Καθώς απέχω μόλις 2 μήνες από τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μας, σκέφτομαι τις πρώτες μέρες με το πρώτο μας. Σκεφτόμουν τις νύχτες αϋπνίας, τα δάκρυα χαράς ανακατεμένα με την καταιγίδα, τη μυρωδιά του μωρού φτύσιμο, και ειδικά, το άγχος γύρω από τον καθορισμό ορίων με τους επισκέπτες.
Θυμάμαι ξεκάθαρα το μάντρα «Παρακαλώ μη φιλάς το μωρό μου» να παίζει επαναλαμβανόμενο στο κεφάλι μου κάθε φορά που κάποιος άλλος εκτός από τον πατέρα του ερχόταν κοντά του, και αυτό ήταν πριν από την πανδημία COVID-19!
Ο πρώτος μας γεννήθηκε στις αρχές Δεκεμβρίου του 2019 και από 2 εβδομάδες μετά τη γέννησή του έως ότου έγινε 3 μηνών (πραγματικά μέχρι το κλείσιμο της πανδημίας), είχαμε μια σταθερή ροή φίλων και οικογένειας που έρχονταν να τον συναντήσουν. Αν και τότε ήταν ένας εντελώς διαφορετικός κόσμος, γεννήθηκε με αναπνευστικά προβλήματα που τον κράτησαν στη ΜΕΘ για 4 ημέρες. Ήταν επίσης εποχή κρυολογήματος και γρίπης, οπότε ήμασταν ιδιαίτερα προσεκτικοί.
Και δικαίως φάνηκε, καθώς κάθε παιδίατρος που επισκέφτηκε το δωμάτιό του στο νοσοκομείο και που είδαμε μετά ήταν κατηγορηματικός ότι δεν έρχεται σε επαφή με κανέναν που μπορεί να είναι άρρωστος. Η πρόκληση ήταν ότι οι περισσότεροι από την οικογένειά μας ζουν σε όλη τη χώρα και ταξίδευαν με αεροπλάνα για να τον δουν, κάτι που θα μπορούσε εν αγνοία τους να εκθέσει αυτούς (και εμάς) σε μικρόβια.
Η ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση ήταν ότι είναι όλοι πολύ τρυφεροί άνθρωποι που λατρεύουν να φιλούν μωρά.
Η ευημερία του γιου μας είχε προτεραιότητα
Ο σύζυγός μου και εγώ, και οι δύο ευχαριστημένοι άνθρωποι, βρεθήκαμε διχασμένοι ανάμεσα στο να μην θέλουμε να στενοχωρήσουμε τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να θέλουμε να προστατέψουμε το μωρό μας. Φυσικά, η ευημερία του γιου μας είχε προτεραιότητα, αλλά δεν έκανε την κατάσταση λιγότερο άνετη. Ούτε γνωρίζοντας τι χαρά έφερνε το ανθρωπάκι μας στις ζωές όλων.
Εκείνες τις πρώτες μέρες που τα μωρά είναι τόσο μικρά και ευάλωτα, δεν είναι ασυνήθιστο τα προστατευτικά ένστικτα να είναι σε πλήρη ισχύ. Είναι κατανοητό ότι κάθε νέο άτομο στο περιβάλλον μπορεί να αισθάνεται απειλή ή εισβολή — ακόμη και, ιδιαίτερα, οι ίδιοι οι γονείς μας!
Ωστόσο, καταφέραμε να τολμήσουμε στις δύσκολες συζητήσεις και, παρόλο που πολλά μέλη της οικογένειας αγνόησαν τα αιτήματά μας και έδιναν φιλιά όταν δεν κοιτούσαμε, μας ενίσχυσε για τα όρια που θέτουμε γύρω από αυτήν την επερχόμενη γέννηση, όπου το διακύβευμα φαίνεται ακόμη υψηλότερο με τις παραλλαγές του COVID-19 να κυκλοφορούν ακόμα και όχι ένα αλλά τώρα δύο μικρά για προστασία.
