Αυτά τα αργά τα βράδια που τραβάτε είναι σημάδι για κάτι βαθύτερο;
Μεγαλώνοντας, ο πατέρας μου δούλευε συνέχεια.
Πολλά βράδια, έφευγε πριν ξυπνήσω για το σχολείο και επέστρεφε στις 7:30 μ.μ. το βράδυ — ή αργότερα. Άλλες φορές, έλειπε για βδομάδες κάθε φορά.
Συχνά έφερνε τη δουλειά μαζί του το βράδυ και στα οικογενειακά ταξίδια και μιλούσε γι’ αυτό όλη την ώρα. Οι περισσότεροι φίλοι του ήταν συνάδελφοι και δυσκολευόταν να αποσυνδεθεί από τη δουλειά, ακόμη και γύρω από την οικογένεια.
Όταν συνταξιοδοτήθηκε, δεν άργησε να προσπαθήσει να εργαστεί ξανά. Έγινε σύμβουλος για λίγο. Μετά άρχισε να μετατρέπει τις καθημερινές δουλειές σε δουλειά.
Δεν ήξερε τι να κάνει με τον εαυτό του όταν δεν είχε πια κάτι να κάνει κάθε μέρα. Εξακολουθεί να περνά ώρες μπροστά στον υπολογιστή του κάθε μέρα, «δουλεύοντας».
Ως παιδί, πίστευα ότι αυτή η εργασιακή ηθική ήταν φυσιολογική. Αυτό έκαναν οι επιτυχημένοι άνθρωποι: Δούλεψαν όλη την ώρα. Οι πολλές ώρες και η μικρή ισορροπία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής ήταν απλώς το τίμημα του να προχωρήσεις και να κερδίσεις έναν καλό μισθό.
Ως αποτέλεσμα, προσπάθησα να το μιμηθώ.
Νόμιζα ότι οι ώρες που αφιέρωσες σε κάτι υπαγόρευσαν την επιτυχία σου. Ότι ήταν το «αληθινό» μέτρο της αφοσίωσής σας στο να προχωρήσετε.
Ως μαθητής, περνούσα ώρες για εργασίες για το σπίτι, δοκίμια ή μελετώντας στη βιβλιοθήκη. Δεν πήγαινα σε πάρτι ούτε περνούσα χρόνο με φίλους. Έμενα ξύπνιος όλο το βράδυ και συμπεριφερόμουν σαν να το κάνω αυτό ήταν ένα είδος τιμής, ένα σίγουρο σημάδι ότι μια μέρα θα ήμουν εξίσου επιτυχημένος με τον πατέρα μου.
Σκέφτηκα ότι το να αποκαλείς τον εαυτό σου «εργασιομανή» ήταν καλό.
Το μόνο πρόβλημα: Δεν μπορούσα να το συνεχίσω.
Αυτό το είδος εργασιακής ηθικής δεν ήταν ούτε υγιές ούτε καλό. Και μόνο χρόνια αργότερα, οι πολλές ώρες, το υψηλό άγχος και ο λίγος ύπνος άρχισαν να επηρεάζουν την υγεία μου.
Τότε κατάλαβα ότι υπήρχε πρόβλημα.
Τι είναι η εργασιομανία;
Ο όρος «εργασιομανία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1971 από τον ψυχολόγο Wayne Oates και τον όρισε ως καταναγκασμό ή ανεξέλεγκτη ανάγκη για αδιάκοπη εργασία.
Από τότε, οι ψυχολόγοι και οι ερευνητές ψυχικής υγείας έχουν τσακωθεί για τον ορισμό.
Αν και δεν είναι μια επίσημα αναγνωρισμένη διαγνώσιμη διαταραχή στη νέα έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: είναι σε μεγάλο βαθμό μια πραγματική κατάσταση ψυχικής υγείας και μπορεί να έχει πολύ πραγματικό αντίκτυπο στις ζωές των ανθρώπων.
«Ο εθισμός στην εργασία είναι μια περίπλοκη κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο αναπτύσσει μια ψυχολογική, συναισθηματική και κοινωνική εξάρτηση από την εργασία», εξηγεί ο Matt Glowiak, αδειούχος κλινικός επαγγελματίας σύμβουλος στο Ιλινόις. «Είναι χρόνιο και προοδευτικό».
