Όταν η Julianne Hough διασχίζει τη σκηνή στο «Dancing with the Stars» του ABC, δεν θα μπορούσες ποτέ να πεις ότι ζει με τον χρόνιο πόνο που ακρωτηριάζει. Αλλά το κάνει.
Το 2008, η υποψήφια για Emmy χορεύτρια και ηθοποιός μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο με έντονους πόνους και υποβλήθηκε σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Μέσα από τη δοκιμασία, αποκαλύφθηκε ότι έχει ενδομητρίωση – μια διάγνωση που έβαλε τέλος στα χρόνια της απορίας και της σύγχυσης σχετικά με το τι της προκαλούσε τον χρόνιο πόνο.
Η ενδομητρίωση επηρεάζει ένα εκτιμώμενο
Γι’ αυτό ο Hough συνεργάστηκε με την καμπάνια Get in the Know About ME in EndoMEtriosis για να αυξήσει την ευαισθητοποίηση και να βοηθήσει τις γυναίκες να λάβουν τη θεραπεία που χρειάζονται.
Μιλήσαμε με τη Hough για να μάθουμε περισσότερα για το ταξίδι της και πώς έχει ενδυναμώσει τον εαυτό της να πάρει τον έλεγχο της ενδομητρίωσης της.
Q&A με την Julianne Hough
Έχετε ενδομητρίωση, την οποία δημοσιοποιήσατε το 2008. Τι σας οδήγησε να ανοίξετε τη διάγνωσή σας;
Νομίζω ότι για μένα ήταν ότι ένιωθα ότι δεν ήταν εντάξει να μιλήσω. Είμαι γυναίκα, και γι’ αυτό πρέπει να είμαι μόνο δυνατή, να μην παραπονιέμαι και τέτοια πράγματα. Τότε συνειδητοποίησα ότι όσο περισσότερο μιλούσα για αυτό, τόσο περισσότερο οι φίλοι και η οικογένειά μου ανακάλυπταν ότι είχαν ενδομητρίωση. Συνειδητοποίησα ότι ήταν μια ευκαιρία για μένα να χρησιμοποιήσω τη φωνή μου για άλλους, και όχι μόνο για τον εαυτό μου.
Έτσι, όταν εμφανίστηκαν το Get in the Know About ME και η Endometriosis, ένιωσα ότι έπρεπε να εμπλακώ σε αυτό, γιατί είμαι το «ΕΓΩ». Δεν χρειάζεται να ζήσετε μέσα από τον εξουθενωτικό πόνο και να νιώθετε σαν να είστε εντελώς μόνοι. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι εκεί έξω. Πρόκειται για την έναρξη μιας συζήτησης ώστε οι άνθρωποι να ακούγονται και να κατανοούνται.
Ποια ήταν η πιο προκλητική πτυχή στο άκουσμα της διάγνωσης;
Παραδόξως, ήταν απλώς να βρω έναν γιατρό που θα μπορούσε πραγματικά να με διαγνώσει. Για πολύ καιρό έπρεπε να καταλάβω τι συνέβαινε [myself] γιατί δεν ήμουν σίγουρος. Οπότε είναι ακριβώς ο χρόνος που μάλλον χρειάστηκε για να μάθουμε. Ήταν σχεδόν μια ανακούφιση, γιατί τότε ένιωσα ότι μπορούσα να δώσω ένα όνομα στον πόνο και δεν ήταν απλώς σαν τις κανονικές, καθημερινές κράμπες. Ήταν κάτι παραπάνω.
Αισθανθήκατε ότι υπήρχαν πόροι για εσάς όταν λάβατε τη διάγνωση ή είχατε μπερδευτεί λίγο σχετικά με το πώς ήταν ή πώς θα έπρεπε να είναι;
Α, σίγουρα. Για χρόνια έλεγα: «Τι είναι πάλι και γιατί πονάει;» Το υπέροχο πράγμα είναι ο ιστότοπος και το να μπορείς να πας εκεί είναι ότι είναι σαν μια λίστα ελέγχου πραγμάτων. Μπορείτε να δείτε εάν έχετε κάποια από τα συμπτώματα και να ενημερωθείτε σχετικά με τις ερωτήσεις που θέλετε να κάνετε στο γιατρό σας τελικά.
Έχουν περάσει σχεδόν 10 χρόνια από τότε που συνέβη αυτό για μένα. Έτσι, αν μπορώ να κάνω οτιδήποτε για να βοηθήσω άλλα νεαρά κορίτσια και νέες γυναίκες να το καταλάβουν αυτό, να αισθάνονται ασφαλείς και να αισθάνονται ότι βρίσκονται σε εξαιρετικό μέρος για να βρουν πληροφορίες, αυτό είναι καταπληκτικό.
