιβίωσης και στις δύο υποκατηγορίες των συμμετεχόντων δεν ήταν σημαντικά διαφορετικά. Το ποσοστό επιβίωσης ενός έτους ήταν 73% για την ομάδα που εξαρτάται από τον αναπνευστήρα και 69% για την ομάδα που απογαλακτίστηκε. Στα 5 χρόνια, τα ποσοστά ήταν 40% και 42%, αντίστοιχα.

Όπως και στην παιδιατρική μελέτη, οι συμμετέχοντες με πνευμονικά προβλήματα ήταν πιο πιθανό να περάσουν περισσότερο χρόνο στη ΜΕΘ, ειδικά εάν εξαρτώνται από τον αναπνευστήρα. Σημειώστε ότι οι ενήλικες που συμμετείχαν είχαν χρόνιες ασθένειες και παραπέμφθηκαν σε τριτοβάθμιο νοσοκομείο αφού πήραν εξιτήριο από μονάδα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Όπως με κάθε χειρουργική επέμβαση, οι τραχειοστομίες ενέχουν επίσης κάποιους κινδύνους. Τα πιο σοβαρά αποτελέσματα, αν και σπάνια, τείνουν να περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις στην αναισθησία, σχηματισμό ουλώδους ιστού στην τομή ή στην τραχεία και λοιμώξεις όπως πνευμονία ή τραχειίτιδα.

Άλλες ανησυχίες μπορεί να περιλαμβάνουν:

• βλάβη του θυρεοειδούς αδένα

• πνευμονική κατάρρευση
• σχηματισμός συνδετικού ιστού και αιμοφόρων αγγείων στον αεραγωγό (κοκκιώδης ιστός)
• αέρας παγιδευμένος κάτω από το δέρμα
• βλάβη στην περιοχή γύρω από τη στομία
• άτυπες σήραγγες μεταξύ δύο μερών του σώματος (σχηματισμός συριγγίου)

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για την πρόληψη των επιπλοκών μετά από μια τραχειοστομία είναι να διατηρείτε καθαρό τον σωλήνα τραχειοστομίας και τη στομία (σημείο τομής) και να είστε σε εγρήγορση για σημεία μόλυνσης.

Ακολουθήστε όλες τις οδηγίες περίθαλψης ή τις οδηγίες που παρέχονται από την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης σας. Ομοίως, βεβαιωθείτε ότι αλλάζετε τον σωλήνα τραχειοστομίας σύμφωνα με τις συνιστώμενες οδηγίες, που είναι συνήθως κάθε έναν έως τρεις μήνες.

Θα θελήσετε επίσης να αποφύγετε τη βύθιση του σωλήνα τραχειοστομίας και της στομίας σας στο νερό. Σημειώστε ότι οι βραχυπρόθεσμες τραχειοστομίες θα έχουν στομίες που συνήθως κλείνουν μόνες τους μόλις ο χειρουργός αφαιρέσει τη σωλήνωση. Με μακροχρόνιες τραχειοστομίες, μπορεί να χρειαστείτε επιπλέον χειρουργική επέμβαση για να κλείσετε το άνοιγμα.

Οι τραχειοστομίες είναι χειρουργικές επεμβάσεις που διασφαλίζουν τη σωστή αναπνοή εάν ένα άτομο αντιμετωπίζει παράλυση, απόφραξη των αεραγωγών ή άλλες αναπνευστικές παθήσεις όταν η αναπνοή ανεξάρτητα γίνεται δύσκολη.

Το προσδόκιμο ζωής συνήθως δεν επηρεάζεται από τις προσωρινές τραχειοστομίες, υποθέτοντας ότι το άτομο που τις έχει δεν έχει χρόνιες υποκείμενες παθήσεις υγείας.

Με μακροχρόνιες ή μόνιμες τραχειοστομίες, οι υποκείμενες παθήσεις υγείας σας και το να είστε σε ομάδα κινδύνου (μωρά, άτομα που καπνίζουν και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας) επηρεάζουν δυσμενώς το προσδόκιμο ζωής περισσότερο από τη διαδικασία και τη συσκευή.