Ο Δρ. Brian Wind, κλινικός ψυχολόγος και επικεφαλής κλινικός υπεύθυνος σε κέντρο θεραπείας απεξάρτησης, συμφωνεί.
«Τα άτομα με εργασιακό εθισμό συχνά εργάζονται καταναγκαστικά εις βάρος άλλων πτυχών της ζωής τους», εξηγεί. «Μπορεί να εργάζονται πολλές ώρες ακόμα και όταν δεν είναι απαραίτητο, να θυσιάζουν τον ύπνο για να ολοκληρώσουν τη δουλειά τους και να είναι παρανοϊκοί σχετικά με την απόδοση της εργασίας τους. Μπορεί να έχουν εμμονή να σκέφτονται τρόπους για να ελευθερώσουν περισσότερο χρόνο για δουλειά και να αγχωθούν εάν σταματήσουν να εργάζονται».
Πολύωρες εναντίον εργασιακού εθισμού
Ο εθισμός στην εργασία δεν είναι το ίδιο με την απλή εργασία πολλών ωρών, κάτι που είναι μέρος αυτού που καθιστά τόσο δύσκολο τον εντοπισμό
Ακόμη και το 1998, πιστεύεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μερικά από τα υψηλότερα ποσοστά ανθρώπων που εργάζονται περισσότερες από 50 ώρες την εβδομάδα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε ένα έθνος εργασιομανών.
Ορισμένα επαγγέλματα βασίζονται απλώς σε πολλές ώρες εργασίας. Ακριβώς επειδή κάποιος έχει μία από αυτές τις δουλειές δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα εθισμένος σε αυτό που κάνει.
Ωστόσο, «η κουλτούρα μας ανταμείβει τους ανθρώπους που εργάζονται σκληρά», εξηγεί η Wind. Αυτό σημαίνει ότι αν έχουμε κάποιο πρόβλημα, μπορεί να μην το συνειδητοποιήσουμε.
«Μπορεί να λαμβάνουμε επαίνους και αναγνώριση από επόπτες και συμπαίκτες, κάτι που μας ενθαρρύνει να εργαστούμε σκληρότερα χωρίς να αναγνωρίζουμε ότι έχουμε εθισμό», λέει η Wind. «Μπορεί να δικαιολογήσουμε τη συμπεριφορά μας λέγοντας ότι έχουμε φιλοδοξίες και εργαζόμαστε για την επίτευξη επιτυχίας».
Ποια είναι λοιπόν η διαφορά ανάμεσα σε κάποιον που εργάζεται απλώς πολλές ώρες και έναν αληθινό εργασιομανή; Το άτομο που είναι εθισμένο στην εργασία παλεύει να απομακρυνθεί ψυχολογικά από την εργασία, ακόμη και όταν είναι μακριά από το γραφείο.
Εργασιομανία και προβλήματα υγείας
Όταν παλεύεις να απομακρυνθείς από τη δουλειά, μηρυκάζεις. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υψηλά επίπεδα στρες, άγχους, κατάθλιψης και προβλήματα ύπνου, σύμφωνα με τον α
Κάτω από χρόνιο στρες, το σώμα σας αρχίζει να βλέπει επιπτώσεις, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλά επίπεδα κορτιζόλης, σύμφωνα με μια έρευνα του 2013.
Αυτό σας θέτει σε μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη, ακόμη και θανάτου.
Επιπλέον, ο εθισμός στην εργασία μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις σας, οδηγώντας σε:
- μοναξιά
- απομόνωση
- κατάθλιψη
Μερικές φορές, η εργασιομανία μπορεί να συνυπάρχει με μια άλλη πάθηση ψυχικής υγείας, όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) ή η διπολική διαταραχή.
Ο εθισμός στην εργασία θεραπεύεται
Η θεραπεία είναι δυνατή, αλλά πρέπει πρώτα να αναγνωρίσετε ότι έχετε πρόβλημα.
«Συχνά λέω στους πελάτες μου: «Είναι δύσκολο να διαβάζεις την ετικέτα μέσα από το μπουκάλι», λέει ο Terry McDougall, συγγραφέας και προπονητής καριέρας που συνεργάζεται με τους πελάτες για να βρουν περισσότερη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στη ζωή τους.
