Οι σχεδιαστές μόδας φέρνουν τα προσαρμοστικά ρούχα στο mainstream, αλλά ορισμένοι πελάτες λένε ότι τα ρούχα δεν ταιριάζουν στο σώμα τους ή στον προϋπολογισμό τους.
Έχετε φορέσει ποτέ ένα πουκάμισο από τη ντουλάπα σας και να διαπιστώσετε ότι δεν ταιριάζει σωστά; Ίσως τεντώθηκε στο πλύσιμο ή το σχήμα του σώματός σας άλλαξε λίγο.
Τι θα γινόταν όμως αν κάθε ρούχο που δοκίμασες δεν ταίριαζε πολύ; Ή χειρότερα — σχεδιάστηκε με τέτοιο τρόπο που δεν μπορούσατε καν να το γλιστρήσετε στο σώμα σας.
Αυτό αντιμετωπίζουν πολλά άτομα με αναπηρία όταν ντύνονται το πρωί.
Ενώ οι σχεδιαστές μόδας, όπως ο Tommy Hilfiger, άρχισαν να δημιουργούν σειρές προσαρμοστικών ρούχων – ρούχα σχεδιασμένα ειδικά για άτομα με αναπηρία – ο κόσμος της μόδας χωρίς αποκλεισμούς έχει ακόμη πολύ δρόμο να διανύσει.
«Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν λιγότεροι από 10 [adaptive clothing] μάρκες που θα έλεγα ότι είναι εκπληκτικές και που θα πρότεινα ανεπιφύλακτα. Το βασίζω στα σχόλια των ανθρώπων με τα οποία συνεργάζομαι», λέει η Stephanie Thomas, στυλίστρια για άτομα με αναπηρία και δημιουργός του Cur8able, ενός ιστολογίου για την προσαρμοστική μόδα.
Λείπουν ψηφία τόσο στο δεξί χέρι όσο και στα πόδια της, η Thomas γνωρίζει από πρώτο χέρι τις προκλήσεις του να ντυθείτε όταν έχετε συγγενείς ανωμαλίες και μοιράστηκε την ιστορία της και τις λεπτομέρειες του Συστήματος Μόδας με Αναπηρία © σε μια ομιλία TEDx.
Πώς λοιπόν τα 56,7 εκατομμύρια άτομα με αναπηρία φτιάχνουν τις ντουλάπες τους με τόσες λίγες διαθέσιμες επιλογές ρούχων;
Εν ολίγοις, γίνονται δημιουργικοί με το πού ψωνίζουν και τι φοράνε.
Ψωνίζοντας εκτός των γραμμών και κάνοντας τροποποιήσεις
Όταν ψωνίζει για καινούργια ρούχα, η Katherine Sanger, διοργανώτρια μιας ομάδας υποστήριξης για γονείς με παιδιά με ειδικές ανάγκες, συχνά μαζεύει ζευγάρια «μαμά τζιν» από ένα πολυκατάστημα. Είναι για τον 16χρονο γιο της, Σάιμον Σάνγκερ, ο οποίος έχει αυτισμό και διανοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες.
«Επειδή ο Simon παλεύει με κάποιες λεπτές κινητικές δεξιότητες, επηρεάζει την ικανότητά του να χειρίζεται φερμουάρ και κουμπιά. Το παντελόνι του χρειάζεται μια ελαστική ζώνη για να μπορεί να πηγαίνει μόνος του στην τουαλέτα», λέει ο Sanger. «Μπορείς να βρεις μόνο τζιν για άνδρες σε τεράστια μεγέθη ή σχεδιασμένα για άτομα σε γηροκομεία».
Ενώ ο Σάιμον φορά μερικές φορές αθλητικό παντελόνι στο σπίτι, το τζιν είναι μέρος της σχολικής του στολής. Και το στυλ του τζιν του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτό που φορούν οι περισσότεροι συμμαθητές του: δεν έχουν τσέπες, έχουν ψηλότερη ζώνη και έχουν πιο προσαρμοσμένη εφαρμογή.
