Μυκόπλασμα Πνευμονία

Τι είναι η μυκοπλασματική πνευμονία;

Η πνευμονία από μυκόπλασμα (MP) είναι μια μεταδοτική λοίμωξη του αναπνευστικού που εξαπλώνεται εύκολα μέσω της επαφής με τα αναπνευστικά υγρά. Μπορεί να προκαλέσει επιδημίες.

Το MP είναι γνωστό ως άτυπη πνευμονία και μερικές φορές ονομάζεται “πνευμονία περπατήματος”. Εξαπλώνεται γρήγορα σε πολυσύχναστες περιοχές, όπως σχολεία, πανεπιστημιουπόλεις και γηροκομεία. Όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει ή φτερνίζεται, η υγρασία που περιέχει τα βακτήρια MP απελευθερώνεται στον αέρα. Τα μη μολυσμένα άτομα στο περιβάλλον τους μπορούν εύκολα να εισπνεύσουν τα βακτήρια.

Έως το ένα πέμπτο όλων των πνευμονικών λοιμώξεων ότι οι άνθρωποι αναπτύσσονται στην κοινότητά τους (εκτός νοσοκομείου) προκαλούνται από Mycoplasma pneumoniae βακτήρια. Τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν τραχειοβρογχίτιδα (κρυολογήματα στο στήθος), πονόλαιμο και λοιμώξεις του αυτιού καθώς και πνευμονία.

Ο ξηρός βήχας είναι το πιο κοινό σημάδι μόλυνσης. Οι μη θεραπευμένες ή σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσουν τον εγκέφαλο, την καρδιά, το περιφερικό νευρικό σύστημα, το δέρμα και τα νεφρά και να προκαλέσουν αιμολυτική αναιμία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο MP είναι θανατηφόρος.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι δύσκολη γιατί υπάρχουν λίγα ασυνήθιστα συμπτώματα. Καθώς το MP προχωρά, οι απεικονιστικές και εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να το ανιχνεύσουν. Οι γιατροί χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για τη θεραπεία του MP. Μπορεί να χρειαστείτε ενδοφλέβια αντιβιοτικά εάν τα από του στόματος αντιβιοτικά δεν έχουν αποτέλεσμα ή εάν η πνευμονία είναι σοβαρή.

Τα συμπτώματα MP είναι διαφορετικά από εκείνα της τυπικής πνευμονίας που προκαλείται από κοινά βακτήρια, όπως π.χ Στρεπτόκοκκος και Αιμόφιλος. Οι ασθενείς συνήθως δεν έχουν έντονη δύσπνοια, υψηλό πυρετό και παραγωγικό βήχα με MP. Έχουν πιο συχνά χαμηλό πυρετό, ξηρό βήχα, ήπια δύσπνοια, ειδικά με καταπόνηση και κόπωση.

Μάθετε περισσότερα: Πνευμονία »

Τι προκαλεί τη μυκοπλασματική πνευμονία;

ο Πνευμονία από μυκόπλασμα Το βακτήριο είναι ένα από τα πιο αναγνωρισμένα από όλα τα ανθρώπινα παθογόνα. Υπάρχουν πάνω από 200 διαφορετικά γνωστά είδη. Τα περισσότερα άτομα με λοιμώξεις του αναπνευστικού που προκαλούνται από Mycoplasma pneumoniae μην αναπτύξετε πνευμονία. Μόλις εισέλθει στο σώμα, το βακτήριο μπορεί να προσκολληθεί στον πνευμονικό ιστό σας και να πολλαπλασιαστεί μέχρι να αναπτυχθεί μια πλήρης μόλυνση. Οι περισσότερες περιπτώσεις μυκοπλασματικής πνευμονίας είναι ήπιες.

Ποιος κινδυνεύει να αναπτύξει μυκοπλασματική πνευμονία;

Σε πολλούς υγιείς ενήλικες, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να καταπολεμήσει το MP πριν εξελιχθεί σε μόλυνση. Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο περιλαμβάνουν:

  • μεγαλύτεροι ενήλικες
  • άτομα που πάσχουν από ασθένειες που θέτουν σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό τους σύστημα, όπως ο HIV, ή που λαμβάνουν χρόνια στεροειδή, ανοσοθεραπεία ή χημειοθεραπεία
  • άτομα που πάσχουν από πνευμονική νόσο
  • άτομα που πάσχουν από δρεπανοκυτταρική αναιμία
  • παιδιά μικρότερα των 5 ετών

Ποια είναι τα συμπτώματα της μυκοπλασματικής πνευμονίας;

Το MP μπορεί να μιμείται μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού ή ένα κοινό κρυολόγημα παρά μια λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού ή πνευμονία. Και πάλι, αυτά τα συμπτώματα συνήθως αποτελούνται από τα ακόλουθα:

