Οι πρησμένοι λεμφαδένες και οι νυχτερινές εφιδρώσεις είναι συμπτώματα που υποδηλώνουν διάφορες ασθένειες. Οι αιτίες των διογκωμένων λεμφαδένων και της νυχτερινής εφίδρωσης μπορεί να είναι λοιμώξεις ή πιο σοβαρές καταστάσεις όπως ο καρκίνος.
Αιτίες διογκωμένων λεμφαδένων και νυχτερινής εφίδρωσης
1. Λέμφωμα (lymphoma)
Το λέμφωμα είναι ένας τύπος καρκίνου που ξεκινά από κύτταρα που αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος, συγκεκριμένα στα λεμφοκύτταρα. Τα λεμφοκύτταρα είναι ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι λεμφώματος, αλλά το λέμφωμα Hodgkin και το λέμφωμα μη Hodgkin είναι οι πιο συνηθισμένοι τύποι.
Στο λέμφωμα, τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να προκαλέσουν διόγκωση των λεμφαδένων καθώς συσσωρεύονται εκεί. Η νυχτερινή εφίδρωση μπορεί επίσης να εμφανιστεί λόγω της αντίδρασης του οργανισμού στον καρκίνο. Η ακριβής αιτία της νυχτερινής εφίδρωσης στο λέμφωμα δεν είναι πλήρως κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι οφείλεται στην αντίδραση του σώματος στις ουσίες που παράγονται από τον καρκίνο, καθώς και στην ανοσολογική απόκριση του σώματος στην ασθένεια.
Η διάγνωση του λεμφώματος συνήθως πραγματοποιείται με φυσική εξέταση (για έλεγχο διογκωμένων λεμφαδένων), εξετάσεις αίματος, απεικονιστικές εξετάσεις όπως αξονική τομογραφία ή σάρωση PET και βιοψία λεμφαδένων. Η βιοψία λεμφαδένων λαμβάνει δείγμα ιστού λεμφαδένων για εργαστηριακό έλεγχο.
Η θεραπεία για το λέμφωμα εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο της νόσου, αλλά μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, ανοσοθεραπεία, στοχευμένη θεραπεία ή μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων.
2. Φυματίωση
Η φυματίωση είναι μια μολυσματική ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο Mycobacterium tuberculosis. Η φυματίωση συνήθως επηρεάζει τους πνεύμονες αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος.
Στη φυματίωση, τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή στους λεμφαδένες, οδηγώντας σε πρήξιμο. Η μόλυνση μπορεί επίσης να πυροδοτήσει τη φλεγμονώδη απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος, με αποτέλεσμα πυρετό και νυχτερινές εφιδρώσεις.
Η διάγνωση της φυματίωσης πραγματοποιείται με δερματική εξέταση ή εξέταση αίματος για την ανίχνευση της παρουσίας βακτηρίων φυματίωσης, ακτινογραφία θώρακα για έλεγχο αλλαγών στους πνεύμονες και εξέταση πτυέλων για αναγνώριση βακτηρίων φυματίωσης.
Η θεραπεία για τη φυματίωση είναι συνήθως μια μακρά πορεία (6 έως 9 μήνες) αντιβιοτικών για την εξόντωση των βακτηρίων.
3. Ιός ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV)
Ο HIV είναι ένας ιός που επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και συγκεκριμένα στα κύτταρα CD4 (Τ κύτταρα). Με την πάροδο του χρόνου, ο HIV μπορεί να καταστρέψει τόσα πολλά από αυτά τα κύτταρα που το σώμα δεν μπορεί να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις και τις ασθένειες, οδηγώντας στο Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS) – το τελικό στάδιο της μόλυνσης.
Στα αρχικά στάδια του HIV, ο ιός μπορεί να προκαλέσει διόγκωση των λεμφαδένων καθώς αναπαράγεται μέσα σε αυτές τις δομές. Η προσπάθεια του ανοσοποιητικού συστήματος να καταπολεμήσει τη μόλυνση μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή σε όλο το σώμα, οδηγώντας σε πυρετό και νυχτερινές εφιδρώσεις.
Η διάγνωση του HIV επιβεβαιώνεται μέσω εξετάσεων αίματος ή σάλιου που ανιχνεύουν αντισώματα κατά του HIV. Ένας άλλος τύπος δοκιμής ελέγχει για μέρη του ίδιου του ιού, όπως το RNA ή τα αντιγόνα του.
Η θεραπεία για τον HIV είναι η αντιρετροϊκή θεραπεία – ένας συνδυασμός φαρμάκων που εμποδίζουν την αναπαραγωγή του ιού. Αυτή η θεραπεία βοηθά στη διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος και στην πρόληψη της εξέλιξης του AIDS.
4. Λοιμώδης μονοπυρήνωση (infectious mononucleosis)
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μια ιογενής λοίμωξη που προκαλείται συνήθως από τον ιό Epstein-Barr. Αυτός ο ιός μεταδίδεται μέσω του σάλιου, εξ ου και το παρατσούκλι του «η ασθένεια του φιλιού».
Στη μονοπυρήνωση, ο ιός προκαλεί αυξημένη παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων, οδηγώντας σε διόγκωση των λεμφαδένων. Η ανοσολογική απόκριση του οργανισμού στη μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε πυρετό και νυχτερινές εφιδρώσεις.
Η διάγνωση της μονοπυρήνωσης πραγματοποιείται με φυσική εξέταση για τον έλεγχο των διογκωμένων λεμφαδένων και μια εξέταση αίματος για την ανίχνευση αντισωμάτων κατά του ιού.
Η θεραπεία είναι συνήθως ξεκούραση, επαρκής ενυδάτωση και φάρμακα χωρίς ιατρική συνταγή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν κορτικοστεροειδή για τη μείωση του οιδήματος.
Οι πρησμένοι λεμφαδένες, ο πυρετός και οι νυχτερινές εφιδρώσεις μπορεί επίσης να είναι συμπτώματα του κρυολογήματος και της γρίπης. Ωστόσο, σε αντίθεση με το κρυολόγημα και τη γρίπη, τα συμπτώματα του λεμφώματος μη Hodgkin συνήθως δεν υποχωρούν. Εάν έχετε συμπτώματα που επιμένουν για περισσότερο από 2 εβδομάδες ή τα συμπτώματα επαναλαμβάνονται και γίνονται πιο έντονα, πρέπει να επισκεφτείτε γιατρό.
Discussion about this post