Το σύνδρομο της Στοκχόλμης συνδέεται συνήθως με απαγωγές υψηλού προφίλ και καταστάσεις ομηρίας. Εκτός από τις διάσημες υποθέσεις εγκλημάτων, οι τακτικοί άνθρωποι μπορεί επίσης να αναπτύξουν αυτή την ψυχολογική κατάσταση ως απάντηση σε διάφορους τύπους τραύματος.
Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο τι ακριβώς είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης, πώς πήρε το όνομά του, τους τύπους καταστάσεων που μπορεί να οδηγήσουν σε κάποιον να αναπτύξει αυτό το σύνδρομο και τι μπορεί να γίνει για την αντιμετώπισή του.
Τι είναι το σύνδρομο της Στοκχόλμης;
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι μια ψυχολογική απάντηση. Συμβαίνει όταν όμηροι ή θύματα κακοποίησης συνδέονται με τους απαγωγείς ή τους κακοποιούς τους. Αυτή η ψυχολογική σύνδεση αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια των ημερών, εβδομάδων, μηνών ή ακόμα και ετών αιχμαλωσίας ή κακοποίησης.
Με αυτό το σύνδρομο, όμηροι ή θύματα κακοποίησης μπορεί να συμπάσχουν με τους απαγωγείς τους. Αυτό είναι το αντίθετο του φόβου, του τρόμου και της περιφρόνησης που μπορεί να αναμένεται από τα θύματα σε αυτές τις καταστάσεις.
Με την πάροδο του χρόνου, ορισμένα θύματα αναπτύσσουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους. Μπορεί ακόμη και να αρχίσουν να αισθάνονται ότι μοιράζονται κοινούς στόχους και αιτίες. Το θύμα μπορεί να αρχίσει να αναπτύσσει αρνητικά συναισθήματα προς την αστυνομία ή τις αρχές. Μπορεί να αγανακτούν με όποιον μπορεί να προσπαθεί να τους βοηθήσει να ξεφύγουν από την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Αυτό το παράδοξο δεν συμβαίνει με κάθε όμηρο ή θύμα, και δεν είναι σαφές γιατί συμβαίνει όταν συμβαίνει.
Πολλοί ψυχολόγοι και επαγγελματίες υγείας θεωρούν το σύνδρομο της Στοκχόλμης έναν μηχανισμό αντιμετώπισης ή έναν τρόπο για να βοηθήσουν τα θύματα να χειριστούν το τραύμα μιας τρομακτικής κατάστασης. Πράγματι, το ιστορικό του συνδρόμου μπορεί να εξηγήσει γιατί συμβαίνει αυτό.
Ποια είναι η ιστορία;
Επεισόδια αυτού που είναι γνωστό ως σύνδρομο Στοκχόλμης έχουν συμβεί πιθανώς για πολλές δεκαετίες, ακόμη και αιώνες. Αλλά μόλις το 1973 ονομάστηκε αυτή η απάντηση στον εγκλωβισμό ή την κακοποίηση.
Τότε ήταν που δύο άνδρες κράτησαν όμηρους τέσσερις ανθρώπους για 6 ημέρες μετά από ληστεία τράπεζας στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Μετά την απελευθέρωση των ομήρων, αρνήθηκαν να καταθέσουν εναντίον των απαγωγέων τους και μάλιστα άρχισαν να συγκεντρώνουν χρήματα για την υπεράσπισή τους.
Μετά από αυτό, ψυχολόγοι και ειδικοί ψυχικής υγείας απέδωσαν τον όρο «σύνδρομο της Στοκχόλμης» στην πάθηση που εμφανίζεται όταν οι όμηροι αναπτύσσουν συναισθηματική ή ψυχολογική σχέση με τους ανθρώπους που τους κρατούσαν αιχμάλωτους.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι είναι πολύ γνωστό, το σύνδρομο της Στοκχόλμης δεν αναγνωρίζεται από τη νέα έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Αυτό το εγχειρίδιο χρησιμοποιείται από ειδικούς ψυχικής υγείας και άλλους ειδικούς για τη διάγνωση διαταραχών ψυχικής υγείας.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης αναγνωρίζεται από τρία διαφορετικά συμβάντα ή «συμπτώματα».
