Οι επιπτώσεις του HIV στο σώμα

Ανοσοποιητικό σύστημα

Το ανοσοποιητικό σύστημα εμποδίζει το σώμα να αποκτήσει τις ασθένειες και τις λοιμώξεις που έρχονται στο δρόμο του. Τα λευκά αιμοσφαίρια προστατεύουν το σώμα από ιούς, βακτήρια και άλλους οργανισμούς που μπορούν να αρρωστήσουν ένα άτομο.

Από νωρίς, τα συμπτώματα του HIV μπορεί να είναι αρκετά ήπια ώστε να απορριφθούν.

Μετά από μερικές ημέρες μετά την έκθεση στον ιό, ένα άτομο με HIV μπορεί να εμφανίσει μια ασθένεια που μοιάζει με γρίπη που διαρκεί μερικές εβδομάδες. Αυτό σχετίζεται με το πρώτο στάδιο του HIV, το οποίο ονομάζεται στάδιο οξείας μόλυνσης ή οξύς HIV.

Οξεία μόλυνση

Ένα οροθετικό άτομο μπορεί να μην έχει πολλά σοβαρά συμπτώματα σε αυτό το στάδιο, αλλά συνήθως υπάρχουν μεγάλες ποσότητες ιού στο αίμα του καθώς ο ιός αναπαράγεται γρήγορα.

Τα οξέα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• πυρετός
• κρυάδα
• νυχτερινές εφιδρώσεις
• διάρροια
• πονοκέφαλο
• Μυϊκοί πόνοι
• πόνος στις αρθρώσεις
• πονόλαιμος
• εξάνθημα
• διογκωμένοι λεμφαδένες
• στοματικά ή γεννητικά έλκη

Χρόνια λοίμωξη HIV

Το επόμενο στάδιο ονομάζεται στάδιο χρόνιας μόλυνσης. Μπορεί να διαρκέσει από 10 έως 15 χρόνια. Ένα οροθετικό άτομο μπορεί να παρουσιάσει σημεία ή συμπτώματα σε αυτό το στάδιο.

Καθώς ο ιός εξελίσσεται, ο αριθμός των CD4 μειώνεται πιο δραστικά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως:

• κούραση
• δυσκολία στην αναπνοή
• βήχας
• πυρετός
• διογκωμένοι λεμφαδένες
• απώλεια βάρους
• διάρροια
• εξάνθημα

AIDS

Εάν ο HIV χωρίς θεραπεία εξελιχθεί σε AIDS, το σώμα γίνεται επιρρεπές σε ευκαιριακές λοιμώξεις.

Το AIDS αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου για πολλές λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του ιού του έρπητα που ονομάζεται κυτταρομεγαλοϊός (CMV). Μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με τα μάτια, τους πνεύμονες και το πεπτικό σύστημα.

Το σάρκωμα Kaposi, μια άλλη πιθανή επιπλοκή, είναι ένας καρκίνος των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων. Είναι σπάνιο στον γενικό πληθυσμό, αλλά είναι πιο συχνό σε άτομα με προχωρημένο HIV.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κόκκινες ή σκούρες μοβ βλάβες στο στόμα και στο δέρμα. Μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στους πνεύμονες, το πεπτικό σύστημα και άλλα εσωτερικά όργανα.

Ο HIV και το AIDS θέτουν επίσης ένα άτομο σε υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξει λεμφώματα. Ένα πρώιμο σημάδι του λεμφώματος είναι οι διογκωμένοι λεμφαδένες.

Αναπνευστικό και καρδιαγγειακό σύστημα

Ο HIV καθιστά δύσκολη την καταπολέμηση αναπνευστικών προβλημάτων όπως το κοινό κρυολόγημα και η γρίπη. Με τη σειρά του, ένα οροθετικό άτομο μπορεί να αναπτύξει σχετικές λοιμώξεις, όπως πνευμονία.

Χωρίς θεραπεία για τον ιό HIV, η προχωρημένη νόσος θέτει ένα οροθετικό άτομο σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για μολυσματικές επιπλοκές, όπως η φυματίωση και μια μυκητιασική λοίμωξη που ονομάζεται πνευμονία pneumocystis jiroveci (PJP).

