Ανθρώπινος κοροναϊός NL63 (HCoV-NL63) είναι ένα είδος κοροναϊού. Συγκεκριμένα είναι ένα Setracovirus από το γένος Alphacoronavirus. Ο ανθρώπινος κοροναϊκός NL63 (HCoV-NL63) εντοπίστηκε στα τέλη του 2004 σε ένα παιδί επτά μηνών με βρογχιολίτιδα στις Κάτω Χώρες. Ο ιός είναι ένας εγκλωβισμένος, θετικός νόμος, μονόκλωνος ιός RNA, ο οποίος εισέρχεται στο κύτταρο ξενιστή του με σύνδεση στο ACE2. Η μόλυνση με αυτόν τον ιό έχει επιβεβαιωθεί παγκοσμίως και σχετίζεται με πολλά κοινά συμπτώματα και ασθένειες. Οι σχετικές ασθένειες περιλαμβάνουν ήπιες έως μέτριες λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, σοβαρές λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος, κρούση και βρογχιολίτιδα.
Ο ανθρώπινος κοροϊός NL63 (HCoV-NL63) βρίσκεται κυρίως σε μικρά παιδιά, ηλικιωμένους και σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς με οξεία αναπνευστική νόσο. Αυτός ο ιός έχει επίσης μια εποχιακή συσχέτιση σε εύκρατα κλίματα. Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε στο Άμστερνταμ υπολόγισε την παρουσία του HCoV-NL63 σε περίπου 4,7% των κοινών αναπνευστικών ασθενειών. Αυτός ο ιός προήλθε από μολυσμένα φοίνικα και νυχτερίδες. Οι εκτιμήσεις της απόκλισης από έναν άλλο κοροναϊό (HCoV-229E) είναι περίπου 1000 χρόνια πριν. Αυτός ο ιός πιθανότατα κυκλοφόρησε στους ανθρώπους για αιώνες.
Η εξέλιξη του HCoV-NL63 φαίνεται να περιελάμβανε ανασυνδυασμό μεταξύ ενός προγόνου ιού τύπου NL63 που κυκλοφορεί σε αφρικανικά Triaenops afer νυχτερίδες και ενός ιού τύπου CoV 229E που κυκλοφορεί σε νυχτερίδες Hipposideros. Ανασυνδυασμένοι ιοί μπορούν να προκύψουν όταν υπάρχουν δύο ιικά γονιδιώματα στο ίδιο κύτταρο ξενιστή.
Συμπτώματα λοίμωξης HCoV-NL63
Οι πρώτες περιπτώσεις μόλυνσης με HCoV-NL63 βρέθηκαν σε μικρά παιδιά με σοβαρές λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος που εισήχθησαν σε νοσοκομεία. Ενώ η κλινική παρουσίαση του ιού μπορεί να είναι σοβαρή, έχει επίσης βρεθεί σε ήπιες περιπτώσεις αναπνευστικής λοίμωξης. Η συννοσηρότητα του HCoV-NL63 με άλλες αναπνευστικές λοιμώξεις έχει καταστήσει δύσκολο να εντοπιστούν τα συγκεκριμένα συμπτώματα του ιού. Μια μελέτη κλινικών συμπτωμάτων σε ασθενείς με HCoV-NL63 χωρίς δευτερογενή λοίμωξη, ανέφερε τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι πυρετός, βήχας, ρινίτιδα, πονόλαιμος, βραχνάδα, βρογχίτιδα, βρογχιολίτιδα, πνευμονία και κρούση. Μια πρώιμη μελέτη που διερεύνησε παιδιά με ασθένεια της κατώτερης αναπνευστικής οδού, διαπίστωσε ότι το HCoV-NL63 βρέθηκε συχνότερα σε εξωτερικούς ασθενείς από τους νοσοκομειακούς ασθενείς, υποδηλώνοντας ότι είναι ένας κοινός ιός κρυολογήματος παρόμοιος με τους HCoV-229E και HCoV-OC43. Αυτοί οι δύο ιοί γενικά προκαλούν λιγότερο σοβαρά συμπτώματα. Ωστόσο, η υψηλή συχνότητα της κρούστας είναι συγκεκριμένη για τη μόλυνση HCoV-NL63.
