Μπορεί να θεραπευτεί η ελκώδης κολίτιδα;

Πόσο κοντά είμαστε σε μια θεραπεία;

Η ελκώδης κολίτιδα (UC) είναι μια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου που επηρεάζει κυρίως την επένδυση του παχέος εντέρου (κόλον). Αυτή η αυτοάνοση νόσος έχει μια υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πορεία, που σημαίνει ότι οι περίοδοι έξαρσης ακολουθούνται από περιόδους ύφεσης.

Αυτήν τη στιγμή, δεν υπάρχει ιατρική θεραπεία για το UC. Οι τρέχουσες ιατρικές θεραπείες στοχεύουν να αυξήσουν το χρονικό διάστημα μεταξύ των εξάρσεων και να κάνουν τις εξάρσεις λιγότερο σοβαρές. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει μια ποικιλία φαρμάκων ή χειρουργικές επεμβάσεις.

Ωστόσο, η έρευνα στο UC συνεχίζει να διερευνά άλλες μεθόδους για τη μείωση της φλεγμονής που σχετίζεται με αυτήν την αυτοάνοση νόσο. Μάθετε περισσότερα για τις νέες θεραπείες UC που κυκλοφόρησαν πρόσφατα στην αγορά, καθώς και για τις αναδυόμενες θεραπείες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν άλλες επιλογές στο μέλλον.

Νέες θεραπείες για το UC

Δύο νέοι τύποι φαρμάκων για την UC έχουν εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια: τα βιοομοειδή και οι αναστολείς της κινάσης Janus (JAK).

Βιοομοειδή

Τα βιοομοειδή είναι μια νεότερη κατηγορία φαρμάκων UC. Αυτά είναι αντίγραφα των αντισωμάτων που χρησιμοποιούνται σε έναν κοινό τύπο φαρμάκου UC που ονομάζεται βιολογικά.

Τα βιολογικά φάρμακα είναι θεραπείες με βάση τις πρωτεΐνες που βοηθούν στη μέτρια έως σοβαρή UC χρησιμοποιώντας αντισώματα για τον έλεγχο της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Τα βιοομοειδή λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο όπως τα βιολογικά. Η μόνη διαφορά είναι ότι τα βιοομοειδή είναι αντίγραφατων αντισωμάτων που χρησιμοποιούνται στα βιολογικά, και όχι του αρχικού φαρμάκου.

Παραδείγματα βιοομοειδών περιλαμβάνουν:

• adalimumab-adbm (Cyltezo)
• adalimumab-atto (Amjevita)
• infliximab-abda (Renflexis)
• infliximab-dyyb (Inflectra)
• infliximab-qbtx (Ixifi)

Αναστολείς JAK

Το 2018, ο FDA ενέκρινε έναν νέο τύπο αναστολέα JAK για σοβαρή UC που ονομάζεται τοφασιτινίμπη (Xeljanz). Η τοφασιτινίμπη είναι το πρώτο από του στόματος φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της σοβαρής UC. Είχε προηγουμένως εγκριθεί για τη θεραπεία της ρευματοειδούς και ψωριασικής αρθρίτιδας.

Το Xeljanz δρα αναστέλλοντας τα ένζυμα JAK για να βοηθήσει στον έλεγχο της φλεγμονής. Σε αντίθεση με άλλες συνδυαστικές θεραπείες, αυτό το φάρμακο δεν προορίζεται για χρήση με ανοσοκατασταλτικά ή βιολογικά.

Θεραπείες στον ορίζοντα

Εκτός από τα φάρμακα, οι ερευνητές εξετάζουν τη δυνατότητα και άλλων θεραπευτικών μέτρων που θα βοηθήσουν στην πρόληψη και τη θεραπεία της γαστρεντερικής φλεγμονής που προκαλείται από UC.

