Herpangina: Αιτίες, συμπτώματα, θεραπείες και άλλα

Τα συμπτώματα της herpangina εμφανίζονται συνήθως δύο έως πέντε ημέρες μετά την έκθεση στον ιό. Τα συμπτώματα της ερπαγγίνας διαφέρουν από άτομο σε άτομο, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν:

• ξαφνική έναρξη πυρετού
• πονόλαιμος
• πονοκέφαλο
• πονόλαιμος
• πρησμένοι λεμφαδένες
• δυσκολία στην κατάποση
• απώλεια της όρεξης
• σάλια (σε βρέφη)
• έμετος (σε βρέφη)

Μικρά έλκη στο πίσω μέρος του στόματος και του λαιμού αρχίζουν να εμφανίζονται περίπου δύο ημέρες μετά την αρχική μόλυνση. Τείνουν να είναι ανοιχτό γκρι και συχνά έχουν κόκκινο περίγραμμα. Τα έλκη συνήθως επουλώνονται μέσα σε επτά ημέρες.

Η ερπαγγίνα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ή να θεραπευτεί, αλλά τα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και, ενδεχομένως, στην επιτάχυνση της διάρκειας παρουσίας τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ιός και τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν από μόνα τους μέσα σε μια εβδομάδα έως 10 ημέρες. Σπάνια, μπορεί να προκύψουν σοβαρές επιπλοκές. Επικοινωνήστε αμέσως με το γιατρό σας εάν έχετε:

• πυρετός που είναι πάνω από 39°C ή που δεν υποχωρεί

• πληγές στο στόμα ή πονόλαιμο που διαρκεί περισσότερο από πέντε ημέρες

• συμπτώματα αφυδάτωσης, όπως
  • ξερό στόμα
  • έλλειψη δακρύων
  • κούραση
  • μειωμένη παραγωγή ούρων
  • σκούρα ούρα
  • βυθισμένα μάτια

Η πιο συχνή επιπλοκή της ερπαγγίνης είναι η αφυδάτωση. Η σωστή φροντίδα και προσοχή στην τακτική ενυδάτωση μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή αυτού.

Η ερπαγγίνα προκαλείται συνήθως από ιούς coxsackie της ομάδας Α. Ωστόσο, μπορεί επίσης να προκληθεί από ιούς coxsackie της ομάδας Β, εντεροϊό 71 και ηχοϊό. Οι λοιμώξεις που προκαλούνται από αυτούς τους ιούς είναι εξαιρετικά μεταδοτικές. Οι ιοί μπορούν να μοιραστούν εύκολα μεταξύ του ενός παιδιού και του άλλου. Συνήθως μεταδίδονται μέσω σταγονιδίων από το φτέρνισμα ή τον βήχα ή την επαφή με τα κόπρανα. Το σωστό πλύσιμο των χεριών μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου κοινής χρήσης των ιών. Αφού ένα παιδί πάρει herpangina, συνήθως αναπτύσσει μια φυσική ανοσία στον ιό που τον προκάλεσε. Ωστόσο, μπορεί να εξακολουθούν να επηρεάζονται από άλλα ιικά στελέχη που μπορούν να προκαλέσουν την ασθένεια.

Η ερπαγγίνα μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, αλλά συχνότερα εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 3 και 10 ετών. Είναι ιδιαίτερα συχνή σε παιδιά που πηγαίνουν σχολείο, παιδικές εγκαταστάσεις ή κατασκηνώσεις. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο κίνδυνος ανάπτυξης ερπαγγίνας είναι υψηλότερος κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και του φθινοπώρου.

Δεδομένου ότι τα έλκη που προκαλούνται από την ερπαγγίνα είναι μοναδικά, ο γιατρός σας μπορεί συνήθως να διαγνώσει αυτήν την κατάσταση πραγματοποιώντας φυσική εξέταση. Θα εξετάσουν επίσης τα συμπτώματα και το ιατρικό ιστορικό σας. Ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις συνήθως δεν είναι απαραίτητες.

