Τι είναι η αμνιονίτιδα;
Η αμνιονίτιδα, γνωστή και ως χοριοαμνιονίτιδα ή ενδοαμνιακή λοίμωξη, είναι μια μόλυνση της μήτρας, του αμνιακού σάκου (σάκος με νερά) και σε ορισμένες περιπτώσεις, του εμβρύου.
Η αμνιονίτιδα είναι πολύ σπάνια, καθώς εμφανίζεται μόνο στο 2 έως 5 τοις εκατό περίπου των κυήσεων με τον τοκετό.
Η μήτρα είναι συνήθως ένα αποστειρωμένο περιβάλλον (που σημαίνει ότι δεν περιέχει βακτήρια ή ιούς). Ωστόσο, ορισμένες συνθήκες μπορεί να κάνουν τη μήτρα ευαίσθητη σε λοίμωξη.
Όταν συμβεί, η μόλυνση της μήτρας είναι μια σοβαρή κατάσταση, επειδή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί επιτυχώς χωρίς να γεννηθεί το μωρό. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα όταν το μωρό είναι πρόωρο.
Τι προκαλεί μόλυνση;
Τι προκαλεί μόλυνση;
Τα βακτήρια που εισβάλλουν στη μήτρα προκαλούν αμνιονίτιδα. Αυτό συμβαίνει συνήθως με έναν από τους δύο τρόπους. Πρώτον, τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στη μήτρα μέσω της κυκλοφορίας του αίματος της μητέρας. Η δεύτερη και πιο κοινή οδός είναι από τον κόλπο και τον τράχηλο.
Σε υγιείς γυναίκες, ο κόλπος και ο τράχηλος της μήτρας περιέχουν πάντα περιορισμένο αριθμό βακτηρίων. Σε ορισμένα άτομα, ωστόσο, αυτά τα βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν μόλυνση.
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι;
Ποιοι είναι οι κίνδυνοι;
Οι κίνδυνοι για αμνιονίτιδα περιλαμβάνουν πρόωρο τοκετό, ρήξη μεμβρανών και διεσταλμένο τράχηλο. Αυτά μπορούν να επιτρέψουν στα βακτήρια στον κόλπο να αποκτήσουν πρόσβαση στη μήτρα.
Η πρόωρη πρόωρη ρήξη των μεμβρανών (γνωστή και ως PPROM, σπάσιμο του νερού πριν από τις 37 εβδομάδες) παρουσιάζει τον υψηλότερο κίνδυνο για αμνιακή λοίμωξη.
Η αμνιονίτιδα μπορεί επίσης να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για αμνιονίτιδα περιλαμβάνουν:
- πολύωρη εργασία
- παρατεταμένη ρήξη των μεμβρανών
- πολλαπλές κολπικές εξετάσεις
- τοποθέτηση ηλεκτροδίων εμβρυϊκού τριχωτού της κεφαλής
- καθετήρες ενδομήτριας πίεσης
Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα;
Ποια είναι τα σημεία και τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα της αμνιονίτιδας ποικίλλουν. Ένα από τα πρώτα σημάδια μπορεί να είναι τακτικές συσπάσεις με διαστολή του τραχήλου της μήτρας. Αυτά τα συμπτώματα μαζί σηματοδοτούν την έναρξη του πρόωρου τοκετού.
Μια γυναίκα συνήθως έχει πυρετό που κυμαίνεται από 100,4 έως 102,2ºF, σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολέγιο Μαιευτήρων και Γυναικολόγων.
Πρόσθετα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
- αίσθηση που μοιάζει με γρίπη
- κοιλιακή ευαισθησία
- πυώδης αυχενική παροχέτευση (παροχέτευση που είναι δύσοσμη ή παχιά)
- γρήγορος καρδιακός ρυθμός στη μαμά
- γρήγορος καρδιακός ρυθμός στο μωρό (ανιχνεύεται μόνο μέσω παρακολούθησης εμβρυϊκού καρδιακού ρυθμού)
Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να δείξουν αύξηση του αριθμού των λευκών αιμοσφαιρίων. Εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπιστεί, το μωρό μπορεί να αρρωστήσει και ο καρδιακός ρυθμός του εμβρύου να αυξηθεί. Αυτό δεν είναι προφανές, εκτός εάν η μητέρα βρίσκεται σε νοσοκομείο και είναι συνδεδεμένη με συσκευή παρακολούθησης καρδιακών παλμών του εμβρύου.
