Εντοπισμός και Διαχείριση Θεμάτων Εγκατάλειψης

Τι είναι ο φόβος της εγκατάλειψης;

Ο φόβος της εγκατάλειψης είναι ένα είδος άγχους που βιώνουν μερικοί άνθρωποι όταν έρχονται αντιμέτωποι με την ιδέα να χάσουν κάποιον που τους ενδιαφέρει. Όλοι αντιμετωπίζουν τον θάνατο ή το τέλος των σχέσεων στη διάρκεια της ζωής τους. Η απώλεια είναι ένα φυσικό μέρος της ζωής.

Ωστόσο, τα άτομα με προβλήματα εγκατάλειψης ζουν με τον φόβο αυτών των απωλειών. Μπορεί επίσης να παρουσιάζουν συμπεριφορές που ωθούν τους ανθρώπους να φύγουν, ώστε να μην εκπλαγούν ποτέ από την απώλεια.

Ο φόβος της εγκατάλειψης δεν είναι μια αναγνωρισμένη κατάσταση ή διαταραχή ψυχικής υγείας, αυτή καθαυτή. Αντίθετα, θεωρείται είδος άγχους και αντιμετωπίζεται ως τέτοιο.

Οι αρχικές συμπεριφορές φόβου εγκατάλειψης συχνά δεν είναι σκόπιμες.

Με την πάροδο του χρόνου, ωστόσο, η αντίδραση που λαμβάνουν αυτές οι συμπεριφορές – συν την προσοχή που συνοδεύει – μπορεί να γίνει αυτοενισχυτική. Αυτό μπορεί να κάνει κάποιον να επαναλάβει τις συμπεριφορές για να λάβει ξανά την απάντηση.

Αυτή η συμπεριφορά μπορεί να έχει ανθυγιεινές συνέπειες. Με τον καιρό, μπορεί να καταστρέψει τις σχέσεις. Μπορεί επίσης να αποτρέψει την ανάπτυξη υγιών δεσμών.

Το κλειδί για την αντιμετώπιση προβλημάτων εγκατάλειψης είναι η εύρεση ψυχολογικής θεραπείας ή θεραπείας.

Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε πώς αναπτύσσονται αυτοί οι φόβοι και πώς μπορούν να σταματήσουν.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Τα άτομα με φόβους εγκατάλειψης παρουσιάζουν πολλές από τις ίδιες συμπεριφορές, αν και μερικά μπορεί να είναι πιο εμφανή από άλλα. Αυτά τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Ποδηλασία μέσα από σχέσεις. Μερικοί μπορεί να συμμετέχουν σε πολλές ρηχές σχέσεις. Μπορεί να φοβούνται την οικειότητα και να βρουν έναν λόγο να εγκαταλείψουν μια σχέση πριν το κάνει το άλλο άτομο.
• Σαμποτάροντας σχέσεις. Κάποιοι μπορεί να ενεργήσουν παράλογα για να βγουν από τις σχέσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να απωθήσετε εν γνώσει σας έναν σύντροφο, ώστε να μην πληγωθείτε αν φύγει.
• Προσκόλληση σε ανθυγιεινές σχέσεις. Μερικοί άνθρωποι με προβλήματα εγκατάλειψης μπορεί να παραμείνουν σε σχέσεις παρά την επιθυμία να φύγουν. Ο φόβος του να είσαι μόνος είναι πιο ισχυρός.
• Χρειάζεται συνεχής επιβεβαίωση. Μερικοί μπορεί να αναζητούν συνεχώς έναν φίλο ή σύντροφο και να απαιτούν συναισθηματικές εγγυήσεις. Μπορεί να παροτρύνουν τακτικά τους φίλους ή τους συντρόφους να κάνουν γενικές δηλώσεις, όπως «θα είμαι πάντα εδώ» και μετά να πουν ότι λένε ψέματα.

Συμπτώματα ζητημάτων εγκατάλειψης στα παιδιά

Τα παιδιά με υγιή συναισθηματικά δεσμά με τους γονείς τους συχνά αναστατώνονται όταν τα αφήνουν, έστω και για λίγο.

Κάποιο επίπεδο αυτής της αντίδρασης είναι φυσικό. Ωστόσο, μπορεί να είναι σημάδι μιας υποκείμενης πάθησης ψυχικής υγείας όταν οδηγεί σε:

• Άγχος αποχωρισμού. Εάν ένα παιδί αγχωθεί μήπως πάνε οι γονείς του κάπου εκ των προτέρων, το παιδί μπορεί να εκφράζει φόβους εγκατάλειψης.
• Πανικός. Εάν ένα παιδί αρχίσει να πανικοβάλλεται όταν δεν βλέπει τους γονείς του, η υπερβολική αντίδρασή του μπορεί να είναι σημάδι ενός προβλήματος.
• Φόβος να μείνεις μόνος. Μερικά παιδιά δεν θα κοιμηθούν χωρίς τους γονείς τους ή δεν θα τα αφήσουν να βγουν από το δωμάτιο.