Οι ενήλικες μπορεί να αναπτύξουν ερπαγγίνα. Είναι λιγότερο πιθανό, ωστόσο, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι θα δημιουργήσουν φυσικές ανοσίες στους ιούς στην παιδική τους ηλικία. Όταν επηρεάζονται οι ενήλικες, είναι συχνά επειδή ένα παιδί ή άλλο μέλος της άμεσης οικογένειάς του έχει αναπτύξει λοίμωξη. Κοντά, όπως οι στρατιωτικοί στρατώνες, μπορεί επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο ενός ενήλικα να αναπτύξει ερπαγγίνα. Όπως και με τα παιδιά, ο ιός και τα συμπτώματα είναι πιθανό να υποχωρήσουν από μόνα τους σε 7 έως 10 ημέρες. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες. Η αφυδάτωση είναι η πιο συχνή επιπλοκή του ιού στους ενήλικες. Οι έγκυες γυναίκες μπορεί να έχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών εάν εμφανίσουν ερπαγγίνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. Οι γυναίκες που εκτίθενται στους ιούς μπορεί να είναι πιο πιθανό να έχουν χαμηλό βάρος γέννησης, πρόωρο τοκετό ή μωρά που είναι μικρά για την ηλικία κύησης.

Τα συμπτώματα της ερπαγγίνης στα βρέφη μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Μερικά μωρά με την ασθένεια δεν παρουσιάζουν κανένα σύμπτωμα. Τα συμπτώματα της ερπαγγίνας στα μωρά μπορεί να περιλαμβάνουν:

• πόνος στην κοιλιά ή ναυτία
• έλκη στο στόμα, στις αμυγδαλές ή στον μαλακό ουρανίσκο
• απώλεια της όρεξης
• υπερβολική φασαρία
• όντας νυσταγμένος
• πυρετός
• πονόλαιμος

Σοβαρές επιπλοκές, όπως η ηπατική ανεπάρκεια, μπορεί να εμφανιστούν στα μωρά. Μια λοίμωξη από ερπαγγίνα μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο του μωρού για άλλα, πιο σοβαρά προβλήματα, όπως οίδημα του εγκεφάλου και μόλυνση των μηνίγγων ή των ιστών που καλύπτουν και προστατεύουν τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το Herpangina είναι σπάνια θανατηφόρο, αλλά όταν είναι, είναι συνήθως σε βρέφη κάτω του ενός έτους.

Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας είναι η μείωση και η διαχείριση των συμπτωμάτων, ιδιαίτερα του πόνου. Το συγκεκριμένο σχέδιο θεραπείας σας θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας σας, των συμπτωμάτων και της ανοχής σας για ορισμένα φάρμακα. Δεδομένου ότι η ερπαγγίνα είναι μια ιογενής λοίμωξη, τα αντιβιοτικά δεν είναι αποτελεσματική μορφή θεραπείας. Αντιιικά φάρμακα για την ερπαγγίνα δεν υπάρχουν. Αντίθετα, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει:

Ιβουπροφαίνη ή ακεταμινοφαίνη

Αυτά τα φάρμακα μπορούν να ανακουφίσουν κάθε δυσφορία και να μειώσουν τον πυρετό. Μην χρησιμοποιήστε ασπιρίνη για τη θεραπεία συμπτωμάτων ιογενούς λοίμωξης σε παιδιά ή εφήβους. Αυτό έχει συνδεθεί με το σύνδρομο Reye, μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια που έχει ως αποτέλεσμα ξαφνικό πρήξιμο και φλεγμονή στο ήπαρ και τον εγκέφαλο.

Τοπικά αναισθητικά

Ορισμένα αναισθητικά, όπως η λιδοκαΐνη, μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση για τον πονόλαιμο και οποιονδήποτε άλλο πόνο στο στόμα που σχετίζεται με την ερπαγγίνη. Με τη θεραπεία, τα συμπτώματα θα πρέπει να εξαφανιστούν εντός επτά ημερών χωρίς μόνιμα αποτελέσματα. Εάν τα συμπτώματα επιδεινωθούν ή παραμείνουν για περισσότερο από 10 ημέρες, θα πρέπει να επισκεφτείτε ξανά το γιατρό σας.