Χωρίς θεραπεία, η μητέρα μπορεί να προχωρήσει σε πρόωρο τοκετό. Σε σπάνιες περιπτώσεις, μια σοβαρή λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο του εμβρύου.
Η μητέρα μπορεί επίσης να αρρωστήσει πολύ και να αναπτύξει σήψη. Η σήψη είναι όταν η μόλυνση εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος της μητέρας προκαλώντας προβλήματα σε άλλα μέρη του σώματος.
Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει χαμηλή αρτηριακή πίεση και βλάβη σε άλλα όργανα. Τα βακτήρια απελευθερώνουν τοξίνες που μπορεί να είναι επιβλαβείς για το σώμα. Αυτή είναι μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση. Η θεραπεία της αμνιονίτιδας όσο το δυνατόν γρηγορότερα μπορεί ιδανικά να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο.
Πώς γίνεται η διάγνωση της αμνιονίτιδας;
Πώς γίνεται η διάγνωση της αμνιονίτιδας;
Η διάγνωση της αμνιονίτιδας στον τοκετό βασίζεται στην παρουσία πυρετού, ευαισθησίας της μήτρας, αυξημένου αριθμού λευκών αιμοσφαιρίων και δύσοσμου αμνιακού υγρού.
Η αμνιοπαρακέντηση (λήψη δείγματος αμνιακού υγρού) δεν χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της αμνιονίτιδας κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού. Αυτό είναι συνήθως πολύ επεμβατικό όταν μια μαμά είναι σε τοκετό.
Πώς αντιμετωπίζεται η αμνιονίτιδα;
Πώς αντιμετωπίζεται η αμνιονίτιδα;
Τα αντιβιοτικά πρέπει να χορηγούνται το συντομότερο δυνατό μετά τη διάγνωση για να μειωθεί ο κίνδυνος τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο. Ένας γιατρός συνήθως θα συνταγογραφήσει αυτά τα φάρμακα για ενδοφλέβια χορήγηση.
Η υποστηρικτική θεραπεία, όπως η κατανάλωση κομματιών πάγου, η ψύξη του δωματίου ή η χρήση ανεμιστήρων, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της θερμοκρασίας μιας γυναίκας.
Όταν ένας γιατρός διαγνώσει λοίμωξη κατά τη διάρκεια του τοκετού, θα πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να μειωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο τοκετός. Μπορούν να συνταγογραφήσουν ωκυτοκίνη (Pitocin) για την ενίσχυση των συσπάσεων. Η αμνιονίτιδα μπορεί επίσης να είναι αιτία δυσλειτουργικού τοκετού, παρά τη χρήση ωκυτοκίνης.
Οι γιατροί συνήθως δεν συνιστούν τοκετό με καισαρική τομή (καισαρική τομή) σε μια μαμά μόνο και μόνο επειδή έχει αμνιονίτιδα.
Ποιες είναι οι προοπτικές για την αμνιονίτιδα;
Ποιες είναι οι προοπτικές για την αμνιονίτιδα;
Η αναγνώριση και η αναζήτηση θεραπείας για την αμνιονίτιδα είναι ζωτικής σημασίας για ένα καλό αποτέλεσμα για τη μαμά και το μωρό. Μια γυναίκα πρέπει πάντα να καλεί το γιατρό της εάν έχει πυρετό που διαρκεί περισσότερο από μερικές ώρες.
Εάν δεν αναζητήσει θεραπεία, η μόλυνση μπορεί να προχωρήσει. Μπορεί να προκληθεί σήψη ή εμβρυϊκές επιπλοκές. Με τα αντιβιοτικά και τον δυνητικά αυξητικό τοκετό, μια γυναίκα και το μωρό της μπορούν να έχουν θετική έκβαση και να μειώσουν τους κινδύνους για επιπλοκές.
Discussion about this post