Αιτία μόλυνσης από κολοναϊό NL63
Πιστεύεται ότι η διαδρομή της εξάπλωσης HCoV-NL63 είναι μέσω άμεσης μετάδοσης από άτομο σε άτομο σε περιοχές με μεγάλη πυκνότητα. Ο ιός μπορεί να επιβιώσει έως και μία εβδομάδα έξω από το σώμα σε υδατικά διαλύματα σε θερμοκρασία δωματίου και τρεις ώρες σε ξηρές επιφάνειες. Τα περισσότερα άτομα θα μολυνθούν με κοροναϊό κατά τη διάρκεια της ζωής τους, αλλά ορισμένοι πληθυσμοί είναι πιο ευαίσθητοι στο HCoV-NL63. Αυτοί οι πληθυσμοί περιλαμβάνουν παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών, ηλικιωμένους και άτομα με ανοσοκαταστολή. Αυτός ο ιός φαίνεται να έχει εποχική συχνότητα, που εμφανίζεται συχνότερα τους χειμερινούς μήνες σε εύκρατα κλίματα. Σε πιο ακραία και τροπικά κλίματα, ο ιός δεν προτιμά μια συγκεκριμένη εποχή. Πολλές μελέτες έχουν αναφέρει τη συνύπαρξη του HCoV-NL63 με άλλους ανθρώπινους κοροναϊούς, όπως Ιός της γρίπης Α, Ανθρώπινος ορθοπνευμοϊός (RSV), ο ιός της παρανεφλουέντζας και Ανθρώπινος μεταπινευμοϊός (hMPV).
Μηχανισμός μόλυνσης από ιούς
Η μετάδοση του HCoV-NL63 είναι πιθανό μέσω αποβολής σταγονιδίων από την αναπνευστική οδό, η οποία μπορεί να μεταφερθεί στον αέρα ή να εξαπλωθεί μέσω στενής προσωπικής επαφής. Ο ιός είναι σε θέση να επιβιώσει έως και επτά ημέρες σε αναπνευστικές εκκρίσεις και παραμένει μολυσματικός σε θερμοκρασία δωματίου. Μόλις ο ιός εισέλθει στον ξενιστή, συνδέεται με κυτταρικούς υποδοχείς χρησιμοποιώντας ακίδες πρωτεΐνης. Ο ιός μπορεί να χρησιμοποιήσει το ένζυμο μετατροπής της αγγειοτασίνης 2 (ACE2) ως υποδοχέα εισόδου για σύνδεση και είσοδο στα κύτταρα στόχους. Δεν έχει ολοκληρωθεί προσδιορισμός της ειδικής εισόδου του ιού στο κύτταρο ξενιστή. Επομένως, η είσοδος στο κύτταρο γίνεται είτε μέσω άμεσης κυτταρικής σύντηξης με τη μεμβράνη πλάσματος είτε ενδοκυττάρωσης ακολουθούμενη από σύντηξη με τη μεμβράνη. Λόγω της έλλειψης κλώνου cDNA του HCoV-NL63, η έρευνα σχετικά με τον κύκλο αναπαραγωγής είναι περιορισμένη. Επειδή είναι ένας θετικός μονόκλωνος ιός RNA, οι διαδικασίες αντιγραφής μέσω μεταγραφής και μετάφρασης μπορούν να διεξαχθούν στο κυτόπλασμα του μολυσμένου κυττάρου.
Διάγνωση λοίμωξης από ιό HCoV-NL63
Είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των συμπτωμάτων που προκαλούνται από τη μόλυνση του ιού HCoV-NL63 και αυτών που προκαλούνται από άλλους κοινούς ιούς του ανθρώπου, καθιστώντας περίπλοκη τη διάγνωση και την ανίχνευση. Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης αντίστροφης μεταγραφής των δειγμάτων που συλλέχθηκαν μέσω ρινοφαρυγγικού επιχρίσματος είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος για την ανίχνευση του ιού. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ιική καλλιέργεια ή εξέταση ορού αίματος για αντισώματα για την επιβεβαίωση της μόλυνσης.