«Δεν τους πειράζει γιατί δεν τον νοιάζει αν το παντελόνι του προορίζεται για γυναίκες, αλλά το τζιν δεν είναι ωραίο πράγμα για να βάλεις το παιδί σου. Ακόμα κι αν δεν γνωρίζει την πίεση των συνομηλίκων, δεν έχει βάλτε τον σε καλή θέση». εξηγεί ο Sanger.
Οι ελαστικές ζώνες μέσης είναι μόνο μια προσαρμογή σχεδιασμού που θα έκανε
τα πράγματα είναι πιο εύκολα για ορισμένα άτομα με αναπηρία.
Οι θηλιές από τη ζώνη της μέσης θα μπορούσαν να βοηθήσουν άτομα με περιορισμένη επιδεξιότητα να τραβήξουν το παντελόνι τους. Τα πτερύγια θα μπορούσαν να διευκολύνουν την αλλαγή μιας τσάντας για τα πόδια. Και το κούμπωμα ενός ποδιού παντελονιού θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιον να αποκτήσει πρόσβαση στην προσθετική του.
Ενώ υπάρχουν προσαρμοστικές μάρκες που προσαρμόζουν τα ρούχα για τις ατομικές ανάγκες των πελατών τους, ορισμένοι λένε ότι το κόστος αυτών των ρούχων είναι περισσότερο από ό,τι μπορούν να αντέξουν οικονομικά.
Τα άτομα με αναπηρία κερδίζουν λιγότερα από άλλους Αμερικανούς και συχνά έχουν σταθερό εισόδημα. Το να φορέσεις ένα ιδιαίτερο τζιν δεν είναι πάντα μια επιλογή.
Αντίθετα, τα άτομα με αναπηρία τροποποιούν τα ρούχα μόνοι τους — ή με τη βοήθεια ενός φίλου ή ράφτη, λέει η Lynn Crisci, πρώην χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου και επιζών των βομβιστικών επιθέσεων στον Μαραθώνιο της Βοστώνης.
Ο χρόνιος πόνος την ανάγκασε να προσαρμόσει τα ρούχα της για να τα φορέσει ευκολότερα και πιο άνετα.
«Βρίσκεις όλους αυτούς τους τρόπους για να προσαρμόσεις τα ρούχα. Αντικατέστησα τα κουμπωμένα παπούτσια με αυτά που έχουν Velcro και τα κορδόνια σε άλλα παπούτσια τα αντικατέστησα με κορδόνια bungee. Αυτό μετατρέπει τα αθλητικά παπούτσια σε slip-on και αυτό είναι πολύ καλύτερο όταν έχεις πρόβλημα με το σκύψιμο και το δέσιμο», λέει.
Οι συνδετήρες μπορεί να είναι ιδιαίτερα ενοχλητικοί για ορισμένα άτομα με ειδικές ανάγκες. Μπορεί να είναι επώδυνο, δύσκολο και επικίνδυνο να προσπαθείς να κουμπώσεις ένα πουκάμισο, αν όχι εντελώς αδύνατο.
«Πρέπει να μάθεις πώς να χακάρεις τη ζωή σου. Εσείς ή ένας φίλος μπορείτε να κόψετε
τα κουμπιά από το μπροστινό μέρος του πουκαμίσου σας και αντ’ αυτού κολλήστε μαγνήτες στο εσωτερικό,
οπότε το μόνο που βλέπετε είναι κουμπότρυπες. Μπορείτε ακόμη και να κολλήσετε κουμπιά πίσω στην κορυφή έτσι
φαίνεται ότι το πουκάμισο είναι κουμπωμένο», προσθέτει η Crisci.
Το Etsy ήταν μια εξαιρετική πηγή για την Crisci για να βρει ρούχα που να ταιριάζουν στις ανάγκες της, ακόμη και από πωλητές που αρχικά δεν είχαν σκοπό να δημιουργήσουν προσαρμοστικά ρούχα.
