Ακτινογραφίες για τη διάγνωση πολλαπλού μυελώματος

Πώς χρησιμοποιούνται οι ακτινογραφίες για την ανίχνευση του πολλαπλού μυελώματος;

Οι ακτινογραφίες αποτελούν σημαντικό μέρος της διαγνωστικής διαδικασίας του πολλαπλού μυελώματος. Οι εικόνες από μια ακτινογραφία μπορούν να δείξουν οστική βλάβη που εμφανίζεται ως αποτέλεσμα πολλαπλού μυελώματος.

Το πολλαπλό μυέλωμα προκαλεί οστική βλάβη δημιουργώντας μια ανισορροπία στη συνήθη συμπεριφορά της αναδιαμόρφωσης των οστών. Αυξάνει τον μηχανισμό καταστροφής (οστεοκλάστες) και καταστέλλει τον μηχανισμό οικοδόμησης των οστών (οστεοβλάστες).

Για τη διάγνωση του πολλαπλού μυελώματος, μπορεί να ληφθούν εικόνες ακτίνων Χ ολόκληρου του σώματός σας. Αυτό ονομάζεται σκελετική έρευνα. Μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να βρουν σημάδια οστικής βλάβης από μυέλωμα.

Η οστική βλάβη που μπορεί να ανιχνευθεί με ακτινογραφία περιλαμβάνει:

• τρύπες στο οστό (λυτικές βλάβες)
• απώλεια οστού
• κατάγματα οστών

Ωστόσο, μια ακτινογραφία δεν μπορεί να εντοπίσει από πού προήλθε αυτή η οστική βλάβη ή πόσο χρονών είναι. Αυτό σημαίνει ότι παρόλο που μια ακτινογραφία μπορεί να βοηθήσει στην κατάδειξη των συμπτωμάτων και των επιπλοκών του πολλαπλού μυελώματος, δεν μπορεί να προσδιορίσει την αιτία τους.

Θα χρειαστούν πρόσθετες εξετάσεις για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση πολλαπλού μυελώματος.

Ποιες άλλες απεικονιστικές εξετάσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση του μυελώματος;

Πρόσθετες απεικονιστικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν τους γιατρούς να λάβουν σαφέστερες εικόνες των οστών και μπορούν να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση της διάγνωσης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει δοκιμές όπως:

• Αξονική τομογραφία (CT): Μια αξονική τομογραφία μπορεί να παρέχει πιο λεπτομερείς πληροφορίες από μια ακτινογραφία. Για παράδειγμα, μια αξονική τομογραφία μπορεί να δημιουργήσει καθαρές εικόνες λυτικών αλλοιώσεων. Μπορεί επίσης να δείξει οποιαδήποτε βλάβη, άτυπες δομές και όγκους στο εσωτερικό των οστών.
• Απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού (MRI): Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να βοηθήσει στην εύρεση οστικών βλαβών σε πρώιμο στάδιο δημιουργώντας τρισδιάστατες εικόνες που μπορούν να δείξουν οστική βλάβη καθώς και όγκους που εντοπίζονται στο μυελό των οστών και στα κύτταρα πλάσματος. Οι όγκοι στα πλασματοκύτταρα ονομάζονται πλασματοκύτωμα και μπορούν να εξελιχθούν και να γίνουν πολλαπλό μυέλωμα.
• Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET): Μια σάρωση PET χρησιμοποιεί ένα ειδικό διάλυμα ζάχαρης που, όταν εγχέεται, κάνει τα καρκινικά κύτταρα να εμφανίζονται στις διαγνωστικές εικόνες. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ανάδειξη των πολλαπλών κυττάρων μυελώματος.

Ποιες άλλες εξετάσεις χρησιμοποιούν οι γιατροί για να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση του μυελώματος;

Η απεικόνιση από μόνη της δεν αρκεί για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση πολλαπλού μυελώματος. Θα χρειαστείτε επίσης πρόσθετες δοκιμές, όπως:

• Ενα ολόκληρο μέτρηση αίματος (CBC): Ένα CBC δείχνει στους γιατρούς ποια κύτταρα αίματος, χημικές ουσίες και πρωτεΐνες συνθέτουν το αίμα σας. Τα αποτελέσματα που δείχνουν την παρουσία άτυπων πρωτεϊνών ή χαμηλό αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να υποδηλώνουν πολλαπλό μυέλωμα.
• Δοκιμές αντισωμάτων: Οι εξετάσεις αίματος για τον προσδιορισμό του τύπου και του αριθμού των αντισωμάτων που σχετίζονται με το μυέλωμα που έχετε μπορεί να βοηθήσουν στη διάγνωση του πολλαπλού μυελώματος.
• Δοκιμή ελαφριάς αλυσίδας χωρίς ορό: Αυτό το τεστ αναζητά συνδεδεμένες πρωτεΐνες ανοσοσφαιρίνης στο αίμα σας. Ορισμένοι τύποι αλυσίδων μπορεί να είναι σημάδι πολλαπλού μυελώματος.
• Δοκιμή ηλεκτροφόρησης πρωτεΐνης ορού (SPEP): Αυτή η δοκιμή μπορεί να ανιχνεύσει την άτυπη μονοκλωνική (Μ) πρωτεΐνη. Υψηλές ποσότητες αυτής της πρωτεΐνης βρίσκονται σε άτομα με πολλαπλό μυέλωμα.
• Ηλεκτροφόρηση πρωτεΐνης ούρων (UPEP) δοκιμή: Αυτή η δοκιμή ελέγχει για την παρουσία της μονοκλωνικής πρωτεΐνης (Μ) στα ούρα που έχει συλλεχθεί σε μια χρονική περίοδο 24 ωρών.
• Δοκιμή επιπέδου ανοσοσφαιρίνης: Αυτή η εξέταση μετρά την ποσότητα διαφορετικών ανοσοσφαιρινών (αντισωμάτων) στο αίμα. Υπάρχουν πέντε τύποι ανοσοσφαιρινών και ένα υψηλό επίπεδο σε έναν από αυτούς τους τύπους είναι ένας κοινός δείκτης μυελώματος.
• Εξέταση ούρων: Μια ανάλυση ούρων μπορεί να αναζητήσει άτυπες πρωτεΐνες στα ούρα σας. Αυτές οι πρωτεΐνες μπορεί να υποδηλώνουν μυέλωμα.
• Βιοψία μυελού των οστών: Κατά τη διάρκεια μιας βιοψίας μυελού των οστών, ένα δείγμα υγρού μυελού των οστών και οστών αφαιρείται, συνήθως από το οστό του ισχίου. Αυτά τα δείγματα ελέγχονται για την παρουσία κυττάρων πολλαπλού μυελώματος σε εργαστήριο. Μια βιοψία μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση πολλαπλού μυελώματος, οι γιατροί χρησιμοποιούν τις ακόλουθες εξετάσεις για να βοηθήσουν στη σταδιοποίηση του καρκίνου και να προσδιορίσουν τον τύπο του:

• Δοκιμή βήτα-2 μικροσφαιρίνης: Αυτή η εξέταση αίματος αναζητά μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που ονομάζεται βήτα-2 μικροσφαιρίνη. Τα υψηλά επίπεδα αυτής της πρωτεΐνης μπορούν να οδηγήσουν σε διάγνωση πολλαπλού μυελώματος.
• Αλληλουχία γονιδιώματος: Η αλληλουχία του γονιδιώματος μπορεί να βοηθήσει στην εύρεση των γενετικών δεικτών και μεταλλάξεων που συνδέονται με διαφορετικά υποστυλ του πολλαπλού μυελώματος. Το να μάθετε ποιες από αυτές τις μεταλλάξεις και τους δείκτες έχετε μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να προσδιορίσουν τον υποτύπο του πολλαπλού μυελώματος και να σχεδιάσουν την καλύτερη θεραπεία για την κατάστασή σας.
• Δοκιμή γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH): Η εξέταση LDH είναι μια εξέταση αίματος που μετρά το επίπεδο ενός ενζύμου που ονομάζεται γαλακτικό οξύ στο αίμα σας. Τα επίπεδα αυτής της πρωτεΐνης αυξάνονται καθώς το μυέλωμα γίνεται πιο προχωρημένο.

Το πολλαπλό μυέλωμα είναι καρκίνος που αναπτύσσεται στα πλασματοκύτταρα του μυελού των οστών σας. Καθώς το πολλαπλό μυέλωμα εξελίσσεται, μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα οστά. Αυτή η βλάβη μπορεί να περιλαμβάνει οστικές αλλοιώσεις και κατάγματα οστών.

Μια ακτινογραφία μπορεί να δημιουργήσει εικόνες των οστών σας που θα δείξουν αυτή τη βλάβη. Γι’ αυτό αποτελεί τυπικό μέρος της διαγνωστικής διαδικασίας του πολλαπλού μυελώματος. Ωστόσο, η ακτινογραφία έχει όρια και δεν μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.

Πιθανότατα θα χρειαστείτε πρόσθετες εξετάσεις, όπως περαιτέρω απεικόνιση, εξέταση αίματος, ανάλυση ούρων και βιοψία. Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωσή σας, μια εξέταση που ονομάζεται αλληλουχία γονιδιώματος μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να προσδιορίσουν τον τύπο και το στάδιο του μυελώματος που έχετε.