Είναι η αντίσταση στην ινσουλίνη το ίδιο με τον διαβήτη;

Αν και συνδέονται μεταξύ τους, είναι αρκετά διαφορετικά.

Και τα δύο συνδέονται με την ικανότητα του σώματός σας να παράγει ή να χρησιμοποιεί ινσουλίνη, μια βασική ορμόνη που επιτρέπει στη γλυκόζη να εισέλθει στα κύτταρα του σώματος από την κυκλοφορία του αίματος για να χρησιμοποιηθεί για ενέργεια. Όταν κάποιος έχει προδιαβήτη ή διαβήτη ή αναπτύσσει αντίσταση στην ινσουλίνη, το σώμα του δεν μπορεί να δημιουργήσει ή να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη όπως θα έκανε φυσικά.

Εάν το σώμα σας πρέπει να εκκρίνει περισσότερη ινσουλίνη από το συνηθισμένο για να διαχειριστεί επαρκώς τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, τότε έχετε αντίσταση στην ινσουλίνη.

Πολλοί άνθρωποι είναι ανθεκτικοί στην ινσουλίνη αλλά δεν έχουν διαβήτη.

Με την πάροδο του χρόνου, η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί οδηγεί σε προδιαβήτη και, εάν δεν αντιστραφεί, μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2.

Η ανάπτυξη προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2 συμβαίνει όταν το σώμα είναι τόσο ανθεκτικό στην ινσουλίνη που το πάγκρεας δεν μπορεί πλέον να παράγει αρκετή ινσουλίνη για να διατηρήσει τα συνήθη επίπεδα σακχάρου στο αίμα και τα κύτταρα σας δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη που εκκρίνει το σώμα σας.

Τα άτομα με διαβήτη πρέπει να διαχειρίζονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους με δίαιτα, άσκηση και μερικές φορές συνταγογραφούμενα φάρμακα όπως η μετφορμίνη ή η ινσουλίνη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη δεν οδηγεί σε διαβήτη τύπου 1. Σε αυτή την αυτοάνοση πάθηση, το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος έχει καταστρέψει τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, και έτσι δεν παράγεται ινσουλίνη στο σώμα. Αλλά τα άτομα με T1D μπορεί να γίνουν ανθεκτικά στην ινσουλίνη με την πάροδο του χρόνου, γεγονός που καθιστά τη διαχείριση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα πιο δύσκολη.

Τα συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη μπορεί να μείνουν απαρατήρητα για χρόνια και δεν είναι τόσο εμφανή όσο εκείνα που εμφανίζονται όταν κάποιος έχει αναπτύξει διαβήτη.

Μπορεί να αναπτύξετε αντίσταση στην ινσουλίνη εάν εμφανίσετε τα ακόλουθα:

• υψηλότερο από το κανονικό επίπεδα σακχάρου στο αίμα (100 mg/dL ή υψηλότερα εάν δεν έχετε φάει για αρκετές ώρες
• υψηλά τριγλυκερίδια νηστείας (150 mg/dL ή υψηλότερη)
• υψηλή LDL χοληστερόλη
• είναι καθιστική ζωή
• ευσαρκία

Ωστόσο, ορισμένα συμπτώματα αντίστασης στην ινσουλίνη μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν:

• αρσενικά με μέση μεγαλύτερη από 40 ίντσες και τα θηλυκά πάνω από 35 ίντσες
• δερματικές ετικέτες ή μπαλώματα δέρματος που είναι πιο σκούρα και παχύτερα από το συνηθισμένο (acanthosis nigricans)
• αρτηριακή πίεση 130/80 ή υψηλότερη
• η μέση δοκιμή γλυκόζης 3 μηνών (A1C) μεταξύ 5,7%-6,3%
• Επίπεδα HDL χοληστερόλης κάτω από 40 mg/dL στους άνδρες ή κάτω από 50 mg/dL στις γυναίκες

Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να κάνει τη διαχείριση τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας πολύ πιο σκληρά και κρατήστε τα σε ένα υγιές εύρος. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε χρόνια υψηλά επίπεδα σακχάρου και A1C στο αίμα, αυξάνοντας τον κίνδυνο για μακροχρόνιες επιπλοκές του διαβήτη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη θα απαιτήσει από εσάς να πάρετε περισσότερη ινσουλίνη (αν παίρνετε εξωγενή ινσουλίνη) ή το σώμα σας να εκκρίνει περισσότερη ινσουλίνη για τα τρόφιμα που τρώτε καθημερινά.

Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αύξηση βάρους, περιπλέκοντας πτυχές της διαχείρισης του διαβήτη σας, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης και της διατήρησης υγιών επιπέδων αρτηριακής πίεσης και χοληστερόλης.

Το υπερβολικό σωματικό λίπος με τη μορφή παχυσαρκίας, ειδικά στην κοιλιά και γύρω από τα όργανα (γνωστό και ως σπλαχνικό λίπος), είναι το κύρια αιτία της αντίστασης στην ινσουλίνη.

Η απώλεια του υπερβολικού σωματικού βάρους και η δραστηριότητα είναι οι καλύτεροι τρόποι για να μειώσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη και να μειώσετε τις πιθανότητές σας να αναπτύξετε προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2.

Ναι μπορείς.

Μια μελέτη του 2021 διαπίστωσε ότι το 40% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους είχαν επίσης είτε προδιαβήτη είτε διαβήτη τύπου 2.

Πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν αντίσταση στην ινσουλίνη για χρόνια πριν αναπτύξουν προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2. μερικοί μπορεί να μην αναπτύξουν ποτέ αυτές τις μεταγενέστερες συνθήκες.

Ωστόσο, η ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη είναι η κύρια αιτία του προδιαβήτη και του διαβήτη τύπου 2.

Εάν είστε ανθεκτικός στην ινσουλίνη, θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας σχετικά με τρόπους για να το αντιστρέψετε για να αποτρέψετε επιπλοκές στην υγεία αργότερα στη ζωή.

Οι πρωταρχικοί τρόποι για την αναστροφή της αντίστασης στην ινσουλίνη περιλαμβάνουν την απώλεια του υπερβολικού σωματικού βάρους, την κατανάλωση μιας δίαιτας όπως συνιστάται από έναν γιατρό και την σωματική δραστηριότητα.

Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με την ανάπτυξη ενός προγράμματος διατροφής που μπορεί να καλύψει τους στόχους υγείας σας και τρόπους για να ενσωματώσετε περισσότερη σωματική δραστηριότητα.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) συνιστά ότι οι περισσότεροι ενήλικες λαμβάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας δραστηριότητας την εβδομάδα ή τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, μαζί με τουλάχιστον δύο ημέρες την εβδομάδα ασκήσεις ενδυνάμωσης.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη και ο διαβήτης συνδέονται στενά, αλλά δεν είναι το ίδιο. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας ευρύτερος όρος που σημαίνει ότι το σώμα σας πρέπει να εκκρίνει περισσότερη ινσουλίνη από το συνηθισμένο για να διαχειριστεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Η διάγνωση του διαβήτη είναι όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας φτάσουν σε ένα αρκετά υψηλό όριο λόγω της αδυναμίας του σώματος να παράγει αρκετή ινσουλίνη. Πολλοί άνθρωποι είναι ανθεκτικοί στην ινσουλίνη, αλλά δεν πάσχουν από διαβήτη, αλλά η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2.

Μπορεί να θέλετε να συμβουλευτείτε το γιατρό σας ή την ομάδα υγειονομικής περίθαλψης εάν αντιμετωπίζετε τα σημεία και τα συμπτώματα της αντίστασης στην ινσουλίνη. Αυτό μπορεί να είναι σημαντικό για να βοηθήσει στη θεραπεία πριν από τη διάγνωση του διαβήτη.