Με τα χρόνια, ποια ήταν η πιο χρήσιμη μορφή συναισθηματικής υποστήριξης για εσάς; Τι σε βοηθάει στην καθημερινότητά σου;
Ω Θεέ μου. Χωρίς τον σύζυγό μου, τους φίλους μου και την οικογένειά μου, που όλοι προφανώς γνωρίζουν, θα ήμουν απλώς… θα σιωπούσα. Απλώς θα περνούσα τη μέρα μου και θα προσπαθούσα να μην κάνω μεγάλα πράγματα με τα πράγματα. Αλλά νομίζω ότι επειδή τώρα νιώθω άνετα και ανοιχτά, και ξέρουν για τα πάντα, μπορούν να πουν αμέσως πότε έχω ένα από τα επεισόδια μου. Ή, απλώς τους λέω.
Την άλλη μέρα, για παράδειγμα, ήμασταν στην παραλία και δεν ήμουν στην καλύτερη κατάσταση. Πονούσα πολύ άσχημα, και αυτό μπορεί να εκληφθεί λανθασμένα με: «Ωχ, έχει κακή διάθεση» ή κάτι τέτοιο.Αλλά μετά, επειδή ήξεραν, ήταν σαν, «Ω, φυσικά. Δεν αισθάνεται καλά αυτή τη στιγμή. Δεν πρόκειται να την κάνω να νιώσει άσχημα γι’ αυτό».
Ποια θα ήταν η συμβουλή σας σε άλλους που ζουν με ενδομητρίωση, καθώς και στους ανθρώπους που υποστηρίζουν αυτούς που πάσχουν από αυτήν;
Νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας, οι άνθρωποι θέλουν απλώς να γίνουν κατανοητοί και να νιώθουν ότι μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά και να είναι ασφαλείς. Εάν είστε κάποιος που γνωρίζει κάποιον που το έχει, απλά να είστε εκεί για να τον υποστηρίξετε και να τον κατανοήσετε όσο καλύτερα μπορείτε. Και, φυσικά, αν είστε εσείς που το έχετε, μιλήστε γι’ αυτό και αφήστε τους άλλους να καταλάβουν ότι δεν είναι μόνοι.
Ως χορευτής, ζεις έναν πολύ δραστήριο και υγιεινό τρόπο ζωής. Νιώθετε ότι αυτή η συνεχής σωματική δραστηριότητα βοηθά στην ενδομητρίωση σας;
Δεν ξέρω αν υπάρχει άμεση ιατρική συσχέτιση, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει. Το να είμαι ενεργός για μένα, γενικά, είναι καλό για την ψυχική μου υγεία, τη σωματική μου υγεία, την πνευματική μου υγεία, τα πάντα.
Ξέρω για μένα – μόνο τη δική μου διάγνωση για το κεφάλι μου – σκέφτομαι, ναι, υπάρχει ροή αίματος. Απελευθερώνονται τοξίνες και άλλα τέτοια. Το να είσαι ενεργός για μένα σημαίνει ότι παράγεις θερμότητα. Ξέρω ότι η θερμότητα που εφαρμόζεται στην περιοχή είναι προφανώς καλύτερη.
Το να είμαι ενεργός είναι τόσο μεγάλο μέρος της ζωής μου. Όχι μόνο μέρος της ημέρας μου, αλλά μέρος της ζωής μου. Πρέπει να είμαι ενεργός. Διαφορετικά, δεν νιώθω ελεύθερος. Νιώθω περιορισμένος.
Αναφερθήκατε και στην ψυχική υγεία. Ποιες τελετουργίες τρόπου ζωής ή πρακτικές ψυχικής υγείας σας βοηθούν όταν πρόκειται να χειριστείτε την ενδομητρίωση σας;
Γενικά για την καθημερινή μου κατάσταση του νου, προσπαθώ να ξυπνάω και να σκέφτομαι τα πράγματα για τα οποία είμαι ευγνώμων. Συνήθως είναι κάτι που υπάρχει στη ζωή μου. Ίσως κάτι που θέλω να πετύχω στο άμεσο μέλλον και για το οποίο θα ήμουν ευγνώμων.
Είμαι αυτός που μπορεί να επιλέξει την κατάσταση του μυαλού μου. Δεν μπορείτε πάντα να ελέγξετε τις περιστάσεις που σας συμβαίνουν, αλλά μπορείτε να επιλέξετε πώς θα τις χειριστείτε. Αυτό είναι ένα τεράστιο μέρος της αρχής της ημέρας μου. Επιλέγω το είδος της ημέρας που θα έχω. Και αυτό προέρχεται από το «Ω, είμαι πολύ κουρασμένος για να γυμνάζομαι» ή «Ξέρεις τι; Ναι, χρειάζομαι ένα διάλειμμα. Δεν πρόκειται να γυμναστώ σήμερα». Αλλά μπορώ να διαλέξω και μετά να δώσω το νόημα σε αυτό.
Νομίζω ότι είναι απλώς να γνωρίζεις πραγματικά τι χρειάζεσαι και τι χρειάζεται το σώμα σου, και να επιτρέψεις στον εαυτό σου να το έχει αυτό. Και μετά, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής σας, απλώς το αναγνωρίζετε αυτό και απλώς έχετε επίγνωση του εαυτού σας.
Αυτή η συνέντευξη έχει επεξεργαστεί για λόγους έκτασης και σαφήνειας.
Discussion about this post