Το PJP προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή, βήχα και πυρετό.

Ο κίνδυνος καρκίνου του πνεύμονα αυξάνεται επίσης με τον HIV. Αυτό οφείλεται σε εξασθενημένους πνεύμονες από πολυάριθμα αναπνευστικά προβλήματα που σχετίζονται με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα έρευναο καρκίνος του πνεύμονα είναι πιο διαδεδομένος μεταξύ των ατόμων με HIV σε σύγκριση με τα άτομα χωρίς αυτόν.

Τα άτομα με HIV έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο HIV αυξάνει επίσης τον κίνδυνο πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης (ΠΑΥ). Η ΠΑΥ είναι ένας τύπος υψηλής αρτηριακής πίεσης στις αρτηρίες που παρέχουν αίμα στους πνεύμονες. Με την πάροδο του χρόνου, η ΠΑΥ θα καταπονήσει την καρδιά και μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια.

Εάν ένα άτομο έχει HIV με χαμηλό αριθμό CD4, είναι επίσης πιο ευαίσθητο στη φυματίωση (ΤΒ).

Η φυματίωση είναι ένα αερομεταφερόμενο βακτήριο που επηρεάζει τους πνεύμονες. Είναι η κύρια αιτία θανάτου σε άτομα που πάσχουν από AIDS. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στο στήθος και κακό βήχα που μπορεί να περιέχει αίμα ή φλέγματα. Ο βήχας μπορεί να παραμείνει για μήνες.

Πεπτικό σύστημα

Δεδομένου ότι ο HIV επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστά επίσης το σώμα πιο ευαίσθητο σε λοιμώξεις που μπορούν να επηρεάσουν το πεπτικό σύστημα.

Τα προβλήματα με το πεπτικό σύστημα μπορεί επίσης να μειώσουν την όρεξη και να δυσκολέψουν τη σωστή διατροφή. Ως αποτέλεσμα, η απώλεια βάρους είναι μια κοινή παρενέργεια του HIV.

Μια κοινή λοίμωξη που σχετίζεται με τον HIV είναι η στοματική τσίχλα, η οποία είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που προκαλεί φλεγμονή και λευκές κηλίδες στη γλώσσα και στο εσωτερικό του στόματος.

Μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή του οισοφάγου, η οποία μπορεί να δυσκολέψει την κατάποση και το φαγητό.

Μια άλλη ιογενής λοίμωξη που επηρεάζει το στόμα είναι η στοματική τριχωτή λευκοπλακία, η οποία προκαλεί λευκές βλάβες στη γλώσσα.

Σαλμονέλα Η μόλυνση μεταδίδεται μέσω μολυσμένων τροφίμων ή νερού και προκαλεί διάρροια, κοιλιακό άλγος και εμετό. Οποιοσδήποτε μπορεί να πάρει Σαλμονέλααλλά τα άτομα που έχουν HIV διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από αυτόν.

Η κατανάλωση μολυσμένων τροφίμων ή νερού μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια παρασιτική εντερική λοίμωξη που ονομάζεται κρυπτοσποριδίωση.

Αυτή η μόλυνση επηρεάζει τους χοληφόρους πόρους και τα έντερα και μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρή. Μπορεί να προκαλέσει χρόνια διάρροια σε άτομα με AIDS.

Κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ)

Ενώ ο HIV γενικά δεν μολύνει άμεσα τα νευρικά κύτταρα, μολύνει τα κύτταρα που υποστηρίζουν και περιβάλλουν τα νεύρα στον εγκέφαλο και σε όλο το σώμα.

Αν και η σχέση μεταξύ του HIV και της νευρολογικής βλάβης δεν είναι πλήρως κατανοητή, είναι πιθανό ότι τα μολυσμένα κύτταρα υποστήριξης συμβάλλουν στον τραυματισμό των νεύρων.

Ο προχωρημένος HIV μπορεί να προκαλέσει νευρική βλάβη, γνωστή και ως νευροπάθεια. Αυτό συνήθως οδηγεί σε πόνο και μούδιασμα στα πόδια και τα χέρια.