Πρόληψη του Μόλυνση από ιό HCoV-NL63
Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) προτείνουν διάφορα μέτρα για την πρόληψη της μόλυνσης με HCoV-NL63, όπως: πλύσιμο των χεριών συχνά με σαπούνι και νερό, αποφυγή στενής επαφής με άρρωστα άτομα και μη επαφή με τα μάτια, το στόμα ή τη μύτη.
Θεραπεία και πρόγνωση
Η θεραπεία για τον ιό HCoV-NL63 εξαρτάται από τη σοβαρότητα της σχετικής συμπτωματολογίας. Οι περισσότερες ήπιες έως μέτριες λοιμώξεις θα εξαφανιστούν μόνοι τους. Τα συμπτώματα μπορούν να ανακουφιστούν με τη λήψη ανακουφιστικού πόνου ή φαρμάκου πυρετού, με ζεστό ντους ή με υγραντήρα. Η αντιιική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη για μολυσμένους ασθενείς που καταλήγουν στη μονάδα εντατικής θεραπείας (ICU) λόγω οξείας αναπνευστικής λοίμωξης. Η ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη είναι ένας εγκεκριμένος από τον FDA αναστολέας HCoV-NL63 και χρησιμοποιείται επίσης για τη θεραπεία της πρωτογενούς ανοσολογικής ανεπάρκειας, της RSV και της νόσου Kawasaki.
Ιολογία
Το HCoV-NL63 είναι ένας από τους 7 γνωστούς κοροναϊούς που μολύνουν τον άνθρωπο. Οι άλλοι έξι κοροναϊοί είναι:
- Ανθρώπινος κοροναϊός 229E (HCoV-229E)
- Ανθρώπινος κοροναϊός OC43 (HCoV-OC43)
- Ανθρώπινος κοροναϊκός HKU1 (HCoV-HKU1)
- Κορανοϊός που σχετίζεται με το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής (MERS-CoV)
- Σοβαρός οξέος αναπνευστικός σύνδρομος κορανοϊός (SARS-CoV-1)
- Σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο κοροναϊού 2 (SARS-CoV-2)
Πρόσφατη έρευνα
Πρόσφατα δεδομένα υποδηλώνουν συσχέτιση της λοίμωξης HCoV-NL63 με τη νόσο Kawasaki. Η νόσος Kawasaki είναι μια συστηματική αγγειίτιδα στην παιδική ηλικία που μπορεί να οδηγήσει σε ανευρύσματα των στεφανιαίων αρτηριών. Στις ανεπτυγμένες χώρες, η νόσος Kawasaki είναι η πιο κοινή αιτία της επίκτητης καρδιακής νόσου στα παιδιά. Η περαιτέρω ανάλυση της παθογονικότητας του HCoV-NL63 φαίνεται δικαιολογημένη, ιδίως λόγω πρόσφατων ενδείξεων ότι αυτός ο ιός χρησιμοποιεί τον ίδιο κυτταρικό υποδοχέα (ACE2) όπως και ο SARS-CoV (ο αιτιολογικός παράγοντας του SARS) και ο SARS-CoV-2 (ο αιτιολογικός παράγοντας του COVID-19), και προκαλεί παρόμοια ανοσοαπόκριση. Το HCoV-NL63 έχει επίσης βρεθεί στον εντερικό σωλήνα μολυσμένων ατόμων και συνδέεται με γαστρεντερίτιδα. Αυτός ο τύπος μόλυνσης είναι το άμεσο αποτέλεσμα της ιικής εισβολής της βλεννογόνου επένδυσης των εντέρων. Ο ρόλος του HCoV-NL63 στη γαστρεντερίτιδα είναι ασαφής λόγω της τυπικής συνμόλυνσης με άλλους ιούς σε αυτήν την ασθένεια. Το HCoV-NL63 πιθανότατα δεν ανιχνεύεται λόγω του ρόλου του σε πολλές ήπιες έως μέτριες αναπνευστικές λοιμώξεις και συννοσηρότητα με άλλες ασθένειες. Οι ερευνητές έχουν προτείνει ότι απαιτούνται πιο ολοκληρωμένες μελέτες βάσει πληθυσμού για τον προσδιορισμό των επιπτώσεων αυτού του ιού σε συστήματα εκτός της αναπνευστικής οδού.
.
Discussion about this post