«Απλώς δεν έχουν αρκετή απόσταση από τον εαυτό τους για να δουν τι πραγματικά συμβαίνει. Είναι τόσο επικεντρωμένοι στο να πάρουν την επικύρωσή τους μέσω της δουλειάς που μπορεί να αποτύχουν να δουν το κόστος για τις σχέσεις ή την υγεία τους», λέει ο McDougall.
Οι ενέργειές τους μπορεί ακόμη και να σχετίζονται με μια απάντηση επιβίωσης.
«Συχνά οι άνθρωποι με υψηλές επιδόσεις μπορούν να γίνουν εξαρτημένοι από την εργασία, και αυτό οφείλεται στο ότι ανταμείβονται για πολλά χρόνια για την καθυστέρηση της ικανοποίησης, και αυτό γίνεται συνήθεια», συνεχίζει. «Οι άνθρωποι που οδήγησαν τους εαυτούς τους να διαπρέψουν μέσω του σχολείου και της καριέρας τους – και που έχουν ανταμειφθεί γι ‘αυτό – μπορεί να δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι δεν θα κινδυνεύσουν εάν επιβραδύνουν το ρυθμό τους».
Δεν βοηθάει το γεγονός ότι οι εργασιομανείς μεγαλώνουν συχνά σε οικογένειες με άλλους εργασιομανείς, γεγονός που κάνει αυτή τη συμπεριφορά όλο το εικοσιτετράωρο να φαίνεται φυσιολογική. Γίνεται μια βαθιά ριζωμένη αξία που είναι δύσκολο να κλονιστεί.
Η εργασιομανία μπορεί επίσης να αναπτυχθεί από τραύμα, επειδή η εργασία μπορεί να γίνει ένας μηχανισμός αντιμετώπισης που θα τους βοηθήσει να τα βγάλουν πέρα. “[But] Εάν το τραύμα δεν επιλυθεί, μπορεί να είναι δύσκολο να σταματήσουν τη συμπεριφορά που χρησιμοποιούσαν για να αντιμετωπίσουν το τραύμα», λέει ο McDougall.
Για παράδειγμα, δούλευε με μια πελάτισσα που άρχισε να εργάζεται με πλήρες ωράριο ενώ φρόντιζε την άρρωστη μητέρα και την αδερφή της ως έφηβη.
«Εκείνη την εποχή, ήταν ανάγκη να διασφαλιστεί η επιβίωσή της», λέει ο McDougall. «Ωστόσο, πολύ αργότερα, όταν ήταν μόνη της και τα πήγαινε καλά στην καριέρα της, εξακολουθούσε να έχει την ίδια υποκείμενη πεποίθηση ότι θα μπορούσε να μην επιβιώσει αν δεν δούλευε τόσο σκληρά».
Αντιμετώπιση του εθισμού στην εργασία
Μόλις αναγνωρίσετε ότι μπορεί να έχετε πρόβλημα, υπάρχουν πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να προσπαθήσετε να αναπτύξετε μια πιο υγιή εργασιακή ηθική:
1. Ορίστε μια «ώρα στάσης» για τη δουλειά και μείνετε σε αυτήν
«Αυτό μας αναγκάζει να σταματήσουμε για μια συγκεκριμένη ώρα και να περιμένουμε την επόμενη μέρα για να ξεκινήσουμε ξανά», εξηγεί η Wind. «Μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε χρόνο για χαλάρωση και χαλάρωση».
Είναι καλή ιδέα να αναγκάσετε τον εαυτό σας να σταματήσει και για μεσημεριανό γεύμα.
Ομολογουμένως, για ένα άτομο που νιώθει ψυχαναγκαστική ανάγκη να εργαστεί, αυτό είναι συχνά το πιο δύσκολο βήμα. Προσπαθήστε όμως να θυμάστε ότι μπορείτε να εργαστείτε πιο έξυπνα για να κρατήσετε την εργάσιμη ημέρα σας μικρότερη.
“Η έξυπνη, αποτελεσματική εργασία είναι εξίσου – αν όχι πιο παραγωγική – από το να ξοδεύετε επιπλέον χρόνο σε κάτι”, λέει ο Glowiak.
Ένα άτομο που είναι εθισμένο στην εργασία μπορεί να έχει την τάση να πιστεύει ότι ο χρόνος υπαγορεύει την επιτυχία, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι εάν αυτή η δουλειά μπορεί να γίνει σε λιγότερο χρόνο πιο αποτελεσματικά, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να εργαστείτε.
