Εγκεφαλίτιδα που προκαλείται από κρότωνες (ΤΒΕ) είναι μια ιογενής μολυσματική ασθένεια που περιλαμβάνει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Η ασθένεια εκδηλώνεται συχνότερα ως μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Εμφανίζεται επίσης μυελίτιδα και παράλυση της σπονδυλικής στήλης. Σε περίπου το ένα τρίτο των περιπτώσεων, τα συμπτώματα, κυρίως γνωστική δυσλειτουργία, επιμένουν για ένα έτος ή περισσότερο.
Ο αριθμός των αναφερόμενων περιπτώσεων αυξάνεται στις περισσότερες χώρες. Η TBE θέτει μια ανησυχητική πρόκληση για την υγεία στην Ευρώπη, καθώς ο αριθμός των κρουσμάτων TBE που έχουν αναφερθεί σε όλες τις ενδημικές περιοχές της Ευρώπης έχει αυξηθεί κατά σχεδόν 400% τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.
Ο ιός εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες είναι γνωστό ότι μολύνει μια σειρά ξενιστών, συμπεριλαμβανομένων μηρυκαστικών, πτηνών, τρωκτικών, σαρκοφάγων, αλόγων και ανθρώπων. Η ασθένεια μπορεί επίσης να εξαπλωθεί από ζώα σε ανθρώπους, με μηρυκαστικά και σκύλους που αποτελούν την κύρια πηγή μόλυνσης για τον άνθρωπο.
Συμπτώματα εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες
Αυτή η ασθένεια είναι συνήθως διφασική. Μετά από μια περίοδο επώασης περίπου μιας εβδομάδας (εύρος: 4–28 ημέρες) από την έκθεση (τσιμπήματος τσιμπούρι) εμφανίζονται μη ειδικά συμπτώματα. Αυτά τα συμπτώματα είναι πυρετός, αδιαθεσία, κεφαλαλγία, ναυτία, έμετος και μυαλγίες που παραμένουν για περίπου 5 ημέρες. Στη συνέχεια, μετά από περίπου μία εβδομάδα χωρίς συμπτώματα, μερικά από τα μολυσμένα αναπτύσσουν νευρολογικά συμπτώματα, όπως μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα ή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα. Η μυελίτιδα εμφανίζεται επίσης με ή χωρίς εγκεφαλίτιδα.
Το Sequelae επιμένει για ένα έτος ή περισσότερο περίπου στο ένα τρίτο των ατόμων που αναπτύσσουν νευρολογικές ασθένειες. Τα πιο συνηθισμένα μακροπρόθεσμα συμπτώματα είναι πονοκέφαλος, δυσκολίες συγκέντρωσης, εξασθένηση της μνήμης και άλλα συμπτώματα γνωστικής δυσλειτουργίας.
Η θνησιμότητα εξαρτάται από τον υποτύπο του ιού. Για τον ευρωπαϊκό υποτύπο τα ποσοστά θνησιμότητας είναι 0,5% έως 2% για τα άτομα που αναπτύσσουν νευρολογικές ασθένειες.
Σε σκύλους, η ασθένεια εκδηλώνεται επίσης ως νευρολογική διαταραχή με σημεία που ποικίλλουν από τρόμο έως επιληπτικές κρίσεις και θάνατο.
Στα μηρυκαστικά, υπάρχει επίσης νευρολογική ασθένεια και τα ζώα μπορεί να αρνούνται να φάνε, να φανούν ληθαργικά και επίσης να αναπτύξουν αναπνευστικά συμπτώματα.
Αιτία
Το TBE προκαλείται από τον ιό εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες, ένα μέλος του γένους Flavivirus στην οικογένεια Flaviviridae. Αυτός ο ιός απομονώθηκε για πρώτη φορά το 1937. Υπάρχουν επίσης τρεις δευτερεύοντες τύποι ιών: ιός εγκεφαλίτιδας από ευρωπαϊκό ή δυτικό κρότο (μεταδίδεται από Ixodes ricinus), Ιός εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες από τη Σιβηρία (μεταδίδεται από Ι. Persulcatus), και τον ιό εγκεφαλίτιδας που προέρχεται από κρότωνες της Άπω Ανατολής, παλαιότερα γνωστός ως ρωσικός εαρινός ιός εγκεφαλίτιδας το καλοκαίρι (μεταδόθηκε από Ι. Persulcatus).
Μετάδοση του ιού
Ο ιός μεταδίδεται από το δάγκωμα πολλών ειδών μολυσμένων δασικών κρότωνων, συμπεριλαμβανομένων Ixodes scapularis, Ι. Ricinus και Ι. Persulcatusή (σπάνια) μέσω του μη παστεριωμένου γάλακτος μολυσμένων αγελάδων.
Η μόλυνση που αποκτήθηκε μέσω του αιγείου γάλακτος που καταναλώθηκε ως νωπό γάλα ή ωμό τυρί (Frischkäse) έχει τεκμηριωθεί το 2016 και το 2017 στη γερμανική πολιτεία της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Κανένας από τους μολυσμένους δεν είχε νευρολογική ασθένεια.

