Χειρουργική αποκατάστασης μη κατεβασμένου όρχεως (ορχιοπηξία)

Τι είναι η επισκευή όρχι που δεν έχει κατέβει;

Οι όρχεις αρχίζουν να αναπτύσσονται στα αρσενικά μωρά πριν γεννηθούν και συνήθως πέφτουν στο όσχεο τους τελευταίους μήνες πριν τη γέννηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ωστόσο, ο ένας ή και οι δύο όρχεις αποτυγχάνουν να κατέβουν σωστά.

Σε περίπου 80 τοις εκατό Από αυτές τις περιπτώσεις, οι όρχεις ενός παιδιού θα πέσουν στη σωστή θέση τους μέσα στο όσχεο μέχρι τον τρίτο μήνα μετά τη γέννηση χωρίς να απαιτείται θεραπεία.

Όταν οι όρχεις δεν κατεβαίνουν μέσα στους πρώτους μήνες, η κατάσταση είναι γνωστή ως κρυψορχία. Ένας γιατρός πιθανότατα θα συστήσει χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της τοποθέτησης του όρχεως που δεν έχει πέσει στο όσχεο.

Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ορχιοπηξία ή ορχιδοπηξία. Τέτοιες επισκευές θα πρέπει ιδανικά να γίνονται μεταξύ έξι μηνών και ενός έτους μετά τη γέννηση, σύμφωνα με το α συστηματική αξιολόγηση.

Γιατί πραγματοποιείται επισκευή όρχι που δεν έχει κατέβει;

Η ορχιοπηξία εκτελείται για τη διόρθωση της κρυψορχίας, μια κατάσταση κατά την οποία ο ένας ή και οι δύο όρχεις δεν έχουν κατέβει στη σωστή θέση τους στο όσχεο.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η κρυψορχία μπορεί να οδηγήσει σε στειρότητα και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου των όρχεων. Οι μη κατεβασμένοι όρχεις συνδέονται επίσης με κήλες στη βουβωνική χώρα.

Είναι σημαντικό να διορθώσετε την κρυψορχία στο παιδί σας για να ελαχιστοποιήσετε τους κινδύνους.

Για ενήλικες άνδρες των οποίων οι όρχεις δεν είχαν διορθωθεί κατά την παιδική ηλικία, οι χειρουργικές επιλογές μπορεί να ποικίλλω.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο ιστός των όρχεων μπορεί να μην είναι λειτουργικός και μπορεί να συνοδεύεται από υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου των όρχεων. Επομένως, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει την πλήρη αφαίρεση των όρχεων που δεν έχουν κατέβει. Αυτό ονομάζεται ορχεκτομή.

Πώς μπορώ να προετοιμαστώ για μια επισκευή όρχι που δεν έχει κατέβει;

Η ορχιοπηξία γίνεται με γενική αναισθησία, η οποία περιλαμβάνει ορισμένους κανόνες για το φαγητό και το ποτό τις ώρες πριν από τη διαδικασία. Ο γιατρός σας θα δώσει συγκεκριμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήσετε.

Ενώ τα μικρά παιδιά μπορεί να μην συνειδητοποιούν ότι πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση, τα μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να είναι νευρικά πριν από τη διαδικασία τους.

Μπορεί να αισθάνονται ιδιαίτερα νευρικοί εάν εσείς ως γονιός αισθάνεστε ότι ανησυχείτε, επομένως είναι συνετό να ενημερωθείτε για τη διαδικασία εκ των προτέρων, ώστε να αισθάνεστε άνετα.

Τι συμβαίνει κατά την επισκευή όρχι που δεν έχει κατέβει;

Η ορχιοπηξία πραγματοποιείται συνήθως σε εξωτερικά ιατρεία, πράγμα που σημαίνει ότι το παιδί σας μπορεί να πάει σπίτι την ίδια μέρα με τη διαδικασία. Ωστόσο, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί να μείνει στο νοσοκομείο όλη τη νύχτα εάν προκύψουν επιπλοκές.

Ως γονέας, θα υπογράψετε έντυπα συγκατάθεσης για τη χειρουργική επέμβαση ενώ το παιδί σας προετοιμάζεται στην περιοχή θεραπείας.

Η προετοιμασία περιλαμβάνει την έναρξη ενδοφλέβιας πρόσβασης, ή IV, σε μια φλέβα στο χέρι ή το πόδι του παιδιού σας. Μπορεί να αισθάνονται λίγο ήπιο πόνο όταν εισάγεται το IV, αλλά τελειώνει γρήγορα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί σας μπορεί να κοιμηθεί προτού εισαχθεί IV.

