Τρέξιμο ενώ είμαι έγκυος: Γιατί χαίρομαι που συνέχισα

Το να κουβαλάς ένα μωρό δεν χρειάζεται να σημαίνει ότι κρεμάς τα παπούτσια τρεξίματος.

Την ημέρα που συνέλαβα την κόρη μου, έτρεξα ένα 10K — το οποίο, για μένα, δεν είναι τίποτα. Έχω τρέξει δύο μαραθώνιους, δεκάδες ημιμαραθώνιους και έχω διανύσει χιλιάδες μίλια χωρίς ανταμοιβή. Η προπόνηση, άλλωστε, είναι ισοδύναμη για την πορεία του δρομέα αποστάσεων.

Επιπλέον, δεν ήμουν έγκυος… τουλάχιστον όχι ακόμα. Ο σύζυγός μου και εγώ δεν θα «γιορτάζαμε» την πέμπτη επέτειο του γάμου μας παρά αργότερα εκείνο το βράδυ, αλλά τα πράγματα δεν άλλαξαν όταν δύο γραμμές στο τεστ εγκυμοσύνης μου έγιναν μπλε.

Ρώτησα τον OB-GYN μου αν θα μπορούσα να συνεχίσω να τρέχω από την πρώτη κιόλας επίσκεψη.

Υπήρχαν αρκετοί λόγοι για αυτό. Έχω αγχώδη διαταραχή και διπολική διαταραχή και η άσκηση ήταν (και συνεχίζει να είναι) θεραπευτική.

Το τρέξιμο με σταθεροποιεί, ηρεμώντας το σώμα και τα νεύρα μου. Στο παρελθόν, πάλευα με τη σωματική δυσμορφία και το OFSED/EDNOS. Η άσκηση με βοηθά να παραμένω συγκεντρωμένος στο να κάνω έναν υγιεινό τρόπο ζωής και όχι με εμμονή με βάρος. Επιπλέον, ήθελα να είμαι η καλύτερη δυνατή εκδοχή του εαυτού μου.

Ήθελα να κάνω ό,τι μπορούσα για να κρατήσω τον εαυτό μου και το μωρό μου ασφαλή.

Ο γιατρός μου ήταν ενθαρρυντικός. Μου είπε ότι μπορούσα να τρέξω όσο νιώθω άνετα. «Θα πρέπει να μειώσεις την απόσταση», είπε, «αλλά δεδομένου του ιστορικού σου, το τρέξιμο 3 μιλίων την ημέρα είναι εντάξει. Στην πραγματικότητα, είναι υπέροχο. Η παραμονή ενεργή θα βοηθήσει ακόμη και κατά τη διάρκεια του τοκετού και του τοκετού.»

Έτρεξα λοιπόν. Αγόρασα νέα αθλητικά παπούτσια στο πρώτο τρίμηνο και καινούργια παντελόνια στο δεύτερο. Επιβράδυνα τον ρυθμό μου και δεν έβγαινα ποτέ χωρίς ένα ελαφρύ σνακ ή ένα μπουκάλι νερό. Έμεινα επίσης στην υπόσχεσή μου, περιορίζοντας τα τρεξίματά μου σε 45 λεπτά την ημέρα ή λιγότερο. Και κάνοντας αυτό, μπόρεσα να τρέχω πολλές φορές την εβδομάδα μέχρι την 38η εβδομάδα μου.

Έως 6 ημέρες πριν την παράδοση.

Είναι ασφαλές?

Φυσικά, έχει γίνει πολλή συζήτηση σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι γυναίκες αρσιβαρίστριες επικρίνονται τακτικά, οι μελλοντικές προπονήτριες CrossFit συχνά ελέγχονται εξονυχιστικά και δεν μπορώ να σας πω πόσα παράξενα βλέμματα έριξα κατά τη διάρκεια των δρομολογίων μου στα τέλη της εγκυμοσύνης. Ανεπιθύμητα σχόλια, όπως «Δεν φαίνεται ασφαλές» και «Δεν ανησυχείς ότι θα ταρακουνήσεις το μωρό;» ήταν κοινά.