Διάγνωση εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες
Η ανίχνευση συγκεκριμένων IgM και IgG αντισωμάτων σε ορούς ασθενών σε συνδυασμό με τυπικά κλινικά σημεία, είναι η κύρια μέθοδος διάγνωσης. Σε πιο περίπλοκες καταστάσεις, π.χ. μετά τον εμβολιασμό, μπορεί να απαιτείται έλεγχος για την παρουσία αντισωμάτων στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Έχει δηλωθεί ότι η οσφυϊκή παρακέντηση πρέπει πάντα να γίνεται κατά τη διάγνωση της ΤΒΕ και ότι η πλειοκυττάρωση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό πρέπει να προστεθεί στα διαγνωστικά κριτήρια.
Η μέθοδος PCR (Polymerase Chain Reaction) σπάνια χρησιμοποιείται, καθώς το RNA του ιού ΤΒΕ συνήθως δεν υπάρχει στους ορούς του ασθενούς ή στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό τη στιγμή των νευρολογικών συμπτωμάτων.
Πρόληψη εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες
Η πρόληψη περιλαμβάνει μη ειδική (πρόληψη τσιμπήματος, έλεγχος τσιμπούρι) και ειδική προφύλαξη με τη μορφή εμβολιασμού. Τα εμβόλια εγκεφαλίτιδας που φέρουν τσιμπούρια είναι πολύ αποτελεσματικά και διατίθενται σε πολλές ενδημικές περιοχές ασθενειών και σε ταξιδιωτικές κλινικές. Οι εμπορικές ονομασίες είναι Encepur Ν και FSME-Immun CC.
Θεραπεία εγκεφαλίτιδας που προκαλείται από κρότωνες
Δεν υπάρχει ειδική αντιική θεραπεία για το TBE. Η συμπτωματική εγκεφαλική βλάβη απαιτεί νοσηλεία και υποστηρικτική φροντίδα με βάση τη σοβαρότητα του συνδρόμου. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως τα κορτικοστεροειδή, μπορούν να εξεταστούν υπό συγκεκριμένες συνθήκες για συμπτωματική ανακούφιση. Ενδέχεται να είναι απαραίτητη η τραχειακή διασωλήνωση και η αναπνευστική υποστήριξη.
Επιδημιολογία
Από το 2011, η ασθένεια ήταν πιο συχνή στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και στη Βόρεια Ασία. Περίπου δέκα έως δώδεκα χιλιάδες υποθέσεις τεκμηριώνονται ετησίως, αλλά τα ποσοστά ποικίλλουν πολύ από τη μια περιοχή στην άλλη. Το μεγαλύτερο μέρος της διακύμανσης ήταν το αποτέλεσμα της διακύμανσης στον πληθυσμό ξενιστή, ιδιαίτερα της ελάφιας. Στην Αυστρία, ένα εκτεταμένο πρόγραμμα δωρεάν εμβολιασμού από τη δεκαετία του 1960 μείωσε την επίπτωση το 2013 κατά περίπου 85%.
Στη Γερμανία, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2010, υπήρξαν τουλάχιστον 95 (2012) και το πολύ 584 περιπτώσεις (2018) TBE (ή FSME όπως είναι γνωστό στα γερμανικά). Περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις που αναφέρθηκαν από το 2019 είχαν μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα ή μυελίτιδα. Ο κίνδυνος μόλυνσης παρατηρήθηκε ότι αυξάνεται με την ηλικία, ειδικά σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών και ήταν μεγαλύτερος στους άνδρες από τις γυναίκες. Οι περισσότερες περιπτώσεις αποκτήθηκαν στη Βαυαρία (46%) και στη Βάδη-Βυρτεμβέργη (37%), πολύ λιγότερο στη Σαξονία, την Έσση, το Niedersachsen και άλλες πολιτείες. Συνολικά, οι 164 Landkreise είναι περιοχές κινδύνου FSME, συμπεριλαμβανομένων όλων των περιοχών Baden-Württemberg, εκτός από την πόλη Heilbronn.
Στη Σουηδία, οι περισσότερες περιπτώσεις TBE εμφανίζονται σε μια ζώνη που εκτείνεται από τη Στοκχόλμη προς τα δυτικά, ειδικά γύρω από τις λίμνες και την κοντινή περιοχή της Βαλτικής. Αντικατοπτρίζει τον μεγαλύτερο πληθυσμό που συμμετέχει σε υπαίθριες δραστηριότητες σε αυτές τις περιοχές. Συνολικά, για την Ευρώπη, ο εκτιμώμενος κίνδυνος είναι περίπου 1 περίπτωση ανά 10.000 ανθρώπινους μήνες δασικής δραστηριότητας. Αν και σε ορισμένες περιοχές της Ρωσίας και της Σλοβενίας, ο επιπολασμός των περιπτώσεων μπορεί να είναι τόσο υψηλός όσο 70 περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα ετησίως. Οι ταξιδιώτες σε ενδημικές περιοχές δεν γίνονται συχνά περιστατικά, με μόνο 5 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν μεταξύ των ταξιδιωτών των ΗΠΑ που επέστρεψαν από την Ευρασία μεταξύ 2000 και 2011, ποσοστό τόσο χαμηλό που από το 2016 τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ πρότειναν τον εμβολιασμό μόνο για εκείνους που θα εκτεθεί εκτενώς σε περιοχές υψηλού κινδύνου.
Discussion about this post