Ο υποθυρεοειδισμός είναι γενετικός;

Μερικοί, αλλά όχι όλοι, άνθρωποι που ζουν με υποθυρεοειδισμό γεννιούνται με αυτόν. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι γνωστό ως συγγενής υποθυρεοειδισμός.

Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός επηρεάζει περίπου 1 στα 2.500 νεογέννητα. Εμφανίζεται όταν ο ίδιος ο θυρεοειδής αδένας δεν έχει σχηματιστεί πλήρως κατά τη γέννηση ή όταν η εμβρυϊκή ανάπτυξη οδηγεί σε σφάλματα στη δημιουργία των θυρεοειδικών ορμονών.

ο η πλειοψηφία των συγγενών περιπτώσεων υποθυρεοειδούς περιλαμβάνουν υπανάπτυκτο θυρεοειδή αδένα. Χωρίς θεραπεία, ο συγγενής υποθυρεοειδισμός μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη και την κινητική ανάπτυξη και μπορεί να προκαλέσει πνευματικές προκλήσεις αργότερα στη ζωή.

Αυτό σημαίνει ότι ο συγγενής υποθυρεοειδισμός είναι κληρονομικός;

Το να γεννηθείς με μια συγγενή πάθηση δεν σημαίνει πάντα ότι μεταδόθηκε από τους γονείς σου. Συγγενής σημαίνει απλώς ότι υπήρχε κατά τη γέννηση και δεν αποκτήθηκε αργότερα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να μην αναπτυχθεί σωστά σε ένα έμβρυο. Δεν είναι πάντα ξεκάθαρο γιατί συμβαίνει. Οποιαδήποτε διαταραχή στην ανάπτυξη του εμβρύου κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του θυρεοειδούς αδένα θα μπορούσε να επηρεάσει τη λειτουργία.

Οι γενετικοί παράγοντες πιστεύεται ότι ευθύνονται περίπου 2–5% των διαγνώσεων συγγενούς υποθυρεοειδισμού, αν και ο επιπολασμός μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τον πληθυσμό.

Ο υποθυρεοειδισμός μερικές φορές συνδέεται με περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου και ορισμένους ιούς, αλλά μπορεί επίσης να έχει υποκείμενες γενετικές επιρροές.

Για μερικούς ανθρώπους, ο υποθυρεοειδισμός είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός περιβαλλοντικών και γενετικών παραγόντων.

Γενετικό συστατικό του υποθυρεοειδισμού

Οι γενετικές αιτίες του υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν εκείνες που σας μεταδόθηκαν από τους γονείς σας, κληρονομικούς παράγοντες και εκείνες που σχετίζονται με επίκτητες γενετικές μεταλλάξεις, οι οποίες είναι αλλαγές στο DNA σας ειδικά για ορισμένα κύτταρα και όχι ολόκληρος ο γενετικός σας κώδικας.

Περίπου το 65% της παραγωγής θυρεοειδικών ορμονών σας — επαρκής ή ανεπαρκής — αποδίδεται στη γενετική. Τα γονίδια καθοδηγούν το σώμα σας για το πώς να εκτελεί καθημερινές λειτουργίες που επηρεάζουν τον θυρεοειδή σας άμεσα και έμμεσα.

Ορισμένα γενετικά συστατικά, όπως αυτά που βρίσκονται στον συγγενή υποθυρεοειδισμό, μπορεί να διαταράξουν το σχηματισμό ή τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, ενώ άλλα, όπως αυτά που σχετίζονται με αυτοάνοσες διαταραχές του θυρεοειδούς, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξη υποθυρεοειδισμού αργότερα στη ζωή.

Ορισμένες γενετικές που μεταβιβάστηκαν από τους γονείς σας μπορεί ακόμη και να επηρεάσουν το πόσο καλά ανταποκρίνεστε στη θεραπεία υποκατάστασης θυρεοειδικών ορμονών στον υποθυρεοειδισμό.

Μια μελέτη του 2018, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι μια κληρονομική γενετική μετάλλαξη θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει τις ορμόνες του θυρεοειδούς. Για τα άτομα που ζουν με αυτή τη γενετική παραλλαγή, οι παραδοσιακές θεραπείες με το φάρμακο λεβοθυροξίνη μπορεί να μην είναι τόσο αποτελεσματικές.

Υποθυρεοειδισμός περιβαλλοντικό συστατικό

Οι περιβαλλοντικές επιδράσεις στον υποθυρεοειδισμό είναι εξωτερικοί παράγοντες και καταστάσεις που συμβάλλουν στην υπολειτουργία του θυρεοειδούς. Περιλαμβάνουν στοιχεία στο περιβάλλον γύρω σας, παράγοντες του τρόπου ζωής σας και πράγματα που βάζετε στο σώμα σας, όπως φάρμακα.

Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση του 2021 βρήκε πολλούς περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρέασαν αρνητικά την υγεία του θυρεοειδούς, όπως:

• κάπνισμα
• κατανάλωση αλκοόλ
• υψηλός δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ)
• ορισμένα μικροθρεπτικά συστατικά στα τρόφιμα
• επίπεδα άσκησης
• έκθεση σε ρύπους

Ορισμένα φάρμακα, χειρουργική επέμβαση στον θυρεοειδή αδένα και έκθεση σε ακτινοβολία είναι περιβαλλοντικοί παράγοντες που μπορεί επίσης να συμβάλλουν στον υποθυρεοειδισμό.

Ορισμένοι υποτύποι υποθυρεοειδισμού μπορεί να επηρεάζονται περισσότερο από περιβαλλοντικούς παράγοντες από άλλους. Σύμφωνα με α κριτική 2017περιβαλλοντικοί παράγοντες ευθύνονται για περίπου το 20% των αιτιών αυτοάνοσου υποθυρεοειδισμού.

Οι καταστάσεις αυτοάνοσου υποθυρεοειδισμού, οι πιο κοινές αιτίες υποθυρεοειδισμού, είναι αυτές στις οποίες το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματός σας επιτίθεται κατά λάθος στους ιστούς του θυρεοειδούς αδένα. Η πιο συχνή εμφάνιση είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto (HT).

Ωστόσο, η γενετική μπορεί επίσης να διαδραματίσει ρόλο στον συνολικό κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσων καταστάσεων. Εάν έχετε διαγνωστεί με υποθυρεοειδισμό, είναι πιθανό να εμπλέκονται γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες, όχι μόνο ο ένας ή ο άλλος.

Το αυτοάνοσο νόσημα ευθύνεται για τις περισσότερες διαγνώσεις υποθυρεοειδισμού.

Η νόσος του Hashimoto, επίσης γνωστή ως θυρεοειδίτιδα Hashimoto, είναι η πιο συχνή αιτία του υποθυρεοειδισμού. Εμφανίζεται όταν τα αντι-θυρεοειδικά αντισώματα στο ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθενται στον υγιή θυρεοειδή ιστό.

Άλλες κοινές αιτίες υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν:

• θυρεοειδίτιδα, φλεγμονή του θυρεοειδούς

• συγγενής υποθυρεοειδισμός
• ακτινοθεραπεία
• χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου ή μέρους του θυρεοειδούς
• ανισορροπία ιωδίου
• βλάβη στην υπόφυση
• ορισμένα φάρμακα, όπως το λίθιο

Εάν ένα ή περισσότερα από τα μέλη της οικογένειάς σας έχουν διαγνωστεί με συγγενή υποθυρεοειδισμό, υπάρχει τόσο 15 φορές αυξημένος κίνδυνος ένα παιδί στην οικογένειά σας θα γεννηθεί με συγγενή υποθυρεοειδισμό.

Αυτό σημαίνει ότι η πιθανότητα κληρονομικότητας του υποθυρεοειδισμού είναι 15 φορές υψηλότερη σε σύγκριση με τον βασικό κίνδυνο για τον γενικό πληθυσμό.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να είναι σε θέση να αποτρέψουν τον υποθυρεοειδισμό με βάση τους ατομικούς τους παράγοντες κινδύνου. Ωστόσο, δεν μπορούν να τροποποιηθούν όλες οι αιτίες του υποθυρεοειδισμού, όπως η υποκείμενη γενετική.

Η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, η ισορροπημένη διατροφή, η αποφυγή της έκθεσης σε ακτινοβολία και ρύπους και η διακοπή του καπνίσματος μπορούν όλα να βελτιώσουν τον ατομικό σας κίνδυνο.

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται όταν ο θυρεοειδής αδένας σας υπολειτουργεί. Οι ακριβείς υποκείμενοι μηχανισμοί δεν είναι σαφείς, αλλά οι γενετικοί και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες πιθανότατα παίζουν ρόλο.

Αν και μπορεί να μην είναι πάντα δυνατή η πρόληψη του υποθυρεοειδισμού, μπορείτε να βελτιώσετε μεμονωμένους παράγοντες κινδύνου, όπως εκείνους που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, τη χρήση ουσιών και την έκθεση σε ρύπους.

Η κατανόηση του οικογενειακού κινδύνου μπορεί να βοηθήσει εσάς και τον γιατρό σας να δημιουργήσετε ένα σχέδιο παρακολούθησης της λειτουργίας του θυρεοειδούς καθώς μεγαλώνετε.