Είναι φυσιολογικό όλο αυτό το μωρό φτύσιμο;

Τι είναι το κανονικό φτύσιμο;

Είναι φυσιολογικό για τα μωρά να φτύνουν περιστασιακά το μητρικό γάλα ή τη φόρμουλα. Για τα περισσότερα μωρά το φτύσιμο είναι μια γρήγορη, ομαλή ροή υγρών πάνω και έξω κατά τη διάρκεια ή λίγο μετά το τάισμα.

Το φτύσιμο κανονικά δεν οδηγεί σε αγωνία ή απώλεια βάρους. Αν και το φτύσιμο μπορεί να φαίνεται σαν μεγάλη ποσότητα υγρού (ειδικά μετά την τρίτη φορά που το σκουπίζεις σε μια μέρα!), στις περισσότερες περιπτώσεις είναι στην πραγματικότητα μόνο μια μικρή ποσότητα.

Αν και το φτύσιμο είναι συχνό, επιπλοκές που ονομάζονται γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠΝ) μπορεί να αναπτυχθούν σε ορισμένα βρέφη.

Μερικά σημάδια ότι αυτό που βιώνει το βρέφος σας δεν είναι φυσιολογικό φτύσιμο αλλά ΓΟΠΝ είναι:

• πνίγεται από τη σούβλα καθώς βγαίνει
• ένα δυστυχισμένο, άβολο μωρό λόγω εμφανούς καούρας ή επώδυνης παλινδρόμησης όλη την ημέρα
• κακή αύξηση βάρους

Αν δείτε σημάδια ΓΟΠΝ (ή σημάδια οποιασδήποτε άλλης ασθένειας συμπεριλαμβανομένου του εμετού), ήρθε η ώρα για ένα ταξίδι στον γιατρό!

Τι προκαλεί το φτύσιμο;

Γιατί λοιπόν όλα όσα τρώει το μωρό σας φαίνονται να επανέρχονται αμέσως; Έχει να κάνει με ένα αναπτυξιακό ορόσημο που δεν είναι τόσο εύκολο να εντοπιστεί όσο το να χαμογελάς ή να κάθεσαι.

Σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες, ένας μυς που βρίσκεται μεταξύ του οισοφάγου και του στομάχου κρατά τα υγρά και τα τρόφιμα εκεί που ανήκουν. Έως ότου αυτός ο μυς έχει χρόνο να ωριμάσει (ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο της ζωής), το φτύσιμο μπορεί να είναι ένα πρόβλημα – ειδικά εάν το στομάχι είναι πολύ γεμάτο ή το περιεχόμενό του λιγοστεύει.

Το φτύσιμο τον πρώτο χρόνο θεωρείται αναπτυξιακά φυσιολογικό.

Άλλες αιτίες φτύσιμο περιλαμβάνουν:

• αεροφαγία, που είναι κατανάλωση αέρα σε μεγαλύτερες ποσότητες από το συνηθισμένο
• υπερδιέγερση που προκαλείται από αναπήδηση, χρόνο κοιλιάς κ.λπ.

Μια άλλη αιτία μπορεί να είναι η πυλωρική στένωση. Εμφανίζεται μέσα στους πρώτους μήνες της ζωής ενός παιδιού, αυτή η κατάσταση προκαλεί έντονες μυϊκές συσπάσεις που συμβαίνουν μετά το τάισμα, με αποτέλεσμα τον εμετό με βλήμα. Τα μωρά με πυλωρική στένωση συνήθως πεινούν ξανά αμέσως μετά τον εμετό. Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται για τη διόρθωση αυτού του προβλήματος.

Εάν το μωρό σας παρουσιάζει σημάδια πυλωρικής στένωσης, είναι σημαντικό να επισκεφτείτε το γιατρό του μωρού σας, καθώς μπορεί να απαιτούνται φάρμακα ή ιατρική θεραπεία.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ του φτύσιμου και του εμετού;

Αν και είναι σημαντικό να μπορείτε να προσδιορίσετε εάν το υγρό που ανεβαίνει είναι φτύσιμο ή εμετό, μπορεί να είναι δύσκολο μερικές φορές να πραγματοποιήσετε αυτήν την κλήση. Υπάρχουν διάφοροι διακριτικοί παράγοντες που μπορούν συνήθως να σας βοηθήσουν να καταλήξετε σε μια απάντηση μεταξύ των δύο.

Το φτύσιμο συνήθως εμφανίζεται γρήγορα και είναι συνήθως ήσυχο καθώς χτυπάει. Τα βρέφη που φτύνουν είναι γενικά χαρούμενα πριν, κατά τη διάρκεια και μετά.

Το φτύσιμο είναι πιο συχνό στους πρώτους μήνες της ζωής ενός παιδιού και συνήθως εμφανίζεται λιγότερο συχνά όταν ένα παιδί πλησιάζει το 1 έτος και μετά. (Το φτύσιμο ξεκινά συνήθως πριν το παιδί γίνει 6 μηνών, αν πρόκειται να εμφανιστεί.)

Ο έμετος είναι σχεδόν πάντα μόνο ένα σύμπτωμα μιας μεγαλύτερης ασθένειας και όχι μια ασθένεια από μόνη της. Επομένως, ο έμετος συνήθως εμφανίζεται σε συνδυασμό με άλλα συμπτώματα, όπως πυρετό ή διάρροια.

Οι κρίσεις εμετού συχνά εμφανίζονται γρήγορα και τελειώνουν γρήγορα, καθώς συνδέονται με την υποκείμενη ασθένεια. Επιπλέον, ο έμετος συχνά περιλαμβάνει έναν θόρυβο και έχει μια πρασινωπή απόχρωση από τη χολή του ήπατος.

Πότε είναι πρόβλημα το φτύσιμο;

Όταν το παιδί σας φτύνει, είναι φυσιολογικό να αναρωτιέστε αν είναι καλά. Ευτυχώς, υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτό που συμβαίνει είναι κάτι περισσότερο από φυσιολογικό φτύσιμο και ότι πρέπει να απευθυνθείτε στον γιατρό του παιδιού σας.

Εάν το παιδί σας έχει τα ακόλουθα συμπτώματα, είναι καιρός να επικοινωνήσετε με τον γιατρό του παιδιού σας:

• χάνω βάρος
• φαίνεται ιδιότροπο όλη την ημέρα λόγω δυσφορίας
• Τα υγρά που ανεβαίνουν και βγαίνουν παίρνουν μια ποικιλία χρωμάτων (ροζ-κόκκινο, βαθύ κίτρινο ή πράσινο της χολής) και υφές

Ο γιατρός του παιδιού σας θα είναι σε θέση να εξετάσει τα συμπτώματα και να πραγματοποιήσει εξετάσεις για να προσδιορίσει εάν το παιδί σας έχει αναπτύξει ΓΟΠΝ, πυλωρική στένωση ή άλλη πιθανή ασθένεια. Εάν ναι, πιθανότατα θα χρησιμοποιήσουν φάρμακα ή/και ιατρικές θεραπείες για να παρέμβουν.

Ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες της ζωής, ο έμετος μπορεί να είναι σοβαρός. Σε περιόδους ασθένειας, τα βρέφη μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην αφυδάτωση. Είτε το παιδί σας φτύνει είτε κάνει εμετό, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε για να βεβαιωθείτε ότι το μωρό σας κρατά επαρκή υγρά εάν είναι άρρωστο.

Για να σκεφτείτε εάν θα επικοινωνήσετε ή όχι με το γιατρό σας και πόσο γρήγορα χρειάζεται βοήθεια το παιδί σας, να έχετε κατά νου ότι δεν είναι όλα τα φτύσιμο!

• Η κανονική φτύσιμο μπορεί συνήθως να αντιμετωπιστεί στο σπίτι και δεν απαιτεί να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο του παιδιού σας.
• Εάν το παιδί σας φτύνει τους τελευταίους 12 μήνες, αυξάνεται το φτύσιμο ή φαίνεται να χάνει βάρος, τηλεφωνήστε στο γιατρό σας (συνήθως αρκεί ένα ραντεβού κατά τις ώρες γραφείου – δεν χρειάζεται να βιαστείτε).
• Εάν το παιδί σας φτύνει ή κάνει εμετό με αίμα ή χολή, πνίγει το γάλα σε σημείο που γίνεται μπλε ή χωλαίνει ή είναι κάτω των 12 εβδομάδων και το φτύσιμο γίνεται εμετός με βλήμα, είναι απαραίτητο ένα άμεσο ταξίδι στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης.

Συμβουλές για φτύσιμο

Εάν το φτύσιμο προκαλεί πτώση σε εσάς και το μωρό σας, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να προσπαθήσετε να ελαχιστοποιήσετε την ποσότητα του φτύσιμου που θα βιώσετε και οι δύο.

• Δοκιμάστε μικρότερες ροές. Εάν θηλάζετε, σκεφτείτε να ταΐζετε μόνο ένα στήθος ανά τροφή και να αντλείτε γάλα από το άλλο σας στήθος. Εάν ταΐζετε με μπιμπερό, σκεφτείτε να μειώσετε την ποσότητα της φόρμουλας ή του μητρικού γάλακτος που προσφέρεται ανά πάσα στιγμή.
• Κρατήστε ήρεμα το μωρό σας όρθιο για 20 έως 30 λεπτά μετά το τάισμα. Αποφύγετε τις αναπηδήσεις ή τις γρήγορες και τραχιές κινήσεις.

• Ρυθμίστε τα ταΐσματα και κάντε συχνά διαλείμματα για να ρέψετε.

• Αποφύγετε τα στενά και δεσμευτικά ρούχα και πάνες που μπορεί να ασκήσουν πίεση στο στομάχι του μωρού σας.
• Εάν θηλάζετε, σκεφτείτε να πειραματιστείτε με τη δική σας διατροφή. Η αφαίρεση ορισμένων τροφών όπως τα γαλακτοκομικά μπορεί να βοηθήσει το στομάχι του μωρού σας να αφομοιώσει καλύτερα το μητρικό γάλα.
• Αποφύγετε να βάζετε το μωρό σας να κοιμάται στο στομάχι του. Όχι μόνο ο ύπνος ανάσκελα συνιστάται για την πρόληψη του SIDS, αλλά ο ύπνος στο στομάχι μπορεί να προσθέσει μόνο την ποσότητα που φτύνουν!
• Μην προσθέτετε στερεά σε ένα μπουκάλι, εκτός εάν σας υποδείξει ο γιατρός σας.
• Εάν το μωρό σας φτύσει, αλλά είναι χαρούμενο και παίρνει βάρος, δεν χρειάζεται να βιαστείτε να το ταΐσετε ξανά αμέσως.

Αν και σίγουρα μπορεί να είναι απογοητευτικό να ακούτε τον «θόρυβο» να ξεκινά ξανά, το φτύσιμο είναι μια φυσιολογική δραστηριότητα για πολλά μωρά. Εάν το μωρό σας είναι χαρούμενο και παίρνει βάρος, οι πιθανότητες είναι ότι όλα θα πάνε καλά, αν είναι λίγο ακατάστατο.

Να είστε βέβαιοι ότι τις περισσότερες φορές μια βαθιά αναπνοή και μερικές χαρτοπετσέτες είναι όλα όσα χρειάζεστε για να επαναφέρετε τα πράγματα στη σωστή τους τροχιά. Το γεγονός ότι το φτύσιμο δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από τον πρώτο χρόνο της ζωής μπορεί επίσης να είναι ένα παρήγορο μάντρα στο οποίο πρέπει να εστιάσετε καθώς (συνεχώς) αρπάζετε τα κατάλληλα είδη καθαρισμού από την ντουλάπα!

Υπάρχουν φορές όμως που η φτύσιμο μπορεί να περάσει το όριο του φυσιολογικού ή στην πραγματικότητα να είναι εμετός. Εάν ανησυχείτε για το παιδί σας, θα πρέπει πάντα να επικοινωνείτε με το γιατρό του για να συζητήσετε τα συμπτώματά του.