  • ξηρός βήχας
  • επίμονος πυρετός
  • δυσφορία
  • ήπια δύσπνοια

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η μόλυνση μπορεί να γίνει επικίνδυνη και να βλάψει την καρδιά ή το κεντρικό νευρικό σύστημα. Παραδείγματα αυτών των διαταραχών περιλαμβάνουν:

  • αρθρίτιδα, κατά την οποία οι αρθρώσεις γίνονται φλεγμονώδεις

  • περικαρδίτιδα, μια φλεγμονή του περικαρδίου που περιβάλλει την καρδιά
  • Σύνδρομο Guillain-Barré, μια νευρολογική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει σε παράλυση και θάνατο

  • εγκεφαλίτιδα, μια δυνητικά απειλητική για τη ζωή φλεγμονή του εγκεφάλου

  • νεφρική ανεπάρκεια
  • αιμολυτική αναιμία
  • σπάνιες και επικίνδυνες δερματικές παθήσεις όπως το σύνδρομο Stevens-Johnson και η τοξική επιδερμική νεκρόλυση
  • σπάνια προβλήματα στο αυτί όπως η φυσαλιδώδης μυριγγίτιδα

Πώς γίνεται η διάγνωση της πνευμονίας από μυκόπλασμα;

Το MP συνήθως αναπτύσσεται χωρίς εμφανή συμπτώματα για τις πρώτες μία έως τρεις εβδομάδες μετά την έκθεση. Η διάγνωση σε πρώιμο στάδιο είναι δύσκολη επειδή το σώμα δεν αποκαλύπτει αμέσως μια μόλυνση.

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η μόλυνση μπορεί να εκδηλωθεί έξω από τον πνεύμονά σας. Εάν συμβεί αυτό, τα σημάδια μόλυνσης μπορεί να περιλαμβάνουν τη διάσπαση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ένα δερματικό εξάνθημα και τη συμμετοχή των αρθρώσεων. Ο ιατρικός έλεγχος μπορεί να δείξει στοιχεία λοίμωξης από MP τρεις έως επτά ημέρες μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων.

Για να κάνει μια διάγνωση, ο γιατρός σας χρησιμοποιεί ένα στηθοσκόπιο για να ακούσει τυχόν μη φυσιολογικούς ήχους στην αναπνοή σας. Μια ακτινογραφία θώρακος και μια αξονική τομογραφία μπορεί επίσης να βοηθήσουν τον γιατρό σας να κάνει μια διάγνωση. Ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει εξετάσεις αίματος για να επιβεβαιώσει τη μόλυνση.

Ποιες είναι οι θεραπευτικές επιλογές για την πνευμονία από μυκόπλασμα;

Αντιβιοτικά

Τα αντιβιοτικά είναι η πρώτη γραμμή θεραπείας για το MP. Τα παιδιά λαμβάνουν διαφορετικά αντιβιοτικά από τους ενήλικες για την πρόληψη πιθανών επικίνδυνων παρενεργειών.

Τα μακρολίδια, η πρώτη επιλογή αντιβιοτικών για παιδιά, περιλαμβάνουν:

  • ερυθρομυκίνη
  • κλαριθρομυκίνη
  • ροξιθρομυκίνη
  • αζιθρομυκίνη

Τα αντιβιοτικά που συνταγογραφούνται για ενήλικες περιλαμβάνουν:

  • δοξυκυκλίνη
  • τετρακυκλίνη
  • κινολόνες, όπως η λεβοφλοξασίνη και η μοξιφλοξασίνη

Κορτικοστεροειδή

Μερικές φορές τα αντιβιοτικά από μόνα τους δεν αρκούν και πρέπει να λάβετε θεραπεία με κορτικοστεροειδή για να διαχειριστείτε τη φλεγμονή. Παραδείγματα τέτοιων κορτικοστεροειδών περιλαμβάνουν:

  • πρεδνιζολόνη
  • μεθυλπρεδνιζολόνη

Ανοσοτροποποιητική θεραπεία

Εάν έχετε σοβαρή MP, μπορεί να χρειαστείτε άλλη «ανοσοτροποποιητική θεραπεία» εκτός από κορτικοστεροειδή, όπως ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη ή IVIG.

Πώς μπορώ να προλάβω την πνευμονία από μυκόπλασμα;

Ο κίνδυνος συρρίκνωσης του MP κορυφώνεται το φθινόπωρο και το χειμώνα. Κοντά ή πολυσύχναστα μέρη διευκολύνουν τη μετάδοση της μόλυνσης από άτομο σε άτομο.

Για να μειώσετε τον κίνδυνο μόλυνσης, δοκιμάστε τα ακόλουθα:

  • Κοιμηθείτε έξι έως οκτώ ώρες τη νύχτα.
  • Φάτε μια ισορροπημένη διατροφή.
  • Αποφύγετε άτομα με συμπτώματα MP.
  • Πλένετε τα χέρια σας πριν φάτε ή αφού αλληλεπιδράσετε με μολυσμένα άτομα.

