Η γέννηση μπορεί να σηματοδοτεί το τέλος της εγκυμοσύνης σας, αλλά είναι μόνο η αρχή πολλών άλλων. Γιατί λοιπόν τα σχέδιά μας για την υγειονομική περίθαλψη δεν το λαμβάνουν αυτό υπόψη;
Στην Αμερική, είναι υπέροχο να είσαι έγκυος. Μας αρέσει αυτό το χτύπημα! Έχουμε απίστευτες εφαρμογές παρακολούθησης μωρών, εκπληκτικά ρούχα εγκυμοσύνης, προγεννητικά μαθήματα γιόγκα και γυμναστικής και κάθε είδος νηπιαγωγείου που αξίζει το Pinterest.
Επιπλέον, κάνουμε πάρτι και δώρα και τουλάχιστον δώδεκα check-in με τον πάροχο μας πριν από τη γέννα.
Μετά έρχεται το μωρό.
Και, φίλε μου, εκεί θα χτυπήσεις έναν πολύ εκπληκτικό και πολύ άσχημο τοίχο. Το να πούμε ότι είμαστε «πίσω» από άλλες χώρες σε φροντίδα, υπηρεσίες και υποστήριξη είναι σχεδόν αμελές. Αποτυγχάνουμε οικογένειες. Περίοδος.
Συνολικά, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξοδεύουν τα περισσότερα χρήματα στον κόσμο για υγειονομική περίθαλψη ανά άτομο. Ωστόσο, όσον αφορά τα μητρικά αποτελέσματα, κατατάσσουμε συνήθως στην τελευταία θέση σε σύγκριση με άλλα πλούσια έθνη.
Υπάρχουν τέσσερις βασικοί τομείς στους οποίους άλλες χώρες αναλαμβάνουν δράση με τρόπους από τους οποίους μπορούμε να διδαχθούμε.
Ετοιμότητα
Ενώ οι Αμερικανοί επικεντρώνονται κυρίως στο σχέδιο τοκετού και στο νηπιαγωγείο, οι θετικές στον τοκετό χώρες ενσωματώνουν τη διδασκαλία και την προετοιμασία μετά τον τοκετό στην προγεννητική φροντίδα.
Στην Ολλανδία και το Βέλγιο, ο προγραμματισμός μετά τον τοκετό ξεκινά περίπου στις 34 εβδομάδες. Στην Ισπανία, θα λάβετε ένα cartilla de embarazo (διαβατήριο μητέρας) και check in με μια μαία της κοινότητας κάθε μήνα.
Το πακέτο μητρότητας της Φινλανδίας είναι πλέον παγκοσμίως γνωστό: Μόλις οι μητέρες είναι 154 ημερών (22 εβδομάδων) έγκυος, μπορούν να υποβάλουν αίτηση για δωρεάν κουτί μέσω του φινλανδικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Το κουτί είναι γεμάτο με 63 απαραίτητα για το μωρό και το πολύχρωμο κουτί μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως κρεβάτι.
Η γενική προγεννητική φροντίδα είναι επίσης στάνταρ, με πρόσβαση στην εντατική προγεννητική φροντίδα εάν το άτομο που γεννά χρειάζεται τη βοήθεια κοινωνικού λειτουργού, ψυχολόγου ή φυσιοθεραπευτή.
Τα οφέλη της ολοκληρωμένης προγεννητικής φροντίδας δεν χάνονται στην Αμερική. Έχουμε πολυάριθμες μελέτες που δείχνουν τη δύναμή του να δημιουργεί πιο επιτυχημένα αποτελέσματα.
Ενα τέτοιο
Απλώς δεν έχουμε ενεργήσει με βάση αυτές τις πληροφορίες ομοσπονδιακά, αφήνοντας τους γονείς που γεννούν να συνθέσουν τα δικά τους σχέδια φροντίδας.
Ξεκούραση και τελετουργίες
Μια μελέτη του 2010 για τη διαπολιτισμική μεταγεννητική φροντίδα ανέφερε, «Η μεταγεννητική περίοδος φαίνεται να ορίζεται παγκοσμίως ως 40 ημέρες. Οι περισσότεροι πολιτισμοί έχουν ειδικά μεταγεννητικά έθιμα, όπως ειδική διατροφή, απομόνωση, ανάπαυση και βοήθεια για τη μητέρα».
Αντίθετα, «για πολλές γυναίκες στις Ηνωμένες Πολιτείες, η επίσκεψη 6 εβδομάδων μετά τον τοκετό σηματοδοτεί μια περίοδο χωρίς επίσημη ή άτυπη μητρική υποστήριξη», σύμφωνα με μια σημαντική έκθεση γνωμοδότησης της επιτροπής του Αμερικανικού Κολλεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων (ACOG) το 2018.
Όταν κοιτάμε στο εξωτερικό, οι τελετουργίες μετά τον τοκετό αφθονούν.
Το Μεξικό έχει cuarentena, περίοδος ανάπαυσης 30 ημερών με την οικογένεια. Η Κίνα έχει μια παρόμοια πρακτική να «κάνει τον μήνα».
Οι Γιαπωνέζες μητέρες επιστρέφουν στο σπίτι για satogaeri bunben. Κορεάτικες οικογένειες εξασκούν ένα πρόγραμμα απομόνωσης 3 εβδομάδων (και σούπα με φύκια) που ονομάζεται σααμ τσιλ άρρωστος.
Οι γυναίκες της Ανατολικής Ευρώπης είναι απομονωμένες για τον πρώτο μήνα μετά τη γέννηση. Εκτός από την απομονωμένη ανάπαυση, το μασάζ σώματος μετά τον τοκετό και το δέσιμο της κοιλιάς είναι κοινά σε όλη τη Λατινική Αμερική.
Είναι εύκολο ως εξοργισμένος Δυτικός να ρομαντικοποιήσεις αυτές τις πρακτικές. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η πράξη της φροντίδας σε καραντίνα δεν είναι τέλεια.
της Κίνας peiyue («η μητέρα της μητέρας») συσχετίστηκε με χαμηλότερες πιθανότητες επιλόχειας κατάθλιψης (PPD) και χαμηλότερη σοβαρότητα σωματικών συμπτωμάτων σε ένα
Η απομόνωση με την οικογένεια δεν μειώνει κατηγορηματικά την ψυχική δυσφορία (στην πραγματικότητα, μπορεί να την αυξήσει σε περίπτωση μάχιμης ή καταχρηστικής οικογενειακής σχέσης). Και ορισμένες αρχαίες παραδόσεις – όπως το να μην λούζεσαι ή να βουρτσίζεις τα δόντια – δεν είναι υγιεινές ή χρήσιμες.
Αλλά εκεί είναι ένα ψήγμα σοφίας σε αυτές τις πρακτικές από τις οποίες μπορούν να επωφεληθούν οι αμερικανικές οικογένειες: Επιβραδύνετε.
«Ό,τι χρειάζεται ένα νέο μωρό χρειάζεται μια νέα μαμά. Ξέρετε λοιπόν ότι ένα νέο μωρό χρειάζεται σπαργανά, ξέρετε ότι ένα νέο μωρό χρειάζεται μια σταθερή πηγή τροφής, ξέρετε ότι ένα νέο μωρό χρειάζεται οπτική επαφή, ξέρετε ότι ένα νέο μωρό χρειάζεται κατευναστική. Αυτό είναι ό,τι χρειάζεται μια νέα μαμά», λέει η Kimberly Ann Johnson, CSB, SEP, ιδρύτρια του Magamama και συγγραφέας του «The Fourth Trimester». «Είναι πολύ δύσκολο να το πω [American mothers] ότι πρέπει να επιβραδύνουν. Και ακόμα κι αν ξέρουν ότι πρέπει να επιβραδύνουν, δεν ξέρουν πώς να επιβραδύνουν».
Μιλάει στο cuarentena, και η κυριολεκτική του μετάφραση του «καραντίνα» — μια έννοια που οι Αμερικανίδες μητέρες αντιτίθενται. «Δεν θέλουμε να είμαστε περιορισμένοι. Δεν θέλουμε να μας λένε τι να κάνουμε. Δεν θέλουμε να μην είμαστε επικεφαλής».
Ωστόσο, αυτή η υπερηφάνεια για την ανεξαρτησία, σε συνδυασμό με την έλλειψη θεμελιωδών δομών μετά τον τοκετό, συχνά υπονομεύει την ανάρρωσή μας.
Αποθεραπεία και επισκέψεις ρουτίνας
«Η μετά τον τοκετό είναι εκεί που βρίσκεται το κλειδί», λέει ο Δρ Nathan Riley, ο οποίος ειδικεύεται στη Μαιευτική και Γυναικολογία και στην Hospice και στην Ανακουφιστική Ιατρική στο Κεντάκι. «Υπάρχει κάτι στη φροντίδα των γυναικών μετά τον τοκετό που λείπει από τις ΗΠΑ. […] Πραγματικά δεν είναι δουλειά σου [to self-diagnose and take care of yourself as the birth person]. Έχεις ένα νέο μωρό που πρέπει να προσέχεις».
Η Sara Reardon, PT, DPT, WCS, BCB-PMD, της NOLA Pelvic Health και στοργικά γνωστή ως The Vagina Whisperer, συμφωνεί. «Ακούω γυναίκες να λένε: «Δεν ξέρω τι είναι φυσιολογικό». Δεν τους δίνεται βάση. Ψάχνεις μανιωδώς για πληροφορίες. Μόλις επιστρέψετε στο σπίτι, έχετε ξεπεράσει αυτό το αρχικό υψηλό και συνειδητοποιείτε ότι είστε εντελώς μόνοι σας και δεν υπάρχει βοήθεια. Είναι στο χέρι σου τώρα. Δεν σου δίνουν πόρους, απλώς λένε, “Χρειάζεται χρόνο” ή “Θα φύγει”, ή καλείς το γιατρό ή τη νοσοκόμα σου και λένε, “Ενημερώστε μας εάν δεν βελτιωθεί , και δεν υπάρχει συνέχεια. Είναι όλα πάνω σου. Όλα είναι στη μητέρα».
Το να είσαι ο μοναδικός εκπαιδευτής και πάροχος της επιλόχειας φροντίδας δεν είναι απλώς δύσκολο. Είναι επικίνδυνο. Οι ανεπτυγμένες χώρες με το χαμηλότερο ποσοστό μητρικής θνησιμότητας έχουν σταθερά ένα κοινό χαρακτηριστικό: τα τακτικά check-in στο σπίτι.
Στη Δανία, μια μαία θα τηλεφωνήσει την επόμενη ημέρα μετά το εξιτήριο και, στη συνέχεια, ένας επισκέπτης υγείας στο σπίτι θα έρθει στο σπίτι εντός 4 έως 5 ημερών.
Στην Ολλανδία και το Βέλγιο, οι νέες μητέρες θα έχουν α kraamverzorgsterμια νοσοκόμα μητρότητας που έρχεται στο σπίτι για να παρέχει τουλάχιστον 24 ώρες φροντίδας εντός των πρώτων 8 ημερών μετά το εξιτήριο.
Για τις Σουηδές μητέρες, η συμβουλευτική θηλασμού καλύπτεται από ασφάλιση και οι μαίες πραγματοποιούν όσες επισκέψεις στο σπίτι χρειάζονται
Ο Reardon επισημαίνει ότι η Γαλλία προσφέρει φροντίδα μετά τον τοκετό στο σπίτι και Όλοι οι γεννήτορες γονείς λαμβάνουν αυτόματα παραπομπή για θεραπεία πυελικού εδάφους.
