Η θυλακίτιδα του ώμου είναι μια οδυνηρή κατάσταση που εμφανίζεται στην άρθρωση του ώμου. Σε αυτή την κατάσταση, ένα ή περισσότερα μπιφτέκια στον ώμο είναι φλεγμονώδη. Μια bursa είναι ένα μικρό, γεμάτο με υγρό σάκο που μαξιλάρια και μειώνει την τριβή μεταξύ οστών, τένοντων και μυών. Η φλεγμονή της μπούρσα προκαλεί δυσφορία, πρήξιμο και περιορισμένη κίνηση. Η θυλακίτιδα των ώμων μπορεί να προκύψει από επαναλαμβανόμενη κίνηση, τραυματισμό, λοίμωξη ή υποκείμενες ασθένειες υγείας όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα ή η ουρική αρθρίτιδα.
Συμπτώματα θυλακίτιδας ώμων
1 πόνος στον ώμο
Ο πόνος είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της θυλακίτιδας των ώμων. Η φλεγμονώδη μπύσα δημιουργεί πίεση στους περιβάλλοντος ιστούς, ιδιαίτερα όταν ο ώμος κινείται. Αυτή η πίεση ενεργοποιεί τους υποδοχείς του πόνου και οδηγεί σε επίμονη δυσφορία. Ο πόνος συνήθως αρχίζει ως θαμπός πόνος στο εξωτερικό μέρος ή στην κορυφή του ώμου και επιδεινώνεται με κίνηση ή πίεση, όπως όταν βρίσκεται στην πληγείσα πλευρά.
Θα πρέπει να παρακολουθείτε την ένταση και τη θέση του πόνου στον ώμο. Ο αιχμηρός ή ακτινοβολούμενος πόνος μπορεί να υποδηλώνει πρόσθετους τραυματισμούς, όπως δάκρυα περιστροφικής μανσέτα ή συμπίεση νεύρων. Ο πόνος εμφανίζεται συχνά σε άτομα με θυλακίτιδα ώμων και μπορεί να παραμείνει μέχρι να υποχωρήσει η φλεγμονή.
2. Περιορισμένο εύρος κίνησης
Η θυλακίτιδα των ώμων συχνά προκαλεί δυσκολία στη μετακίνηση του ώμου. Η φλεγμονή στην μπούρσα αυξάνει την πίεση μέσα στην άρθρωση, η οποία περιορίζει την ομαλή κίνηση. Το πρήξιμο και ο πόνος αποθαρρύνουν την πλήρη χρήση της άρθρωσης, προκαλώντας δυσκαμψία των αρθρώσεων και μειωμένη ευελιξία. Αυτό το σύμπτωμα επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες, όπως η επίτευξη των υπερυψωμένων, του ντύσιμο ή του χτενίσματος των μαλλιών.
Η παρατεταμένη αδράνεια μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω δυσκαμψία των αρθρώσεων και μια κατάσταση γνωστή ως κατεψυγμένος ώμος. Θα πρέπει να αποφύγετε την ακινητοποίηση του ώμου για μεγάλες περιόδους και να ξεκινήσετε απαλές ασκήσεις όταν ο πόνος μειώνεται. Το περιορισμένο εύρος κίνησης είναι ένα κοινό σύμπτωμα, ειδικά σε μέτριες ή προηγμένες περιπτώσεις.
3. Ορατό πρήξιμο
Η φλεγμονή της κουβέρτας ώμου προκαλεί μερικές φορές ορατό πρήξιμο. Η συσσώρευση υπερβολικού υγρού στην φλεγμονώδη bursa παράγει μια διόγκωση κοντά στην κορυφή ή την πλευρά του ώμου. Αυτή η περιοχή διόγκωσης είναι ευαίσθητη στην αφή και συχνά αισθάνεται οδυνηρή όταν πιέζετε πάνω του.
Η διόγκωση υποδεικνύει συνήθως μια ενεργή φλεγμονώδη διαδικασία. Θα πρέπει να παρακολουθείτε το μέγεθος και τη σταθερότητα της περιοχής διόγκωσης. Η ταχεία διεύρυνση, η ερυθρότητα ή η ζεστασιά μπορεί να υποδηλώνουν λοίμωξη, η οποία απαιτεί επείγουσα ιατρική αξιολόγηση. Η ήπια διόγκωση εμφανίζεται συχνά αλλά ορατή ή σημαντική διόγκωση φαίνεται λιγότερο συχνά.
4 πόνος που επιδεινώνεται τη νύχτα
Πολλά άτομα αντιμετωπίζουν αυξημένο πόνο κατά τη διάρκεια της νύχτας. Η φλεγμονή στο μπούρσα γίνεται πιο αισθητή όταν ο ώμος παραμένει ακίνητη ή όταν εφαρμόζεται η πίεση από την ύπαρξη στην πληγείσα πλευρά. Οι μεταβολές της ροής του αίματος και η ανακατανομή του υγρού κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί επίσης να εντείνει τον πόνο.
Θα πρέπει να αποφύγετε τον ύπνο στον πληγμένο ώμο και να χρησιμοποιήσετε μαξιλάρια για να υποστηρίξετε το χέρι και να μειώσετε την πίεση. Ο νυχτερινός πόνος είναι ένα συχνό σύμπτωμα και μπορεί να παρεμβαίνει στην ποιότητα του ύπνου.