5 πράγματα που μάθαμε για να σας βοηθήσουμε να περάσετε τη φάση του νεογέννητου
Εδώ είναι 5 πράγματα που μάθαμε από την πρώτη μας νεογέννητη εμπειρία που θα μεταφέρουμε στη γέννηση του δεύτερου:
1. Δεν είναι όλοι οι επισκέπτες ίδιοι
Σε αυτούς τους 3 μήνες που μεσολάβησαν από τη γέννηση του γιου μου και τις διακοπές λειτουργίας, γνωρίσαμε επισκέπτες κάθε είδους. Αυτό με βοήθησε να γίνω πολύ σαφής σχετικά με τους τύπους επισκέψεων που θέλω να έχω αυτόν τον γύρο.
Πολλοί έρχονται με την όμορφη πρόθεση να «γνωρίσουν το μωρό», αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται οι περισσότεροι νέοι γονείς είναι κάποιος να κρατήσει το μωρό τους αγκαλιά.
Αυτό όχι μόνο μπορεί να προκαλέσει άγχος για τα μικρόβια και τη μετάδοση, αλλά δεν βοηθά πραγματικά τον γονέα μετά τον τοκετό που πνίγεται στις δουλειές του σπιτιού και στις πρόσθετες ευθύνες. Σίγουρα, δίνει στα χέρια τους ένα διάλειμμα, αλλά για τι; Έτσι μπορούν να φτάσουν σε αυτά τα πιάτα επιτέλους;
Βεβαιωθείτε ότι οι επισκέπτες που έρχονται είναι εκείνοι που θα είναι προνοητικοί, όπως αυτοί που θα βγάλουν το σκυλί σας έξω χωρίς να χρειάζεται να σας ζητήσουν, ή ότι είναι άτομα που νιώθετε άνετα να ρωτήσετε πράγματα.
Αλλά μην περιμένετε την τελειότητα εδώ. Είστε αρκετά κουρασμένοι κρατώντας αυτό το νέο να είναι ζωντανό. Είναι εντάξει αν βάλουν τα φλιτζάνια σε λάθος ντουλάπι.
2. Πείτε ρητά “Σε παρακαλώ, μη φιλάς το μωρό μου»
Εάν το να μιλήσετε απευθείας σε ανθρώπους για τις ανησυχίες σας είναι πολύ τρομακτικό, μπορείτε να στείλετε ένα μαζικό email ή μήνυμα σε όλη την οικογένεια εξηγώντας την πολιτική σας και ότι, από μεγάλη προσοχή, ζητάτε από τους ανθρώπους να μην φιλήσουν το μωρό σας στο πρόσωπο .
Εάν οι επισκέπτες σας έχουν ελεγχθεί και εμβολιαστεί, μπορείτε να προσφέρετε φιλιά στα πόδια και μασκοφόρους, αλλά να είστε ξεκάθαροι ότι δεν θέλετε τα πρόσωπα των ανθρώπων κοντά στο μικρό σας. Η απαίτηση μάσκας όταν κάποιος κρατά το μωρό μπορεί να είναι προληπτική, αλλά μην εκπλαγείτε αν πιάσετε τη μάσκα ενός παππού και της γιαγιάς να «πέφτει» ξαφνικά ακριβώς όταν γέρνουν προς τα μέσα για ένα γαργαλητό.
3. Απαιτείται πλύσιμο χεριών ή απολύμανση
Με το πρώτο μας, εκπαιδεύσαμε τους εαυτούς μας να ζητάμε πάντα από τους ανθρώπους να πλένουν τα χέρια τους όταν χειρίζονται το μωρό. Έγινε μια μεγάλη πρόταση, «Θέλεις-να-κρατάς-το-μωρό-παρακαλώ-πλύνεις-τα χέρια σου». Τώρα μπαίνω στον πειρασμό να δημιουργήσω σταθμό απολύμανσης και έλεγχο θερμοκρασίας στην πόρτα.
Κρατήσαμε επίσης απολυμαντικό χεριών σε όλο το σπίτι και σε κάθε καρότσι και τσάντα πάνας.
Μην ντρέπεστε να ζητήσετε από τους ανθρώπους να κάνουν πλύσιμο. Εάν παρατηρήσετε ότι κάποιος φτερνίζεται ή έχει παιδιά που επισκέπτονται, έχετε κάθε δικαίωμα να τους ζητήσετε να πλένουν τα χέρια τους κάθε φορά που θέλουν να πλησιάσουν το μωρό σας.