Μικρές τρύπες στα αγώγιμα περιβλήματα των περιφερικών νευρικών ινών μπορεί να προκαλέσουν πόνο, αδυναμία και δυσκολία στο περπάτημα. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως κενοτοπιακή μυελοπάθεια.

Υπάρχουν σημαντικές νευρολογικές επιπλοκές του AIDS. Ο HIV και το AIDS μπορούν να προκαλέσουν άνοια που σχετίζεται με τον HIV, μια κατάσταση που επηρεάζει σοβαρά τη γνωστική λειτουργία.

Η τοξοπλασματική εγκεφαλίτιδα, που προκαλείται από ένα παράσιτο που βρίσκεται συνήθως στα κόπρανα της γάτας, είναι μια άλλη πιθανή επιπλοκή του AIDS.

Η ύπαρξη εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος θέτει τα άτομα με AIDS σε αυξημένο κίνδυνο φλεγμονής του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού λόγω αυτού του παρασίτου. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν σύγχυση, πονοκεφάλους και επιληπτικές κρίσεις. Οι σπασμοί μπορεί επίσης να προκύψουν από ορισμένες λοιμώξεις του νευρικού συστήματος.

Μερικές κοινές επιπλοκές του HIV και του AIDS περιλαμβάνουν:

• εξασθένηση της μνήμης
• ανησυχία
• κατάθλιψη

Το άγχος που προκαλείται από τον ιό HIV ή το AIDS μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα ψυχικής υγείας.

Σε πολύ προχωρημένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστούν παραισθήσεις και ειλικρινής ψύχωση. Μερικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να εμφανίσουν πονοκεφάλους, προβλήματα ισορροπίας ή συντονισμού και προβλήματα όρασης.

Ενσωματωμένο σύστημα

Ένα από τα πιο ορατά σημάδια του HIV και του AIDS μπορεί να φανεί στο δέρμα.

Μια εξασθενημένη ανοσολογική απόκριση αφήνει ένα άτομο πιο ευάλωτο σε ιούς όπως ο έρπης. Ο έρπης μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους να αναπτύξουν πληγές γύρω από το στόμα ή τα γεννητικά τους όργανα.

Ο HIV αυξάνει επίσης τον κίνδυνο ενός ατόμου για έρπητα ζωστήρα. Η επανενεργοποίηση του έρπητα ζωστήρα, του ιού που προκαλεί στους ανθρώπους ανεμοβλογιά, προκαλεί έρπητα ζωστήρα. Η πάθηση προκαλεί επώδυνο εξάνθημα, συχνά με φουσκάλες.

Μια ιογενής λοίμωξη του δέρματος που ονομάζεται molluscum contagiosum περιλαμβάνει ένα ξέσπασμα εξογκωμάτων στο δέρμα. Μια άλλη πάθηση που ονομάζεται prurigo nodularis προκαλεί εξογκώματα με κρούστα στο δέρμα καθώς και έντονο κνησμό.

Ο HIV μπορεί επίσης να κάνει τους ανθρώπους επιρρεπείς σε άλλες δερματικές παθήσεις, όπως:

• έκζεμα
• σμηγματορροϊκή δερματίτιδα
• ψώρα
• ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

Ο HIV μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά συμπτωμάτων, από ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη στα αρχικά στάδια έως νευρολογικά συμπτώματα εάν η κατάσταση εξελιχθεί σε AIDS.

Πολλές από τις επιδράσεις που περιγράφονται παραπάνω σχετίζονται με το ότι το ανοσοποιητικό σύστημα διακυβεύεται συνεχώς στην εξέλιξη του HIV και του AIDS.

Ωστόσο, πολλά από αυτά τα αποτελέσματα μπορούν να προληφθούν με αντιρετροϊκή θεραπεία, η οποία μπορεί να διατηρήσει και να επιδιορθώσει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Ένας επαγγελματίας υγείας μπορεί να συστήσει πρόσθετες θεραπείες, όπως φάρμακα για την αρτηριακή πίεση ή κρέμες για το δέρμα, για την αντιμετώπιση της επίδρασης του HIV και του AIDS σε άλλα συστήματα του σώματος.