Επιλογές θεραπείας για ΡΑ
Επιλογές θεραπείας για ΡΑ
Εάν διαγνωστεί με ρευματοειδή αρθρίτιδα (ΡΑ), ο γιατρός και ο ρευματολόγος σας θα συνεργαστούν μαζί σας για τη μείωση των επώδυνων συμπτωμάτων και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου.
Η φαρμακευτική αγωγή είναι συχνά η πρώτη γραμμή θεραπείας για τη ΡΑ. Τα φάρμακα περιλαμβάνουν:
- μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)
- κορτικοστεροειδή
- αντιρευματικά φάρμακα τροποποιητικά της νόσου (DMARDS)
- βιολογικούς παράγοντες
Μερικοί γιατροί θα χορηγήσουν έναν συνδυασμό φαρμακευτικών θεραπειών. Αυτό εξαρτάται από τα συμπτώματά σας και το στάδιο της νόσου.
Συζητήστε τις επιλογές φαρμάκων με το γιατρό σας για να καθορίσετε την καλύτερη πορεία θεραπείας για εσάς.
Τύποι DMARD
Τα άτομα που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με ρευματοειδή αρθρίτιδα πιθανότατα θα λάβουν μια συνταγή για ένα DMARD όπως:
- μεθοτρεξάτη (MTX)
- υδροξυχλωροκίνη
- λεφλουνομίδη
- σουλφασαλαζίνη
Στο παρελθόν, οι γιατροί συνήθως ξεκινούσαν τους ανθρώπους με ασπιρίνη ή ΜΣΑΦ για να μειώσουν τον πόνο και τη φλεγμονή. Τώρα, πολλοί γιατροί αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους πιο επιθετικά και νωρίτερα με DMARDS σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν τη βλάβη των αρθρώσεων.
Δύο άλλες κατηγορίες DMARDs που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ΡΑ είναι οι τροποποιητές βιολογικής απόκρισης και οι αναστολείς JAK. Βιολογικά όπως η ετανερσέπτη μπλοκάρουν τον παράγοντα νέκρωσης όγκου (TNF), ο οποίος πυροδοτεί τη φλεγμονή.
Μια νέα κατηγορία φαρμάκων που ονομάζονται αναστολείς Janus kinase (JAK) καταπολεμούν τη φλεγμονή μέσα στα κύτταρα. Η τοφασιτινίμπη είναι ένα παράδειγμα ενός από αυτά.
Η μελέτη ΔΑΚΡΥ
Με τόσες πολλές επιλογές φαρμάκων, οι γιατροί θα συνεργαστούν μαζί σας για να καθορίσουν τον καλύτερο συνδυασμό θεραπείας για τη θεραπεία της ΡΑ.
Το 2012, ερευνητές με επικεφαλής τον Larry W. Moreland, MD, μελέτησαν
Στόχοι και αποτελέσματα μελέτης ΔΑΚΡΙΟΥ
Τα άτομα με ΡΑ στη μελέτη έλαβαν μία από τις τέσσερις θεραπείες:
- αρχική θεραπεία με MTX, συν ετανερσέπτη
- αρχική θεραπεία με τριπλή θεραπεία από το στόμα: MTX, σουλφασαλαζίνη και υδροξυχλωροκίνη
- ένα βήμα από την αρχική μονοθεραπεία MTX σε μία από τις παραπάνω συνδυαστικές θεραπείες
- εικονικά φάρμακα
Η μελέτη TEAR ανέφερε ότι και οι δύο πρώτες θεραπείες ήταν πιο αποτελεσματικές από τη μονοθεραπεία με MTX.
Η μελέτη O’Dell
Ο James R. O’Dell, MD, στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Νεμπράσκα στην Ομάχα, έχει συγγράψει πολλές μελέτες για τη ΡΑ κατά τη διάρκεια των δεκαετιών. Ήταν συν-συγγραφέας στη μελέτη TEAR.
Τον Ιούλιο του 2013, ο O’Dell ηγήθηκε μιας μελέτης 48 εβδομάδων σε 353 άτομα με ΡΑ. Πολλοί συν-συγγραφείς ενώθηκαν με τον O’Dell σε αυτήν την πολυεθνική προσπάθεια.
Αποτελέσματα O’Dell
Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη O’Dell είχαν ενεργή ΡΑ, παρά την προηγούμενη θεραπεία με MTX. Οι ερευνητές ανέθεσαν θεραπεία τυχαία, είτε:
- τριπλή θεραπεία με MTX, σουλφασαλαζίνη και υδροξυχλωροκίνη
- etanercept συν MTX
Τα άτομα που δεν παρουσίασαν βελτίωση στις 24 εβδομάδες μεταφέρθηκαν στην άλλη ομάδα.
Και οι δύο ομάδες στη μελέτη O’Dell κατέγραψαν σημαντική βελτίωση. Οι ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στην αρχική τριπλή θεραπεία άλλαξαν σε ετανερσέπτη και μεθοτρεξάτη. Κάτι τέτοιο δεν επηρέασε αρνητικά τα κλινικά τους αποτελέσματα. Τους επέτρεψε επίσης να αντιμετωπίζονται με πιο οικονομικό τρόπο.
Θεωρήσεις κόστους
Το MTX, η σουλφασαλαζίνη και η υδροξυχλωροκίνη είναι όλα παλαιότερα φάρμακα. Παρέχουν μια σχετικά φθηνή επιλογή θεραπείας. Ο συνδυασμός MTX με etanercept, ένα βιολογικό που συνδυάζει Enbrel και Immunex, είναι πιο ακριβό.
Ο O’Dell είπε στο European League Against Rheumatism Congress 2013 ότι ενώ οι δύο στρατηγικές παρέχουν συγκρίσιμα οφέλη, η τριπλή θεραπεία είναι 10.200 $ φθηνότερη ανά άτομο ανά έτος.
Ο O’Dell κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το να ξεκινήσουν οι άνθρωποι με τριπλή θεραπεία έχει οικονομικό νόημα. Πρότεινε στα άτομα με μη ικανοποιητική απόκριση να στραφούν σε MTX και etanercept.
Αποτελέσματα χρόνου εργασίας
Οι Ολλανδοί ερευνητές επιδοκιμάζουν επίσης την τριπλή θεραπεία για τη μείωση τόσο του άμεσου όσο και του έμμεσου κόστους σε αυτήν
Όσοι έκαναν τριπλή θεραπεία χρειάζονταν λιγότερο δαπανηρή θεραπεία. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι δεν χρειάζονταν δαπανηρές βιολογικές ουσίες για να αυξήσουν το MTX. Επίσης, δεν έλειπαν τόσο πολύ χρόνο από τη δουλειά επειδή ήταν λιγότερο άρρωστοι.
Discussion about this post