Τι είναι το αντανακλαστικό πιπίλισμα;

Το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος αναπτύσσεται όταν ένα μωρό είναι ακόμα στη μήτρα. Το νωρίτερο που αναπτύσσεται είναι την εβδομάδα 32 της εγκυμοσύνης. Γενικά έχει αναπτυχθεί πλήρως μέχρι την εβδομάδα 36 της εγκυμοσύνης. Μπορεί ακόμη και να δείτε αυτό το αντανακλαστικό σε δράση κατά τη διάρκεια ενός υπερήχου ρουτίνας. Μερικά μωρά θα πιπιλίζουν τους αντίχειρες ή τα χέρια τους, δείχνοντας ότι αυτή η σημαντική ικανότητα αναπτύσσεται.

Τα μωρά που γεννιούνται πρόωρα μπορεί να μην έχουν έντονο αντανακλαστικό πιπιλίσματος κατά τη γέννηση. Μπορεί επίσης να μην έχουν την αντοχή να ολοκληρώσουν μια συνεδρία σίτισης. Τα πρόωρα μωρά χρειάζονται μερικές φορές κάποια επιπλέον βοήθεια για να πάρουν θρεπτικά συστατικά μέσω ενός σωλήνα τροφοδοσίας που εισάγεται μέσω της μύτης στο στομάχι. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες για ένα πρόωρο μωρό να συντονίσει τόσο το πιπίλισμα όσο και την κατάποση, αλλά πολλοί το καταλαβαίνουν μέχρι την αρχική τους ημερομηνία τοκετού.

Το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος συμβαίνει στην πραγματικότητα σε δύο στάδια. Όταν μια θηλή —είτε από στήθος είτε μπιμπερό— τοποθετηθεί στο στόμα του μωρού, θα αρχίσει αυτόματα να πιπιλίζει. Με το θηλασμό, το μωρό θα τοποθετήσει τα χείλη του πάνω από την θηλαία άλω και θα πιέσει τη θηλή μεταξύ της γλώσσας και της οροφής του στόματος. Θα χρησιμοποιήσουν παρόμοια κίνηση όταν θηλάζουν σε ένα μπουκάλι.

Το επόμενο στάδιο συμβαίνει όταν το μωρό μετακινεί τη γλώσσα του στη θηλή για να πιπιλίσει, ουσιαστικά αρμέγοντας το στήθος. Αυτή η ενέργεια ονομάζεται επίσης έκφραση. Η αναρρόφηση βοηθά στη διατήρηση του μαστού στο στόμα του μωρού κατά τη διάρκεια της διαδικασίας μέσω αρνητικής πίεσης.

Ριζοβολία εναντίον αντανακλαστικού πιπιλίσματος

Υπάρχει ένα άλλο αντανακλαστικό που συνδυάζεται με το πιπίλισμα που ονομάζεται ριζοβολία. Τα μωρά θα ριζώσουν ή θα ψάξουν για το στήθος ενστικτωδώς πριν κολλήσουν για να πιπιλίσουν. Ενώ αυτά τα δύο αντανακλαστικά σχετίζονται, εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς. Η ριζοβολία βοηθά το μωρό να βρει το στήθος και τη θηλή. Το πιπίλισμα βοηθά ένα μωρό να βγάλει το μητρικό γάλα για θρέψη.

Μπορείτε να ελέγξετε το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος ενός μωρού τοποθετώντας μια θηλή (στήθος ή μπιμπερό), καθαρό δάχτυλο ή πιπίλα μέσα στο στόμα του μωρού. Εάν το αντανακλαστικό έχει αναπτυχθεί πλήρως, το μωρό θα πρέπει να τοποθετήσει τα χείλη του γύρω από το αντικείμενο και στη συνέχεια να το σφίξει ρυθμικά ανάμεσα στη γλώσσα και τον ουρανίσκο του.

Μιλήστε με τον παιδίατρο του μωρού σας εάν υποψιάζεστε ότι υπάρχει πρόβλημα με το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος του μωρού σας. Δεδομένου ότι το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος είναι σημαντικό για τη σίτιση, μια δυσλειτουργία με αυτό το αντανακλαστικό μπορεί να οδηγήσει σε υποσιτισμό.