Φέρνει ένα σπουδαίο σημείο. Όχι μόνο μας λείπει η θεσμοθετημένη υποστήριξη για τη γέννηση, αλλά η Αμερική δεν την αντιμετωπίζει καν όπως άλλα τυπικά ιατρικά συμβάντα. Μια αντικατάσταση γόνατος, για παράδειγμα, θα δικαιολογήσει 1 έως 2 νύχτες στο νοσοκομείο, 3 έως 6 εβδομάδες στο σπίτι με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αποκατάστασης και μια αυστηρή πορεία φυσικοθεραπείας.
Το μόνο σημείο ανάκαμψης με το οποίο φαίνεται να αγωνίζονται όλες οι χώρες; Μητρική ψυχική υγεία. Σε μη δυτικούς πολιτισμούς, οι αναφορές ποικίλλουν πολύ λόγω των διαφορετικών κλινικών κριτηρίων και των πολιτισμικών κανόνων που αναστέλλουν τον αυτοπροσδιορισμό ως καταθλιπτικό ή ανήσυχο.
Ακόμη και στους δυτικούς πολιτισμούς όπου οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας συζητούνται ανοιχτά και είναι διαθέσιμες, το στίγμα αποτελεί ουσιαστικό εμπόδιο στο να ζητάς βοήθεια.
Αυτό είναι ανησυχητικό επειδή η κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή τον πρώτο χρόνο μετά τον τοκετό στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι δύο φορές πιο συχνή από τον διαβήτη κύησης. Και οι περιγεννητικές διαταραχές διάθεσης και άγχους (PMADs) είναι οι
«Μερικοί μπορεί να πουν ότι τα ποσοστά του PMAD αυξάνονται, αλλά τα στοιχεία για αυτό μπορεί να είναι αμφίβολα. είναι πιο πιθανό να κάνουμε καλύτερη δουλειά εντοπίζοντας όσους πάσχουν από PMAD», λέει η ψυχολόγος Δρ. Κάθριν Μονκ, κοινή καθηγήτρια ιατρικής ψυχολογίας στα τμήματα ψυχιατρικής και μαιευτικής και γυναικολογίας στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Τα ποσοστά μητρικών αυτοκτονιών αυξάνονται, ωστόσο, και μπορεί να είναι πολύ υψηλότερα από ό,τι υπολογίζεται σήμερα.
«Οι πάροχοι OB πρέπει να εκπαιδεύονται στη διάγνωση και θεραπεία της μητρικής ψυχικής υγείας», λέει ο πιστοποιημένος περιγεννητικός ψυχολόγος και εκπαιδευτικός Pec Indman, PA, EdD, MFT, PMH-C, ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Beyond the Blues: Understanding and Treating Prenatal and Postpartum Κατάθλιψη και Άγχος.”
«Επιπλέον, οι πάροχοι χρειάζονται έναν ξεκάθαρο δρόμο για την παραπομπή γυναικών που χρειάζονται πρόσθετη υποστήριξη ή φαρμακευτική αγωγή. Η Postpartum Support International έχει τώρα μια γραμμή αναπαραγωγικής ψυχιατρικής συμβουλευτικής, οι πάροχοι μπορούν να ζητήσουν δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες σχετικά με φάρμακα», λέει ο Indman.
δικαιώματα
Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατατάσσονται στην τελευταία θέση στις φιλικές προς την οικογένεια πολιτικές σύμφωνα με τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης.
Μόνο το 14 τοις εκατό των Αμερικανών εργαζομένων έχουν πρόσβαση σε άδεια μετ’ αποδοχών, λέει η ACOG. Μια πρόσθετη έκπληξη για πολλούς είναι ότι ο νόμος για την οικογενειακή και ιατρική άδεια δεν είναι καθολικός — το 40 τοις εκατό των Αμερικανών δεν πληρούν τις προϋποθέσεις.
Ίσως το πιο σημαντικό, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και των περιορισμών του εργοδότη, 1 στις 4 γυναίκες επιστρέφει στη δουλειά μόλις 10 ημέρες μετά τον τοκετό.
Η γονική άδεια έχει γίνει πολύ πολιτική, αλλά τα γεγονότα είναι γεγονότα: Είναι καθοριστικής σημασίας για τη δημιουργία θετικών αποτελεσμάτων για τη μητέρα και το βρέφος.
Για το άτομο που γεννά, δίνει χρόνο για σωματική ανάκαμψη, συναισθηματικό δέσιμο και καλύτερα ποσοστά επιτυχίας στο θηλασμό (που με τη σειρά του μειώνει τα ποσοστά θνησιμότητας της μητέρας και των βρεφών). Οι σύντροφοι μπορούν να φροντίζουν τον γονέα που γεννά και το μωρό, κάτι που ωφελεί ολόκληρη την οικογένεια.
Στις θετικές χώρες μετά τον τοκετό, το ποσό της γονικής άδειας κυμαίνεται από εβδομάδες σε μήνες έως και ένα χρόνο, αλλά είναι νόμος.
Στην Αμερική, οκτώ πολιτείες και η Ουάσιγκτον DC πρωτοστατούν με τη γονική άδεια μετ’ αποδοχών. Η Καλιφόρνια, το Νιου Τζέρσεϋ, το Ρόουντ Άιλαντ, η Νέα Υόρκη και η Ουάσιγκτον έχουν ήδη υπάρχοντα προγράμματα. Προγράμματα είναι προσεχώς στην Ουάσιγκτον, DC (ισχύει Ιούλιος 2020), Μασαχουσέτη (2021), Κονέκτικατ (2021-2022) και Όρεγκον (2022-2023).
Υπάρχει επίσης ελπίδα, με τη μορφή του νόμου περί Εθνικής Άδειας Άμυνας που ψηφίστηκε πρόσφατα, ο οποίος προβλέπει 12 εβδομάδες γονικής άδειας μετ’ αποδοχών για πολιτικούς ομοσπονδιακούς εργαζομένους, για γέννηση, υιοθεσία ή αναδοχή από τον Οκτώβριο του 2020.
Ακόμη και όταν οι γονείς έχουν πρόσβαση στην άδεια, επικρατεί η άποψη ότι πρέπει να είναι παραγωγική και σκόπιμη.
Η Kimberly Johnson επισημαίνει ότι πολλές γυναίκες αποτυγχάνουν να πάρουν την πλήρη μητρική τους άδεια ή παρατείνουν τον εαυτό τους κατά τη διάρκεια αυτής. «Δεν έχουμε καν στη φαντασία μας να ξέρουμε πώς θα ήταν να είχαμε άλλους ανθρώπους να μας φροντίζουν. Μια λίστα υποχρεώσεων δεν πρόκειται να το λύσει», λέει. “[…] αλλά νομίζετε ότι είστε η εξαίρεση και επειδή αισθάνεστε καλά, είναι καλό να είστε έξω με το μωρό σας τρεις εβδομάδες μετά τον τοκετό. Δεν είσαι η εξαίρεση. Κανείς δεν είναι. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην χρειάζεται να ξεκουραστεί για αυτό το χρονικό διάστημα».
Εάν έχουμε μεγαλύτερη πρόσβαση στη γονική άδεια, ας ελπίσουμε ότι θα τη λάβουμε — και θα την κάνουμε να μετρήσει.
Η Mandy Major είναι μητέρα, πιστοποιημένη μετά τον τοκετό doula PCD (DONA) και συνιδρυτής της Major Care, μιας startup τηλευγείας που προσφέρει εξ αποστάσεως φροντίδα doula για νέους γονείς. Ακολουθήστε τον @majorcaredoulas.
Discussion about this post