Αγκαλιάζω το άγχος μου, γιατί είναι μέρος μου

Πότε αρχίσατε να συνειδητοποιείτε για πρώτη φορά ότι παλεύετε με το άγχος;

China McCarney: Η πρώτη φορά που έπαθα κρίση πανικού ήταν το 2009. Είχα βιώσει φυσιολογικό άγχος και νεύρα μέχρι εκείνο το σημείο, αλλά η κρίση πανικού ήταν κάτι που δεν είχα αντιμετωπίσει ποτέ. Περνούσα πολύ άγχος με μια μετάβαση στην καριέρα μου στο μπέιζμπολ, και ενώ ήμουν σε ένα οδικό ταξίδι στη Βόρεια Καλιφόρνια, ένιωθα ότι επρόκειτο να πεθάνω. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω, το σώμα μου ένιωθα σαν να έκαιγε από μέσα προς τα έξω και έπρεπε να βγω από το δρόμο για να βγω από το αυτοκίνητο και να πάρω αέρα. Περπάτησα για δύο ή τρεις ώρες για να προσπαθήσω να μαζευτώ πριν καλέσω τον πατέρα μου να έρθει να με πάρει. Ήταν μια εμπειρία αφής από εκείνη την ημέρα πριν από οκτώ χρόνια, και μια διαρκώς εξελισσόμενη σχέση με το άγχος.

Για πόσο καιρό παλέψατε με αυτό μόνοι σας προτού λάβετε βοήθεια;

ΕΚ: Πάλεψα με το άγχος για πολλά χρόνια πριν πάρω βοήθεια. Το είχα αντιμετωπίσει συνεχώς, και έτσι δεν πίστευα ότι χρειαζόμουν βοήθεια επειδή δεν ήταν συνεπής. Ξεκινώντας από τα τέλη του 2014, άρχισα να αντιμετωπίζω το άγχος με συνέπεια και άρχισα να αποφεύγω πράγματα που είχα κάνει σε όλη μου τη ζωή. Πράγματα που απολάμβανα όλη μου τη ζωή άρχισαν ξαφνικά να με τρομάζουν. Το έκρυβα για μήνες και στα μέσα του 2015, καθόμουν στο αυτοκίνητό μου μετά από κρίση πανικού και αποφάσισα ότι ήταν αρκετό. Ήταν καιρός να ζητήσω επαγγελματική βοήθεια. Επικοινώνησα με έναν θεραπευτή εκείνη την ημέρα και άρχισα να συμβουλεύομαι αμέσως.

Γιατί διστάζατε να είστε ανοιχτοί σχετικά με το άγχος ή να λάβετε τη βοήθεια που χρειάζεστε;

ΕΚ: Ο μεγαλύτερος λόγος που δεν ήθελα να είμαι ανοιχτός για το ότι έχω άγχος είναι επειδή ντρεπόμουν και ένιωθα ενοχές που το αντιμετώπιζα. Δεν ήθελα να με χαρακτηρίσουν ως «μη φυσιολογικό» ή κάτι παρόμοιο. Μεγαλώνοντας στον αθλητισμό, ενθαρρύνεσαι να μην δείχνεις συναισθήματα και να είσαι «χωρίς συναισθήματα». Το τελευταίο πράγμα που ήθελες να παραδεχτείς ήταν ότι ήσουν αγχωμένος ή νευρικός. Το αστείο ήταν ότι στο γήπεδο ένιωθα άνετα. Δεν ένιωσα άγχος ή πανικό στο γήπεδο. Ήταν εκτός γηπέδου όπου άρχισα να νιώθω όλο και χειρότερα με τα χρόνια και έκρυβα τα συμπτώματα και τα προβλήματα από όλους. Το στίγμα που συνδέεται με θέματα ψυχικής υγείας με οδήγησε στο να καλύψω την ανασφάλεια του άγχους κάνοντας κατάχρηση αλκοόλ και ζώντας έναν απομονωμένο τρόπο ζωής.

Ποιο ήταν το κρίσιμο σημείο;

ΕΚ: Το οριακό σημείο για μένα ήταν όταν δεν μπορούσα να κάνω κανονικές, καθημερινές, καθημερινές εργασίες και όταν άρχισα να ζω έναν τρόπο ζωής αποφευκτικού. Ήξερα ότι έπρεπε να πάρω βοήθεια και να ξεκινήσω το ταξίδι προς το πραγματικό εγώ. Αυτό το ταξίδι εξακολουθεί να εξελίσσεται κάθε μέρα και δεν παλεύω πλέον για να κρύψω ή να πολεμήσω το άγχος μου. Παλεύω να το αγκαλιάσω ως μέρος του εαυτού μου και να αγκαλιάσω το 100 τοις εκατό του εαυτού μου.

Πόσο δεκτικοί ήταν οι γύρω σας στο γεγονός ότι έχετε ψυχική ασθένεια;

ΕΚ: Αυτή ήταν μια ενδιαφέρουσα μετάβαση. Μερικοί άνθρωποι ήταν πολύ δεκτικοί και άλλοι όχι. Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να καταλάβουν αποβάλλουν τον εαυτό τους από τη ζωή σας ή τους εξαφανίζετε εσείς. Εάν οι άνθρωποι προσθέτουν στο στίγμα και την αρνητικότητα ενός ζητήματος ψυχικής υγείας, δεν υπάρχει τίποτα καλό στο να βρίσκονται κοντά τους. Όλοι έχουμε να κάνουμε με κάτι, και αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να κατανοήσουν, ή τουλάχιστον να προσπαθήσουν να το καταλάβουν, το στίγμα δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Πρέπει να ενδυναμώνουμε ο ένας τον άλλον ώστε να είμαστε το 100 τοις εκατό του εαυτού μας, όχι να προσπαθούμε να τροποποιήσουμε τις προσωπικότητες των άλλων ώστε να ταιριάζουν στις ζωές και τις επιθυμίες μας.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το κλειδί για να νικήσουμε το στίγμα που σχετίζεται με την ψυχική ασθένεια;

ΕΚ: Ενδυνάμωση, επικοινωνία και πολεμιστές που είναι πρόθυμοι να μοιραστούν την ιστορία τους. Πρέπει να δώσουμε τη δυνατότητα στους εαυτούς μας και στους άλλους να μοιραστούμε τις ιστορίες μας για το τι περνάμε. Αυτό θα αρχίσει να χτίζει μια κοινότητα ανθρώπων που είναι πρόθυμοι να επικοινωνήσουν ανοιχτά και ειλικρινά για τις μάχες ψυχικής τους υγείας. Αυτό θα επιτρέψει σε όλο και περισσότερους ανθρώπους να εμφανιστούν και να μοιραστούν την ιστορία τους για το πώς ζουν τη ζωή τους, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας. Νομίζω ότι αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες παρανοήσεις: Οι άνθρωποι δεν αισθάνονται ότι μπορείς να ζήσεις μια επιτυχημένη ζωή, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζεις ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας. Η μάχη μου με το άγχος δεν έχει τελειώσει, μακριά από αυτό. Αλλά αρνούμαι να βάλω τη ζωή μου άλλο σε αναμονή και περιμένω να νιώσω «τέλεια».

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι ψυχικές ασθένειες αυξάνονται, αλλά ότι η πρόσβαση στη θεραπεία παραμένει πρόβλημα. Τι πιστεύετε ότι μπορεί να γίνει για να αλλάξει αυτό;

ΕΚ: Πιστεύω ότι το θέμα έχει να κάνει με τους ανθρώπους που θέλουν να απευθυνθούν για να λάβουν θεραπεία. Νομίζω ότι το στίγμα αποθαρρύνει πολλούς ανθρώπους από το να αναζητήσουν τη βοήθεια που χρειάζονται. Εξαιτίας αυτού, δεν δημιουργούνται πολλοί πόροι και πόροι. Αντίθετα, οι άνθρωποι θεραπεύουν τον εαυτό τους και δεν λαμβάνουν πάντα την αληθινή βοήθεια που χρειάζονται. Δεν λέω ότι είμαι κατά της φαρμακευτικής αγωγής, απλώς πιστεύω ότι οι άνθρωποι στρέφονται πρώτα σε αυτό πριν εξερευνήσουν τη συμβουλευτική, τον διαλογισμό, τη διατροφή και τις πληροφορίες και τους πόρους που παρέχονται από οργανισμούς όπως η Healthline και η ADAA.

Πιστεύετε ότι θα είχατε αντιμετωπίσει το άγχος σας πριν τα πράγματα φτάσουν στο κεφάλι, εάν η κοινωνία στο σύνολό της ήταν πιο ανοιχτή όσον αφορά την ψυχική υγεία;

ΕΚ: Εκατό τοις εκατό. Εάν μεγαλώνοντας υπήρχε περισσότερη εκπαίδευση και ειλικρίνεια σχετικά με τα συμπτώματα, τα προειδοποιητικά σημάδια και το πού να πάτε όταν αντιμετωπίζατε άγχος ή κατάθλιψη, δεν πιστεύω ότι το στίγμα θα ήταν τόσο κακό. Δεν νομίζω ότι οι αριθμοί φαρμάκων θα ήταν τόσο κακοί. Νομίζω ότι οι άνθρωποι συχνά πηγαίνουν σε ένα ιδιωτικό ιατρείο για να λάβουν φάρμακα αντί να ζητήσουν συμβουλές ή να μιλήσουν με τους αγαπημένους τους επειδή ντρέπονται και δεν υπάρχει πολλή εκπαίδευση μεγαλώνοντας. Ξέρω, για μένα, η μέρα που άρχισα να νιώθω καλύτερα είναι όταν αγκάλιασα ότι το άγχος ήταν μέρος της ζωής μου και άρχισα να μοιράζομαι ανοιχτά την ιστορία μου και τους αγώνες μου.

Τι θα λέγατε σε κάποιον που διαγνώστηκε πρόσφατα ή ενημερώθηκε πρόσφατα για ένα θέμα ψυχικής υγείας;

ΕΚ: Η συμβουλή μου θα ήταν να μην ντρέπεστε. Η συμβουλή μου θα ήταν να αγκαλιάσετε τη μάχη από την πρώτη μέρα και να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχουν πολλοί πόροι εκεί έξω. Πόροι όπως το Healthline. Πόροι όπως το ADAA. Πόροι όπως το AAAD. Μην ντρέπεστε ή αισθάνεστε ενοχές και μην κρύβεστε από τα συμπτώματα. Οι επιτυχημένες ζωές και οι μάχες ψυχικής υγείας δεν χρειάζεται να είναι ξεχωριστές η μία από την άλλη. Μπορείτε να δίνετε τη μάχη σας κάθε μέρα, ενώ παράλληλα ζείτε μια επιτυχημένη ζωή και κυνηγώντας τα όνειρά σας. Κάθε μέρα είναι μια μάχη για όλους. Μερικοί άνθρωποι δίνουν σωματική μάχη. Μερικοί άνθρωποι δίνουν μάχη ψυχικής υγείας. Το κλειδί για να πετύχεις είναι να αγκαλιάσεις τη μάχη σου και να επικεντρωθείς στο να κάνεις το καλύτερό σου κάθε μέρα.

Πώς να προχωρήσετε

Οι αγχώδεις διαταραχές επηρεάζουν περισσότερους από 40 εκατομμύρια ενήλικες μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες — περίπου το 18 τοις εκατό του πληθυσμού. Παρά το γεγονός ότι είναι η πιο κοινή μορφή ψυχικής ασθένειας, μόνο το ένα τρίτο περίπου των ανθρώπων που έχουν άγχος αναζητούν ποτέ θεραπεία. Εάν έχετε άγχος ή πιστεύετε ότι μπορεί, απευθυνθείτε σε οργανισμούς όπως η ADAA και μάθετε από τις ιστορίες ανθρώπων που γράφουν για τις δικές τους εμπειρίες με την πάθηση.

Ο Kareem Yasin είναι συγγραφέας και συντάκτης στο Healthline. Εκτός από την υγεία και την ευεξία, είναι ενεργός σε συζητήσεις σχετικά με τη συμμετοχή στα mainstream media, την πατρίδα του την Κύπρο και τις Spice Girls. Προσεγγίστε τον Κελάδημα ή το Instagram.