Η αναπνοή και η κατάποση κατά το πιπίλισμα μπορεί να είναι ένας δύσκολος συνδυασμός για πρόωρα μωρά και ακόμη και για μερικά νεογέννητα. Ως αποτέλεσμα, δεν είναι όλα τα μωρά επαγγελματίες — τουλάχιστον στην αρχή. Με την εξάσκηση, ωστόσο, τα μωρά μπορούν να κατακτήσουν αυτό το έργο.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε:

• Φροντίδα καγκουρό. Δώστε στο μωρό σας άφθονη επαφή δέρμα με δέρμα ή κάτι που μερικές φορές αναφέρεται ως φροντίδα καγκουρό. Αυτό βοηθά το μωρό σας να παραμείνει ζεστό και μπορεί ακόμη και να βοηθήσει με την παροχή γάλακτος. Η φροντίδα καγκουρό μπορεί να μην είναι μια επιλογή για όλα τα μωρά, ειδικά εκείνα με ορισμένες ιατρικές παθήσεις.
• Ξυπνήστε για ταΐσματα. Ξυπνήστε το μωρό σας κάθε 2 με 3 ώρες για να φάει. Ο πάροχος υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε πότε δεν χρειάζεται πλέον να ξυπνάτε το μωρό σας για ταΐσματα. Τα πρόωρα μωρά μπορεί να χρειαστεί να ταΐζονται πιο συχνά ή να ξυπνούν για να φάνε για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από άλλα μωρά.
• Αναλάβετε τη θέση. Κρατήστε το μωρό σας σε θέση θηλασμού ακόμα κι αν το ταΐζετε με σωλήνα. Μπορείτε ακόμη να δοκιμάσετε να μουσκέψετε μπαλάκια βαμβακιού με μητρικό γάλα και να τα τοποθετήσετε κοντά στο μωρό σας. Η ιδέα είναι να γνωρίσουν τη μυρωδιά του γάλακτος σας.
• Δοκιμάστε άλλες θέσεις. Πειραματιστείτε κρατώντας το μωρό σας σε διαφορετικές στάσεις ενώ θηλάζετε. Μερικά μωρά τα πάνε καλά σε στάση «δίδυμο» (ή «ποδοσφαιρικό κράτημα»), κουμπωμένα κάτω από το μπράτσο σας με το σώμα τους να στηρίζεται σε ένα μαξιλάρι.
• Αυξήστε το αντανακλαστικό σας απογοήτευσης. Εργαστείτε για να αυξήσετε το αντανακλαστικό της απογοήτευσης, το οποίο είναι το αντανακλαστικό που κάνει το γάλα να αρχίσει να ρέει. Αυτό θα διευκολύνει την εξαγωγή γάλακτος για το μωρό σας. Μπορείτε να κάνετε μασάζ, να κάνετε εξπρές χειρός ή να τοποθετήσετε ένα ζεστό πακέτο θερμότητας στο στήθος σας για να κάνετε τα πράγματα να ρέουν.
• Μείνε θετικός. Προσπαθήστε να μην αποθαρρυνθείτε, ειδικά τις πρώτες μέρες. Αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να γνωρίσετε το μωρό σας. Με τον καιρό, θα πρέπει να αρχίσουν να καταναλώνουν περισσότερο γάλα σε μεγαλύτερες περιόδους σίτισης.

Σύμβουλοι γαλουχίας

Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα με τη νοσηλεία, ένας πιστοποιημένος σύμβουλος γαλουχίας (IBCLC) μπορεί επίσης να σας βοηθήσει. Αυτοί οι επαγγελματίες επικεντρώνονται αποκλειστικά στη σίτιση και σε όλα τα πράγματα που σχετίζονται με τη νοσηλεία. Μπορούν να βοηθήσουν σε οτιδήποτε, από προβλήματα με το μάνδαλο μέχρι την αντιμετώπιση βουλωμένων αγωγών έως την αξιολόγηση και τη διόρθωση άλλων προβλημάτων τροφοδοσίας, όπως η τοποθέτηση. Μπορεί να προτείνουν τη χρήση διαφορετικών συσκευών, όπως ασπίδες θηλών, για να βοηθήσουν στην προώθηση του καλύτερου μανδάλου.

Ο παιδίατρος του παιδιού σας ή ο OB-GYN ή η μαία σας μπορεί να σας συστήσει μια συμβουλή γαλουχίας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορείτε να βρείτε ένα IBCLC κοντά σας κάνοντας αναζήτηση στη βάση δεδομένων του United States Lactation Consultant Association. Μπορείτε να ζητήσετε επισκέψεις στο σπίτι, ιδιωτικές διαβουλεύσεις ή βοήθεια σε κλινική θηλασμού. Μπορείτε επίσης να νοικιάσετε εξοπλισμό, όπως θήλαστρα νοσοκομειακής ποιότητας. Ορισμένα νοσοκομεία προσφέρουν δωρεάν συμβουλευτικές υπηρεσίες ενώ βρίσκεστε στο μαιευτήριο ή ακόμα και αφού έχετε πάει σπίτι.

Τα μωρά αναπτύσσουν πολλά αντανακλαστικά για να τα βοηθήσουν να προσαρμοστούν στη ζωή έξω από τη μήτρα. Στα πρόωρα μωρά, η ανάπτυξη ορισμένων αντανακλαστικών μπορεί να καθυστερήσει ή μπορεί να διατηρήσουν το αντανακλαστικό για περισσότερο από το μέσο όρο. Μιλήστε με τον γιατρό του μωρού σας εάν ανησυχείτε για τα αντανακλαστικά του.

Αντανακλαστικό ριζοβολίας

Τα αντανακλαστικά ριζοβολίας και θηλασμού πάνε μαζί. Το μωρό σας θα γυρίσει το κεφάλι του όταν χαϊδευτεί το μάγουλό του ή η γωνία του στόματός του. Είναι σαν να προσπαθούν να βρουν τη θηλή.

Για να ελέγξετε το αντανακλαστικό ριζοβολίας:

• Χαϊδέψτε το μάγουλο ή το στόμα του μωρού σας.
• Προσέξτε για ριζοβολία από πλευρά σε πλευρά.

Καθώς το μωρό σας μεγαλώνει, συνήθως γύρω στην ηλικία των τριών εβδομάδων, θα γυρίσει πιο γρήγορα προς την πλευρά που έχει χαϊδευτεί. Το αντανακλαστικό της ριζοβολίας συνήθως εξαφανίζεται σε 4 μήνες.

Moro αντανακλαστικό

Το αντανακλαστικό Moro είναι επίσης γνωστό ως το αντανακλαστικό «ξαφνιάσματος». Αυτό συμβαίνει επειδή αυτό το αντανακλαστικό συμβαίνει συχνά ως απόκριση σε δυνατούς θορύβους ή κίνηση, πιο συχνά την αίσθηση της πτώσης προς τα πίσω. Μπορεί να παρατηρήσετε το μωρό σας να πετάει τα χέρια και τα πόδια του ψηλά ως απάντηση σε απροσδόκητους θορύβους ή κινήσεις. Μετά την επέκταση των άκρων, το μωρό σας θα τα συσπάσει.

Το αντανακλαστικό Moro μερικές φορές συνοδεύεται από κλάμα. Μπορεί επίσης να επηρεάσει τον ύπνο του μωρού σας, ξυπνώντας το. Η σάρωση μπορεί μερικές φορές να βοηθήσει στη μείωση του αντανακλαστικού Moro ενώ το μωρό σας κοιμάται.

Για να ελέγξετε το αντανακλαστικό Moro:

• Παρακολουθήστε την αντίδραση του μωρού σας όταν εκτίθεται σε δυνατούς θορύβους, όπως ένα σκυλί που γαβγίζει.
• Εάν το μωρό σας τραντάξει τα χέρια και τα πόδια του προς τα έξω και μετά τα κουλουριάσει πίσω, αυτό είναι σημάδι του αντανακλαστικού Moro.

Το αντανακλαστικό Moro συνήθως εξαφανίζεται γύρω στους 5 με 6 μήνες.