«Τόσοι πολλοί άνθρωποι στο Etsy είναι τεχνίτες. Παρόλο που δεν έχουν αυτό ακριβώς που θέλω, μπορώ να τους στείλω ένα μήνυμα και να τους κάνω ένα ειδικό αίτημα και πολλές φορές θα προσφερθούν να το κάνουν», μοιράζεται.
Η ανάγκη για βελτιώσεις κοπής και στυλ
Δεν είναι όμως μόνο τα hacks ρούχων. Οι βελτιώσεις στο κόψιμο και το στυλ βρίσκονται επίσης ψηλά στη λίστα επιθυμιών της γκαρνταρόμπας ορισμένων ατόμων με αναπηρία.
«Με τον τρόπο που καθόμαστε στα αναπηρικά καροτσάκια μας, το πίσω μέρος του παντελονιού μας πέφτει πολύ χαμηλά και οι άνθρωποι έχουν τη ρωγμή τους έξω», λέει η Rachelle Chapman, εκπρόσωπος του Dallas Novelty, ενός διαδικτυακού καταστήματος σεξουαλικών παιχνιδιών για άτομα με αναπηρία.
Έμεινε παράλυτη από το στήθος και κάτω αφού την έσπρωξαν σε μια πισίνα το βράδυ του bachelorette party της το 2010.
Παντελόνια με ψηλή πλάτη και χαμηλό μπροστινό μέρος θα έλυσαν τη στιλιστική πρόκληση, αλλά είναι δύσκολο να τα βρεις και συνήθως πιο ακριβά από ό,τι μπορεί να πληρώσει ο Chapman.
Αντίθετα, επιλέγει ένα ψηλό τζιν (συχνά από την American Eagle Outfitters) που φτάνει μέχρι τα παπούτσια της όταν κάθεται και μακριά πουκάμισα που κρύβουν τη μέση του παντελονιού της.
Ενώ η Chapman απολαμβάνει να φοράει φορέματα, πρέπει να είναι προσεκτική σχετικά με τα στυλ που επιλέγει να φορέσει. «Μπορώ να σκεφτώ πολλά φορέματα που δεν θα λειτουργούσαν στο νέο μου σώμα», λέει.
Επειδή οι κοιλιακοί της μύες έχουν εξασθενήσει και ως εκ τούτου το στομάχι της προεξέχει, επιλέγει στυλ που δεν τονίζουν την κοιλιά της.
Οι ποδόγυροι μέχρι το πάτωμα λειτουργούν συνήθως καλύτερα από τις πιο κοντές περικοπές για την Chapman, ένα μάθημα που πήρε όταν της πήρε συνέντευξη από την Katie Couric στην τηλεόραση. Φορούσε ένα αμάνικο μαύρο φόρεμα που χτυπούσε ακριβώς πάνω από το γόνατο.
«Δεν μπορώ να κρατήσω τα πόδια μου μαζί, έτσι τα γόνατά μου ανοίγουν και φαίνεται
κακό», επισημαίνει ο Τσάπμαν. «Ήμουν στα παρασκήνια και χρησιμοποιήσαμε κάτι, νομίζω
ήταν μια ζώνη, για να κρατάω τα γόνατά μου ενωμένα».
Το να παίρνετε ένα ψαλίδι στο νυφικό σας είναι αδιανόητο για πολλές νύφες, αλλά αυτό ακριβώς έκανε η Τσάπμαν τη μεγάλη της μέρα. Δεν επρόκειτο να αφήσει το ατύχημα της να την εμποδίσει να φορέσει το φόρεμα που είχε διαλέξει με τη μαμά της.
«Το πίσω μέρος ήταν κορσέ με κορσέ. Έτσι το κόψαμε από τον κορσέ προς τα κάτω για να ανοίξει το φόρεμα (έτσι κι αλλιώς καθόμουν σε αυτό το μέρος). Ανέβηκα στο κρεβάτι, μπρούμυτα, και έδεσα το φόρεμα με το στήθος μου. Ξαφνικά, ήμουν μέσα», λέει.
