Τύποι μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα

Το SCLC ονομάζεται επίσης καρκίνωμα κυττάρων βρώμης λόγω της μικροσκοπικής εμφάνισης των κυττάρων του. Η πιο κοινή μορφή SCLC ονομάζεται επίσης καθαρή SCLC εάν δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό NSCLC.

Το καθαρό SCLC αποτελεί περίπου 80% των περιπτώσεων SCLC, αν και οι εκτιμήσεις ποικίλλουν μεταξύ των μελετών.

Το SCLC ταξινομείται ως νευροενδοκρινικός όγκος, που σημαίνει ότι ξεκινά από νευροενδοκρινικά κύτταρα ή κύτταρα που μπορούν να παράγουν ορμόνες ως απόκριση σε νευρολογικά σήματα.

Το συνδυασμένο SCLC εμφανίζεται όταν τα καρκινικά κύτταρα έχουν επίσης χαρακτηριστικά NSCLC. Αποτελεί χονδρικά 20% περιπτώσεων SCLC.

Τα άτομα με συνδυασμένο SCLC έχουν συνηθέστερα χαρακτηριστικά ενός τύπου NSCLC που ονομάζεται μεγαλοκυτταρικό καρκίνωμα.

Το συνδυασμένο SCLC μπορεί λιγότερο συχνά να συνδυαστεί με ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα και αδενοκαρκίνωμα.

Τουλάχιστον 10% από τα καρκινικά κύτταρα σε έναν όγκο καρκίνου του πνεύμονα πρέπει να έχουν ένα καρκίνωμα μεγάλου κυττάρου, ή LCNEC, συστατικό ώστε οι γιατροί να διαγνώσουν συνδυασμένο SCLC. Δεν υπάρχουν ποσοστιαίες απαιτήσεις εάν το SCLC αναμιγνύεται με άλλους υποτύπους NSCLC.

Τα συμπτώματα, η ανταπόκριση στη χημειοθεραπεία και τα ποσοστά επιβίωσης του καθαρού SCLC και του συνδυασμένου SCLC είναι παρόμοιος.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:

• βήχας
• δυσκολία στην αναπνοή
• αίμα στο φλέγμα
• συριγμός
• πόνος στο στήθος
• απώλεια της όρεξης
• κούραση

Το SCLC είναι επίσης η ασθένεια πιο κοινά σχετίζονται με παρανεοπλασματικά σύνδρομα, τα οποία συμβαίνουν όταν τα καρκινικά νευροενδοκρινικά κύτταρα αρχίζουν να παράγουν υπερβολικές ορμόνες που μπορεί να οδηγήσουν σε πολλές ομάδες συμπτωμάτων. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι σε άτομα με SCLC είναι:

• σύνδρομο ακατάλληλης αντιδιουρητικής ορμόνης
• έκτοπο σύνδρομο Cushing
• χυμική υπερασβεστιαιμία κακοήθειας
• ακρομεγαλία

Το SCLC και το συνδυασμένο SCLC έχουν παρόμοιους παράγοντες κινδύνου, όπως η προχωρημένη ηλικία, το αρσενικό φύλο και το ιστορικό καπνίσματος.

Το διάμεσο εύρος ηλικίας των ατόμων που λαμβάνουν διάγνωση συνδυασμένου SCLC είναι 59 έως 64 έτη. Οι άνδρες φαίνεται να επηρεάζονται συχνότερα από τις γυναίκες, πιθανώς ως αποτέλεσμα των υψηλότερων ποσοστών καπνίσματος.

Το ιστορικό καπνίσματος είναι μακράν ο κορυφαίος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη SCLC. Μόνο για 2% των περιπτώσεων SCLC εμφανίζονται σε άτομα που δεν καπνίζουν ποτέ (άτομα που έχουν καπνίσει λιγότερα από 100 τσιγάρα στη ζωή τους). Σχεδόν όλα τα άτομα με συνδυασμένο SCLC έχουν ιστορικό βαρέως καπνίσματος.