Παράγοντες κινδύνου

Μερικά ζητήματα εγκατάλειψης και φόβοι γίνονται επεμβατικά. Μπορούν να εμποδίσουν κάποιον από το να κάνει μια φυσιολογική, υγιή ζωή.

Το ιστορικό οποιουδήποτε από τα παρακάτω μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ενός τύπου φόβου εγκατάλειψης:

• Παραμέληση. Άτομα που έχουν παραμεληθεί, κακοποιηθεί ή εγκαταλειφθεί, ειδικά κατά την παιδική ηλικία, είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτό το ζήτημα. Ομοίως, οι ενήλικες που παραμελήθηκαν ως παιδιά είναι πιο πιθανό να επαναλάβουν τις συμπεριφορές με τα δικά τους παιδιά.
• Στρες. Τα υψηλά επίπεδα στρες μπορεί να επιδεινώσουν το άγχος που εμφανίζεται στη φύση. Αυτό μπορεί να επιδεινώσει τους φόβους και να οδηγήσει σε νέα άγχη.
• Τραυματικά γεγονότα. Όσοι έχουν βιώσει τραυματισμό ή θάνατο ή έχουν πέσει θύμα εγκλήματος μπορεί να είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν αυτά τα ζητήματα.

Τι προκαλεί προβλήματα εγκατάλειψης;

Η υγιής ανθρώπινη ανάπτυξη απαιτεί να γνωρίζουμε ότι οι σωματικές και συναισθηματικές ανάγκες ικανοποιούνται. Κατά την παιδική ηλικία, αυτή η διαβεβαίωση προέρχεται από τους γονείς. Κατά την ενηλικίωση, μπορεί να προέλθει από προσωπικές και ρομαντικές σχέσεις.

Τα γεγονότα μπορούν να διακόψουν αυτή τη διαβεβαίωση σε οποιαδήποτε ηλικία. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να αναπτυχθούν φόβοι εγκατάλειψης. Αυτές οι εκδηλώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Θάνατος. Ο θάνατος είναι φυσικός, αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο τραυματικό. Η απροσδόκητη απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου μπορεί να δημιουργήσει ένα συναισθηματικό κενό που μπορεί να γεμίσει ο φόβος.
• Κατάχρηση. Η σωματική και σεξουαλική κακοποίηση, μαζί με άλλους τύπους κακοποίησης, μπορεί να δημιουργήσει μακροχρόνια προβλήματα ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένου του φόβου της εγκατάλειψης.
• Φτώχεια. Εάν οι βασικές ανάγκες δεν ικανοποιούνται, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νοοτροπία σπανιότητας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φόβους ότι οι συναισθηματικοί πόροι, όπως η αγάπη, η προσοχή και η φιλία, είναι επίσης περιορισμένοι.
• Απώλεια σχέσης. Διαζύγιο, θάνατος, απιστία — όλα συμβαίνουν. Για ορισμένα άτομα, το τέλος μιας σχέσης μπορεί να είναι πολύ επώδυνο. Μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένους φόβους.

Πώς να αντιμετωπίσετε τα προβλήματα εγκατάλειψης

Η θεραπεία για ζητήματα εγκατάλειψης εστιάζει στη δημιουργία υγιών συναισθηματικών ορίων. Πρέπει να δημιουργήσετε ένα οπλοστάσιο απαντήσεων για να το αναπτύξετε όταν νιώθετε να αναδύονται ξανά παλιά μοτίβα σκέψης.

Οι πρωταρχικές θεραπείες για προβλήματα εγκατάλειψης περιλαμβάνουν:

• Θεραπεία. Ζητήστε τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας, όπως ένας θεραπευτής ή σύμβουλος. Μπορούν να σας βοηθήσουν να ξεπεράσετε τους φόβους της εγκατάλειψης. Θα συνεργαστούν επίσης μαζί σας για να καταλάβετε από πού προέρχεται ο φόβος και τι μπορείτε να κάνετε όταν αισθανθείτε ότι ο φόβος αυξάνεται.
• Αυτοφροντίδα. Τα άτομα με προβλήματα εγκατάλειψης μπορεί να ωφεληθούν από την αυτοφροντίδα. Η διασφάλιση της ικανοποίησης των συναισθηματικών αναγκών είναι σημαντική για τις φιλίες και τις σχέσεις. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να φροντίζετε καλύτερα τον σύντροφο, τον φίλο ή το παιδί σας.

Βοηθώντας κάποιον με φόβο εγκατάλειψης

Η βοήθεια ενός αγαπημένου προσώπου που ζει με προβλήματα εγκατάλειψης μπορεί να είναι δύσκολη. Εξάλλου, αν αναφέρετε τις ανησυχίες σας, το ένστικτό τους μπορεί να είναι να αμφισβητήσουν εσάς και την πίστη σας σε αυτούς.

Ενώ τα άτομα με φόβο εγκατάλειψης διαφέρουν, αυτές οι τεχνικές μπορεί να σας βοηθήσουν να φροντίσετε κάποιον που φοβάται την εγκατάλειψη:

Παύση της συνομιλίας

Οι πολύ συναισθηματικές συζητήσεις αναπόφευκτα θα γίνουν αντιπαραγωγικές. Όταν συμβεί αυτό, σταματήστε τη συνομιλία. Ενημερώστε τους ότι νοιάζεστε, αλλά απομακρυνθείτε για μερικές ώρες.

Υποστηρίξτε τόσο τον εαυτό σας όσο και το άτομο με φόβο εγκατάλειψης. Τα άτομα με προβλήματα εγκατάλειψης μπορεί να δυσκολεύονται περισσότερο με αυτό, ιδιαίτερα εάν ο συνομιλητής τους φύγει χωρίς να τους πει πού πηγαίνουν.

Ενημέρωσέ τους:

• που πηγαίνεις
• πόσο καιρό θα λείπεις
• όταν θα επιστρέψεις

Όταν επιστρέψετε, ξεκινήστε τη συζήτηση από ένα λιγότερο συναισθηματικό μέρος.

Υποστηρίξτε και επικυρώστε τους φόβους τους

Η επικύρωση είναι ένα σημαντικό μέρος της εμπιστοσύνης σε μια σχέση. Όταν υποστηρίζετε ένα αγαπημένο σας πρόσωπο με φόβο εγκατάλειψης, επικύρωση σημαίνει ότι αναγνωρίζετε τα συναισθήματά του χωρίς κρίση. Αυτή η κατανόηση των φόβων τους είναι το κλειδί για τη διατήρηση της επικοινωνίας.

Η επικύρωση των φόβων ενός αγαπημένου προσώπου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συμφωνείτε μαζί τους. Αντίθετα, υποστηρίζετε τα συναισθήματά τους για να χτίσουν περαιτέρω την εμπιστοσύνη και τη συμπόνια.

Εξετάστε αυτήν την προσέγγιση έξι επιπέδων Psychology Today που προσδιορίστηκε για να σας βοηθήσει να ξεκινήσετε:

1. Να είναι παρόντες. Ακούστε ενεργά τις ανησυχίες του αγαπημένου σας προσώπου χωρίς να κάνετε πολλές εργασίες.
2. Κατοπτρίζω. Συνοψίστε τα συναισθήματα του αγαπημένου σας προφορικά με έναν αυθεντικό τρόπο, ώστε να καταλήξετε σε μια κατανόηση χωρίς κρίση.
3. διάβασμα μυαλού. Μερικές φορές μπορεί να είναι δύσκολο για τα αγαπημένα τους πρόσωπα να περιγράψουν τις συναισθηματικές τους καταστάσεις ως φόβο. Ακούγοντάς τα, μπορείτε να τα βοηθήσετε να αναγνωρίσουν τα συναισθήματά τους για βαθύτερη κατανόηση. Αυτό το επίπεδο απαιτεί πολλή εξάσκηση με την παρουσία και τον προβληματισμό.
4. Κατανοήστε την ιστορία τους. Αυτή είναι μια ακόμη βαθύτερη μορφή αναγνώρισης. Γνωρίζετε τους φόβους του αγαπημένου σας προσώπου και δηλώνετε ανοιχτά ότι καταλαβαίνετε πώς μπορεί να προκαλείται μια συγκεκριμένη κατάσταση λόγω του παρελθόντος ιστορικού εγκατάλειψης.
5. «Ομαλοποιήστε» τους φόβους τους. Αυτή η ομαλοποίηση γίνεται αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι οι άλλοι με το ιστορικό του αγαπημένου σας μπορεί να έχουν φόβους εγκατάλειψης, επομένως αυτό που νιώθουν είναι απολύτως κατανοητό.
6. Ριζοσπαστική γνησιότητα. Ως το βαθύτερο επίπεδο επικύρωσης, η ριζική γνησιότητα περιλαμβάνει να μοιράζεστε τους φόβους του αγαπημένου σας προσώπου ως δικούς σας.

