Τι είναι το Harm OCD;

Το Harm OCD δεν είναι μια διάγνωση ξεχωριστή από την OCD. Το Harm OCD εξακολουθεί να είναι OCD, αλλά με θέμα τις εμμονές και τους καταναγκασμούς σχετικά με τη βλάβη στον εαυτό σας ή στους άλλους.

Η ΙΨΔ επηρεάζει περίπου 1,2% των ενηλίκων στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ο ακριβής επιπολασμός της βλάβης OCD δεν είναι γνωστός.

Μέρος του λόγου που δεν έχουμε ξεκάθαρη κατανόηση του επιπολασμού της βλάβης της ΙΨΔ είναι ότι εξακολουθεί να προσδιορίζεται και να μελετάται και όσοι έχουν τα συμπτώματα συχνά δυσκολεύονται να μοιραστούν τα θέματα με τον γιατρό τους ή τον επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Το Harm OCD μοιράζεται τα ίδια βασικά συμπτώματα εμμονής και καταναγκασμού με άλλες εκδηλώσεις της OCD.

Οι εμμονές είναι επίμονες σκέψεις ή ορμές. Συνήθως είναι ανεπιθύμητοι και ενοχλητικοί και δεν είναι υπό τον έλεγχό σας.

Οι καταναγκασμοί είναι τελετουργικές νοητικές ενέργειες ή επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ως απάντηση σε μια εμμονή. Βοηθούν στην ανακούφιση αρνητικών συναισθημάτων όπως ο φόβος ή το άγχος και συμμορφώνονται με ένα άκαμπτο σύνολο προσωπικών κανόνων, όπως η ανάγκη να εκτελέσετε μια ενέργεια συγκεκριμένες φορές.

Είναι πιθανό να ζήσετε με βλάβη της ΙΨΔ και να βιώσετε εμμονές και καταναγκασμούς με άλλα θέματα ΙΨΔ, όπως:

• καθαρισμός και φόβος μόλυνσης
• συμμετρία
• άλλες απαγορευμένες ή ταμπού σκέψεις

Υποστηρικτικά συμπτώματα

Οι εμμονές και οι καταναγκασμοί είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της βλάβης της ΙΨΔ, αλλά μπορεί να παρατηρήσετε άλλα συμπτώματα, όπως:

• ανησυχία
• κρίσεις πανικού
• ακραία ενοχή
• αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό
• ανάγκη για συνεχή επιβεβαίωση
• μια αίσθηση ανησυχίας σε μέρη όπου τα πράγματα δεν φαίνονται ή δεν φαίνονται σωστά
• αποφυγή καταστάσεων που σχετίζονται με ερεθίσματα
• κοινωνική απόσυρση

Μερικοί άνθρωποι που ζουν με ΙΨΔ ζουν επίσης με μια διαταραχή τικ, μια κατάσταση ανεξέλεγκτων, σύντομων στιγμών κινητικής ή φωνητικής έκφρασης.

Σύμφωνα με το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών, 5^ου έκδοση, αναθεώρηση κειμένου (DSM-5-TR), μπορείτε να γνωρίζετε ότι παρεμβατικές σκέψεις στο OCD πιθανότατα δεν πρόκειται να συμβούν. Αυτό είναι γνωστό ως το επίπεδο της αντίληψής σας για την πάθηση.

Η έλλειψη διορατικότητας, όπου αγνοείτε εντελώς ή δεν πιστεύετε ότι μπορεί να αντιμετωπίζετε μια διαταραχή, ονομάζεται ανωγνωσία.

Οποιεσδήποτε εμμονές και καταναγκασμοί που συνεπάγονται βλάβη μπορεί να αποτελούν μέρος της βλάβης της ΙΨΔ.

Μπορούν να εμφανιστούν με τη μορφή βίαιων νοητικών εικόνων, για παράδειγμα, εσωτερικές φωνητικές εντολές για δράση ή φαντασιώσεις για το τι θα συνέβαινε αν βλάψετε κάποιον ή τον εαυτό σας.