Πώς επηρεάζει τα παιδιά η μυκοπλασματική πνευμονία;

Γενικά, τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή σε λοιμώξεις από τους ενήλικες. Αυτό επιδεινώνεται από το γεγονός ότι συχνά περιβάλλονται από μεγάλες ομάδες άλλων, πιθανώς μολυσματικών, παιδιών. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για MP από ό,τι οι ενήλικες. Πάρτε το παιδί σας στο γιατρό εάν παρατηρήσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα:

  • επίμονος χαμηλός πυρετός
  • συμπτώματα κρυολογήματος ή γρίπης που επιμένουν για περισσότερο από 7-10 ημέρες

  • επίμονος ξηρός βήχας
  • συριγμός κατά την αναπνοή

  • έχουν κούραση ή δεν αισθάνονται καλά και δεν βελτιώνεται
  • πόνος στο στήθος ή στο στομάχι
  • εμετός

Για να διαγνώσει το παιδί σας, ο γιατρός του μπορεί να κάνει ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα:

  • ακούστε την αναπνοή του παιδιού σας
  • κάντε μια ακτινογραφία θώρακος
  • πάρτε μια βακτηριακή καλλιέργεια από τη μύτη ή το λαιμό τους
  • παραγγείλετε εξετάσεις αίματος

Μόλις διαγνωστεί το παιδί σας, ο γιατρός του μπορεί να συνταγογραφήσει ένα αντιβιοτικό για 7-10 ημέρες για τη θεραπεία της λοίμωξης. Τα πιο κοινά αντιβιοτικά για τα παιδιά είναι οι μακρολίδες, αλλά ο γιατρός τους μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει κυκλίνες ή κινολόνες.

Στο σπίτι, βεβαιωθείτε ότι το παιδί σας δεν μοιράζεται πιάτα ή φλιτζάνια για να μην μεταδώσει τη μόλυνση. Βάλτε τους να πίνουν πολλά υγρά. Χρησιμοποιήστε ένα μαξιλάρι θέρμανσης για να αντιμετωπίσετε τυχόν πόνους στο στήθος που αντιμετωπίζουν.

Η μόλυνση με MP του παιδιού σας συνήθως υποχωρεί μετά από δύο εβδομάδες. Ωστόσο, ορισμένες λοιμώξεις μπορεί να χρειαστούν έως και έξι εβδομάδες για να επουλωθούν πλήρως.

Ποιες είναι οι επιπλοκές της πνευμονίας από μυκόπλασμα;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μόλυνση MP μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Εάν έχετε άσθμα, το MP μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματά σας. Το MP μπορεί επίσης να εξελιχθεί σε πιο σοβαρή περίπτωση πνευμονίας.

Το μακροχρόνιο ή χρόνιο MP είναι σπάνιο, αλλά μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στους πνεύμονες, όπως προτείνεται στο μια μελέτη εκτελούνται σε ποντίκια. Σε σπάνιες περιπτώσεις, το MP χωρίς θεραπεία μπορεί να είναι θανατηφόρο. Επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας εάν εμφανίσετε συμπτώματα, ειδικά εάν διαρκέσουν περισσότερο από δύο εβδομάδες.

Ποια είναι η μακροπρόθεσμη προοπτική;

Μ. pneumoniae είναι το δεύτερη πιο κοινή αιτία των νοσηλειών ενηλίκων που σχετίζονται με πνευμονία, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αναπτύσσουν αντισώματα έναντι του MP μετά από οξεία λοίμωξη. Τα αντισώματα τα προστατεύουν από το να μολυνθούν ξανά. Οι ασθενείς που έχουν αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως εκείνοι με HIV και εκείνοι που λαμβάνουν θεραπεία με χρόνια στεροειδή, ανοσοτροποποιητές ή χημειοθεραπεία, μπορεί να έχουν δυσκολία να καταπολεμήσουν μια λοίμωξη από MP και διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για επαναμόλυνση στο μέλλον.

Για άλλους, τα συμπτώματα πρέπει να υποχωρήσουν μία έως δύο εβδομάδες μετά τη θεραπεία. Ο βήχας μπορεί να παραμείνει, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις υποχωρούν χωρίς μόνιμες συνέπειες μέσα σε τέσσερις έως έξι εβδομάδες. Επισκεφτείτε το γιατρό σας εάν συνεχίσετε να εμφανίζετε σοβαρά συμπτώματα ή εάν η λοίμωξη παρεμβαίνει στην καθημερινή σας ζωή. Μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσετε θεραπεία ή διάγνωση για οποιεσδήποτε άλλες παθήσεις που μπορεί να έχουν προκληθεί από τη μόλυνση με MP.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss