Hydrops Fetalis: Αιτίες, προοπτικές, θεραπεία και άλλα

Ο εμβρυϊκός ύδρωπος είναι μια σοβαρή, απειλητική για τη ζωή κατάσταση κατά την οποία ένα έμβρυο ή νεογέννητο έχει μια ανώμαλη συσσώρευση υγρών στον ιστό γύρω από τους πνεύμονες, την καρδιά ή την κοιλιά ή κάτω από το δέρμα. Συνήθως είναι μια επιπλοκή μιας άλλης ιατρικής πάθησης που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα διαχειρίζεται τα υγρά.

Ο εμβρυϊκός ύδρωπος εμφανίζεται μόνο σε 1 στις 1.000 γεννήσεις. Εάν είστε έγκυος και το μωρό σας έχει εμβρυϊκό ύδρωση, ο γιατρός σας μπορεί να θέλει να προκαλέσει πρόωρο τοκετό και τον τοκετό του μωρού. Ένα μωρό που γεννιέται με εμβρυϊκό ύδρωση μπορεί να χρειαστεί μετάγγιση αίματος και άλλες θεραπείες για την απομάκρυνση της περίσσειας υγρού.

Ακόμη και με θεραπεία, περισσότερα από τα μισά μωρά με εμβρυϊκό ύδρωση θα πεθάνουν λίγο πριν ή μετά τον τοκετό.

Υπάρχουν δύο είδη εμβρυϊκού ύδρωπα: ο ανοσοποιητικός και ο μη ανοσοποιητικός. Ο τύπος εξαρτάται από την αιτία της πάθησης.

Μη άνοσος εμβρυϊκός ύδρωπος

Ο μη άνοσος εμβρυϊκός ύδρωπος είναι πλέον ο πιο κοινός τύπος εμβρυϊκού ύδρωπα. Εμφανίζεται όταν μια άλλη πάθηση ή ασθένεια παρεμβαίνει στην ικανότητα του μωρού να ρυθμίζει τα υγρά. Παραδείγματα καταστάσεων που μπορεί να επηρεάσουν τη διαχείριση υγρών του μωρού περιλαμβάνουν:

• σοβαρές αναιμίες, συμπεριλαμβανομένης της θαλασσαιμίας
• εμβρυϊκή αιμορραγία (αιμορραγία)
• καρδιακά ή πνευμονικά ελαττώματα στο μωρό
• γενετικές και μεταβολικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένου του συνδρόμου Turner και της νόσου του Gaucher
• ιογενείς και βακτηριακές λοιμώξεις, όπως η νόσος Chagas, ο παρβοϊός B19, ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV), η τοξοπλάσμωση, η σύφιλη και ο έρπης
• αγγειακές δυσπλασίες
• όγκους

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αιτία του εμβρυϊκού ύδρωπα δεν είναι γνωστή.

Ανοσοποιητικός εμβρυϊκός ύδρωπος

Ο ανοσοποιητικός εμβρυϊκός ύδρωπας εμφανίζεται συνήθως όταν οι τύποι αίματος της μητέρας και του εμβρύου δεν είναι συμβατοί μεταξύ τους. Αυτό είναι γνωστό ως ασυμβατότητα Rh. Το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας μπορεί στη συνέχεια να επιτεθεί και να καταστρέψει τα ερυθρά αιμοσφαίρια του μωρού. Σοβαρές περιπτώσεις ασυμβατότητας Rh μπορεί να οδηγήσουν σε εμβρυϊκό ύδρωση.

Ο ανοσοποιητικός εμβρυϊκός υδρόπτης είναι πολύ λιγότερο κοινός σήμερα από την εφεύρεση ενός φαρμάκου που είναι γνωστό ως Rh ανοσοσφαιρίνη (RhoGAM). Αυτό το φάρμακο χορηγείται σε έγκυες γυναίκες που διατρέχουν κίνδυνο ασυμβατότητας Rh για την πρόληψη επιπλοκών.

Οι έγκυες γυναίκες μπορεί να εμφανίσουν τα ακόλουθα συμπτώματα εάν το έμβρυο έχει εμβρυϊκό ύδρωση:

• περίσσεια αμνιακού υγρού (πολυυδράμνιο)
• παχύς ή αφύσικα μεγάλος πλακούντας

Το έμβρυο μπορεί επίσης να έχει διευρυμένη σπλήνα, καρδιά ή συκώτι και υγρό που περιβάλλει την καρδιά ή τους πνεύμονες, που μπορεί να παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια ενός υπερήχου.