Βλάπτει τις εμμονές της ΙΨΔ

Παραδείγματα βλαβερών εμμονών OCD περιλαμβάνουν:

• οραματιστείτε να κόβετε ή να χτυπάτε τον εαυτό σας ή να επιτίθεται σε άλλους
• σκέψεις σκόπιμου άλματος ή πτώσης από πολύ ψηλά σημεία
• φαντάζεστε να τρέχετε ανθρώπους με το αυτοκίνητό σας ή να πηδάτε στην κυκλοφορία
• έχοντας σκέψεις για σεξουαλική επίθεση ή βιασμό κάποιου

Βλάπτει τους ψυχαναγκασμούς της ΙΨΔ

Οι καταναγκασμοί σε κακό OCD υπάρχουν για να εξουδετερώσουν τις ενοχλητικές σκέψεις που βιώνετε. Είναι συνήθως ενέργειες αντίθετες στη φύση τους από τις εμμονές, επειδή δεν θέλετε πραγματικά να βλάψετε κανέναν, απλά δεν μπορείτε να μην κάνετε αυτές τις σκέψεις.

Παραδείγματα βλαβερών καταναγκασμών OCD περιλαμβάνουν:

• οδηγώντας την ίδια διαδρομή πολλές φορές για να βεβαιωθείτε ότι δεν χτύπησες κανέναν
• αποφεύγοντας δημόσιους χώρους που μπορεί να πυροδοτήσουν μια εμμονή. Για παράδειγμα, η αποφυγή σταθμών του μετρό λόγω των σκέψεων να σπρώξετε κάποιον στις γραμμές.
• αυστηρή αποφυγή καταστάσεων ή αντικειμένων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβη. Για παράδειγμα, πετάτε τα μαχαίρια της κουζίνας σας.

Εάν έχετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο που ζει με αυτήν την πάθηση, τα προειδοποιητικά σημάδια μπορεί να μην είναι εμφανή, ειδικά σε παιδιά που μπορεί να μην είναι ακόμη σε θέση να εξηγήσουν ή να εκφράσουν αυτό που βιώνουν.

Παρόλο που η βλάβη της ΙΨΔ περιλαμβάνει σκέψεις και παρορμήσεις που μπορεί να είναι βίαιης φύσης, τα προειδοποιητικά σημάδια δεν είναι συνήθως εξωτερικά επιθετικά.

«Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα άτομα με βλάβη της ΙΨΔ δεν θέλουν να ενεργούν σύμφωνα με τις ενοχλητικές σκέψεις τους. Στην πραγματικότητα, συνήθως τρομοκρατούνται από αυτούς», λέει ο Δρ Ράιαν Σουλτάν, πιστοποιημένος ψυχίατρος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη.

Εξηγεί ότι τα προειδοποιητικά σημάδια βλάβης της ΙΨΔ τείνουν να περιλαμβάνουν:

• ξοδεύοντας υπερβολικό χρόνο αναζητώντας επιβεβαίωση
• έντονα συναισθήματα ενοχής και αγωνίας για σκέψεις που σχετίζονται με βλάβες, ακόμη και όταν δεν έχουν γίνει
• εμπλοκή σε συμπεριφορές αποφυγής, όπως το να μένεις μακριά από αγαπημένα πρόσωπα από φόβο μήπως τους πληγώσεις
• αυξημένο άγχος, ειδικά όταν εκτίθεται σε πιθανούς παράγοντες όπως ιστορίες μέσων ενημέρωσης για ατυχήματα ή βία

Είναι επικίνδυνη η βλάβη της ΙΨΔ;

Η βλάβη της ΙΨΔ δεν θεωρείται κατάσταση που σας καθιστά επικίνδυνους για τον εαυτό σας ή τους άλλους.

Τα άτομα που ζουν με βλάβη της ΙΨΔ δεν θέλουν να προκαλέσουν βλάβη, παρόλο που μπορεί να έχουν τέτοιες σκέψεις. Στην πραγματικότητα, οι επιβλαβείς συμπεριφορές OCD προέρχονται από έναν έντονο φόβο πρόκλησης βλάβης.

Η Jeanne Cross, αδειούχος κλινική κοινωνική λειτουργός από το Lakewood του Κολοράντο, δηλώνει: «Τα άτομα που υποφέρουν από βλάβη της ΙΨΔ δεν διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον γενικό πληθυσμό να βλάψουν άλλους».

