Τι είναι οι ελεγκτές HIV;

Πώς εξελίσσεται ο HIV

Ένα άτομο μπορεί να αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη μόλυνση του ιού HIV. Πολλά από αυτά τα συμπτώματα, όπως πυρετός, πονοκέφαλος και μυϊκή αδυναμία, μοιάζουν με σημάδια της κανονικής γρίπης. Αυτό το πρώιμο στάδιο του HIV θεωρείται ένα οξύ στάδιο στο οποίο ο ιός βρίσκεται στα μέγιστα επίπεδα στην κυκλοφορία του αίματος.

Ο ιός επιτίθεται συγκεκριμένα στα κύτταρα CD4, έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων (WBC). Αυτά τα κύτταρα είναι εξαιρετικά σημαντικά για ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Τα συμπτώματα εξισορροπούνται σε ένα στάδιο που είναι γνωστό ως στάδιο κλινικής λανθάνουσας κατάστασης. Δεν παρουσιάζουν όλα τα άτομα με HIV συμπτώματα, αλλά εξακολουθούν να θεωρούνται οροθετικοί. Οι ελεγκτές HIV είναι οι ίδιοι από αυτή την άποψη.

Ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της θεραπείας των ατόμων με HIV είναι να σταματήσει η εξέλιξη της νόσου και να θέσει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα. Ο HIV μπορεί να εξελιχθεί σε AIDS (το τελικό στάδιο της μόλυνσης από τον HIV) εάν τα επίπεδα CD4 πέσουν πολύ χαμηλά.

Τι κάνει τους ελεγκτές HIV διαφορετικούς;

Οι ελεγκτές HIV δεν παρουσιάζουν τα ίδια σημάδια εξέλιξης με τους άλλους. Η ποσότητα του ιού στο αίμα τους παραμένει χαμηλή και τα επίπεδα CD4 παραμένουν υψηλά, αποτρέποντας την επιδείνωση της νόσου.

Πιθανά χαρακτηριστικά που προσφέρονται για μη πρόοδο περιλαμβάνουν:

• μειωμένα επίπεδα φλεγμονής ή πρηξίματος στο σώμα
• αποτελεσματικότερη ανοσοαπόκριση στους ιούς
• μια συνολική έλλειψη ευαισθησίας σε βλάβη των κυττάρων CD4

Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι οι ελεγκτές HIV έχουν κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που είναι σε θέση να ελέγχουν τις επιθέσεις HIV. Ωστόσο, οι ελεγκτές δεν έχουν γενετικές μεταλλάξεις που να υποδηλώνουν ότι έχουν καλύτερα ανοσοποιητικά συστήματα για να καταπολεμήσουν μόνοι τους τον ιό. Ο ακριβής λόγος και οι παράγοντες που οδηγούν σε μη εξέλιξη είναι πολύπλοκοι και δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί.

Οι ελεγκτές HIV εξακολουθούν να έχουν τη νόσο παρά τις διαφορές τους από άλλα άτομα με HIV. Σε ορισμένους ελεγκτές, τα κύτταρα CD4 εξαντλούνται τελικά, αν και συχνά με πιο αργό ρυθμό από ό,τι σε άλλα άτομα με HIV.

Πώς αντιμετωπίζεται ο HIV;

Τυπικά, ο στόχος της θεραπείας για τον HIV είναι να εμποδίσει τον ιό να πολλαπλασιαστεί και να σκοτώσει περισσότερα κύτταρα CD4. Ο έλεγχος του HIV με αυτόν τον τρόπο βοηθά στην πρόληψη της μετάδοσης ενώ ταυτόχρονα σταματά τη βλάβη στο ανοσοποιητικό σύστημα, που μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη του AIDS.

Τα αντιρετροϊκά φάρμακα είναι από τις πιο κοινές θεραπείες επειδή έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά στη μείωση της αναπαραγωγής του ιού. Αυτή η μείωση στην αντιγραφή έχει ως αποτέλεσμα μειωμένες ευκαιρίες για τον HIV να επιτεθεί σε υγιέστερα κύτταρα CD4. Τα αντιρετροϊκά φάρμακα εμποδίζουν την αναπαραγωγή του HIV στο σώμα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν με HIV χρειάζονται κάποια μορφή φαρμακευτικής αγωγής για να παραμείνουν υγιείς και να διατηρήσουν την ποιότητα της ζωής τους. Ένα άτομο που ζει με HIV δεν θα πρέπει να σταματήσει να παίρνει συνταγογραφούμενα φάρμακα για τον HIV, ακόμα κι αν τα συμπτώματά του βελτιωθούν. Ο HIV τείνει να εναλλάσσεται μεταξύ των σταδίων και ορισμένα στάδια μπορεί να μην έχουν συμπτώματα. Το να μην έχετε συμπτώματα δεν είναι απαραίτητα σημάδι ότι κάποιος είναι ελεγκτής HIV και δεν είναι ασφαλές να το υποθέσουμε. Η μετάδοση και η επιδείνωση της κατάστασης είναι ακόμα πιθανή.

Οι ελεγκτές μπορεί να εμφανίσουν αρνητικές επιπτώσεις της νόσου, όπως αυξημένη ανοσολογική ενεργοποίηση και φλεγμονή, ακόμη και αν δεν ανιχνευτεί η αναπαραγωγή του ιού. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε από την PLOS Pathogens, οι ερευνητές ερεύνησαν την επίδραση των αντιρετροϊκών φαρμάκων σε ελεγκτές. Διαπίστωσαν ότι τα φάρμακα μείωσαν την ποσότητα του HIV RNA και άλλων δεικτών HIV στους ελεγκτές. Το φάρμακο μείωσε επίσης την ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο HIV συνεχίζει να αναπαράγεται σε όλους εκτός από πολύ λίγους ελεγκτές που αναφέρονται ως «ελίτ ελεγκτές». Σε αυτούς τους επίλεκτους ελεγκτές, αν και ο ιός παραμένει παρών, οι εξετάσεις αίματος δεν είναι σε θέση να ανιχνεύσουν μετρήσιμα επίπεδα HIV στο αίμα. Αυτά τα άτομα παραμένουν εντελώς ασυμπτωματικά χωρίς αντιρετροϊκά φάρμακα.

Ο ιός, ωστόσο, παραμένει ανιχνεύσιμος στο αίμα σε πολύ χαμηλά επίπεδα σε «κανονικούς» ελεγκτές. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια φλεγμονή. Οι ερευνητές συνέστησαν αντιρετροϊκά φάρμακα για τους ελεγκτές, αλλά σημείωσαν επίσης ότι η μελέτη τους ήταν μικρή και ζήτησαν περαιτέρω, μεγαλύτερες μελέτες.

Εάν κάποιος έχει ιικό φορτίο μικρότερο από 200 αντίγραφα ανά χιλιοστόλιτρο (mL) αίματος, τότε δεν μπορεί να μεταδώσει τον HIV σε άλλους, σύμφωνα με Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC).

Προοπτικές και μελλοντική έρευνα

Οι ελεγκτές HIV μπορεί να διαθέτουν βασικές πληροφορίες για την εύρεση πιθανών θεραπειών για τον HIV. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πώς λειτουργεί το ανοσοποιητικό σύστημα των ελεγκτών σε σύγκριση με άλλα άτομα που έχουν HIV. Οι επιστήμονες μπορεί τελικά να είναι καλύτερα σε θέση να προσδιορίσουν γιατί ορισμένοι άνθρωποι είναι μακροπρόθεσμα μη προοδευτικοί.

Οι ελεγκτές μπορούν να βοηθήσουν συμμετέχοντας σε κλινικές μελέτες. Οι ερευνητές μπορεί μια μέρα να μπορέσουν να εφαρμόσουν τα μυστικά της μη εξέλιξης σε άλλους με HIV.