ο κύριες θεραπείες για το SCLC είναι η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία. Αυτές οι θεραπείες μπορούν να χορηγηθούν:

• μεμονωμένα
• μαζί
• με χειρουργική επέμβαση για SCLC πρώιμου σταδίου
• με ανοσοθεραπεία για επαναλαμβανόμενο SCLC

Η χειρουργική επέμβαση χρησιμοποιείται σπάνια για τη θεραπεία του καθαρού SCLC, επειδή ο καρκίνος συνήθως έχει ήδη προχωρήσει πολύ για να αφαιρεθεί μέχρι τη στιγμή που ο γιατρός τον διαγνώσει. Λιγότερα από 1 στα 20 άτομα έχουν SCLC που είναι απομονωμένο σε έναν μόνο όγκο και δεν έχει εξαπλωθεί σε άλλο όργανο ή στους λεμφαδένες.

Το συνδυασμένο SCLC φαίνεται να αναπτύσσεται πιο συχνά στο εξωτερικό τμήμα του πνεύμονα και είναι πιο συχνά αφαιρείται χειρουργικά. Η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως μια επιλογή μόνο για καρκίνο περιορισμένου σταδίου.

Μόνο για 40% των περιπτώσεων SCLC διαγιγνώσκονται στο περιορισμένο στάδιο, το οποίο είναι όταν ο καρκίνος βρίσκεται μόνο στη μία πλευρά του θώρακα και μπορεί να έχει εξαπλωθεί ή να μην έχει εξαπλωθεί σε κοντινούς λεμφαδένες στην ίδια πλευρά.

Περισσότερο από 70% των περιπτώσεων συνδυασμένου SCLC φαίνεται να διαγιγνώσκονται στο περιορισμένο στάδιο.

Οταν χημειοθεραπεία όταν χορηγείται, οι γιατροί χρησιμοποιούν συχνά το σχήμα EC/EP, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα φάρμακα:

• σισπλατίνη
• ετοποσίδη/καρβοπλατίνη
• ετοποσίδη

Μάθετε περισσότερα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του SCLC περιορισμένου σταδίου.

Το SCLC τείνει να είναι πιο επιθετικό από το NSCLC και γενικά έχει λιγότερο ευνοϊκή προοπτική. Πολλοί άνθρωποι δεν λαμβάνουν διάγνωση έως ότου ο καρκίνος εξαπλωθεί σε απομακρυσμένους ιστούς.

ο Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία αναφέρει τα ακόλουθα 5ετή ποσοστά σχετικής επιβίωσης για SCLC:

Το ποσοστό σχετικής επιβίωσης 5 ετών είναι ένα μέτρο για το πόσα άτομα με αυτόν τον τύπο καρκίνου είναι ζωντανά 5 χρόνια αργότερα σε σύγκριση με άτομα χωρίς καρκίνο.

Οι προοπτικές για το συνδυασμένο SCLC τείνει να είναι καλύτερο παρά για το καθαρό SCLC αφού το SCLC φαίνεται να διαγιγνώσκεται πιο συχνά στα αρχικά στάδια. Ωστόσο, οι όγκοι με συστατικά του NSCLC φαίνεται επίσης να εμφανίζουν ισχυρότερη αντίσταση στην ακτινοθεραπεία και τη χημειοθεραπεία.

Το SCLC είναι λιγότερο συχνό από την άλλη κύρια κατηγορία καρκίνου του πνεύμονα, το NSCLC, αλλά τείνει να είναι πιο επιθετικό. Η ταξινόμηση του SCLC έχει αλλάξει με τα χρόνια, αλλά οι νεότερες κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ το ταξινομούν είτε ως καθαρό SCLC είτε ως συνδυασμένο SCLC. Το συνδυασμένο SCLC έχει μερικά από τα ίδια χαρακτηριστικά με το NSCLC.

Το SCLC τείνει να έχει κακή προοπτική και να είναι επιθετικό. Η χειρουργική επέμβαση είναι συνήθως μια επιλογή μόνο εάν ο καρκίνος περιορίζεται σε έναν πνεύμονα, κάτι που εμφανίζεται στα περισσότερα άτομα με SCLC.

Ο γιατρός σας μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε ποιες θεραπευτικές επιλογές μπορεί να σας δώσουν τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Ο γιατρός σας πιθανότατα θα συστήσει κάποιο συνδυασμό ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας.