Ηλικία και αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα: Το AS χειροτερεύει με την ηλικία;

Ηλικία έναρξης

Τα περισσότερα άτομα με αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS) λάβει διάγνωση πριν την ηλικία των 45 ετών. Η πάθηση ξεκινά συχνότερα μεταξύ των ηλικιών 20 και 40 ετών, αλλά οι νέοι και τα παιδιά μπορεί επίσης να εμφανίσουν εμφάνιση AS. Διαγιγνώσκεται τρεις φορές πιο συχνά στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Υπάρχει ισχυρή γενετική σχέση με την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS). Περίπου το 90 τοις εκατό των λευκών ατόμων με AS έχουν το ανθρώπινο αντιγόνο λευκοκυττάρων Β27 (HLA-B27). Ωστόσο, το να έχετε HLA-B27 δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα αναπτύξετε AS. Άλλοι γενετικοί δείκτες μπορεί επίσης συνεισφέρουν στην πιθανότητα διάγνωσης AS.

Μια μελέτη του 2020 στην οποία συμμετείχαν άτομα που είχαν διαγνωστεί με AS στη Σουηδία για μια περίοδο 15 ετών ανέφερε παλαιότερη έρευνα σχετικά με το πώς το οικογενειακό ιστορικό αυξάνει τον κίνδυνο AS.

Εάν ένα πανομοιότυπο δίδυμο έχει AS, υπάρχει 25 έως 75 τοις εκατό πιθανότητα να το αναπτύξει και ο άλλος δίδυμος. Αυτή η πιθανότητα είναι περίπου 4 έως 15 τοις εκατό για μη πανομοιότυπα δίδυμα. Στη μελέτη, οι ερευνητές βρήκαν 20πλάσια αύξηση στις πιθανότητες γονέων, παιδιών και αδερφών εκείνων με AS να αναπτύξουν επίσης την πάθηση.

Δεδομένου ότι και τα δύο πανομοιότυπα δίδυμα δεν αναπτύσσουν πάντα AS, η γενετική μπορεί να μην είναι ο μόνος παράγοντας. Περιβαλλοντικοί παράγοντες πιθανότατα παίζουν επίσης ρόλο.

Αλλαγές με την πάροδο του χρόνου

Τα άτομα με AS αρχικά διαγιγνώσκονται με μια πάθηση που ονομάζεται μη ακτινογραφική αξονική σπονδυλαρθρίτιδα (nr-axSpA). Αυτή είναι μια μορφή αρθρίτιδας που προκαλείται από φλεγμονή της σπονδυλικής στήλης.

Με το nr-axSpA, μπορείτε να έχετε τα σημεία και τα συμπτώματα της φλεγμονής της σπονδυλικής στήλης, αλλά ακτινογραφίες δεν παρουσιάζουν καμία ζημιά στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις, που ενώνουν τη σπονδυλική στήλη και τη λεκάνη σας, αλλά παρατηρούνται αλλαγές στην μαγνητική τομογραφία. Όταν η βλάβη στις ιερολαγόνιες αρθρώσεις σας γίνεται ορατή σε ακτινογραφία, η ασθένεια έχει προχωρήσει.

Δεν θα αναπτύξουν AS όλοι όσοι έχουν nr-axSpA. Για όσους το κάνουν, η εξέλιξη μπορεί να είναι αρκετά αργή. Έρευνα του 2018 υπολόγισε ότι 5,1 τοις εκατό των ανθρώπων θα βιώσει αυτή την εξέλιξη μέσα σε 5 χρόνια και 19 τοις εκατό μέσα σε 10 χρόνια.

Για όσους έχουν ΑΣ, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι που προσκολλώνται στο οστό γίνετε χρόνια φλεγμονή. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη ουλώδους ιστού και επιπλέον οστού. Ως αποτέλεσμα, ενδέχεται να αντιμετωπίσετε σωματικές αλλαγές, όπως μειωμένη κινητικότητα.

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ακόμα με βεβαιότητα ποιος θα αναπτύξει AS, ακόμη και μεταξύ των ατόμων με nr-axSpA. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι προγνωστικοί παράγοντες. Αυτά περιλαμβάνουν την παρουσία συνδεσμοφύτων, τα οποία είναι ασβεστώσεις στους συνδέσμους που συνδέουν τα σπονδυλικά σώματα της σπονδυλικής στήλης.