Τονωτικό λαιμό

Ο ασύμμετρος τονωτικός λαιμός, ή το «αντανακλαστικό περίφραξης» συμβαίνει όταν το κεφάλι του μωρού σας είναι στραμμένο προς τη μία πλευρά. Για παράδειγμα, αν το κεφάλι τους είναι στραμμένο προς τα αριστερά, το αριστερό χέρι θα τεντωθεί και το δεξί θα λυγίσει στον αγκώνα.

Για δοκιμή για τονωτικό λαιμό:

• Γυρίστε απαλά το κεφάλι του μωρού σας προς τη μία πλευρά.
• Παρακολουθήστε την κίνηση του χεριού τους.

Αυτό το αντανακλαστικό συνήθως εξαφανίζεται γύρω στους 6 με 7 μήνες.

Πιάστε το αντανακλαστικό

Το αντανακλαστικό σύλληψης επιτρέπει στα μωρά να πιάνουν αυτόματα το δάχτυλό σας ή τα μικρά παιχνίδια όταν τοποθετούνται στην παλάμη τους. Αναπτύσσεται στη μήτρα, συνήθως περίπου 25 εβδομάδες μετά τη σύλληψη. Για να ελέγξετε αυτό το αντανακλαστικό:

• Χαϊδέψτε σταθερά την παλάμη του χεριού του μωρού σας.
• Πρέπει να πιάνουν το δάχτυλό σας.

Η σύλληψη μπορεί να είναι αρκετά δυνατή και συνήθως διαρκεί μέχρι το μωρό να είναι 5 έως 6 μηνών.

Αντανακλαστικό Μπαμπίνσκι

Το αντανακλαστικό Μπαμπίνσκι συμβαίνει όταν το πέλμα ενός μωρού χτυπιέται σταθερά. Αυτό προκαλεί το μεγάλο δάκτυλο να λυγίζει προς την κορυφή του ποδιού. Τα άλλα δάχτυλα των ποδιών θα ανοίξουν επίσης. Να δοκιμάσω:

• Χαϊδέψτε σταθερά το κάτω μέρος του ποδιού του μωρού σας.
• Προσέξτε τα δάχτυλα των ποδιών τους να φουσκώνουν.

Αυτό το αντανακλαστικό συνήθως εξαφανίζεται όταν το παιδί σας είναι 2 ετών.

Βήμα αντανακλαστικό

Το αντανακλαστικό του βήματος ή του «χορού» μπορεί να κάνει το μωρό σας να φαίνεται ότι μπορεί να περπατήσει (με βοήθεια) λίγο μετά τη γέννηση.

Να δοκιμάσω:

• Κρατήστε το μωρό σας όρθιο σε μια επίπεδη, σταθερή επιφάνεια.
• Τοποθετήστε τα πόδια του μωρού σας στην επιφάνεια.
• Συνεχίστε να παρέχετε πλήρη υποστήριξη στο σώμα και το κεφάλι του μωρού σας και παρακολουθήστε καθώς κάνουν μερικά βήματα.

Αυτό το αντανακλαστικό συνήθως εξαφανίζεται γύρω στους 2 μήνες.

Αντανακλαστικά με μια ματιά

Αν και τα μωρά δεν συνοδεύονται από εγχειρίδια οδηγιών, έρχονται με μια σειρά από αντανακλαστικά που προορίζονται να βοηθήσουν στην επιβίωσή τους τις πρώτες εβδομάδες και μήνες της ζωής τους. Το αντανακλαστικό του πιπιλίσματος βοηθά να διασφαλίσετε ότι το μωρό σας τρώει αρκετά ώστε να μπορεί να ευδοκιμήσει και να αναπτυχθεί.

Δεν παίρνουν όλα τα μωρά αμέσως τον συνδυασμό πιπιλίσματος, κατάποσης και αναπνοής. Εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα νοσηλείας, απευθυνθείτε στον γιατρό σας ή έναν σύμβουλο γαλουχίας για βοήθεια. Με την εξάσκηση, εσείς και το μωρό σας πιθανότατα θα τα καταφέρετε σε χρόνο μηδέν.