Αυτά τα συναισθήματα συνήθως συμβαίνουν λόγω της συναισθηματικής και εξαιρετικά φορτισμένης κατάστασης που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια μιας κατάστασης ομηρίας ή ενός κύκλου κακοποίησης.
Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που απάγονται ή πιάνονται όμηροι συχνά αισθάνονται ότι απειλούνται από τον απαγωγέα τους, αλλά εξαρτώνται επίσης πολύ από αυτούς για την επιβίωση. Εάν ο απαγωγέας ή ο θύτης τους δείξει λίγη καλοσύνη, μπορεί να αρχίσουν να νιώθουν θετικά συναισθήματα προς τον απαγωγέα τους για αυτή τη «συμπόνια».
Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αντίληψη αρχίζει να αναδιαμορφώνεται και να παραμορφώνει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν το άτομο που το κρατά όμηρο ή το κακοποιεί.
Παραδείγματα συνδρόμου Στοκχόλμης
Αρκετές διάσημες απαγωγές είχαν ως αποτέλεσμα επεισόδια υψηλού προφίλ του συνδρόμου της Στοκχόλμης, συμπεριλαμβανομένων αυτών που αναφέρονται παρακάτω.
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης στη σημερινή κοινωνία
Ενώ το σύνδρομο της Στοκχόλμης συνδέεται συνήθως με μια κατάσταση ομηρίας ή απαγωγής, μπορεί στην πραγματικότητα να ισχύει για πολλές άλλες περιστάσεις και σχέσεις.
Θεραπεία
Εάν πιστεύετε ότι εσείς ή κάποιος που γνωρίζετε έχει αναπτύξει σύνδρομο Στοκχόλμης, μπορείτε να βρείτε βοήθεια. Βραχυπρόθεσμα, η συμβουλευτική ή η ψυχολογική θεραπεία για τη διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των άμεσων προβλημάτων που σχετίζονται με την ανάρρωση, όπως το άγχος και η κατάθλιψη.
Η μακροχρόνια ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει περαιτέρω εσάς ή ένα αγαπημένο σας πρόσωπο στην ανάρρωση.
Οι ψυχολόγοι και οι ψυχοθεραπευτές μπορούν να σας διδάξουν υγιείς μηχανισμούς αντιμετώπισης και εργαλεία αντίδρασης για να σας βοηθήσουν να κατανοήσετε τι συνέβη, γιατί συνέβη και πώς μπορείτε να προχωρήσετε. Η εκ νέου ανάθεση θετικών συναισθημάτων μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι αυτό που συνέβη δεν ήταν δικό σας λάθος.
Η κατώτατη γραμμή
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι μια στρατηγική αντιμετώπισης. Άτομα που κακοποιούνται ή απάγονται μπορεί να το αναπτύξουν.
Ο φόβος ή ο τρόμος μπορεί να είναι πιο συνηθισμένοι σε αυτές τις καταστάσεις, αλλά ορισμένα άτομα αρχίζουν να αναπτύσσουν θετικά συναισθήματα προς τον θύμα ή τον θύτη τους. Μπορεί να μην θέλουν να συνεργαστούν ή να επικοινωνήσουν με την αστυνομία. Μπορεί ακόμη και να διστάζουν να στραφούν εναντίον του θύτη ή του απαγωγέα τους.
Το σύνδρομο της Στοκχόλμης δεν είναι επίσημη διάγνωση ψυχικής υγείας. Αντίθετα, θεωρείται ότι είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης. Άτομα που υφίστανται κακοποίηση ή εμπορία ανθρώπων ή που πέφτουν θύματα αιμομιξίας ή τρόμου μπορεί να το αναπτύξουν. Η σωστή θεραπεία μπορεί να βοηθήσει πολύ στην ανάρρωση.
Διαβάστε αυτό το άρθρο στα Ισπανικά.
Discussion about this post