8 τρόποι που έμαθα να παίρνω τον έλεγχο του IBS μου

1. Έμαθα να μην ανησυχώ για το τι σκέφτονται οι άνθρωποι

Η αμηχανία και το άγχος μπορεί να έχουν πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής σας και να επιδεινώσουν το IBS σας. Πέρασα χρόνια στο σχολείο και αναρωτιόμουν τι θα σκεφτόταν ο κόσμος αν έπρεπε να βγω βιαστικά και να πάω στην τουαλέτα. Ήμουν πεπεισμένος ότι ολόκληρη η τάξη άκουγε το στομάχι μου να γουργουρίζει όταν δίναμε εξετάσεις.

Αλλά χρόνια αργότερα, σύντομα ανακάλυψα ότι κανείς δεν ήταν σοφότερος. Ο καθένας καταναλώνεται τόσο πολύ από τις δικές του ζωές και τις προσωπικές του ανησυχίες που σπάνια σκέφτεται τη δική σας. Μόνο μια φορά ήμουν ο στόχος ενός αρνητικού σχολίου και, κοιτάζοντας πίσω, το γεγονός ότι νοιάζονταν αρκετά για να σχολιάσουν μίλησε περισσότερο για αυτούς και τη δική τους ευτυχία (ή την έλλειψή της) παρά εμένα και το IBS μου.

Όταν τελικά συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να ελέγξω τι σκέφτονταν οι άλλοι και ότι, επομένως, ήταν σπατάλη ενέργειας να ανησυχώ για αυτό, ένιωσα σαν να είχε σηκωθεί ένα βάρος.

Μια εύχρηστη μικρή άσκηση που έκανα για να το καταπολεμήσω ήταν να κάθομαι σε ένα παγκάκι σε ένα πάρκο και οι άνθρωποι να παρακολουθούν. Καθώς οι άνθρωποι περνούν μπροστά, αφιερώστε χρόνο για να αναρωτηθείτε τι άγχος και τι ανησυχίες μπορεί να έχουν εκείνη την ημέρα. Όπως και εσείς, όλοι έχουν κάτι στο μυαλό τους. Η εσωτερική τους αναταραχή δεν είναι δική σας, ούτε και η δική σας είναι δική τους.

2. Έμαθα να είμαι ανοιχτός σε αυτό

Μεγαλώνοντας, σκέφτηκα ότι το να υποφέρω στη σιωπή ήταν η μόνη μου πραγματική επιλογή. Δεν φαινόταν πραγματικά σωστό να αρχίσω να συζητάμε για τις συνήθειες του εντέρου στην καντίνα του σχολείου και δεν ήμουν σίγουρος ότι οι φίλοι μου θα καταλάβαιναν πραγματικά τι περνούσα.

Ωστόσο, κοιτάζοντας πίσω, θα ήθελα να είχα βρει έναν τρόπο να αναλύσω το θέμα με έναν στενό φίλο, γιατί το να είχα έναν βοηθό που ήξερε τι συνέβαινε θα ήταν πραγματική βοήθεια. Σε ηλικία 18 ετών, τελικά «βγήκα» μέσω μιας ανάρτησης ιστολογίου και η υποστήριξη ήταν συντριπτική. Τόσοι συνομήλικοι και συμμαθητές υπέφεραν επίσης. Δεν είχα ιδέα. Οι άνθρωποι άρχισαν να με πλησιάζουν σε εκδηλώσεις για να μιλήσουν για τα συμπτώματά τους και πόσο παρόμοια ήταν με τα δικά μου.

Ξαφνικά, μπόρεσα να αναπνεύσω με ανακούφιση που δεν ήταν πια το «βρώμικο μικρό μυστικό» μου. Είναι κουραστικό να το κρατάς για τον εαυτό σου, γι’ αυτό φρόντισε να έχεις κάποιον που εμπιστεύεσαι για να το εμπιστευτείς!

3. Έμαθα να εγκαταλείπω τον έλεγχο

Μια από τις μεγαλύτερες πραγματικότητες σχετικά με το IBS είναι το γεγονός ότι, μερικές φορές, απλά δεν μπορείτε να το ελέγξετε. Και το να αισθάνεσαι ότι δεν έχεις τον έλεγχο του σώματός σου είναι εξαιρετικά τρομακτικό. Δεν είστε βέβαιοι εάν θα επηρεάσει ένα ραντεβού, θα καταστρέψει ένα κοινωνικό δείπνο ή θα διακόψει ένα ταξίδι στον κινηματογράφο.

Αλλά το να μάθεις να ζεις με αυτήν την έλλειψη ελέγχου είναι το κλειδί για να ανακτήσεις τον έλεγχο. (Αν αυτό δεν είναι παράδοξο, δεν είμαι σίγουρος για το τι είναι.) Επειδή το να ζεις με IBS είναι συχνά ένα catch-22. Ανησυχείτε μήπως τα συμπτώματά σας φουντώνουν, κάτι που αναγκάζει πάντα να φουντώνουν αυτά τα συμπτώματα.

Η συμβουλή μου? Προσπαθήστε να προγραμματίσετε εκ των προτέρων για να διατηρήσετε τον εαυτό σας καθησυχασμένο και προσπαθήστε να μην σκέφτεστε πολύ βαθιά το «τι θα γινόταν αν». Ως άνθρωποι, έχουμε μια έμφυτη επιθυμία να ελέγχουμε τις καταστάσεις και να προετοιμαζόμαστε για αυτό που ακολουθεί. Αλλά, μερικές φορές, αυτό είναι αντιπαραγωγικό, επειδή αρχίζουμε να βάζουμε τους εαυτούς μας σε κατάσταση «μάχης ή φυγής» χωρίς να χρειάζεται να είμαστε σε αυτήν την κατάσταση.

Αν νιώθετε ότι βγαίνετε από τα βάθη σας, πάρτε μερικές βαθιές ανάσες, πιείτε λίγο νερό, μετρήστε μέχρι το 10 και αφήστε τη στιγμή να υποχωρήσει. Θα είσαι καλά, το υπόσχομαι!

4. Έμαθα να βλέπω τα θετικά

Εντάξει, κατά γενική ομολογία, αυτό είναι δύσκολο να το κάνετε όταν κάθεστε σε μια τουαλέτα, με επώδυνες κράμπες στο στομάχι και φούσκωμα. Είμαι σίγουρος ότι ακόμη και η Έιμι Σούμερ δεν θα μπορούσε να ξεκαθαρίσει μια τέτοια κατάσταση. Ωστόσο, ως σύνολο, είναι σημαντικό να παραμείνετε αισιόδοξοι και να μην αφήνετε το IBS να σας περιβάλλει ως άτομο.

Όταν το IBS μου φούντωσε για πρώτη φορά στα 14 μου, αυτό το συντριπτικό αίσθημα ορμής και πάθους άρχισε επίσης. Ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, μου άρεσε να γράφω και μου άρεσε να λέω ιστορίες. Και δεν επρόκειτο να αφήσω αυτά τα συμπτώματα να το ελέγξουν αυτό.

Το IBS μου συχνά σήμαινε ότι έπρεπε να παίρνω μεγάλες περιόδους εκτός σχολείου ή να χάνω διαλέξεις. Σε περιόδους όπου οι συνομήλικοι βαριούνταν, έκαναν πάρτι ή παραπονιόμουν για τον φόρτο εργασίας τους, ήμουν πολύ ευγνώμων που το IBS μου με ώθησε να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά. Δεν ήθελα να το αφήσω να με νικήσει — και κοιτάζοντας πίσω, είμαι τόσο ευγνώμων για αυτή την αίσθηση ώθησης που μου έδωσε.

5. Έμαθα ότι η φαρμακευτική αγωγή δεν είναι πάντα η απάντηση

Είτε χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή είτε μόνο με ιατρική συνταγή, έχω δοκιμάσει σχεδόν κάθε φάρμακο IBS στην αγορά. Αρχικά πίστευα ότι θα έβρισκα μια θαυματουργή θεραπεία, αλλά μετά από μερικά χρόνια είχα γίνει δύσπιστος. Συχνά, τα φάρμακα χειροτέρευαν τα συμπτώματά μου ή απλώς τα κάλυπταν εντελώς. Όπως εκείνη την εποχή, μου συνταγογραφήθηκαν δισκία διάρροιας ακραίας ισχύος για τις 12 και πλέον ημερήσιες εκδρομές μου στην τουαλέτα, μόνο για να με κάνουν να πάω από την άλλη πλευρά. (Δύο εβδομάδες χωρίς εντερική στιγμή δεν είναι διασκεδαστικές.)

Αυτό δεν θα ισχύει για όλους. Για παράδειγμα, ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι βρίσκουν το λάδι μέντας πολύ χρήσιμο. Για μένα, όμως, απλά δεν είναι αποτελεσματικό. Αντίθετα, το κλειδί για την πρόληψη της υποτροπής των συμπτωμάτων ήταν ο εντοπισμός των τροφών που προκαλούν το έναυσμα, η διαχείριση των επιπέδων άγχους μου και η διασφάλιση της υγείας της εντερικής μου χλωρίδας.

Τώρα παίρνω καθημερινά προβιοτικά (Alflorex στο Ηνωμένο Βασίλειο και γνωστό ως Align στις Ηνωμένες Πολιτείες) που βοηθούν στη διατήρηση της ισορροπίας στο έντερο μου. Σε αντίθεση με άλλα προβιοτικά, δεν χρειάζεται να φυλάσσονται στο ψυγείο, επομένως είναι υπέροχα αν είστε συνεχώς εν κινήσει. Επιπλέον, είναι αποτελεσματικά ανεξάρτητα από την ώρα της ημέρας που τα παίρνετε (με ή χωρίς φαγητό).

Μάθετε περισσότερα για τα προβιοτικά »

Συνιστώ να πειραματιστείτε δίνοντας σε κάθε πιθανή λύση ένα μήνα για να κάνει τα μαγικά της. Είναι εύκολο να τα παρατήσετε μετά από μερικές εβδομάδες που δεν λειτουργεί, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει λύση για το IBS από τη μια μέρα στην άλλη, επομένως η συνέπεια είναι το κλειδί.

6. Έμαθα να συντονίζομαι στο σώμα μου

Ένα πράγμα για το οποίο είμαι ευγνώμων στο IBS μου είναι ότι με ώθησε να συνδεθώ πραγματικά με το σώμα μου. Όταν έχετε μια μάλλον άχρηστη πάθηση όπως αυτή, αντιλαμβάνεστε γρήγορα ποιες τροφές αντιδρούν άσχημα, πώς αισθάνεστε σε ορισμένες καταστάσεις και πώς το άγχος μπορεί να κυριαρχήσει γρήγορα.

Το να κρατάτε ένα ημερολόγιο διατροφής μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για την ανάπτυξη αυτής της σύνδεσης με το σώμα σας (ειδικά αν είστε ξεχασιάρηδες όπως εγώ) και μπορεί πραγματικά να σας δώσει πληροφορίες για το τι προκαλεί έξαρση των συμπτωμάτων σας. Σημειώστε όλα όσα έχετε καταναλώσει σε ένα 24ωρο και πώς νιώθετε, όσον αφορά τα συμπτώματα, μετά από κάθε γεύμα και μετά στο τέλος της ημέρας. Μετά από μια εβδομάδα περίπου, σύντομα θα αρχίσετε να βλέπετε μοτίβα που μπορεί να βοηθήσουν στην εξάλειψη των ερεθισμάτων σας.

7. Έμαθα να διαχειρίζομαι τα επίπεδα άγχους μου

Το άγχος είναι ίσως το πιο δύσκολο πράγμα για να μάθεις να ελέγχεις γιατί, ως επί το πλείστον, φαίνεται να εμφανίζεται όταν δεν το θέλεις ή το περιμένεις λιγότερο. Η συνειδητοποίηση ότι το άγχος είναι ένα φυσικό μέρος της ζωής είναι το κλειδί. Είναι περισσότερο για το πώς αντιδράτε σε αυτό που επηρεάζει το IBS σας.

Η γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία (CBT) ήταν μια τεράστια βοήθεια για την αναγνώριση ότι το άγχος και η ανησυχία είναι ένα φυσικό υποπροϊόν της ζωής και ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο επεξεργάζομαι το άγχος. Όταν προκύπτει μια αγχωτική σκέψη, αναρωτιέμαι, «Η ανησυχία για αυτήν την κατάσταση θα τη βελτιώσει;» Εάν η απάντηση είναι «Όχι», τότε αφήνω την ανησυχία να εξαφανιστεί.

Δεν έχει να κάνει με το να είσαι τεμπέλης ή να μην νοιάζεσαι – είναι να προσδιορίσεις τι είναι και τι δεν είναι παραγωγικό. Σε μια αγχωτική κατάσταση, είναι χρήσιμο να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας ότι μπορείτε να ελέγξετε μόνο τις ενέργειες και τις απαντήσεις σας, όχι κανενός άλλου. Πάρτε τα πράγματα αργά και προσπαθήστε να μην αφήσετε τα άγχη σας να ξεφύγουν μαζί σας.

8. Και τελικά, έμαθα ότι ό,τι μπαίνει, πρέπει να βγαίνει

Μόνο τα τελευταία χρόνια κατάλαβα πλήρως πόσο μεγάλη επίδραση έχει η τροφή στα συμπτώματά σας. Ωστόσο, με πήρε να φτάσω σε ένα σημείο όπου δεν μπορούσα να κοιμηθώ το βράδυ επειδή οι κράμπες στο στομάχι ήταν τόσο οδυνηρές, πριν αναλάβω πραγματικά δράση.

Μετά από τρίμηνη δίαιτα αποβολής, έμαθα ότι τα γαλακτοκομικά και τα αυγά χειροτέρεψαν τα συμπτώματά μου και έτσι εξαφανίστηκαν από τη διατροφή μου χωρίς φασαρία. Σκέφτηκα ότι θα ήταν δύσκολο να εγκαταλείψω το τυρί και τη σοκολάτα (παλαιότερα τα δύο αγαπημένα μου πράγματα σε ολόκληρο τον κόσμο), αλλά ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι φανταζόμουν, γιατί το κίνητρό μου ήταν να νιώσω καλύτερα.

Οι άνθρωποι λένε πράγματα όπως: «Η ζωή δεν είναι να ζεις χωρίς παγωτό και σοκολάτα!» Αλλά όπως είμαι βέβαιος ότι οποιοσδήποτε πάσχων από IBS θα γνωρίζει, θα προσπαθήσετε τα πάντα για να ανακτήσετε τον έλεγχο του σώματός σας. Αν κάτι τόσο απλό όπως η αποφυγή των γαλακτοκομικών είναι αυτό που πρέπει να κάνετε, θα το κάνετε. Η δίαιτα FODMAP μπορεί να είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης για την εξάλειψη ορισμένων πραγμάτων και για να δείτε εάν έχουν θετική ή αρνητική επίδραση όταν τα επαναφέρετε.

Ακολουθώντας τις παραπάνω συμβουλές, κατάφερα να είμαι εντελώς χωρίς συμπτώματα για τέσσερις μήνες και κυρίως χωρίς προβλήματα για σχεδόν δύο χρόνια. Χρειάζεται λίγο να το συνηθίσω, αλλά έχω αποδεχτεί ότι το IBS είναι ένα «ελάττωμα υγείας» με το οποίο μπορώ να μάθω να ζω. Αλλά το IBS μου δεν με καθορίζει, ούτε σας καθορίζει — και αυτό πρέπει να θυμάστε!

(Ω, και FYI, η ζωή αξίζει εντελώς χωρίς παγωτό και σοκολάτα!)

Η Scarlett Dixon είναι μια δημοσιογράφος, lifestyle blogger και YouTuber με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο που διοργανώνει εκδηλώσεις δικτύωσης στο Λονδίνο για bloggers και ειδικούς στα social media. Έχει έντονο ενδιαφέρον να μιλήσει για οτιδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ταμπού, και μια μακρά λίστα. Είναι επίσης δεινός ταξιδιώτης και είναι παθιασμένη να μοιράζεται το μήνυμα ότι το IBS δεν χρειάζεται να σας κρατά πίσω στη ζωή! Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα της και να την tweet @Scarlett_London!