Ωστόσο, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (ACOG), όχι μόνο είναι ασφαλές για έμπειρους δρομείς να συνεχίσουν να τρέχουν και να ασκούνται ενώ είναι έγκυες, αλλά ενθαρρύνεται.

Όταν είστε υγιείς και η εγκυμοσύνη σας δεν είναι υψηλού κινδύνου, η άσκηση μπορεί να είναι πολύ καλό, καθώς μπορεί να μειώσει τον πόνο στην πλάτη, να διευκολύνει τη δυσκοιλιότητα και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας και διαβήτη κύησης.

Προάγει επίσης τη γενική ευεξία και υγεία. Ωστόσο, η ACOG σημειώνει τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να κάνετε θα διαφέρει από άτομο σε άτομο — και από εγκυμοσύνη σε εγκυμοσύνη.

«Είναι σημαντικό να συζητήσετε την άσκηση με τον μαιευτήρα σας ή άλλο μέλος της ομάδας υγειονομικής περίθαλψης σας κατά τις πρώτες προγεννητικές επισκέψεις σας», προτείνουν. Και αυτό ακριβώς έκανα. Μίλησα με τον γιατρό μου και μόλις δόθηκε το πράσινο φως, έκανα ένα πρόγραμμα προπόνησης και ένα σχέδιο.

Τούτου λεχθέντος, παρόλο που είχα την έγκριση του γιατρού μου, ένιωθα καλά και ήξερα τα γεγονότα, εξακολουθούσα να ανησυχώ. Τι θα συμβεί αν βλάψω τον εαυτό μου ή (χειρότερα) το μωρό μου; Άξιζε πραγματικά το ρίσκο ένα τρέξιμο 4 μιλίων;

Είχα και καλές και κακές μέρες. Οι γοφοί μου πονάνε… συνέχεια. Σκόνταψα δύο φορές, πέφτοντας στα χέρια και στα γόνατα —όχι στην κοιλιά μου— και τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα (ναι, για 38 εβδομάδες) ξυπνούσα με τη γάμπα μου κλειδωμένη και τα δάχτυλα των ποδιών συστραμμένα. Τα άλογα Charley επηρέασαν και τα δύο πόδια. Οι νάρθηκες κνήμης ήταν επίσης συνηθισμένοι, αν και το έχω βιώσει για χρόνια και νομίζω ότι δεν είχαν καμία σχέση με την εγκυμοσύνη μου. Αλλά συνέχισα γιατί μπορούσα.

Παρά τον πόνο, η δραστηριότητα με κράτησε σωματικά και ψυχικά ασφαλή.

Έτοιμοι να τρέξετε;

Εάν (όπως εγώ) θέλετε να συνεχίσετε να τρέχετε ενώ είστε έγκυος, εδώ είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσετε — γιατί δεν χρειάζεται να ανταλλάξετε τα παπούτσια τρεξίματός σας με Crocs ή κάλτσες με παντόφλες.

Λάβετε την έγκριση ενός παρόχου υγειονομικής περίθαλψης

Ξέρω, ξέρω: το είπα ήδη, αλλά χρειάζεται να το επαναλάβω. Δεν θα πρέπει να ξεκινήσετε ή/και να συνεχίσετε ένα πρόγραμμα άσκησης χωρίς να μιλήσετε πρώτα με τη μαία ή τον OB-GYN σας.

Πιθανότατα θα υποβληθείτε σε πολλές εξετάσεις και θα κάνετε φυσική εξέταση κατά την πρώτη σας προγεννητική επίσκεψη. Από αυτές τις αξιολογήσεις – συν τη συμβολή σας για τον τρόπο ζωής σας, την ψυχική υγεία και το τρέχον σχήμα άσκησης – ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να διαμορφώσετε μια ρουτίνα τρεξίματος εγκυμοσύνης που θα λειτουργήσει για τις προσωπικές σας περιστάσεις.

