Μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ακτινολογία για τη διάγνωση της πολλαπλής σκλήρυνσης;

Τύποι ακτινολογίας

Η μαγνητική τομογραφία (MRI) έχει διευκολύνει τη διάγνωση της ΣΚΠ και την παρακολούθηση της εξέλιξης της νόσου. Μια μαγνητική τομογραφία μπορεί να παρέχει διαφορετικές πληροφορίες, ανάλογα με το πώς γίνεται. Οι τύποι μαγνητικής τομογραφίας και ακτινολογικών εξετάσεων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ΠΣ περιλαμβάνουν:

• MRI εγκεφάλου με στάθμιση T1. Χρησιμοποιώντας βαφή αντίθεσης για την ανίχνευση ενεργού φλεγμονής, αυτή η σάρωση επισημαίνει νέες βλάβες ή βλάβες που αυξάνονται. Μπορεί επίσης να εμφανίζει σκοτεινές περιοχές που υποδηλώνουν πιθανή μόνιμη βλάβη.
• MRI εγκεφάλου με T2. Αυτή η σάρωση ανιχνεύει όλες τις παλιές και νέες βλάβες και βοηθά στη μέτρηση της συνολικής εξέλιξης της νόσου.
• Fluid attenuated inversion recovery (FLAIR). Ως πιο ευαίσθητη σάρωση, αυτή η εξέταση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό εγκεφαλικών βλαβών.
• MRI νωτιαίου μυελού. Αυτή η εξέταση μπορεί να ανιχνεύσει βλάβες στον νωτιαίο μυελό σας.
• Αξονική τομογραφία (CT). Αυτή η σάρωση, που περιλαμβάνει ακτινοβολία, μπορεί επίσης να ανιχνεύσει περιοχές απομυελίνωσης, αλλά με λιγότερες λεπτομέρειες από τη μαγνητική τομογραφία.

Τι να περιμένετε κατά τη διάρκεια μιας ακτινολογικής εξέτασης

Πριν

Δεν υπάρχει μεγάλη προετοιμασία για μια μαγνητική τομογραφία, αλλά υπάρχουν ορισμένα σημαντικά ζητήματα. Λόγω του ισχυρού μαγνητικού πεδίου, ορισμένες συνθήκες μπορεί να το καταστήσουν μη ασφαλές ή να απαιτούν ειδική προετοιμασία. Ενημερώστε τον γιατρό σας και τον τεχνικό μαγνητικής τομογραφίας εάν:

• έχετε οποιαδήποτε διαγνωσμένη ιατρική κατάσταση
• είναι κλειστοφοβικοί
• είναι έγκυες
• να έχετε εμφυτευμένη ιατρική συσκευή, όπως βηματοδότη, συσκευή έγχυσης φαρμάκων, κοχλιακό εμφύτευμα ή κλιπ ανευρύσματος
• έχουν τατουάζ ή μεταλλικά θραύσματα

Εάν είστε κλειστοφοβικοί ή ανήσυχοι σχετικά με τη διαδικασία, ενημερώστε το γιατρό σας εκ των προτέρων. Ένα ήπιο συνταγογραφούμενο ηρεμιστικό μπορεί να βοηθήσει.

Για μαγνητική τομογραφία της σπονδυλικής σας στήλης, φορέστε ρούχα που αλλάζετε εύκολα. Ακόμα κι αν λαμβάνετε μόνο εικόνες του εγκεφάλου σας, θα πρέπει να επιλέξετε ρούχα χωρίς μέταλλο, όπως φερμουάρ ή κουμπώματα. Μπορεί να σας ζητηθεί να φορέσετε νοσοκομειακή ρόμπα.

Θα σας ζητηθεί να αφαιρέσετε κοσμήματα και άλλα μεταλλικά αντικείμενα. Ίσως χρειαστεί να αφήσετε τα τιμαλφή σας σε άλλο δωμάτιο. Τα περισσότερα νοσοκομεία παρέχουν ντουλάπι για φύλαξη.

Ο γιατρός ή η κλινική σας θα πρέπει να σας παράσχει οδηγίες πριν από την ημέρα της προγραμματισμένης εξέτασης.

Η προετοιμασία για μια αξονική τομογραφία είναι παρόμοια με αυτή της μαγνητικής τομογραφίας. Εάν η δοκιμή σας θα γίνει με βαφή αντίθεσης, μπορεί να σας ζητηθεί να μην τρώτε στερεές τροφές για λίγες ώρες πριν από τη δοκιμή.

Στη διάρκεια

Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να γίνει με ή χωρίς σκιαγραφικό. Η βαφή αντίθεσης σας χορηγείται μέσω ενδοφλέβιας εμβέλειας στο χέρι σας. Θα ξαπλώσετε σε ένα τραπέζι που γλιστράει στο μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας σε σχήμα σωλήνα.

Τα ακουστικά σας βοηθούν να επικοινωνείτε με τον τεχνικό, ο οποίος θα παρακολουθεί από άλλο δωμάτιο. Η μαγνητική τομογραφία είναι θορυβώδης. Θα ακούσετε δυνατούς ήχους κτυπήματος. Ορισμένες εγκαταστάσεις προσφέρουν μουσική μέσω των ακουστικών για να μειώσουν τον θόρυβο. Θα έχετε επίσης ένα κουμπί κλήσης σε περίπτωση που αισθάνεστε κλειστοφοβικοί ή ανήσυχοι.

Πρέπει να παραμείνετε ακίνητοι κατά τη διάρκεια της σάρωσης. Οποιαδήποτε κίνηση θα μπορούσε να καταστρέψει τις σαρώσεις. Η διαδικασία είναι ανώδυνη και δεν θα νιώσετε τίποτα.

Η διάρκεια της διαδικασίας εξαρτάται από το πόσες σαρώσεις γίνονται και αν γίνονται τόσο με όσο και χωρίς αντίθεση. Γενικά διαρκεί τουλάχιστον μία ώρα, αλλά μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο.

Όπως η μαγνητική τομογραφία, έτσι και ο αξονικός τομογράφος δεν σας αγγίζει και δεν θα νιώσετε τίποτα. Θα σας ζητηθεί να μείνετε ακίνητοι. Ο σαρωτής κάνει κάποιο θόρυβο καθώς κινείται και καταγράφει εικόνες.

Μετά

Θα μπορείτε να ντυθείτε και να πάτε σπίτι μόλις ολοκληρωθεί η σάρωση. Εάν σας χορηγήθηκε IV, θα αφαιρεθεί.

Εάν πήρατε ένα ηρεμιστικό, θα χρειαστείτε κάποιον να σας οδηγήσει στο σπίτι.

Κατανόηση των αποτελεσμάτων σας

Η σκλήρυνση κατά πλάκας ήταν πολύ πιο δύσκολο να διαγνωστεί προτού διατεθεί η μαγνητική τομογραφία. Οι λεπτομερείς εικόνες είναι ένας εξαιρετικός τρόπος ανίχνευσης βλαβών της ΣΚΠ, οι οποίες εμφανίζονται ως λευκές κηλίδες στον εγκέφαλο ή τη σπονδυλική στήλη.

Ωστόσο, άλλα πράγματα μπορεί να προκαλέσουν λευκές κηλίδες, επομένως δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι έχετε ΣΚΠ.

Μια μεμονωμένη βλάβη που συνοδεύεται από συμπτώματα ΣΚΠ συνήθως διαγιγνώσκεται ως κλινικά απομονωμένο σύνδρομο (CIS). Το CIS μπορεί μερικές φορές να εξελιχθεί σε ΣΚΠ.

Πολλαπλές βλάβες μπορεί να υποδηλώνουν ΣΚΠ. Η διάγνωση συνήθως απαιτεί τουλάχιστον δύο βλάβες στο ΚΝΣ σας που εμφανίστηκαν σε διαφορετικά χρονικά σημεία.

Ένας ακτινολόγος θα μελετήσει τις σαρώσεις μαγνητικής τομογραφίας ή αξονικής τομογραφίας και θα ετοιμάσει μια αναφορά για να μοιραστεί μαζί σας ο γιατρός σας.

