ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
Τι είναι η γυναικεία υπογονιμότητα;
Η υπογονιμότητα είναι μια ασθένεια κατά την οποία η ικανότητα να μείνετε έγκυος και να γεννήσετε ένα παιδί είναι μειωμένη ή περιορισμένη κατά κάποιο τρόπο. Για ετεροφυλόφιλα ζευγάρια (άνδρες και γυναίκες), αυτό συνήθως διαγιγνώσκεται μετά από ένα χρόνο προσπάθειας να μείνουν έγκυος (αλλά μπορεί να διαγνωστεί νωρίτερα ανάλογα με άλλους παράγοντες). Για τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια, το ένα τρίτο των αιτιών υπογονιμότητας οφείλεται σε ανδρικό πρόβλημα, το ένα τρίτο σε γυναικεία προβλήματα και το ένα τρίτο σε συνδυασμούς ή άγνωστους λόγους. Όταν διαπιστωθεί ότι η αιτία της υπογονιμότητας προέρχεται από τη γυναίκα σύντροφο, θεωρείται γυναικεία υπογονιμότητα ή υπογονιμότητα «γυναικείου παράγοντα».
Πόσο συχνή είναι η γυναικεία υπογονιμότητα;
Η υπογονιμότητα είναι μια κοινή ασθένεια. Τουλάχιστον το 10% των γυναικών αντιμετωπίζουν κάποιου είδους υπογονιμότητα. Οι πιθανότητες να είναι υπογόνιμη αυξάνονται όσο μια γυναίκα μεγαλώνει.
Συμπτώματα και Αιτίες
Τι προκαλεί τη γυναικεία υπογονιμότητα;
Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες υπογονιμότητας. Ωστόσο, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστεί η ακριβής αιτία και ορισμένα ζευγάρια έχουν «ανεξήγητη» υπογονιμότητα ή «πολυπαραγοντική» υπογονιμότητα (πολλαπλές αιτίες, συχνά ανδρικοί και γυναικείοι παράγοντες). Μερικές πιθανές αιτίες της γυναικείας υπογονιμότητας μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Προβλήματα με τη μήτρα: Αυτό περιλαμβάνει πολύποδες, ινομυώματα, διάφραγμα ή συμφύσεις μέσα στην κοιλότητα της μήτρας. Οι πολύποδες και τα ινομυώματα μπορούν να σχηματιστούν από μόνα τους ανά πάσα στιγμή, ενώ άλλες ανωμαλίες (όπως το διάφραγμα) υπάρχουν κατά τη γέννηση. Οι συμφύσεις μπορεί να σχηματιστούν μετά από μια χειρουργική επέμβαση όπως η διαστολή και η απόξεση (D&C).
- Προβλήματα με τις σάλπιγγες: Η πιο κοινή αιτία της υπογονιμότητας του «σαλπιγγικού παράγοντα» είναι η φλεγμονώδης νόσος της πυέλου, που συνήθως προκαλείται από χλαμύδια και γονόρροια.
- Προβλήματα με την ωορρηξία: Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μια γυναίκα μπορεί να μην έχει ωορρηξία (να απελευθερώνει ένα ωάριο) τακτικά. Οι ορμονικές ανισορροπίες, μια παλαιότερη διατροφική διαταραχή, η κατάχρηση ουσιών, οι παθήσεις του θυρεοειδούς, το σοβαρό στρες και οι όγκοι της υπόφυσης είναι όλα παραδείγματα πραγμάτων που μπορούν να επηρεάσουν την ωορρηξία.