Όταν έρθει η ώρα να ξεκινήσει η χειρουργική επέμβαση, ένας αναισθησιολόγος θα εγχύσει ένα γενικό αναισθητικό στη γραμμή IV. Αυτό διασφαλίζει ότι το παιδί σας θα κοιμάται ήσυχα καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.

Μόλις το παιδί σας κοιμηθεί, ο χειρουργός θα κάνει μια μικρή τομή στη βουβωνική χώρα. Στη συνέχεια, θα εντοπίσουν τον όρχι, ο οποίος συνδέεται με το όσχεο μέσω ενός κομματιού ιστού που ονομάζεται gubernaculum.

Ο χειρουργός μπορεί να κάνει μικρά κοψίματα για να προσαρμόσει τόσο τη γαστρεντερική κοιλότητα όσο και πιθανώς ένα άλλο κομμάτι που ονομάζεται σπερματικός λώρος.

Ο όρχις συνδέεται με το σώμα από το σπερματικό κορδόνι, το οποίο αποτελείται από αιμοφόρα αγγεία και τους σπόρους αγγείων, και περιβάλλεται από έναν μυ που ονομάζεται cremaster. Με την απελευθέρωση του λώρου από τα γύρω εξαρτήματά του, ο χειρουργός αποκτά μήκος που απαιτείται για να φτάσει στο όσχεο.

Στη συνέχεια, ο χειρουργός θα κάνει άλλη μια μικρή τομή στο όσχεο, δημιουργώντας μια μικρή θήκη. Στη συνέχεια, ο χειρουργός θα τραβήξει απαλά τον όρχι προς τα κάτω στο όσχεο και θα τον ράψει με ασφάλεια στη θέση του.

Μόλις γίνει αυτό, ο χειρουργός θα κλείσει και τα δύο χειρουργικά τραύματα με ράμματα ή ράμματα που τελικά θα διαλυθούν από μόνα τους.

Το παιδί σας θα ξυπνήσει σε μια αίθουσα ανάνηψης όπου το προσωπικό μπορεί να παρακολουθεί τα ζωτικά του σημεία και να παρακολουθεί για επιπλοκές.

Πιθανότατα θα μπορείτε να δείτε και να παρηγορήσετε το παιδί σας σε αυτό το στάδιο. Μόλις σταθεροποιηθούν, μπορείτε να τα πάρετε σπίτι.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι μιας επισκευής όρχι που δεν έχει κατέβει;

Όπως όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις, η ορχιοπηξία ενέχει τους ακόλουθους κινδύνους:

• υπερβολική αιμορραγία
• έντονος πόνος
• μόλυνση στο σημείο της χειρουργικής τομής
• μια ανεπιθύμητη αντίδραση στην αναισθησία

Στην ορχιοπηξία, υπάρχει επίσης ένας μικρός κίνδυνος βλάβης στους όρχεις ή στους περιβάλλοντες ιστούς.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο χειρουργός μπορεί να διαπιστώσει ότι ο όρχις που δεν έχει κατέβει είναι ανώμαλος ή ότι έχει πεθάνει λόγω έλλειψης παροχής αίματος. Αυτό συχνά απαιτεί αφαίρεση ολόκληρου του όρχεως.

Εάν κανένας από τους όρχεις δεν λειτουργεί, ο χειρουργός θα σας παραπέμψει σε έναν ειδικό ορμονών για πρόσθετη θεραπεία.

Τι συμβαίνει μετά από επισκευή όρχι που δεν έχει κατέβει;

Αν και αυτή είναι μια διαδικασία εξωτερικών ασθενών, ο χειρουργός σας μπορεί να σας συμβουλεύσει λιγότερη δραστηριότητα ή πιθανώς ανάπαυση στο κρεβάτι για μερικές ημέρες μετά.

Το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί να αποφύγει την έντονη δραστηριότητα για τουλάχιστον ένα μήνα, ώστε το όσχεο να έχει αρκετό χρόνο για να επουλωθεί.

Δραστηριότητες που μπορεί να επιβαρύνουν επιπλέον το όσχεο, όπως η ιππασία ενός τρίκυκλου ή το παιχνίδι σε ένα κουνιστό άλογο, αποθαρρύνονται ιδιαίτερα.

Ο γιατρός του παιδιού σας θα προγραμματίσει τακτικές επισκέψεις παρακολούθησης για να βεβαιωθεί ότι ο όρχις αναπτύσσεται και λειτουργεί στο όσχεο.

Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει, ο γιατρός του θα του διδάξει πώς να κάνει μια αυτοεξέταση του όσχεου και των όρχεων του. Αυτό είναι σημαντικό, καθώς το ιστορικό μη κατηφορικών όρχεων συνοδεύεται από ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου των όρχεων.