Επιβραδύνετε — και ξέρετε πότε να σταματήσετε

Πολλοί δρομείς (ιδιαίτερα οι δρομείς αποστάσεων) πιέζουν τον εαυτό τους. Εξάλλου, το να αντιμετωπίσεις έναν μαραθώνιο δεν είναι απλώς ένα σωματικό επίτευγμα, είναι και ένα ψυχικό. Αλλά η εγκυμοσύνη είναι ένα διαφορετικό είδος φυλής, και πρέπει να είστε ρεαλιστές σχετικά με τις προσδοκίες σας και να δώσετε χάρη στον εαυτό σας. Επιβραδύνετε λοιπόν και, όταν χρειάζεται, σταματήστε. Το περπάτημα είναι επίσης μια καλή εναλλακτική.

Φάτε και ενυδατωθείτε

Γνωρίζατε ότι η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει ψευδή τοκετό ή συσπάσεις; Είναι αλήθεια. Η αφυδάτωση μπορεί να προκαλέσει τον Braxton Hicks. Οι έγκυες χρειάζονται επίσης περισσότερο νερό από τον μέσο άνθρωπο, καθώς το νερό παίζει σημαντικό ρόλο στην υγιή ανάπτυξη του μωρού σας και του πλακούντα.

Φέρτε λοιπόν μαζί σας ένα μπουκάλι νερό σε κάθε τρέξιμο, ανεξάρτητα από την απόσταση ή την εξωτερική θερμοκρασία, και φάτε ένα σνακ μετά την προπόνηση. Τα προσωπικά μου αγαπημένα περιλάμβαναν κράκερ Graham με φυστικοβούτυρο και φέτες μήλου με τυρί τσένταρ.

Προγραμματίστε έξυπνα τις διαδρομές σας

Είναι πάντα προς το συμφέρον σας να τρέχετε σε καλά φωτισμένους δρόμους, φροντίζοντας να φοράτε αντανακλαστικά ή ανοιχτόχρωμα ρούχα και σε κατοικημένα μέρη.

Αλλά εάν είστε έγκυος, θα θέλετε επίσης να τρέξετε όπου υπάρχουν δημόσιες τουαλέτες ή/και βιτρίνες με προσβάσιμες εγκαταστάσεις. Εμπιστέψου με. Η κύστη σας θα σας ευχαριστήσει.

Ακούστε το σώμα σας

Είτε αυτή είναι η πρώτη σας εγκυμοσύνη είτε η τέταρτη, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Το να κουβαλάς ένα παιδί είναι δύσκολο. Είναι επίσης απρόβλεπτο. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα νιώσεις από λεπτό σε λεπτό, πόσο μάλλον από μέρα σε μέρα.

Επομένως, εάν έχετε μια προπόνηση στο ημερολόγιό σας, αλλά βρίσκεστε πολύ πονηροί, κουρασμένοι ή άρρωστοι για να δεσμεύσετε τις κλωτσιές σας, μην το κάνετε. Μερικές φορές το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε για τον εαυτό σας είναι το τίποτα.

Η Kimberly Zapata είναι μητέρα, συγγραφέας και υπέρμαχος της ψυχικής υγείας. Η δουλειά της έχει εμφανιστεί σε πολλούς ιστότοπους, όπως οι Washington Post, HuffPost, Oprah, Vice, Parents, Health και Scary Mommy – για να αναφέρουμε μερικές – και όταν η μύτη της δεν είναι θαμμένη στη δουλειά (ή σε ένα καλό βιβλίο), Kimberly περνά τον ελεύθερο χρόνο της τρέχοντας Μεγαλύτερο από: Ασθένεια, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που στοχεύει να ενδυναμώσει τα παιδιά και τους νέους ενήλικες που παλεύουν με προβλήματα ψυχικής υγείας. Ακολουθήστε την Kimberly Facebook ή Κελάδημα.