Ένα μωρό που γεννιέται με εμβρυϊκό ύδρωση μπορεί να έχει τα ακόλουθα συμπτώματα:

• χλωμό δέρμα
• μώλωπες
• έντονο οίδημα (οίδημα), ιδιαίτερα στην κοιλιακή χώρα
• διευρυμένο ήπαρ και σπλήνα
• δυσκολία αναπνοής
• σοβαρός ίκτερος

Η διάγνωση του εμβρυϊκού ύδρωπα γίνεται συνήθως κατά τη διάρκεια ενός υπερήχου. Ένας γιατρός μπορεί να παρατηρήσει εμβρυϊκό ύδρωση σε υπερηχογράφημα κατά τη διάρκεια ενός συνήθους ελέγχου εγκυμοσύνης. Ένας υπέρηχος χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα υψηλής συχνότητας για να βοηθήσει στη λήψη ζωντανών εικόνων από το εσωτερικό του σώματος. Μπορεί επίσης να σας χορηγηθεί υπερηχογράφημα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εάν παρατηρήσετε ότι το μωρό κινείται λιγότερο συχνά ή εάν αντιμετωπίζετε άλλες επιπλοκές της εγκυμοσύνης, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση.

Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις μπορεί να γίνουν για να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της σοβαρότητας ή της αιτίας της πάθησης. Αυτά περιλαμβάνουν:

• δειγματοληψία αίματος εμβρύου

• αμνιοπαρακέντηση, που είναι η απόσυρση αμνιακού υγρού για περαιτέρω έλεγχο

• Ηχοκαρδιογράφημα εμβρύου, που αναζητά δομικά ελαττώματα της καρδιάς

Ο εμβρυϊκός ύδρωπος συνήθως δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Περιστασιακά, ένας γιατρός μπορεί να κάνει στο μωρό μεταγγίσεις αίματος (ενδομήτρια εμβρυϊκή μετάγγιση αίματος) για να αυξήσει τις πιθανότητες να επιβιώσει το μωρό μέχρι τη γέννηση.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας γιατρός θα χρειαστεί να προκαλέσει πρόωρο τοκετό του μωρού για να δώσει στο μωρό την καλύτερη ευκαιρία για επιβίωση. Αυτό μπορεί να γίνει με φάρμακα που προκαλούν πρώιμο τοκετό ή με επείγουσα καισαρική τομή (καισαρική τομή). Ο γιατρός σας θα συζητήσει αυτές τις επιλογές μαζί σας.

Μόλις γεννηθεί το μωρό, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• χρησιμοποιώντας μια βελόνα για να αφαιρέσετε την περίσσεια υγρού από τον χώρο γύρω από τους πνεύμονες, την καρδιά ή την κοιλιά (θωρακοκέντηση)
• υποστήριξη αναπνοής, όπως αναπνευστικό μηχάνημα (αναπνευστήρας)
• φάρμακα για τον έλεγχο της καρδιακής ανεπάρκειας
• φάρμακα που βοηθούν τα νεφρά να απομακρύνουν την περίσσεια υγρών

Για τον ανοσοποιητικό ύδρωπα, το μωρό μπορεί να λάβει απευθείας μετάγγιση ερυθρών αιμοσφαιρίων που ταιριάζουν με τον τύπο αίματος του. Εάν ο εμβρυϊκός ύδρωπας προκλήθηκε από άλλη υποκείμενη πάθηση, το μωρό θα λάβει επίσης θεραπεία για αυτήν την πάθηση. Για παράδειγμα, τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μιας λοίμωξης από σύφιλη.

Οι γυναίκες των οποίων τα μωρά έχουν εμβρυϊκό ύδρωση διατρέχουν τον κίνδυνο μιας άλλης πάθησης που είναι γνωστή ως σύνδρομο καθρέφτη. Το σύνδρομο Mirror μπορεί να οδηγήσει σε απειλητική για τη ζωή υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση) ή επιληπτικές κρίσεις. Εάν αναπτύξετε σύνδρομο καθρέφτη, θα πρέπει να γεννήσετε αμέσως το μωρό σας.

Οι προοπτικές για τον εμβρυϊκό ύδρωπα εξαρτώνται από την υποκείμενη πάθηση, αλλά ακόμη και με θεραπεία, το ποσοστό επιβίωσης για το μωρό είναι χαμηλό. Μόνο το 20 τοις εκατό περίπου των μωρών που έχουν διαγνωστεί με εμβρυϊκό ύδρωση πριν από τη γέννηση θα επιζήσουν μέχρι τον τοκετό, και από αυτά τα μωρά, μόνο τα μισά θα επιβιώσουν μετά τον τοκετό. Ο κίνδυνος θανάτου είναι υψηλότερος για τα μωρά που διαγιγνώσκονται πολύ νωρίς (λιγότερο από 24 εβδομάδες στην εγκυμοσύνη) ή που έχουν δομικές ανωμαλίες, όπως δομικό καρδιακό ελάττωμα.

Τα μωρά που γεννιούνται με εμβρυϊκό ύδρωση μπορεί επίσης να έχουν υπανάπτυκτους πνεύμονες και να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο:

• συγκοπή
• εγκεφαλική βλάβη
• υπογλυκαιμία
• επιληπτικές κρίσεις