Κλινικές δοκιμές βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη στις ακόλουθες αναδυόμενες θεραπείες:

• θεραπεία με βλαστοκύτταρα, η οποία μπορεί να βοηθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να επανέλθει για να μειώσει τη φλεγμονή και να οδηγήσει στην επισκευή των ιστών
• μεταμόσχευση κοπράνων (ονομάζεται επίσης μεταμόσχευση κοπράνων), η οποία περιλαμβάνει την εμφύτευση υγιών κοπράνων από έναν δότη για να βοηθήσει στην αποκατάσταση ενός υγιούς μικροβιώματος του εντέρου
• κάνναβη, η οποία μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της συνολικής φλεγμονής του σώματος — συμπεριλαμβανομένης της φλεγμονής που σχετίζεται με το UC

Τρέχουσες θεραπείες για UC

Η τρέχουσα θεραπεία για το UC περιλαμβάνει συνδυασμό φαρμάκων ή διορθωτικών χειρουργικών επεμβάσεων. Μιλήστε με το γιατρό σας για τις ακόλουθες επιλογές.

Φάρμακα για UC

Υπάρχει ένας αριθμός φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του UC, καθένα από τα οποία έχει στόχο τον έλεγχο της φλεγμονής στο κόλον για να σταματήσει τη βλάβη των ιστών και να διαχειριστεί τα συμπτώματά σας.

Τα καθιερωμένα φάρμακα τείνουν να είναι πιο χρήσιμα για ήπια έως μέτρια UC. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ένα ή συνδυασμό από τα ακόλουθα:

• κορτικοστεροειδή
• βιολογικά
• αμινοσαλικυλικά (5-ASA)
• ανοσοτροποποιητές

Θεραπευτική χειρουργική

Υπολογίζεται ότι έως και το ένα τρίτο των ατόμων με UC θα χρειαστούν τελικά χειρουργική επέμβαση. Τα συμπτώματα που συνήθως σχετίζονται με το UC – όπως κράμπες, αιματηρή διάρροια και φλεγμονή του εντέρου – μπορούν να σταματήσουν με χειρουργική επέμβαση.

Η αφαίρεση ολόκληρου του παχέος εντέρου (ολική κολεκτομή) θα σταματήσει εντελώς τα συμπτώματα του παχέος εντέρου.

Ωστόσο, μια ολική κολεκτομή σχετίζεται με άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες. Εξαιτίας αυτού, μερικές φορές πραγματοποιείται μερική κολεκτομή, όπου αφαιρείται μόνο το άρρωστο τμήμα του παχέος εντέρου.

Φυσικά, η χειρουργική επέμβαση δεν είναι για όλους. Μια μερική ή ολική κολεκτομή συνήθως προορίζεται για όσους έχουν σοβαρό UC.

Η χειρουργική εκτομή του εντέρου μπορεί να είναι μια επιλογή για όσους δεν έχουν ανταποκριθεί καλά στην ιατρική θεραπεία για UC. Αυτό συμβαίνει συνήθως μετά από χρόνια ιατρικής θεραπείας, κατά την οποία οι παρενέργειες ή η μειωμένη ικανότητα των φαρμάκων να ελέγχουν την ασθένεια έχουν οδηγήσει σε κακή ποιότητα ζωής.

Μερική ή ολική εκτομή του παχέος εντέρου

Σε μια ολική εκτομή αφαιρείται ολόκληρο το παχύ έντερο. Αν και αυτή είναι η μόνη αληθινή θεραπεία για το UC, μπορεί να μειώσει την ποιότητα ζωής.

Σε μια μερική εκτομή, οι χειρουργοί του παχέος εντέρου αφαιρούν την πάσχουσα περιοχή του παχέος εντέρου με ένα περιθώριο υγιούς ιστού και στις δύο πλευρές. Όταν είναι δυνατόν, τα δύο εναπομείναντα άκρα του παχέος εντέρου ενώνονται χειρουργικά, επανασυνδέοντας το πεπτικό σύστημα.

Όταν αυτό δεν μπορεί να γίνει, το έντερο κατευθύνεται στο κοιλιακό τοίχωμα και τα απόβλητα εξέρχονται από το σώμα σε σάκο ειλεοστομίας ή κολοστομίας.

Με τις σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές, είναι δυνητικά δυνατή η επανασύνδεση του εναπομείναντος εντέρου με τον πρωκτό, είτε κατά την αρχική επέμβαση εκτομής είτε μετά από μια περίοδο επούλωσης.