Διάγνωση της σκλήρυνσης κατά πλάκας

Δεν υπάρχει ένα μόνο τεστ για τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Για να κάνει μια σωστή διάγνωση, ο γιατρός σας θα εξετάσει την κλινική σας αξιολόγηση, το ιστορικό συμπτωμάτων και άλλα αποτελέσματα εξετάσεων. Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Οσφυϊκή παρακέντηση (νωτιαία βρύση). Αυτό θα ελέγξει για αντισώματα που εντοπίζονται μερικές φορές σε άτομα με ΣΚΠ και μπορεί επίσης να βοηθήσει στον αποκλεισμό παρόμοιων καταστάσεων.
• Αισθητηριακά και οπτικά προκλητά δυναμικά. Αυτά μελετούν πόσο καλά λειτουργούν τα ηλεκτρικά σήματα στο ΚΝΣ σας.
• ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. Καμία εξέταση αίματος δεν μπορεί να διαγνώσει τη σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά μπορεί να βοηθήσει στον αποκλεισμό πολλών άλλων παθήσεων με παρόμοια συμπτώματα.

Ποια είναι η θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας;

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΣΚΠ:

• Φάρμακα που τροποποιούν την ασθένεια έχουν σχεδιαστεί για να επιβραδύνουν την εξέλιξη και να μειώνουν το ποσοστό υποτροπής. Τα περισσότερα είναι αυτοενέσιμα, αλλά μερικά χορηγούνται ενδοφλέβια. Μερικά νεότερα φάρμακα είναι διαθέσιμα σε μορφή χαπιού.
• Κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται γενικά για τη μείωση της φλεγμονής κατά τις υποτροπές.

Μεμονωμένα συμπτώματα μπορούν επίσης να αντιμετωπιστούν. Οι επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:

• φυσικοθεραπεία και άσκηση
• Παυσίπονα
• φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία της κόπωσης, των μυϊκών σπασμών ή άλλων συμπτωμάτων
• διαλογισμό, τεχνικές χαλάρωσης ή μασάζ

Ζώντας με σκλήρυνση κατά πλάκας

Η ατομική σας προοπτική εξαρτάται από τον τύπο και τη σοβαρότητα της νόσου, καθώς και από άλλους παράγοντες υγείας. Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, υπάρχουν ποικίλες θεραπείες και τρόποι διαχείρισης της ΣΚΠ.

Το προσδόκιμο ζωής είναι κοντά στο φυσιολογικό, κατά μέσο όρο περίπου επτά χρόνια λιγότερο από τον γενικό πληθυσμό. Αυτό οφείλεται κυρίως σε επιπλοκές ή άλλα προβλήματα υγείας. Είναι σπάνιο, αλλά η ΣΚΠ μπορεί να είναι θανατηφόρα.

Οι καλές συνήθειες του τρόπου ζωής όχι μόνο σας βοηθούν να αισθάνεστε καλύτερα, αλλά βοηθούν στην πρόληψη πρόσθετων προβλημάτων υγείας. Γι’ αυτό θα πρέπει να προσπαθήσετε για μια καλά ισορροπημένη διατροφή, τακτική άσκηση και διατήρηση υγιούς βάρους.

Εάν χρησιμοποιείτε φάρμακο που τροποποιεί τη νόσο, πρέπει να λαμβάνεται ακριβώς σύμφωνα με τις οδηγίες. Να παρακολουθείτε τακτικά το γιατρό σας.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με σκλήρυνση κατά πλάκας συνεχίζουν να ζουν ενεργές, ικανοποιητικές ζωές.

Έχω σκλήρυνση κατά πλάκας;

Το να έχετε κάποια συμπτώματα δεν αρκεί για να συμπεράνετε ότι έχετε ΣΚΠ. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να προκληθούν από μια ποικιλία καταστάσεων. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να διερευνηθεί η αιτία.

Ξεκινήστε με τον οικογενειακό σας γιατρό. Εάν είναι απαραίτητο, θα παραπεμφθείτε σε νευρολόγο.

Τα συμπτώματα της ΣΚΠ μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται, επομένως η διάγνωση μπορεί να πάρει χρόνο. Οι ακτινολογικές εξετάσεις μπορούν να είναι το κλειδί για τη διάγνωση και τη συντήρησή σας. Είναι επίσης καλή ιδέα να κρατάτε ένα ημερολόγιο συμπτωμάτων. Παρακολουθήστε τα συμπτώματά σας, πότε ξεκίνησαν και πότε σταμάτησαν. Αυτές οι πληροφορίες θα βοηθήσουν τον γιατρό σας να αποφασίσει για τα επόμενα βήματα.