Εξηγεί ότι η βλάβη της ΙΨΔ είναι εγω-δυστονική, πράγμα που σημαίνει ότι ο φόβος ότι είστε απειλή για τον εαυτό σας ή τους άλλους πυροδοτείται βιοχημικά στον εγκέφαλο, ειδικά επειδή έρχεται σε αντίθεση με τις βαθιές πεποιθήσεις και τις αξίες σας.

Η ακριβής αιτία της ΙΨΔ ή γιατί η ΙΨΔ μπορεί να έχει συγκεκριμένα θέματα, δεν είναι σαφής.

Ο Sultan υποδεικνύει ότι ένας συνδυασμός παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των γενετικών, της δομής του εγκεφάλου και των περιβαλλοντικών παραγόντων, μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο. Η έκθεση σε τραυματικά γεγονότα ή υψηλά επίπεδα στρες μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο.

«Η βλάβη της ΙΨΔ, όπως και άλλες μορφές ΙΨΔ, μπορεί να προκύψει από ανωμαλίες σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν το φόβο και το άγχος», λέει.

Όλα τα θέματα της ΙΨΔ αντιμετωπίζονται με βάση τα ατομικά σας συμπτώματα και τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν την καθημερινή ζωή.

Ο κύριος γιατρός ή ο ψυχίατρός σας μπορεί να συστήσει φάρμακα που ονομάζονται εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων με τη ρύθμιση των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο πιστεύεται ότι συμβάλλει στα συμπτώματα της ΙΨΔ.

Εκτός από τα φάρμακα, η ψυχοθεραπεία είναι η άλλη κύρια θεραπευτική επιλογή για τη βλάβη της ΙΨΔ.

Η πρόληψη έκθεσης και απόκρισης (ERP), ένας τύπος γνωσιακής συμπεριφορικής θεραπείας (CBT), είναι το βασικό πλαίσιο για τη θεραπεία της ΙΨΔ. Περιλαμβάνει δομημένη έκθεση σε καταστάσεις και εμπειρίες που σχετίζονται με εμμονές.

Κατά τη διάρκεια κάθε συνεδρίας, ένας ψυχίατρος, ψυχολόγος ή αντίστοιχος επαγγελματίας ψυχικής υγείας σας παρουσιάζει σιγά-σιγά καταστάσεις φόβου. Σύμφωνα με τη θεωρία πίσω από τη διαδικασία, με το να μην βιώνετε αρνητικές συνέπειες μετά την αντιμετώπιση μιας εμμονής, μπορείτε να εκπαιδεύσετε εκ νέου τον εγκέφαλό σας να βλέπει τις σκέψεις ως απλώς σκέψεις, όχι ως αναπόφευκτες εκβάσεις.

Στη συνέχεια, μπορείτε να μάθετε εναλλακτικούς τρόπους για να αντιμετωπίζετε ενοχλητικές σκέψεις που δεν βασίζονται σε τελετουργικές συμπεριφορές.

Όταν τα φάρμακα και το ERP δεν βοηθούν σημαντικά, μερικοί άνθρωποι μπορεί να ωφεληθούν από θεραπείες βαθιάς διέγερσης του εγκεφάλου.

Το Harm OCD είναι ένας υποτύπος του OCD, αλλά δεν είναι επίσημη διάγνωση. Περιλαμβάνει εμμονές και καταναγκασμούς που επικεντρώνονται στις σκέψεις – και στο φόβο – να προκαλέσουν βλάβη στον εαυτό σας ή στους άλλους.

Αν και η βλάβη της ΙΨΔ μπορεί να περιλαμβάνει βίαιες σκέψεις ή παρορμήσεις, τα άτομα που ζουν με αυτό το είδος ΙΨΔ δεν θεωρούνται επικίνδυνα για τους άλλους. Εάν ζείτε με βλάβη της ΙΨΔ, δεν θέλετε να ενεργείτε με εμμονές, και αυτός ο φόβος είναι που οδηγεί τους ψυχαναγκασμούς σας.

Όλα τα θέματα της ΙΨΔ μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω φαρμακευτικής αγωγής και ψυχοθεραπείας με βάση το πώς τα συμπτώματα επηρεάζουν την καθημερινότητά σας.