Νεφρωσικό σύνδρομο: Διατροφή, συμπτώματα και θεραπεία

Τι είναι το νεφρωσικό σύνδρομο;

Το νεφρωσικό σύνδρομο είναι μια συλλογή συμπτωμάτων που υποδηλώνουν νεφρική βλάβη. Το νεφρωσικό σύνδρομο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Λευκωματουρία—μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης στα ούρα
• υπερλιπιδαιμία — υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα λίπους και χοληστερόλης στο αίμα
• οίδημα ή πρήξιμο, συνήθως στα πόδια, τα πόδια ή τους αστραγάλους και λιγότερο συχνά στα χέρια ή το πρόσωπο
• υπολευκωματιναιμία—χαμηλά επίπεδα λευκωματίνης στο αίμα
• Η αλβουμίνη είναι μια πρωτεΐνη που δρα σαν σφουγγάρι, αντλώντας επιπλέον υγρό από το σώμα στην κυκλοφορία του αίματος όπου παραμένει μέχρι να αφαιρεθεί από τα νεφρά. Όταν η λευκωματίνη διαρρέει στα ούρα, το αίμα χάνει την ικανότητά του να απορροφά επιπλέον υγρό από το σώμα, προκαλώντας οίδημα.

Το νεφρωσικό σύνδρομο προκύπτει από ένα πρόβλημα με τα φίλτρα των νεφρών, που ονομάζονται σπειράματα. Τα σπειράματα είναι μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία στα νεφρά που απομακρύνουν τα απόβλητα και τα υπερβολικά υγρά από το αίμα και τα στέλνουν στην ουροδόχο κύστη ως ούρα.

Καθώς το αίμα περνά μέσα από υγιείς νεφρούς, τα σπειράματα φιλτράρουν τα άχρηστα προϊόντα και επιτρέπουν στο αίμα να διατηρήσει κύτταρα και πρωτεΐνες που χρειάζεται το σώμα. Ωστόσο, πρωτεΐνες από το αίμα, όπως η λευκωματίνη, μπορεί να διαρρεύσουν στα ούρα όταν τα σπειράματα έχουν υποστεί βλάβη. Στο νεφρωσικό σύνδρομο, τα κατεστραμμένα σπειράματα επιτρέπουν να διαρρεύσουν 3 γραμμάρια ή περισσότερα πρωτεΐνης στα ούρα όταν μετρώνται σε μια περίοδο 24 ωρών, η οποία είναι περισσότερο από 20 φορές την ποσότητα που επιτρέπουν τα υγιή σπειράματα.

Τι προκαλεί το νεφρωσικό σύνδρομο;

Το νεφρωσικό σύνδρομο μπορεί να προκληθεί από ασθένειες που επηρεάζουν μόνο τους νεφρούς, όπως η εστιακή τμηματική σπειραματοσκλήρωση (FSGS) ή η μεμβρανώδης νεφροπάθεια. Οι ασθένειες που επηρεάζουν μόνο τα νεφρά ονομάζονται πρωτογενείς αιτίες του νεφρωσικού συνδρόμου. Τα σπειράματα είναι συνήθως στόχος αυτών των ασθενειών για λόγους που δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Στο FSGS – την πιο κοινή κύρια αιτία του νεφρωσικού συνδρόμου – σχηματίζεται ουλώδης ιστός σε μέρη των σπειραμάτων. Στη μεμβρανώδη νεφροπάθεια, τα μόρια του ανοσοποιητικού σχηματίζουν επιβλαβείς εναποθέσεις στα σπειράματα.

Το νεφρωσικό σύνδρομο μπορεί επίσης να προκληθεί από συστηματικές ασθένειες, οι οποίες είναι ασθένειες που επηρεάζουν πολλά μέρη του σώματος, όπως ο διαβήτης ή ο λύκος. Οι συστηματικές παθήσεις που επηρεάζουν τα νεφρά ονομάζονται δευτερογενείς αιτίες νεφρωσικού συνδρόμου. Πάνω από το 50 τοις εκατό των περιπτώσεων νεφρωσικού συνδρόμου στους ενήλικες έχουν δευτερεύουσες αιτίες, με τον διαβήτη να είναι η πιο κοινή.

Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα του νεφρωσικού συνδρόμου;

Εκτός από τη λευκωματουρία, την υπερλιπιδαιμία, το οίδημα και την υπολευκωματίνη, τα άτομα με νεφρωσικό σύνδρομο μπορεί να εμφανίσουν

• αύξηση βάρους
• κούραση
• αφρισμένα ούρα
• απώλεια της όρεξης

Ποιες είναι οι επιπλοκές του νεφρωσικού συνδρόμου;

Η απώλεια διαφορετικών πρωτεϊνών από το σώμα μπορεί να οδηγήσει σε ποικίλες επιπλοκές σε άτομα με νεφρωσικό σύνδρομο. Οι θρόμβοι αίματος μπορούν να σχηματιστούν όταν οι πρωτεΐνες που κανονικά τους εμποδίζουν χαθούν μέσω των ούρων. Οι θρόμβοι αίματος μπορούν να εμποδίσουν τη ροή του αίματος και του οξυγόνου μέσω ενός αιμοφόρου αγγείου. Η απώλεια ανοσοσφαιρινών – πρωτεϊνών του ανοσοποιητικού συστήματος που βοηθούν στην καταπολέμηση ασθενειών και λοιμώξεων – οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο λοιμώξεων. Αυτές οι λοιμώξεις περιλαμβάνουν πνευμονία, μια λοίμωξη των πνευμόνων. κυτταρίτιδα, λοίμωξη του δέρματος. περιτονίτιδα, μια κοιλιακή λοίμωξη. και μηνιγγίτιδα, μια λοίμωξη του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης. Τα φάρμακα που χορηγούνται για τη θεραπεία του νεφρωσικού συνδρόμου μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτών των λοιμώξεων. Άλλες επιπλοκές του νεφρωσικού συνδρόμου περιλαμβάνουν

• υποθυρεοειδισμός—μια κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή θυρεοειδική ορμόνη για να καλύψει τις ανάγκες του σώματος
• αναιμία—μια κατάσταση κατά την οποία τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι λιγότερα ή μικρότερα από το φυσιολογικό, πράγμα που σημαίνει ότι μεταφέρεται λιγότερο οξυγόνο στα κύτταρα του σώματος
• στεφανιαία νόσος, που ονομάζεται επίσης στεφανιαία νόσος – καρδιακή νόσος που προκαλείται από στένωση των αρτηριών που παρέχουν αίμα στην καρδιά
• υψηλή αρτηριακή πίεση, που ονομάζεται επίσης υπέρταση—μια κατάσταση κατά την οποία το αίμα ρέει μέσω των αιμοφόρων αγγείων με δύναμη μεγαλύτερη από την κανονική
• οξεία νεφρική βλάβη – ξαφνική και προσωρινή απώλεια της νεφρικής λειτουργίας

Πώς γίνεται η διάγνωση του νεφρωσικού συνδρόμου;

Λαμβάνονται δείγματα ούρων για τη διάγνωση ατόμων που είναι ύποπτα για νεφρωσικό σύνδρομο.

Το νεφρωσικό σύνδρομο διαγιγνώσκεται όταν βρίσκονται μεγάλες ποσότητες πρωτεΐνης στα ούρα. Η λευκωματίνη πρωτεΐνης αίματος αποτελεί μεγάλο μέρος της πρωτεΐνης που χάνεται, αν και πολλές άλλες σημαντικές πρωτεΐνες χάνονται επίσης στο νεφρωσικό σύνδρομο.

Η παρουσία λευκωματίνης στα ούρα μπορεί να ανιχνευθεί με μια δοκιμασία ράβδου στάθμης που πραγματοποιείται σε δείγμα ούρων. Το δείγμα ούρων συλλέγεται σε ειδικό δοχείο σε γραφείο παρόχου υγειονομικής περίθαλψης ή εμπορική εγκατάσταση και μπορεί να εξεταστεί στην ίδια τοποθεσία ή να σταλεί σε εργαστήριο για ανάλυση. Για τη δοκιμή, μια νοσοκόμα ή ένας τεχνικός τοποθετεί μια λωρίδα χημικά επεξεργασμένου χαρτιού, που ονομάζεται ράβδος στάθμης, στα ούρα. Τα μπαλώματα στη ράβδο μέτρησης αλλάζουν χρώμα όταν υπάρχει πρωτεΐνη στα ούρα.

Συνήθως απαιτείται πιο ακριβής μέτρηση για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση. Είτε ένα δείγμα ούρων είτε μια 24ωρη συλλογή ούρων μπορεί να σταλεί σε εργαστήριο για ανάλυση. Με το μεμονωμένο δείγμα ούρων, το εργαστήριο μετρά τόσο την αλβουμίνη όσο και την κρεατινίνη, ένα απόβλητο προϊόν της φυσιολογικής διάσπασης των μυών. Η σύγκριση των μετρήσεων ονομάζεται αναλογία λευκωματίνης ούρων προς κρεατινίνη. Ένα δείγμα ούρων που περιέχει περισσότερα από 30 χιλιοστόγραμμα λευκωματίνης για κάθε γραμμάριο κρεατινίνης μπορεί να σηματοδοτεί πρόβλημα. Με μια 24ωρη συλλογή ούρων, το εργαστήριο μετρά μόνο την ποσότητα της αλβουμίνης που υπάρχει. Το μεμονωμένο δείγμα ούρων συλλέγεται ευκολότερα από το δείγμα 24 ωρών και συνήθως επαρκεί για την επιβεβαίωση της διάγνωσης, αν και η 24ωρη συλλογή μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις.

Μόλις διαγνωστεί το νεφρωσικό σύνδρομο, απαιτούνται συνήθως εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο συστηματικών ασθενειών που μπορεί να προκαλούν το νεφρωσικό σύνδρομο και για να διαπιστωθεί πόσο καλά λειτουργούν τα νεφρά συνολικά. Μια εξέταση αίματος περιλαμβάνει την αιμοληψία στο γραφείο ενός παρόχου υγειονομικής περίθαλψης ή σε εμπορική εγκατάσταση και την αποστολή του δείγματος σε ένα εργαστήριο για ανάλυση.

Αν και οι εξετάσεις αίματος μπορούν να υποδεικνύουν συστηματικές ασθένειες, συνήθως απαιτείται βιοψία νεφρού για τη διάγνωση της συγκεκριμένης υποκείμενης νόσου που προκαλεί το νεφρωσικό σύνδρομο και για τον προσδιορισμό της καλύτερης θεραπείας. Η βιοψία νεφρού είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει τη λήψη ενός τμήματος ιστού νεφρού για εξέταση με μικροσκόπιο. Οι βιοψίες νεφρού πραγματοποιούνται από πάροχο υγειονομικής περίθαλψης σε νοσοκομείο με ελαφριά καταστολή και τοπικό αναισθητικό. Συχνά δεν απαιτείται βιοψία για ένα άτομο με διαβήτη, επειδή το ιατρικό ιστορικό του ατόμου και οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να είναι αρκετές για να διαγνωστεί το πρόβλημα ως αποτέλεσμα διαβήτη.

Πώς αντιμετωπίζεται το νεφρωσικό σύνδρομο;

Η θεραπεία του νεφρωσικού συνδρόμου περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας καθώς και τη λήψη μέτρων για τη μείωση της υψηλής αρτηριακής πίεσης, του οιδήματος, της υψηλής χοληστερόλης και των κινδύνων μόλυνσης. Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει φάρμακα και αλλαγές στη διατροφή.