Έτσι, ο καθορισμός χρονικών ορίων στον εαυτό σας μπορεί να επιβάλει την αποτελεσματικότητα της εργασίας.
«Υπάρχουν πολλές εργασίες που απαιτούν συγκεκριμένο χρόνο και αυτό είναι εντάξει», λέει ο Glowiak. «Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί. Δεν πρόκειται για συντομεύσεις ή για θυσία εργασίας, αλλά για την εξάλειψη της ανοησίας για να διεκδικήσουμε ξανά τις ζωές μας. Μόλις βάλουμε όρια και μείνουμε σταθεροί, άλλοι θα προσαρμοστούν και θα ακολουθήσουν».
2. Προγραμματίστε δραστηριότητες αφού τελειώσει η εργάσιμη ημέρα σας
Για παράδειγμα, σχεδιάστε να πάτε μια βόλτα, να διαλογιστείτε, να γράψετε σε ένα ημερολόγιο ή να φτιάξετε δείπνο μετά τη δουλειά. Η δημιουργία μιας ρουτίνας, εξηγεί η Wind, μπορεί να βοηθήσει τους εργασιομανείς να δώσουν δομή και να τους κρατήσει αφοσιωμένους, ακόμα και όταν στην πραγματικότητα δεν εργάζονται.
«Είναι σημαντικό να βρει κανείς αυτό που λειτουργεί για τον εαυτό του – αυτό θα είναι διαφορετικό για τον καθένα», λέει ο Glowiak. «Αλλά όταν εντοπίζονται τέτοιες δραστηριότητες, μπορεί να χρησιμεύσουν ως απόσπαση της υγείας από την εργασία».
3. Αφιερώστε χρόνο για φίλους και οικογένεια
Εάν σας βοηθά, προγραμματίστε αυτήν την ώρα στο ημερολόγιό σας στην αρχή για να μην το ξεχάσετε. Αφιερώνοντας χρόνο για αυτούς θα βοηθήσει να διορθώσετε τις σχέσεις και θα σας βοηθήσει να ανακάμψετε.
4. Ζητήστε βοήθεια από έναν θεραπευτή ή σύμβουλο εάν δυσκολεύεστε
Μπορούν να συνεργαστούν μαζί σας για να κατανοήσουν την καταναγκαστική ανάγκη σας για εργασία και να σας βοηθήσουν να εργαστείτε για να ελαχιστοποιήσετε τις αρνητικές επιπτώσεις της υπερκόπωσης. Εάν έχετε επίσης μια συνυπάρχουσα πάθηση ψυχικής υγείας, όπως ΙΨΔ ή διπολική διαταραχή, μπορούν να σας βοηθήσουν να αναπτύξετε ένα σχέδιο θεραπείας που λειτουργεί για εσάς.
Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε προγράμματα αποκατάστασης για εσωτερικούς και εξωτερικούς ασθενείς, καθώς και επιλογές ομαδικής θεραπείας, όπως οι Workaholics Anonymous.
Εάν είστε εθισμένοι στη δουλειά, θα νιώσετε μια καταναγκαστική ανάγκη να κάνετε τη δουλειά σας. Όταν είστε μακριά από αυτό, θα δυσκολευτείτε να «σβήσετε», κάτι που μπορεί να επηρεάσει την ψυχική και σωματική σας υγεία καθώς και τις προσωπικές σας σχέσεις.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει βοήθεια. Εάν πιστεύετε ότι ο εθισμός στην εργασία ισχύει για εσάς, να ξέρετε ότι έχετε επιλογές.
«Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι ο χρόνος τους είναι πολύτιμος, αλλά συνεχίζουν να βρίσκουν χρόνο για δραστηριότητες εκτός δουλειάς», λέει η Wind. «Μια υγιής ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μπορεί να κάνει ένα άτομο πιο χαρούμενο, γεμάτο ενέργεια και πιο ανανεωμένο, κάτι που με τη σειρά του οδηγεί σε περισσότερη δημιουργικότητα και αποτελεσματικότητα στην εργασία».
Η Simone M. Scully είναι μια νέα μαμά και δημοσιογράφος που γράφει για την υγεία, την επιστήμη και την ανατροφή των παιδιών. Βρείτε την την ιστοσελίδα της ή επάνω Facebook και Κελάδημα.
Discussion about this post