Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επέτρεψαν έναν νέο τρόπο να μιλήσουμε για τη στειρότητα. Τώρα δεν χρειάζεται να νιώθεις τόσο μόνος.
«Η εξέταση αίματος σας έδειξε υψηλά επίπεδα ανδρογόνων».
Ο γιατρός μου συνέχισε να μιλάει αλλά δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι σήμαινε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα.
Προσπαθούσε να εξηγήσει τα αποτελέσματα μιας εξέτασης αίματος που παρήγγειλε, καθώς δεν μπόρεσα να μείνω έγκυος τον περασμένο χρόνο.
Ο γιατρός μου μου διέγνωσε σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), μια διαταραχή που δεν είχα ξανακούσει ποτέ. Εκτός από τη στειρότητα και τα υψηλά επίπεδα ανδρογόνων, δεν είχα άλλα συμπτώματα, γι’ αυτό και δεν διαγνώστηκα ποτέ.
Αυτό συνέβη το 2003, πριν υπάρξουν το Facebook, το Twitter, το Instagram και άλλες δημοφιλείς πλατφόρμες κοινωνικών μέσων. Τα ιστολόγια βρίσκονταν στα αρχικά τους στάδια με μόνο 23(!) ιστολόγια το 1999. Τα πρώτα ιστολόγια επικεντρώνονταν στην πολιτική αντί για ζητήματα όπως το να μην μπορώ να μείνω έγκυος.
Θυμάμαι ότι έψαξα για άρθρα στο Διαδίκτυο σχετικά με τη στειρότητα και δεν βρήκα τίποτα. Έπειτα πήγα στη βιβλιοθήκη και έψαξα πίσω τεύχη περιοδικών, ελπίζοντας να βρω άρθρα για PCOS ή ιστορίες επιτυχίας εγκυμοσύνης μετά από δυσκολία.
Αναζήτησα πληροφορίες γιατί ένιωθα απομονωμένος και μπερδεμένος. Δεν ήξερα κανέναν άλλον που είχε επίσης υποστεί υπογονιμότητα — παρόλο που είναι σύνηθες.
Πάνω από 6 εκατομμύρια γυναίκες στις ΗΠΑ ηλικίας 15 έως 44 ετών δυσκολεύονται να μείνουν ή να μείνουν έγκυες. Μια πρόσφατη έρευνα είπε μάλιστα ότι το 33 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων ανέφεραν ότι οι ίδιοι ή κάποιος που γνωρίζουν έχει χρησιμοποιήσει κάποιο είδος θεραπείας γονιμότητας για να προσπαθήσει να αποκτήσει μωρό.
Το να νιώθεις απομόνωση δεν ήταν ασυνήθιστο
Όταν η Δρ. Amy Beckley, φαρμακολόγος και ιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της Proov, αντιμετώπισε στειρότητα το 2006, δεν μοιράστηκε αυτό που περνούσε με ανθρώπους που γνώριζε.
«Δεν ήθελα να το πω σε κανέναν και ένιωθα πολύ μόνος. Έκρυψα τα ραντεβού με το γιατρό από το αφεντικό μου και κάλεσα άρρωστο για θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποίησης. Κανείς δεν ήξερε τι περνούσα», λέει ο Beckley.
Το 2011, όταν η Amy Klein, συγγραφέας του «The Trying Game: Get Through Fertility Treatment and Get Pregnant Without Losing Your Mind», ξεκίνησε θεραπείες, δεν μπόρεσε να βρει καμία σχετική πληροφορία στο διαδίκτυο.
«Προσπάθησα να βρω άρθρα, αλλά δεν υπήρχαν πολλά τότε, απλώς τρελές μητρικές πλακέτες και τίποτα πολύ χρήσιμο», λέει ο Klein.
Επειδή κανείς δεν μοιραζόταν τους αγώνες του, ο Κλάιν αποφάσισε να γράψει μια στήλη Ημερολόγιο Γονιμότητας για τους The New York Times Motherlode.
«Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι δεν υπήρχαν mainstream πληροφορίες εκεί έξω. Κανείς δεν έγραφε για τη στειρότητα, έτσι έκανα. Μερικοί άνθρωποι νόμιζαν ότι ήμουν τρελή που μοιράζομαι αυτά τα πράγματα, αλλά ήλπιζα να βοηθήσω άλλους στην κατάστασή μου ή να βοηθήσω άλλους ανθρώπους να καταλάβουν τι περνούσαν άνθρωποι σαν εμένα», λέει ο Klein.
Ο Klein συνέχισε, «Κάποιοι αναγνώστες ήταν αναστατωμένοι που δεν ήμουν αρκετά μορφωμένος, αλλά προσπαθούσα να δώσω την αίσθηση του πώς ήταν μια τυπική θεραπεία γονιμότητας. Υπήρχαν πολλές γυναίκες που μου έγραψαν για να με ευχαριστήσουν που έγραψα για την εμπειρία μου».
Μετατροπή της απομόνωσης σε σύνδεση
Τώρα, αν κάνετε αναζήτηση στο Διαδίκτυο για ιστολόγια υπογονιμότητας, μπορείτε να διαλέξετε ένα τεράστιο ποσό. Η Healthline δημιούργησε ακόμη και μια λίστα με τα καλύτερα ιστολόγια υπογονιμότητας το 2019 που απαριθμεί 13 διαφορετικά ιστολόγια.
«Ενδιάμεσα στο διάστημα που πέρασα από τη στειρότητα και μετά άρχισα να γράφω [about] τα πράγματα άλλαξαν άρδην. Στο Διαδίκτυο, από την έλλειψη πληροφοριών μετατράπηκε σε τόσες πολλές πληροφορίες», λέει ο Klein.
Έχει παρατηρήσει ότι τώρα γίνονται περισσότερες συζητήσεις δημόσια για αυτό, όπως σε τηλεοπτικές εκπομπές ή σε ταινίες. Επισημαίνει επίσης ότι ακόμη και οι διασημότητες είναι πρόθυμες να μοιραστούν τους αγώνες τους με τη στειρότητα.
Όταν η Δρ Nichelle Haynes, περιγεννητική ψυχίατρος, πέρασε από θεραπείες υπογονιμότητας το 2016, αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά για αυτό.
«Πήρα την απόφαση να είμαι ανοιχτός με τους αγαπημένους μου για τους αγώνες μου. Αυτό με βοήθησε να βρω υποστήριξη στην κοινότητά μου. Ευτυχώς, η κοινότητα που προσπαθεί να συλλάβει έχει φωνητικούς γιατρούς που είναι πιο ενεργοί στο διαδίκτυο για να ευαισθητοποιήσουν αυτό το κοινό πρόβλημα, οπότε πιστεύω ότι οι γυναίκες γενικά βρίσκουν περισσότερη υποστήριξη από ποτέ», λέει ο Haynes.
Όταν η Monica Caron ξεκίνησε τις θεραπείες το 2017, ένιωθε μοναξιά και απομόνωση, έτσι δημιούργησε έναν λογαριασμό στο Instagram αποκλειστικά αφιερωμένο στο ταξίδι της υπογονιμότητας που ονομάζεται @my_so_called_ivf.
«Μέσω του λογαριασμού μου μπόρεσα να συνδεθώ με γυναίκες που ήταν στην ίδια φάση με εμένα, γυναίκες που ήταν μόλις λίγα βήματα μπροστά μου και γυναίκες που ήταν πίσω μου στη διαδικασία. Ένιωσα περισσότερη υποστήριξη μέσω της διαδικτυακής κοινότητας παρά μέσω της οικογένειας και των φίλων μου. Μέσω του Instagram βρήκα επίσης άλλες ομάδες υποστήριξης που βοήθησαν απίστευτα αυτό το διάστημα», λέει η Caron.
Εξηγεί ότι αισθάνεται τυχερή που πέρασε από το ταξίδι της σε μια εποχή όπου υπάρχουν τα social media.
Η Samantha Kellgren, ιδιοκτήτρια του Simply Well Coaching, ξεκίνησε τις θεραπείες εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF) το 2017.
«Όταν άνοιξα για την εμπειρία μου, βρήκα άλλους που το πέρασαν ή το πέρασαν. Με βοήθησε πραγματικά να έχω μια διέξοδο για να κάνω ερωτήσεις σχετικά με συγκεκριμένες ενέσεις ή γενικά συναισθήματα όπως το πώς αντιμετώπισαν το άγχος σχετικά με την επιστροφή των αποτελεσμάτων των εξετάσεων», λέει ο Kellgren.
Μια ερευνητική μελέτη του 2012 διαπίστωσε ότι το Διαδίκτυο έχει βοηθήσει τους ανθρώπους που υποβάλλονται σε θεραπείες υπογονιμότητας να μοιράζονται πληροφορίες και να δημιουργούν υποστηρικτικές κοινότητες.
Παρόλο που δεν είχα αυτούς τους πόρους πριν από 17 χρόνια, χαίρομαι που άλλες γυναίκες μπορούν να βρουν υποστήριξη στο Διαδίκτυο και που μπορούν να συζητήσουν ανοιχτά τους αγώνες τους.
Το να κάνετε θεραπείες υπογονιμότητας είναι απίστευτα δύσκολο – αλλά η υποστήριξη το κάνει λιγότερο τρομακτικό.
Η Cheryl Maguire είναι κάτοχος πτυχίου Master of Counselling Psychology. Είναι παντρεμένη και μητέρα διδύμων και μιας κόρης. Η γραφή της έχει δημοσιευθεί στα περιοδικά Parents, Upworthy, «Chicken Soup for the Soul: Count Your Blessings» και στο περιοδικό Your Teen. Μπορείτε να τη βρείτε Κελάδημα.
Discussion about this post