Τα φάρμακα που μειώνουν την αρτηριακή πίεση μπορούν επίσης να επιβραδύνουν σημαντικά την εξέλιξη της νεφρικής νόσου που προκαλεί νεφρωσικό σύνδρομο. Δύο τύποι φαρμάκων για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτενσίνης (ACE) και οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτενσίνης (ARBs), έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικοί στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νεφρικής νόσου μειώνοντας την πίεση μέσα στα σπειράματα και ως εκ τούτου μειώνοντας τη λευκωματουρία. Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται δύο ή περισσότερα φάρμακα για τον έλεγχο της αρτηριακής τους πίεσης. Εκτός από έναν αναστολέα ΜΕΑ ή ένα ARB, ένα διουρητικό -ένα φάρμακο που βοηθά τα νεφρά στην απομάκρυνση του υγρού από το αίμα- μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο στη μείωση της αρτηριακής πίεσης καθώς και στο οίδημα. Μπορεί επίσης να χρειαστούν βήτα αποκλειστές, αναστολείς διαύλων ασβεστίου και άλλα φάρμακα για την αρτηριακή πίεση.

Φάρμακα με στατίνες μπορούν να χορηγηθούν για τη μείωση της χοληστερόλης.

Τα άτομα με νεφρωσικό σύνδρομο θα πρέπει να λαμβάνουν το εμβόλιο κατά του πνευμονιόκοκκου, το οποίο βοηθά στην προστασία από ένα βακτήριο που συνήθως προκαλεί λοίμωξη, και ετήσιες εμβολιασμοί κατά της γρίπης.

Τα φάρμακα για την αραίωση του αίματος χορηγούνται συνήθως μόνο σε άτομα με νεφρωσικό σύνδρομο που αναπτύσσουν θρόμβο αίματος. αυτά τα φάρμακα δεν χρησιμοποιούνται ως προληπτικό μέτρο.

Το νεφρωσικό σύνδρομο μπορεί να υποχωρήσει μόλις αντιμετωπιστεί η υποκείμενη αιτία. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία των υποκείμενων αιτιών του νεφρωσικού συνδρόμου παρέχονται στο θέμα υγείας NIDDK, Σπειραματικές ασθένειες.

Διατροφή, Διατροφή και Διατροφή

Η διατροφή, η δίαιτα και η διατροφή δεν έχει αποδειχθεί ότι παίζουν ρόλο στην πρόκληση ή την πρόληψη του νεφρωσικού συνδρόμου στους ενήλικες. Για άτομα που έχουν αναπτύξει νεφρωσικό σύνδρομο, μπορεί να συνιστάται περιορισμός της πρόσληψης διαιτητικού νατρίου, συχνά από αλάτι και υγρά, για να βοηθήσει στη μείωση του οιδήματος. Μια δίαιτα χαμηλή σε κορεσμένα λιπαρά και χοληστερόλη μπορεί επίσης να συνιστάται για τον έλεγχο της υπερλιπιδαιμίας.

Κλινικές δοκιμές

Το Εθνικό Ινστιτούτο Διαβήτη και Πεπτικών και Νεφρικών Νόσων (NIDDK) και άλλα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH) διεξάγουν και υποστηρίζουν έρευνα για πολλές ασθένειες και καταστάσεις.

Τι είναι οι κλινικές δοκιμές και είναι κατάλληλες για εσάς;

Οι κλινικές δοκιμές αποτελούν μέρος της κλινικής έρευνας και στο επίκεντρο όλων των ιατρικών προόδων. Οι κλινικές δοκιμές εξετάζουν νέους τρόπους πρόληψης, ανίχνευσης ή θεραπείας ασθενειών. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν επίσης κλινικές δοκιμές για να εξετάσουν άλλες πτυχές της φροντίδας, όπως η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων με χρόνιες ασθένειες.

Ποιες κλινικές δοκιμές είναι ανοιχτές;

Μπορείτε να δείτε τις κλινικές δοκιμές που είναι ανοιχτές επί του παρόντος και είναι διαθέσιμες στη διεύθυνση www.ClinicalTrials.gov.

βιβλιογραφικές αναφορές

Νεφρωσικό Σύνδρομο. The Merck Manuals Online Medical Library. www.merckmanuals.com. Ενημερώθηκε τον Ιανουάριο του 2010. Πρόσβαση στις 15 Φεβρουαρίου 2012.

Πηγή: Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας; Εθνικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών και Εγκεφαλικού: Νεφρωσικό Σύνδρομο