Εκτός από τα παυσίπονα που χορηγούνται χωρίς ιατρική συνταγή και τα τοπικά αναισθητικά, αυτά τα σπιτικά φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της ερπαγγίνης:

Θεραπευτικό στοματικό διάλυμα

Ένα καθημερινό στοματικό ξέβγαλμα με ζεστό νερό και αλάτι μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και την ευαισθησία στο στόμα και το λαιμό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ξέβγαλμα όσο συχνά θέλετε.

Αυξημένη πρόσληψη υγρών

Είναι σημαντικό να πίνετε πολλά υγρά κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης, ειδικά κρύο γάλα και νερό. Η κατανάλωση φρυγανιών μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανακούφιση από τον πονόλαιμο. Αποφύγετε τα ροφήματα εσπεριδοειδών και τα ζεστά ροφήματα, καθώς μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα.

Ήπια διατροφή

Πικάντικα, τραγανά, τηγανητά, αλμυρά ή όξινα τρόφιμα μπορεί να επιδεινώσουν τον πόνο και την ενόχληση που αντιμετωπίζετε. Αντίθετα, τρώτε μαλακά, ήπια φαγητά μέχρι να επουλωθούν τα έλκη. Αυτά τα τρόφιμα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν:

• λαχανικά
• ρύζι
• μπανάνες
• γαλακτοκομικά προϊόντα
• smoothies

Τακτικό πλύσιμο χεριών

Το σωστό πλύσιμο των χεριών είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη της εξάπλωσης του ιού. Τα παιδιά και οι ενήλικες πρέπει να εφαρμόζουν αποτελεσματικές τεχνικές πλυσίματος χεριών. Κοινές κοινόχρηστες επιφάνειες, όπως πόμολα πόρτας, τηλεχειριστήρια και συρτάρια ή λαβές θυρών ψυγείου, θα πρέπει να σκουπίζονται μέχρι ο ιός να περάσει την πορεία του σε κάθε μέλος της οικογένειας.

Οι ομάδες ιών που προκαλούν την ερπαγγίνα είναι πολύ μεταδοτικές. Μπορούν εύκολα να μεταδοθούν από άτομο σε άτομο, ειδικά σε σχολεία και κέντρα φροντίδας παιδιών. Τα άτομα που έχουν μολυνθεί από ερπαγγίνα είναι πιο μεταδοτικά κατά την πρώτη εβδομάδα της μόλυνσης. Η ερπαγγίνα μεταδίδεται συνήθως μέσω της επαφής με τα κόπρανα. Η μόλυνση μπορεί επίσης να μεταδοθεί μέσω της επαφής με σταγονίδια από το φτέρνισμα ή τον βήχα ενός μολυσμένου ατόμου. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να πάρετε το herpangina εάν αγγίξετε το στόμα σας αφού αγγίξετε κάτι που είναι μολυσμένο με σωματίδια κοπράνων ή σταγονίδια από μολυσμένο άτομο. Ο ιός μπορεί να επιβιώσει σε επιφάνειες και αντικείμενα, όπως πάγκους και παιχνίδια, για αρκετές ημέρες.

Η άσκηση καλής υγιεινής είναι ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη της ερπαγγίνης. Θα πρέπει πάντα να πλένετε καλά τα χέρια σας, ειδικά πριν από τα γεύματα και μετά τη χρήση της τουαλέτας. Είναι επίσης σημαντικό να καλύπτετε το στόμα και τη μύτη σας όταν φτερνίζεστε ή βήχετε για να αποτρέψετε την εξάπλωση μικροβίων. Μάθετε στα παιδιά σας να κάνουν το ίδιο. Κατά τη φροντίδα ενός παιδιού με ερπαγγίνα, πλένετε συχνά τα χέρια σας, ειδικά όταν έρθετε σε επαφή με λερωμένες πάνες ή βλέννα. Καθαρίστε τυχόν επιφάνειες, παιχνίδια και άλλα αντικείμενα με απολυμαντικό για να σκοτώσετε τα μικρόβια. Θα πρέπει επίσης να κρατήσετε το παιδί σας έξω από το σχολείο ή τον παιδικό σταθμό για μερικές ημέρες για να αποφύγετε τη μετάδοση της λοίμωξης σε άλλους.