Επείγουσα χειρουργική επέμβαση

Ενώ η χειρουργική επέμβαση συχνά καθυστερεί έως ότου το UC γίνει σοβαρό ή έχουν συμβεί δυσπλαστικές αλλαγές που τείνουν σε σημείο καρκίνου, μερικοί άνθρωποι μπορεί να χρειαστούν επείγουσα χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης παχέος εντέρου επειδή ο κίνδυνος διατήρησης του άρρωστου εντέρου είναι πολύ μεγάλος.

Τα άτομα με UC μπορεί να χρειαστούν επείγουσα χειρουργική επέμβαση εάν εμφανίσουν:

• τοξικό μεγάκολο (απειλητική για τη ζωή διαστολή του παχέος εντέρου)
• ανεξέλεγκτη αιμορραγία στο παχύ έντερο
• διάτρηση παχέος εντέρου

Η επείγουσα χειρουργική επέμβαση ενέχει μεγαλύτερο αριθμό κινδύνων και επιπλοκών. Είναι επίσης πιο πιθανό οι ασθενείς που υποβάλλονται σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση να χρειαστούν τουλάχιστον προσωρινά ειλεοστομία ή κολοστομία.

Πιθανές επιπλοκές από χειρουργική επέμβαση

Μέρος της χειρουργικής του εντέρου περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας θήκης κοντά στον πρωκτό, η οποία συλλέγει τα απόβλητα πριν από την αφόδευση.

Μία από τις επιπλοκές της χειρουργικής επέμβασης είναι ότι ο θύλακας μπορεί να φλεγμονή, γεγονός που προκαλεί διάρροια, κράμπες και πυρετό. Αυτό ονομάζεται σκυλίτιδα και μπορεί να αντιμετωπιστεί με παρατεταμένη θεραπεία αντιβιοτικών.

Η άλλη κύρια επιπλοκή της εκτομής του εντέρου είναι η απόφραξη του λεπτού εντέρου. Μια απόφραξη του λεπτού εντέρου αντιμετωπίζεται πρώτα με ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και ανάπαυση του εντέρου (και πιθανώς αναρρόφηση ρινογαστρικού σωλήνα για αποσυμπίεση). Ωστόσο, μια σοβαρή απόφραξη του λεπτού εντέρου μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση.

Παρόλο που η χειρουργική επέμβαση μπορεί να θεραπεύσει τα γαστρεντερικά συμπτώματα του UC, μπορεί να μην θεραπεύει πάντα άλλα προσβεβλημένα σημεία. Περιστασιακά, τα άτομα με UC έχουν φλεγμονή των ματιών, του δέρματος ή των αρθρώσεων.

Αυτοί οι τύποι φλεγμονής μπορεί να επιμείνουν ακόμη και μετά την πλήρη αφαίρεση του εντέρου. Αν και αυτό είναι ασυνήθιστο, είναι κάτι που πρέπει να λάβετε υπόψη πριν από την επέμβαση.

Αν και δεν υπάρχει ιατρική θεραπεία για το UC, τα νέα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του αριθμού των εξάρσεων ενώ αυξάνουν τη συνολική ποιότητα ζωής σας.

Όταν το UC είναι υπερβολικά ενεργό, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για να διορθωθεί η υποκείμενη φλεγμονή. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μπορεί να «θεραπευθεί» το UC.

Ταυτόχρονα, εναλλακτικές πτυχές της θεραπείας με UC μελετώνται συνεχώς για πιθανές θεραπείες. Αυτό περιλαμβάνει άλλους τύπους χειρουργικών επεμβάσεων, καθώς και εναλλακτικές θεραπείες, όπως η κάνναβη.

Μέχρι να υπάρξει ιατρική θεραπεία, είναι σημαντικό να είστε επιθετικοί με την πρόληψη των εξάρσεων σας, ώστε να μπορείτε να αποτρέψετε τη βλάβη των ιστών. Μιλήστε με το γιατρό σας για τις επιλογές σας για να δείτε τι μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα για εσάς.

Διαβάστε αυτό το άρθρο στα Ισπανικά.