- Προβλήματα με τον αριθμό και την ποιότητα των αυγών: Οι γυναίκες γεννιούνται με όλα τα ωάρια που θα έχουν ποτέ και αυτό το απόθεμα μπορεί να «εξαντληθεί» νωρίς πριν την εμμηνόπαυση. Επιπλέον, ορισμένα ωάρια θα έχουν λάθος αριθμό χρωμοσωμάτων και δεν μπορούν να γονιμοποιηθούν ή να αναπτυχθούν σε ένα υγιές έμβρυο. Μερικά από αυτά τα χρωμοσωμικά ζητήματα (όπως η «ισορροπημένη μετατόπιση») μπορεί να επηρεάσουν όλα τα ωάρια. Άλλα είναι τυχαία, αλλά γίνονται πιο συνηθισμένα καθώς μια γυναίκα μεγαλώνει.
Ποιοι κινδυνεύουν με γυναικεία υπογονιμότητα;
Πολλοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μιας γυναίκας για γυναικεία υπογονιμότητα. Γενικές συνθήκες υγείας, γενετικά (κληρονομικά) χαρακτηριστικά, επιλογές τρόπου ζωής και ηλικία μπορούν όλα να συμβάλλουν στη γυναικεία υπογονιμότητα. Συγκεκριμένοι παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Ηλικία.
- Ορμονικό πρόβλημα που εμποδίζει την ωορρηξία.
-
Μη φυσιολογικός εμμηνορροϊκός κύκλος.
-
Ευσαρκία.
- Το να είσαι λιποβαρής.
- Έχοντας χαμηλή περιεκτικότητα σε σωματικό λίπος από ακραία άσκηση.
-
Ενδομητρίωση.
- Δομικά προβλήματα (προβλήματα με τις σάλπιγγες, τη μήτρα ή τις ωοθήκες).
-
Ινομυώματα της μήτρας.
-
Κύστες.
- Όγκοι.
- Αυτοάνοσες διαταραχές (λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα, νόσος Hashimoto, παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα).
-
Σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ).
-
Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS).
-
Πρωτοπαθής ωοθηκική ανεπάρκεια (POI).
- Υπερβολική χρήση ουσιών (βαριά κατανάλωση αλκοόλ).
-
Κάπνισμα.
- Σύνδρομο DES (το DES είναι ένα φάρμακο που χορηγήθηκε σε γυναίκες για την πρόληψη επιπλοκών στην εγκυμοσύνη όπως πρόωρο τοκετό ή αποβολή. Ωστόσο, αυτό το φάρμακο έχει προκαλέσει στειρότητα σε ορισμένα από τα παιδιά μητέρων που έλαβαν DES.).
- Μια προηγούμενη έκτοπη (σωληνιακή) εγκυμοσύνη.
Πώς επηρεάζει η ηλικία τη γυναικεία υπογονιμότητα;
Καθώς μια γυναίκα μεγαλώνει, οι πιθανότητές της να μείνει έγκυος μειώνονται. Η ηλικία γίνεται πιο κοινός παράγοντας γυναικείας υπογονιμότητας, επειδή πολλά ζευγάρια περιμένουν να κάνουν παιδιά μέχρι τα 30 ή τα 40 τους. Οι γυναίκες άνω των 35 ετών έχουν υψηλότερο κίνδυνο να έχουν προβλήματα γονιμότητας. Οι λόγοι για αυτό περιλαμβάνουν:
- Ο συνολικός αριθμός των αυγών είναι μικρότερος.
- Περισσότερα ωάρια έχουν μη φυσιολογικό αριθμό χρωμοσωμάτων.
- Αυξημένος κίνδυνος άλλων καταστάσεων υγείας.
Διάγνωση και Δοκιμές
Τι θα ζητήσει ο γιατρός μου κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού για τη διάγνωση της γυναικείας υπογονιμότητας;
Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να γνωρίζει για τις περιόδους εμμήνου ρύσεως, τυχόν προηγούμενες εγκυμοσύνες, αποβολές, πυελικό πόνο, ασυνήθιστη κολπική αιμορραγία ή εκκρίσεις. Μπορεί επίσης να ερωτηθείτε για τυχόν προηγούμενες λοιμώξεις της πυέλου ή σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (ΣΜΝ). Ορισμένες ερωτήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Είχατε προηγούμενες εγκυμοσύνες ή αποβολές;
- Είναι ο έμμηνος κύκλος σας κανονικός και τακτικός ή επώδυνος και ακανόνιστος;
- Έχετε βαριά αιμορραγία ή μη φυσιολογική έκκριση;
- Έχετε πόνο στη λεκάνη;
- Έχετε κάνει χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά στο παρελθόν;
Ποιες εξετάσεις θα κάνει ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης για τη διάγνωση της γυναικείας υπογονιμότητας;
Ορισμένες εξετάσεις μπορεί να γίνουν στο γραφείο του παρόχου υγειονομικής περίθαλψης ως φυσική εξέταση. Αυτές οι δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Μια συνολική φυσική εξέταση.
- Τεστ Παπ.
- Μια πυελική εξέταση.
- Υπερηχογράφημα πυέλου.
- Εξέταση των μαστών για ασυνήθιστη παραγωγή γάλακτος.
Άλλες εξετάσεις μπορεί να χρειαστεί να γίνουν σε εργαστήριο. Αυτές οι δοκιμές μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ: Ο τύπος των εργαστηριακών εξετάσεων θα εξαρτηθεί από το ιστορικό της υγείας σας και από τις διαγνώσεις που εξετάζει ο γιατρός σας. Παραδείγματα εργαστηριακών εξετάσεων περιλαμβάνουν έλεγχο θυρεοειδούς, επίπεδα προλακτίνης, τεστ αποθέματος ωοθηκών και προγεστερόνης (μια ορμόνη που παράγεται κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου που σηματοδοτεί την ωορρηξία).
- Υστεροσαλπιγγογραφία ακτίνων Χ (HSG): Μια χρωστική ουσία εγχέεται στον τράχηλο της μήτρας και ο φροντιστής παρακολουθεί πώς η βαφή κινείται μέσω της σάλπιγγας με ακτινογραφία. Αυτή η δοκιμή ελέγχει για μπλοκαρίσματα.
- Λαπαροσκόπηση: Σε αυτή τη δοκιμή, ένα μικρό όργανο παρακολούθησης που ονομάζεται λαπαροσκόπιο εισάγεται στην κοιλιά για να εξετάσει τα όργανα.
- Διακολπικό υπερηχογράφημα: Σε αντίθεση με το υπερηχογράφημα κοιλίας (όπου ο καθετήρας τοποθετείται πάνω από την κοιλιά), αυτή η εξέταση γίνεται με την εισαγωγή μιας ράβδου υπερήχων στον κόλπο. Επιτρέπει στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης μια καλύτερη εικόνα οργάνων όπως η μήτρα και οι ωοθήκες.
- Ηχοϋστερογράφημα ορού (SIS): Αυτή η εξέταση χρησιμοποιείται για την εξέταση της επένδυσης της μήτρας και την αξιολόγηση για πολύποδες, ινομυώματα ή άλλες δομικές ανωμαλίες. Ο φυσιολογικός ορός (νερό) χρησιμοποιείται για την πλήρωση της μήτρας, επιτρέποντας στον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης να έχει καλύτερη εικόνα της κοιλότητας της μήτρας κατά τη διάρκεια ενός διακολπικού υπερήχου.
- Υστεροσκόπηση: Σε αυτό το τεστ, μια συσκευή που ονομάζεται υστεροσκόπιο (μια εύκαμπτη, λεπτή συσκευή με κάμερα πάνω) εισάγεται στον κόλπο και μέσω του τραχήλου της μήτρας. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης το μετακινεί στη μήτρα για να δει το εσωτερικό του οργάνου.
Διαχείριση και Θεραπεία
Πώς αντιμετωπίζεται η γυναικεία υπογονιμότητα;
Μόλις ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης διαγνώσει τη γυναικεία υπογονιμότητα και εντοπίσει την αιτία, υπάρχουν διάφορες επιλογές θεραπείας. Η αιτία της υπογονιμότητας καθοδηγεί το είδος της θεραπείας. Για παράδειγμα, τα δομικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω χειρουργικής επέμβασης, ενώ τα ορμονικά φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλα θέματα (προβλήματα ωορρηξίας, παθήσεις του θυρεοειδούς).
Πολλοί ασθενείς θα χρειαστούν τεχνητή γονιμοποίηση (ένεση πλυμένου σπέρματος στη μήτρα μετά την ωορρηξία) ή εξωσωματική γονιμοποίηση (γονιμοποίηση ωαρίων με σπέρμα στο εργαστήριο για τη δημιουργία εμβρύων και μετά μεταφορά του εμβρύου στη μήτρα).
Η υιοθεσία και η παρένθετη μητρότητα κύησης μπορεί επίσης να είναι επιλογές για γυναίκες με υπογονιμότητα που επιθυμούν να δημιουργήσουν οικογένεια.
Πρόληψη
Μπορεί να προληφθεί η γυναικεία υπογονιμότητα;
Οι περισσότερες μορφές γυναικείας υπογονιμότητας δεν μπορούν να προβλεφθούν ή να προληφθούν. Ωστόσο, οι παράγοντες κινδύνου που μπορεί να συμβάλλουν στην υπογονιμότητα μπορούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, να ελεγχθούν για την πρόληψη αυτής της κατάστασης. Για παράδειγμα, οι τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής, όπως η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ και η διακοπή του καπνίσματος, μπορεί να είναι ευεργετικές για τη γονιμότητα κάποιου, όπως και η διατήρηση ενός υγιούς βάρους και η ανάπτυξη καλών συνηθειών άσκησης. Είναι σημαντικό να επισκέπτεστε τακτικά τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης και να συζητάτε τυχόν άλλους κινδύνους που μπορεί να έχετε για τη γυναικεία υπογονιμότητα.
Προοπτική / Πρόγνωση
Ποιες είναι οι προοπτικές για τη γυναικεία υπογονιμότητα;
Η προοπτική (πρόγνωση) για τη γυναικεία υπογονιμότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το άτομο και την υποκείμενη αιτία της υπογονιμότητας. Σε περιπτώσεις όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία μιας κατάστασης ωορρηξίας ή μια απλή χειρουργική διαδικασία για τη διόρθωση μιας δομικής ανωμαλίας (πολύποδες ή μοναχικά ινομυώματα), η προοπτική είναι γενικά θετική. Μιλήστε με το γιατρό σας για το οικογενειακό σας ιστορικό, τους παράγοντες κινδύνου και τα υποκείμενα ιατρικά ζητήματα για να μάθετε περισσότερα για την πρόγνωσή σας.
Ζουν με
Πότε πρέπει να δω το γιατρό μου σχετικά με τη γυναικεία υπογονιμότητα;
Εάν είστε γυναίκα σε ετεροφυλοφιλική σχέση με τακτική σεξουαλική επαφή και έμμηνους κύκλους, θα πρέπει να δείτε το γιατρό σας μετά από 12 μήνες προσπάθειας να συλλάβετε (μείνετε έγκυος) χωρίς να χρησιμοποιήσετε αντισυλληπτικό (έξι μήνες εάν είστε άνω των 35 ετών). Είναι επίσης σημαντικό να επισκέπτεστε τακτικά τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης μόλις γίνετε σεξουαλικά ενεργοί.
Η υπογονιμότητα μπορεί να είναι απίστευτα αγχωτική. Εάν προσπαθείτε να μείνετε έγκυος για 12 μήνες χωρίς επιτυχία – ή έξι μήνες εάν είστε άνω των 35 ετών – επικοινωνήστε με τον πάροχο υγειονομικής περίθαλψης. Μόλις διαγνωστεί, ο πάροχος μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε ένα σχέδιο για να προχωρήσετε
Discussion about this post