5. Ζεστασιά και ερυθρότητα (σε ορισμένες περιπτώσεις)
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά όταν υπάρχει μόλυνση, η θυλακίτιδα των ώμων προκαλεί ζεστασιά και ερυθρότητα πάνω από την άρθρωση. Η μολυσμένη θυλακίτιδα, γνωστή ως σηπτική θυλακίτιδα, ενεργοποιεί μια ανοσοαπόκριση που αυξάνει τη ροή του αίματος σε αυτήν την περιοχή. Αυτή η απόκριση αυξάνει τη θερμοκρασία του δέρματος και δίνει μια κόκκινη εμφάνιση.
Η ζεστασιά και η ερυθρότητα υποδηλώνουν την ανάγκη για άμεση ιατρική φροντίδα, ειδικά εάν αυτό το σύμπτωμα συνοδεύεται από πυρετό ή ταχεία διόγκωση. Η σηπτική μπιφίτιδα εμφανίζεται λιγότερο συχνά, αλλά απαιτεί επείγουσα θεραπεία για να αποτρέψει τη βλάβη των αρθρώσεων.
6. Αδυναμία στον ώμο
Η επίμονη φλεγμονή και ο πόνος στην θυλακίτιδα του ώμου μπορούν να οδηγήσουν σε μυϊκή αχρηστία και μυϊκή αδυναμία. Ο πόνος αποθαρρύνει την κανονική κίνηση, προκαλώντας τους μύες γύρω από την άρθρωση του ώμου να γίνει λιγότερο ενεργός. Με την πάροδο του χρόνου, αυτή η αδράνεια μειώνει τη μυϊκή δύναμη και περιορίζει τη λειτουργία του ώμου.
Θα πρέπει να ξεκινήσετε τις ασκήσεις αποκατάστασης μόλις ανακουφίσει ο πόνος. Η μυϊκή αδυναμία δεν υπάρχει πάντοτε σε ήπιες περιπτώσεις, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε μακροχρόνια ή μη υποβληθείσα σε θεραπευτική θυλακίτιδα.
Τι προκαλεί τη φυλακή ώμου
Η επαναλαμβανόμενη κίνηση των ώμων, ειδικά η εναέρια δραστηριότητα, είναι η πιο κοινή αιτία της θυλακίτιδας των ώμων. Τα επαγγέλματα και τα αθλήματα που απαιτούν συχνή ανύψωση, ρίψη ή προσέγγιση μπορούν να ερεθίσουν την μπούρσα και να οδηγήσουν σε φλεγμονή. Το άμεσο τραύμα στον ώμο, όπως η πτώση ή το χτύπημα, μπορεί επίσης να προκαλέσει μπιφίτιδα.
Οι υποκείμενες ασθένειες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ουρική αρθρίτιδα ή ο διαβήτης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης θυλακίτιδας ώμων. Αυτές οι ασθένειες προάγουν τη φλεγμονή ή μεταβάλλουν τις αρθρώσεις, καθιστώντας την bursa πιο ευάλωτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοίμωξη εξαπλώνεται από το δέρμα ή την κυκλοφορία του αίματος στην μπούρσα, προκαλώντας σηπτική θυλακίτιδα.
Πώς οι γιατροί διαγνώσουν τη φυλακή ώμων
Οι γιατροί διαγνώσουν τη θωρακική ώμων εξετάζοντας διεξοδικά το ιατρικό ιστορικό και εκτελώντας μια φυσική εξέταση. Η εξέταση περιλαμβάνει τον έλεγχο για πόνο, πρήξιμο και εύρος κίνησης. Οι γιατροί μπορούν να ρωτήσουν για πρόσφατους τραυματισμούς, επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες και ιατρικές καταστάσεις που επηρεάζουν τις αρθρώσεις.
Οι δοκιμές απεικόνισης όπως η απεικόνιση υπερήχων ή μαγνητικού συντονισμού μπορούν να επιβεβαιώσουν την παρουσία συσσώρευσης υγρών και να αποκλείσουν άλλα προβλήματα ώμων. Εάν υπάρχει υποψία μόλυνσης, οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια βελόνα για να συλλέξουν υγρό από την μπούρσα για εργαστηριακή ανάλυση.
Πώς οι γιατροί αντιμετωπίζουν τη φυλακή ώμων
Η θεραπεία της θυλακίτιδας επικεντρώνεται στη μείωση της φλεγμονής και στην ανακούφιση του πόνου. Οι γιατροί συχνά συνιστούν την ανάπαυση του ώμου και την εφαρμογή κρύων πακέτων κατά τις πρώτες ημέρες. Μπορεί να συνταγογραφηθεί με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη (εμπορικά ονόματα: Nurofen, Advil) ή ναπροξένη (εμπορικά ονόματα: Naprosyn, Aleve) για να μειώσει τον πόνο και το πρήξιμο.
Σε επίμονες ή σοβαρές περιπτώσεις, οι γιατροί μπορούν να εισάγουν κορτικοστεροειδή απευθείας στην μπούρσα. Η φυσική θεραπεία διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην ανάκαμψη βελτιώνοντας τη δύναμη και την ευελιξία των ώμων. Όταν υπάρχει μόλυνση, οι γιατροί συνταγογραφούν αντιβιοτικά. Σε σπάνιες περιπτώσεις χρόνιας φυτότητας που δεν ανταποκρίνονται σε άλλες θεραπείες, οι γιατροί μπορούν να συστήσουν χειρουργική απομάκρυνση της μπούρσα.
Θα πρέπει να ακολουθήσετε στενά τις ιατρικές συμβουλές και να αποφύγετε την επιστροφή στην έντονη δραστηριότητα πολύ νωρίς. Η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία συμβάλλουν στην πρόληψη των επιπλοκών και στην επιτάχυνση της ανάκτησης.
Discussion about this post