4. Ζητήστε ό,τι χρειάζεστε
Αντί να περιμένουμε τον κόσμο να προσφέρει να κάνει κάτι για εμάς, ζητήσαμε. Το να βάλεις έναν φιλοξενούμενο να δουλέψει είναι αντιφατικό, αλλά το να έχεις ένα νέο μωρό είναι μια τόσο μοναδική στιγμή. Οι περισσότεροι επισκέπτες είναι περισσότερο από χαρούμενοι που γίνονται Σέρπα των Starbucks με αντάλλαγμα να συναντήσουν τον νεότερο εγγονό, την εγγονή, τον ανιψιό, την ανιψιά ή τον ξάδερφό τους.
Και αν δεν είναι στην ευχάριστη θέση να το κάνουν, τότε ανατρέξτε στην πρόταση νούμερο ένα παραπάνω. Και να θυμάστε, δεν χρειάζεται να αφήνετε τους ανθρώπους να επισκέπτονται, κάτι που με φέρνει στην τελική πρόταση.
5. Είναι εντάξει να πείτε όχι
Εκ των υστέρων, θα ήθελα να είχα περιορίσει τον αριθμό των επισκεπτών που πέρασαν από αυτούς τους πρώτους μήνες ή να είχα θέσει σαφέστερα όρια. Ήταν συντριπτική η προσπάθεια να μάθω ταυτόχρονα πώς να είσαι νέος γονιός και επίσης να χρειάζεται να διασκεδάζεις τους επισκέπτες.
Υπήρχαν πολλές στιγμές που οι άνθρωποι μιλούσαν για κάτι που συνέβαινε στην προσωπική τους ζωή όταν δυσκολευόμουν να θηλάσω. Ή άνθρωποι (α, ο πατέρας μου) που θέλουν να μου δείξουν πράγματα στο τηλέφωνό τους όταν το μωρό ήταν σε λειτουργία πλήρους κατάρρευσης.
Κοιτάζοντας πίσω, εύχομαι να είχα τη δύναμη να πω «όχι τώρα, ευχαριστώ» ή ακόμα και όχι στο αρχικό αίτημα της επίσκεψης. Θα μοιραστώ ότι αυτή τη φορά, νιώσαμε πολύ πιο άνετα να αναβάλλουμε τις επισκέψεις και να ζητάμε από τους ανθρώπους τουλάχιστον να περιμένουν μέχρι να έρθει το νέο μωρό πριν κλείσουν αεροπορικά εισιτήρια.
Τέλος, εάν κάποιος προσφέρεται να φέρει φαγητό, ζητήστε να το αφήσουν στην μπροστινή πόρτα (ή για εσάς στη Venmo), εξηγώντας ότι το πρόγραμμα του μωρού είναι απρόβλεπτο.
Βρίσκουμε τις φωνές μας ως γονείς
Ναι, θα ήθελα να είχαμε λιγότερους επισκέπτες εκείνη την πρώτη φορά, αλλά είμαι επίσης πολύ χαρούμενος που το κάναμε. Δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε ότι ολόκληρος ο κόσμος θα έκλεινε μόλις λίγους μήνες μετά την άφιξή του σε αυτόν τον πλανήτη και ότι πολλές οικογένειες θα έμεναν χωρισμένες για χρόνια.
Αν και ήταν συντριπτικό εκείνη την εποχή, ο πρωτότοκος γιος μας γνώρισε όλους όσους τον αγαπούν περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο.
Και πρέπει να μάθουμε τι σημαίνει να είσαι μια μικρή οικογένεια ανάμεσα στη μεγαλύτερη φυλή, καθιερώνοντας τους δικούς μας τρόπους να κάνουμε πράγματα και να βρίσκουμε τις φωνές μας ως γονείς, ακόμα κι αν οι ίδιοι οι γονείς μας εξακολουθούσαν να φιλούν το μωρό ενώ δεν ψάχναμε.
Η Sarah Ezrin είναι μαμά, συγγραφέας και δασκάλα γιόγκα. Με έδρα το Σαν Φρανσίσκο, όπου ζει με τον σύζυγό της, τον γιο της και τον σκύλο τους, η Σάρα αλλάζει τον κόσμο, διδάσκοντας την αγάπη προς τον εαυτό σε ένα άτομο τη φορά. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Σάρα, επισκεφτείτε τον ιστότοπό της, www.sarahezrinyoga.com.
Discussion about this post