Λειτουργεί η βαθιά εγκεφαλική διέγερση για την όψιμη δυσκινησία;

Η βαθιά εγκεφαλική διέγερση (DBS) είναι μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική όπου υπάρχει ένα μικρό σύρμα τοποθετείται μέσα στον εγκέφαλο.

Η άκρη του σύρματος τοποθετείται στη συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου που προκαλεί συμπτώματα. Το σύρμα συνδέεται με μια εμφυτεύσιμη γεννήτρια παλμών (IPG) που τοποθετείται κάτω από το δέρμα από την κλείδα, το στήθος ή την κοιλιά. Το IPG στέλνει παλμούς κατά μήκος του σύρματος για να αλλάξει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου όπου ξεκινούν τα συμπτώματα.

Τα άτομα που υποβάλλονται σε DBS πρέπει έχουν αρκετές επισκέψεις παρακολούθησης σε νευρολόγο μετά την εμφύτευση της συσκευής. Αυτό γίνεται εν μέρει για να βρείτε τον βέλτιστο προγραμματισμό των παλμών της συσκευής ώστε να λειτουργούν καλύτερα για ένα συγκεκριμένο άτομο.

Το DBS δρα σε περιοχές του εγκεφάλου που πιστεύεται ότι είναι υπερδραστήρια κατά τη διάρκεια των ακούσιων κινήσεων που σχετίζονται με την όψιμη δυσκινησία.

Όψιμη δυσκινησία συμβαίνει μετά τη μακροχρόνια χρήση ορισμένων φαρμάκων, ειδικά αγωνιστών υποδοχέων ντοπαμίνης. Οι ερευνητές έχουν μερικές θεωρίες για το γιατί αυτή η μακροχρόνια χρήση μπορεί να οδηγήσει σε όψιμη δυσκινησία.

Μια θεωρία είναι ότι ο μακροχρόνιος αποκλεισμός των υποδοχέων ντοπαμίνης μπορεί οδηγήσουν σε αλλαγές στο πώς μεταδίδονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλο. Μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με ακούσιες κινήσεις μπορούν να γίνουν πιο ενεργά.

Το DBS μπορεί να μειώσει την απελευθέρωση μιας χημικής ουσίας του εγκεφάλου σε αυτές τις υπερδραστήριες περιοχές του εγκεφάλου, οδηγώντας σε λιγότερα συμπτώματα όψιμης δυσκινησίας.

Το DBS εξακολουθεί να μελετάται για χρήση σε άτομα με όψιμη δυσκινησία. Προς το παρόν είναι μια επιλογή μόνο σε περιπτώσεις σοβαρής και χρόνιας όψιμης δυσκινησίας όπου οι προηγούμενες θεραπείες δεν έχουν αποτέλεσμα. Οι θεραπείες πρώτης γραμμής για την όψιμη δυσκινησία περιλαμβάνουν τα φάρμακα βαλβεναζίνη (Ingrezza) και δευτατραβεναζίνη (Austedo).

Μελέτες σχετικά με τη βαθιά διέγερση του εγκεφάλου σε όψιμα σύνδρομα έχουν υποστηρίξει το συμπέρασμα ότι η θεραπεία είναι υποσχόμενη. Μια ανασκόπηση μελετών του 2018 βρήκε βελτίωση των συμπτωμάτων σε συνολικά 117 άτομα που έλαβαν θεραπεία με DBS για όψιμα σύνδρομα. Από αυτά τα 117 άτομα, μόνο τέσσερα είχαν όψιμη δυσκινησία, ενώ 113 είχαν όψιμη δυστονία.

Οι ερευνητές έχουν σημειώσει την ανάγκη για περαιτέρω κλινικές δοκιμές για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το DBS είναι αποτελεσματικό στην όψιμη δυσκινησία, αλλά ορισμένοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η διαδικασία μπορεί να είναι ασφαλής.

Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Νευρολογικών Χειρουργών (AANS), οι άνθρωποι είναι υποψήφιοι για βαθιά εγκεφαλική διέγερση εάν:

• τα συμπτώματα μειώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής
• Τα συμπτώματα παραμένουν ανεξέλεγκτα ακόμη και με τη χρήση φαρμάκων
• οι παρενέργειες των τρεχόντων φαρμάκων είναι απαράδεκτες

Εκτός από την εκπλήρωση αυτών των κριτηρίων, τα άτομα υποβάλλονται σε εκτεταμένη ιατρική αξιολόγηση προτού συσταθεί βαθιά εγκεφαλική διέγερση.

Τα άτομα με όψιμη δυσκινησία είναι πιθανούς υποψηφίους για DBS εάν έχουν:

• μειώνοντας σημαντικά τα συμπτώματα που συνεχίστηκαν για τουλάχιστον ένα χρόνο
• καμία ικανοποιητική ανταπόκριση στα φάρμακα κλοζαπίνη ή τετραβεναζίνη για τέσσερις εβδομάδες στην υψηλότερη ανεκτή δόση

Ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί να μην συστήσει DBS ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις εάν ένα άτομο έχει άλλες ιατρικές καταστάσεις, συμπτώματα κατάθλιψης, σημαντική γνωστική εξασθένηση ή ασταθή ψυχική κατάσταση.

Αν και είναι αρκετά νέο για την όψιμη δυσκινησία, η βαθιά εγκεφαλική διέγερση είναι μια καθιερωμένη θεραπεία. ΕΝΑ Έγγραφο 2019 αναφέρει ότι περισσότερα από 160.000 άτομα υποβλήθηκαν στη διαδικασία. Είναι μια θεραπευτική επιλογή για μια σειρά παθήσεων, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας και της νόσου του Πάρκινσον. Η διαδικασία είναι αναστρέψιμη, καθώς οι γιατροί μπορούν να βγάλουν το IPG.

Η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου συνοδεύεται από κινδύνους. Οι κίνδυνοι ενδέχεται να προκύψουν κατά τη στιγμή της επέμβασης εμφύτευσης της συσκευής ή κατά τη διέγερση. Είναι επίσης πιθανό ότι τα εξαρτήματα της συσκευής διέγερσης έπαθε βλάβη με την πάροδο του χρόνου και πρέπει να αντικατασταθεί με χειρουργική επέμβαση.

Οι κίνδυνοι από τη χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν:

• εγκεφαλική αιμορραγία
• μόλυνση στον εγκέφαλο
• αιμορραγία και οίδημα του εγκεφαλικού ιστού
• δυσλειτουργία της συσκευής IPG
• πονοκέφαλο
• επιληπτικές κρίσεις
• επιδείνωση της ψυχικής ή συναισθηματικής κατάστασης
• προσωρινός πόνος μετά τη διαδικασία

Οι κίνδυνοι κατά τη διέγερση περιλαμβάνουν:

• μυρμήγκιασμα προσώπου ή άκρων
• αίσθηση τραβήγματος των μυών
• απώλεια ισορροπίας
• προβλήματα με την ομιλία ή την όραση

Ένας συγγραφέας σημειώνει ότι σε ένα μικρό Κλινική δοκιμή 2018 της DBS έναντι της εικονικής θεραπείας για TD, ανεπιθύμητες ενέργειες εμφανίστηκαν σε 10 από τα 25 άτομα που έλαβαν είτε DBS είτε ψευδή θεραπεία. Αυτά τα συμβάντα περιελάμβαναν διαταραχές βάδισης, σύγχυση, διάβρωση του δέρματος, πνευμονική εμβολή και προβλήματα στην ομιλία (δυσαρθρία).

Η βαθιά διέγερση του εγκεφάλου είναι μια αναδυόμενη θεραπεία για την όψιμη δυσκινησία.

Οι κλινικές δοκιμές ήταν μικρές, αλλά η διαδικασία δείχνει υπόσχεση για μείωση των συμπτωμάτων σε άτομα με σοβαρή, ανθεκτική TD που δεν βρίσκουν ανακούφιση από φάρμακα. Το DBS είναι μια καθιερωμένη θεραπεία για άλλες καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας και της νόσου του Πάρκινσον.