Το μέλλον της προσαρμοστικής μόδας
Η Thomas, η ειδικός στο στυλ μόδας με ειδικές ανάγκες, λέει ότι τα προσαρμοστικά ρούχα έχουν προχωρήσει πολύ από τότε που άρχισε να το ερευνά στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τα τελευταία χρόνια, οι κύριοι σχεδιαστές μόδας και τα καταστήματα ρούχων έχουν αρχίσει να φιλοξενούν μια μεγαλύτερη ποικιλία τύπων σώματος.
Το ASOS έκανε πρόσφατα το ντεμπούτο του a μουσικό φεστιβάλ–έτοιμη φόρμα που μπορούν να φορεθούν από άτομα που χρησιμοποιούν αναπηρικά καροτσάκια και όσους δεν το κάνουν. Το Target έχει επεκτείνει την προσαρμοστική του γραμμή για να συμπεριλάβει μια μεγαλύτερη σειρά μεγεθών. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά μπορούν να αγοράσουν προσαρμοστικά τζιν, ρούχα φιλικά προς τις αισθήσεις, διαβητικά παπούτσια και μετεγχειρητικά ρούχα στο Zappos.
Ο Τόμας πιστεύει ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βοηθούν να προωθηθούν διαφορετικοί σωματότυποι στην επικρατούσα τάση και δίνουν τη δυνατότητα στα άτομα με αναπηρία να ζητούν ρούχα που τους ταιριάζουν.
«Μου αρέσει που οι άνθρωποι δεν ζητούν πλέον συγγνώμη επειδή δεν έχουν ένα χέρι ή τρία δάχτυλα. Τα άτομα με αναπηρία έχουν βαρεθεί να πηγαίνουν στα καταστήματα και να αγνοούνται από τους πωλητές, και οι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων έχουν βαρεθεί να βγάζουν τους αλήτες τους για να τους δει ο κόσμος. Αυτή είναι η ώρα για τα άτομα με αναπηρία να ακουστεί η φωνή τους», λέει ο Thomas.
Τούτου λεχθέντος, οι ανάγκες styling των ατόμων με αναπηρία είναι τόσο διαφορετικές όσο και το σώμα τους. Δεν υπάρχουν δύο ακριβώς όμοια, γεγονός που καθιστά την εύρεση της τέλειας εφαρμογής πρόκληση, παρά την αύξηση της διαθεσιμότητας προσαρμοστικών ενδυμάτων.
Μέχρι να προσιτά, τα έτοιμα ρούχα γίνονται 100 τοις εκατό
προσαρμόσιμο, τα άτομα με αναπηρίες πιθανότατα θα συνεχίσουν να κάνουν αυτό που έχουν
πάντα γίνεται: γίνεστε δημιουργικοί με ό,τι υπάρχει στα ράφια, προσθέτοντας μαγνητικά
περιβλήματα, αυξάνετε το μέγεθος και κόβετε μέρη των ρούχων που δεν χρησιμεύουν
τα σώματά τους.
Απαιτεί επιπλέον προσπάθεια, αλλά ο Thomas λέει ότι ο χρόνος και τα χρήματα ξοδεύτηκαν καλά.
«Έχω δει τη διαφορά που μπορεί να κάνει η διαχείριση ενδυμάτων για τα άτομα με αναπηρία», λέει. «Πρόκειται για την ποιότητα ζωής και την αυτό-αποτελεσματικότητα, αυτή την ικανότητα να κοιτάς τον εαυτό σου στον καθρέφτη και να σου αρέσει αυτό που βλέπεις».
Η Joni Sweet είναι ανεξάρτητος συγγραφέας που ειδικεύεται στα ταξίδια, την υγεία και την ευεξία. Η δουλειά της έχει εκδοθεί από το National Geographic, το Forbes, το Christian Science Monitor, το Lonely Planet, το Prevention, το HealthyWay, το Thrillist και άλλα. Συνεχίστε μαζί της στο Instagram και δείτε το χαρτοφυλάκιό της.
Discussion about this post