Είναι εξίσου σημαντικό να αποτρέψετε να λέτε πράγματα που μπορεί ακυρώ τους φόβους του αγαπημένου σας προσώπου. Αποφύγετε μη χρήσιμες φράσεις, όπως:

• «Είναι εντάξει, απλά αφήστε το να φύγει».
• “Ολα συμβαίνουν για κάποιο λόγο.”
• «Αυτό δεν σου συνέβη πραγματικά».
• «Γιατί κάνεις τόσο μεγάλη υπόθεση από το τίποτα;»
• «Τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. είστε τυχεροί.”

Μην πάρετε το συναισθηματικό δόλωμα

Ένα άτομο με φόβο εγκατάλειψης μπορεί να χρησιμοποιήσει εκφράσεις προσώπου, διφορούμενες δηλώσεις ή ασαφή γλώσσα του σώματος για να τραβήξει την προσοχή. Μην δαγκώνεις.

Όταν σας λένε ότι τίποτα δεν πάει καλά ή δεν θέλουν να μιλήσουν γι’ αυτό, πάρτε τους τον λόγο τους. Το να ζητήσετε να ανοίξουν μπορεί να μετατραπεί σε έναν τρόπο δοκιμής σας.

Πείτε τους πώς σας κάνουν να νιώθετε αυτές οι συμπεριφορές

Δεν βλάπτει η ειλικρίνεια. Όταν είστε αναστατωμένοι, εκφράστε ξεκάθαρα τι εννοείτε και πώς σας κάνουν να νιώθετε οι πράξεις τους. Η ειλικρίνεια μπορεί να είναι αρκετά αφοπλιστική ώστε να μπορείτε να σημειώσετε πρόοδο.

Βοηθώντας ένα παιδί με προβλήματα εγκατάλειψης

Εάν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας έχει άγχος εγκατάλειψης, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια όσο το δυνατόν νωρίτερα, ώστε να μπορέσει να αναπτύξει ασφαλείς σχέσεις. Μιλήστε με τον γιατρό του παιδιού σας για τις επιλογές σας.

Αυτές οι στρατηγικές μπορεί να είναι χρήσιμες με τα παιδιά:

• Ζητήστε επαγγελματική βοήθεια. Για μερικά παιδιά, η συζήτηση με έναν γονέα ή δάσκαλο μπορεί να είναι άβολη. Ένας επαγγελματίας μπορεί να είναι λιγότερο απειλητικός.
• Ενθαρρύνετε τα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά μερικές φορές φοβούνται ότι τα συναισθήματά τους μπορεί να αναστατώσουν τους γονείς τους. Γίνετε λευκή πλάκα για τα συναισθήματα του παιδιού σας. Αφήστε τους να αναφέρουν όλα όσα νιώθουν ενώ εσείς τα αναγνωρίζετε όλα.
• Επικύρωση προσφοράς. Αντί να αναζητάτε μια λύση για τις ανησυχίες ή τους φόβους τους, προσφέρετε επιβεβαίωση των συναισθημάτων τους. Πείτε τους απλά ότι δεν πειράζει να νιώθουν πώς κάνουν.

Ανάκτηση

Η θεραπεία αυτού του τύπου άγχους μπορεί να είναι πολύ επιτυχής. Απαιτεί δέσμευση και φροντίδα του εαυτού για να νιώθεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στις σχέσεις — αλλά μπορεί να γίνει.

Για πολλά άτομα με αυτά τα προβλήματα, οι ανησυχίες μπορεί να παραμείνουν. Ένας θεραπευτής μπορεί να σας διδάξει πώς να αντιμετωπίζετε αυτές τις σκέψεις όταν εμφανίζονται.

Μπορεί επίσης να σας ενθαρρύνουν να επιστρέψετε στη θεραπεία εάν οι σκέψεις και τα άγχη γίνουν ξανά προβληματικά.

Ποια είναι η προοπτική;

Πολλά άτομα με προβλήματα εγκατάλειψης μπορεί να μην αναγνωρίζουν πόσο καταστροφική είναι η συμπεριφορά τους. Μπορεί σκόπιμα να θέτουν σε κίνδυνο τις σχέσεις ως τρόπο αποφυγής πληγών.

Αυτές οι συμπεριφορές μπορούν να οδηγήσουν σε μακροπρόθεσμα προβλήματα σχέσεων σε προσωπικό και επαγγελματικό περιβάλλον.

Η θεραπεία για ζητήματα εγκατάλειψης εστιάζει στο να βοηθήσει τους ανθρώπους να κατανοήσουν τους υποκείμενους παράγοντες που οδηγούν στη συμπεριφορά.

Η θεραπεία μπορεί επίσης να διδάξει μηχανισμούς αντιμετώπισης που θα βοηθήσουν στη διαχείριση αυτών των ανησυχιών στο μέλλον. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε φυσιολογικές, υγιείς σχέσεις.