Μια άλλη μελέτη του 2018 διαπιστώθηκε ότι η παχυσαρκία ήταν προγνωστικός παράγοντας για άνδρες και γυναίκες. Το κάπνισμα ήταν μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας στους άνδρες. Η έκθεση σε μια ομάδα φαρμάκων που ονομάζονται διφωσφονικά ήταν μεγαλύτερος προγνωστικός παράγοντας στις γυναίκες.

Δευτερεύουσες συνθήκες

Τα άτομα με AS διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν ορισμένες άλλες καταστάσεις υγείας. Μερικές από τις πιθανές επιπλοκές του AS περιλαμβάνουν:

• οστεοπόρωση
• κατάγματα της σπονδυλικής στήλης
• ιρίτιδα (πάθηση των ματιών που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια όρασης)
• σύνδρομο ιπποειδούς ουράς (συμπίεση των νεύρων στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης)
• αμυλοείδωση (συσσώρευση ενός τύπου πρωτεΐνης στα όργανα όπως η καρδιά, τα νεφρά και το ήπαρ)
• καρδιαγγειακή νόσο
• ινομυαλγία

ΕΝΑ Μελέτη 2015 διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων σε μια ομάδα ατόμων με AS ήταν τρεις φορές υψηλότερη από ό,τι προβλεπόταν από τις τυπικές μετρήσεις καρδιαγγειακού κινδύνου.

Έρευνα από το 2021 διαπίστωσε ότι άτομα όλων των ηλικιών με AS είχαν υψηλότερες πιθανότητες να αναπτύξουν ινομυαλγία, αλλά ήταν ιδιαίτερα υψηλότερη για άτομα άνω των 65 ετών.

Θεραπευτική αγωγή

Υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν επιβράδυνση της εξέλιξης της κατάστασης και μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της βλάβης των αρθρώσεων.

• Φαρμακευτική αγωγή, για τη μείωση της φλεγμονής και την ανακούφιση από τον πόνο. Τα κοινά φάρμακα για το AS περιλαμβάνουν:
  • μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
  • βιολογικά, τα οποία δρουν στο ανοσοποιητικό σύστημα
  • ενέσεις κορτικοστεροειδών στις αρθρώσεις
• Φυσικοθεραπεία και άσκηση, για την ενίσχυση των μυών της πλάτης, του λαιμού και της κοιλιάς και για την ανακούφιση από τον πόνο. Η άσκηση μπορεί επίσης να βοηθήσει στη διατήρηση της στάσης του σώματος και στη βελτίωση της ευλυγισίας των αρθρώσεων.
• Χειρουργική επέμβαση, προς την αποκατάσταση της λειτουργίας της άρθρωσης. Αυτό μπορεί να ισχύει ειδικά για την άρθρωση του ισχίου.

Ο στόχος της θεραπείας είναι να βοηθήσει στη διατήρηση της ευελιξίας και στη μείωση του πόνου. Οι γιατροί σας μπορεί να ξεκινήσουν με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε άλλα φάρμακα εάν είναι απαραίτητο. Μεταξύ των βιολογικών αυτών μπορεί να συνταγογραφήσει για το AS είναι αναστολείς παράγοντα νέκρωσης όγκου όπως:

• adalimumab (Humira)
• infliximab (Remicade, Inflectra)
• ετανερσέπτη (Enbrel)

Δεδομένου ότι πολλά από τα σημεία και συμπτώματα του AS προκαλούνται από φλεγμονή, η μείωση αυτής της φλεγμονής μπορεί να οδηγήσει σε πιο αργή εξέλιξη και να αποτρέψει την απώλεια κινητικότητας.

Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα (AS) είναι μια μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας. Αναπτύσσεται από μια πάθηση που ονομάζεται μη ακτινογραφική αξονική σπονδυλαρθρίτιδα (nr-axSpA), όπου υπάρχουν τα συμπτώματα της αρθρίτιδας, αλλά δεν είναι ορατή η βλάβη των αρθρώσεων στην ακτινογραφία. Η εξέλιξη σε AS μπορεί να συμβεί για πολλά χρόνια.

Ενώ το AS μπορεί να επιδεινωθεί καθώς μεγαλώνετε φυσικά, η ενεργή ενασχόληση με φυσικοθεραπεία και άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και στη διατήρηση της ευελιξίας. Επιπλέον, τα φάρμακα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή και τα συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της φλεγμονής που επιδεινώνει τα συμπτώματα της ΑΣ.