Τι προκαλεί μια κύστη παρασωληνίου και πώς αντιμετωπίζεται;

Τι είναι η παρασαλπιγγική κύστη και είναι συχνή;

Η παρασωληνιακή κύστη είναι ένας ενθυλακωμένος, γεμάτος με υγρό σάκος. Μερικές φορές αναφέρονται ως κύστεις παραωοθηκών.

Αυτός ο τύπος κύστης σχηματίζεται κοντά σε μια ωοθήκη ή μια σάλπιγγα και δεν θα προσκολληθεί σε κανένα εσωτερικό όργανο. Αυτές οι κύστεις συχνά διαλύονται από μόνες τους ή μένουν αδιάγνωστες ποσοστό εμφάνισης είναι άγνωστο.

Οι μικρές, παρασωληνίσιες κύστεις είναι παρατηρείται πιο συχνά σε γυναίκες μεταξύ 30 και 40 ετών. Οι διογκωμένες κύστεις είναι περισσότερες κοινός σε κορίτσια και νεότερες γυναίκες.

Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα για το πώς παρουσιάζονται, τι τις προκαλεί και πώς αντιμετωπίζονται.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Οι παρασαλπιγγικές κύστεις είναι συνήθως μικρού μεγέθους και κυμαίνονται από δύο έως 20 χιλιοστά σε διάμετρο. Όταν παραμένουν σε αυτό το μέγεθος, είναι συνήθως ασυμπτωματικά. Ο γιατρός σας μπορεί να το ανακαλύψει κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής εξέτασης ή άσχετης χειρουργικής επέμβασης.

Μεγάλες, ρήξεις ή στριμμένες παρασωληνιακές κύστεις μπορεί να προκαλέσουν πυελικό ή κοιλιακό άλγος.

Τι προκαλεί τις παρασαλπιγγικές κύστεις και ποιος κινδυνεύει;

Όταν σχηματίζονται έμβρυα, όλα περιέχουν μια εμβρυϊκή δομή που ονομάζεται αγωγός του λύκου. Αυτή η περιοχή του εμβρύου είναι όπου σχηματίζονται τα ανδρικά γεννητικά όργανα.

Εάν ένα έμβρυο αρχίσει να σχηματίζει γυναικεία γεννητικά όργανα, ο πόρος συρρικνώνεται. Μερικές φορές, υπολείμματα του πόρου παραμένουν. Από αυτά τα υπολείμματα μπορεί να αναπτυχθούν παρασαλπιγγικές κύστεις.

Οι κύστεις μπορεί επίσης να σχηματιστούν από υπολείμματα του παραμεσονεφροντικού (Müllerian) πόρου. Αυτή είναι η εμβρυϊκή δομή όπου αναπτύσσονται τα γυναικεία γεννητικά όργανα.

Δεν υπάρχουν γνωστοί παράγοντες κινδύνου για παρασαλπιγγικές κύστεις.

Πώς διαγιγνώσκονται οι παρασαλπιγγικές κύστεις;

Εάν αντιμετωπίζετε πυελικό ή κοιλιακό άλγος, επισκεφθείτε το γιατρό σας. Θα εξετάσουν τα συμπτώματά σας και το ιατρικό ιστορικό σας και, στη συνέχεια, θα κάνουν φυσική εξέταση για να ελέγξουν για σημεία ευαισθησίας.

Μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν μία ή περισσότερες από αυτές τις διαγνωστικές εξετάσεις:

  • Υπερηχογράφημα πυέλου ή υπερηχογράφημα κοιλίας. Αυτές οι ιατρικές δοκιμές απεικόνισης χρησιμοποιούν δονήσεις συχνότητας υπερήχων για τη μετάδοση οπτικών εικόνων της πυελικής περιοχής σε μια οθόνη υπολογιστή.
  • MRI. Αυτή η εξέταση βοηθά τον γιατρό σας να προσδιορίσει εάν μια κύστη είναι κακοήθης. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την παρακολούθηση της ανάπτυξης μιας κύστης.
  • ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΙΜΑΤΟΣ. Εάν υπάρχει υποψία κακοήθειας, ο γιατρός σας μπορεί να ζητήσει αιματολογικές εξετάσεις, όπως πλήρη αιματολογική εξέταση (CBC) και εξέταση καρκινικών δεικτών.
  • Λαπαροσκόπηση. Οι παρασαλπιγγικές κύστεις μπορεί να μοιάζουν με τις κύστεις των ωοθηκών στον υπέρηχο, επομένως ο γιατρός σας μπορεί επίσης να προτείνει αυτή τη χειρουργική εξέταση. Μια διαγνωστική λαπαροσκόπηση απαιτεί μια μικρή τομή στην κοιλιά. Ο γιατρός σας θα εισάγει έναν σωλήνα, ο οποίος έχει μια μικροσκοπική βιντεοκάμερα συνδεδεμένη στην άκρη του, στην τομή. Αυτό επιτρέπει στον γιατρό σας να δει ολόκληρη την περιοχή της πυέλου σας.

Ποιες θεραπευτικές επιλογές είναι διαθέσιμες;

Εάν η κύστη είναι μικρή και ασυμπτωματική, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει μια προσέγγιση «περιμένετε και δείτε». Θα σας ζητήσουν να έρθετε για περιοδικούς ελέγχους για να παρακολουθούν τυχόν αλλαγές.

Εάν η κύστη είναι μεγαλύτερη από 10 εκατοστά, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει αφαίρεση ανεξάρτητα από το αν εμφανίζετε συμπτώματα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται κυστεκτομή. Ο γιατρός σας θα χρησιμοποιήσει μία από αυτές τις μεθόδους:

  • Λαπαροσκόπηση. Αυτή η διαδικασία απαιτεί μια μικρή κοιλιακή τομή. Μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία ή γενική αναισθησία. Γενικά απαιτεί λιγότερο χρόνο ανάρρωσης από τη λαπαροτομία.
  • Λαπαροτομία. Αυτή η διαδικασία είναι πιο επεμβατική και απαιτεί μεγάλη κοιλιακή τομή. Γίνεται πάντα με γενική αναισθησία

Ο γιατρός σας θα λάβει υπόψη την κατάσταση, το μέγεθος και τη θέση της κύστης πριν συστήσει τη μία διαδικασία έναντι της άλλης.

Εάν δεν έχετε φτάσει στην εμμηνόπαυση, ο γιατρός σας μπορεί να δώσει προτεραιότητα σε μια μέθοδο αφαίρεσης που θα διατηρήσει την ωοθήκη ή τη σάλπιγγά σας.

Είναι πιθανές επιπλοκές;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι παρασωληνίσιες κύστεις μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές όπως:

  • Αιμορραγία. Εάν η κύστη σπάσει, μπορεί να προκαλέσει εσωτερική αιμορραγία.
  • Συστροφή. Αυτό αναφέρεται σε μια συστροφή της κύστης στο μίσχο της, η οποία είναι η δομή που μοιάζει με μίσχο που την κρατά στη θέση της. Αυτό μπορεί να προκαλέσει έντονο, εξουθενωτικό πόνο, καθώς και ναυτία και έμετο. Πλέον περιπτώσεις συστροφής των ωοθηκών έχουν αναφερθεί σε νεαρά κορίτσια.
  • Ρήξη σάλπιγγας. Εάν βρίσκεται κοντά σε μια σάλπιγγα, μια πολύ μεγάλη ή στριμμένη κύστη μπορεί να προκαλέσει ρήξη του σωλήνα.

Αν και οι γιγάντιες κύστεις είναι σπάνιος, είναι πιθανά. Αυτές οι κύστεις μπορούν να ασκήσουν πίεση στα εσωτερικά σας όργανα, συμπεριλαμβανομένων των:

  • μήτρα
  • νεφρό
  • Κύστη
  • έντερο

Αυτή η πίεση μπορεί να οδηγήσει σε υδρονέφρωση. Αυτό αναφέρεται σε οίδημα των νεφρών που προκαλείται από υπερβολική συσσώρευση ούρων.

Οι μεγάλες κύστεις μπορεί επίσης να προκαλέσουν αιμορραγία από τη μήτρα και επώδυνη σεξουαλική επαφή.

Θα επηρεάσουν οι παρασωληνίσιες κύστεις τη γονιμότητα;

Οι μικρές κύστεις παρασωληνίσκου δεν πρέπει να έχουν αντίκτυπο στη γονιμότητά σας. Αλλά μεγάλες, ρήξεις ή στριμμένες κύστεις μπορεί να οδηγήσουν σε επιπλοκές εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία.

Η άμεση χειρουργική αφαίρεση βοηθά στη διασφάλιση της διατήρησης της ωοθήκης και της σάλπιγγας. Εάν η κύστη δεν αφαιρεθεί αμέσως, μπορεί να οδηγήσει σε αφαίρεση της ωοθήκης (ωοθηκεκτομή), της σάλπιγγας (σαλπιγγεκτομή) ή και των δύο.

Οι παρασαλπιγγικές κύστεις είναι συνήθως μονόπλευρες, που σημαίνει ότι εμφανίζονται μόνο στη μία πλευρά του σώματος. Η ωορρηξία και η εγκυμοσύνη εξακολουθούν να είναι πιθανές ακόμα και αν αφαιρεθεί η ωοθήκη ή ο σωλήνας στην πληγείσα πλευρά.

Ποια είναι η προοπτική;

Οι παρασαλπιγγικές κύστεις συνήθως δεν συνοδεύονται από συμπτώματα, επομένως συχνά μένουν αδιάγνωστες. Μπορεί να διαλυθούν μόνα τους με την πάροδο του χρόνου.

Ωστόσο, οι μεγάλες κύστεις μπορεί να προκαλέσουν πόνο ή άλλες επιπλοκές. Αυτές οι κύστεις πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά, αλλά αυτό συνήθως δεν θα έχει μόνιμη επίδραση στη γονιμότητά σας.

Μάθετε περισσότερα

Discussion about this post

Recommended

Don't Miss